ภรรยาที่ทั้งสวยทั้งรวยของผม - ตอนที่ 430 มือสังหารของตระกูลซู
แววตาของผู้อาวุโสเป็นประกายระยิบระยับ
นี่เป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกว่าฉินเฉิงมีโอกาสชนะตระกูลซู
แค่อาศัยกำลังไม่ได้หมายความว่าไม่มีโอกาสที่จะชนะ ถึงแม้ว่าฉินเฉิงจะก้าวไปสู้จอมยุทธผู้ยิ่งใหญ่แล้ว แต่สุดท้ายมันก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะเอาชนะตระกูลซูได้
นอกเสียจากฉินเฉิงจะไปถึงขั้นปรมาจารย์ระดับหัวจิน แต่นั่นมันก็ไกลเกินไป ไม่แน่ว่าถึงเวลานั้นผู้อาวุโสซูอาจจะตายไปแล้วก้ได้
“ท่านผู้อาวุโส ทำไมจู่ๆคุณถึงมาอยู่ที่นี่ได้?” ฉินเฉิงถามออกไปขัดความคิดของผู้อาวุโส
ผู้อาวุโสยิ้มและตอบกลับไปว่า “ตอนแรกฉันคิดว่านายจะประมาทเกินไปและ แต่ตอนนี้ฉันคิดว่าฉันคงจะคิดมากเกินไปเอง”
“งั้นนายมีแผนที่จะทำอะไรต่อจากนี้?” ผู้อาวุโสถามออกมา
ฉินเฉิงตอบกลับไปว่า “ด้วยอำนาจของตระกูลซูกับสมาคมศิลปะการต่อสู้จิงตู คิดจะจับผมนั้นไม่มีอะไรยากเลย ถ้าหากผมเดาไม่ผิด ทุกเส้นทางเข้าออกคงถูกปิดกลั้นเอาไว้หมดแล้ว”
“ดังนั้น?” ผู้อาวุโสถาม
ฉินเฉิงยิ้มและตอบกลับไปว่า “ต้องดูว่าคนที่พวกเขาส่งมาจับผมนั้นแข็งแกร่งแค่ไหน ผมจะทำเป็นพลาดและให้พวกเขามาจับผม”
ผู้อาวุโสยิ้ม และไม่ได้ถามอะไรต่อไป
เนื่องจากตอนนี้เธอรู้สึกได้เลยว่า ฉินเฉิงไม่ได้ต้องการการปกป้องจากเธอ
“ได้ งั้นฉันไปละ!” ผู้อาวุโสหาวพร้อมพูดออกมา”
“ครับ งั้นผมไปส่งคุณเอง” ฉินเฉิงยิ้มออกมา
หลังจากที่เดินไปส่งผู้อาวุโส ฉินเฉิงก็กลับมานอน
เขาไม่ได้หลับอะไรมากมายขนาดนั้น เป็นเพียงแค่การงีบหลับธรรมดาๆ
ฉินเฉิงได้แอบเตรียมการมานานแล้ว รวมถึงการที่เขาจะเข้าไปพบกับผู้อาวุโสซูอย่างลับๆ โดยการส่งคนของเขาเข้าไป
“ตอนนี้ก็รอแค่พวกเขามาหาฉัน” ฉินเฉิงแอบคิดในใจ
หลังจากนั้นสามวัน
เหยียนเซี่ยก็เกิดสุสานขนาดใหญ่ขึ้น ว่ากันว่าสุสานนี้ไม่ได้ถูกค้นพบโดยสมาคมศิลปะการต่อสู้จิงตู ดังนั้นทุกคนจึงมีสิทธิที่จะเข้าไปแย่งชิงของภายใน
หลังจากครุ่นคิดอยู่นาน ฉินเฉิงก็ตัดสินใจไปที่นั่น เมื่อถึงเวลาค่อยหาวิธีหนีออกมาแล้วกัน
สุสานอยู่ที่เมืองหยาง ที่นี่ไม่ต่างอะไรกับเมืองหยินเลย เป็นที่ที่ไม่กว้างใหญ่แต่กลับเต็มไปด้วยพลัง
ว่ากันว่าชาวบ้านจำนวนมากหยิบวัตถุโบราณออกไป และจากนั้นพวกเขาก็ได้เจอกับโชคลาภ
ที่บ้านของตระกูลจู้
มู่หลานนั่งคุกเข่าอยู่ที่ด้านหน้าของจู้เหยา พูดออกมาด้วยความเคารพว่า “คุณหนูจู้ ความแข็งแกร่งของฉินเฉิงนั่นยังไม่เท่าไหร่ เมื่อเทียบกับผมแล้ว ผมเก่งกวาเยอะ!”
จู้เหยาเหลือบมองมาที่เขา ยิ้มและพูดออกมาว่า “ไม่รู้ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นมันเป็นเรื่องจริงหรือไม่ แต่มีอยู่เรื่องหนึ่งที่ต้องยอมรับ ฉินเฉิงคนนั้นกล้าเป็นศัตรูกับคนทั้งโลก นายกล้าทำแบบเขาไหม?”
มู่หลานกัดฟันจากนั้นก็ลุกขึ้นยืน “ผมก็ทำได้! คุณหนูจู้ ขอแค่คุณให้โอกาสผม ผมจะ…”
“พอแล้ว” จู้เหยาส่ายหน้าตัดคำพูดของมู่หลาน เธอก็พูดอย่างไม่พอใจเล็กน้อย “ฉันหวังว่านายจะเข้าใจถึงสถานะของตัวเอง ว่านายจะต้องทำอะไร”
“พรุ่งนี้ฉันจะไปเมืองหยาง ช่วยฉันเตรียมของขวัญที” หลังจากที่เธอพูดจบเธอก็เดินเข้าไปด้านใน
ทันใดนั้น ฉากที่น่าทึ่งก็เกิดขึ้น!
เลือดที่ไหลออกมาจากมือของมู่หลานนั้นเป็นสีดำ ออกมาห่อหุ้มร่างกายของเขาไว้ราวกับว่าเป็นของเสีย!
ทุกสิ่งทุกอย่างเหมือนกับของซูหยู่!
….
วันรุ่งขึ้นฉินเฉิงรีบเดินทางไปที่เหมืองหยาง
เนื่องจากตัวตนของเขา ฉินเฉิงจึงเลือกที่จะเดินเท้า
ถึงแม้ว่าระยะทางจะไม่ไกล แต่ต้องใช้เวลาอย่างน้อย 2 วันในการเดินทาง
คนด้านในบาร์มีไม่มาก ค่อนข้างเงียบ มีคนไม่กี่คนเท่านั้นที่กำลังสนุกสนานกันอยู่
นอกจากพวกนั้นแล้ว ด้านข้างของเขาก็มีชายสวมหมวกนั่งอยู่
“คุณครับ ผมขอถามเวลาคุณสักหน่อยได้ไหม?” ในตอนนั้น หนึ่งในนั้นก็เดินมาหาฉินเฉิง
ฉินเฉิงวางแก้วเหล้าในมือลง ส่ายหน้าและพูดออกมาว่า “ฉันเองก็ไม่รู้”
“แต่ว่าข้อมือของคุณมานาฬิกา” ชายคนนั้นพูดออกมา
“นาฬิกาของฉันไม่ตรง” ฉินเฉิงตอบกลับไป
ชายคนนั้นถอนหายใจ “คุณมาคนเดียวหรือครับ ไปดื่มด้วยกันไหม?”
เมื่อฉินเฉิงได้ยินแบบนั้น ฉินเฉิงก็หยิบแก้วขึ้นมาบีบทันที!
ด้วยพลังของฉินเฉิง ทำให้เหล้าในแก้วกระเด็นออกไปราวกับกระสุนปืน!
ช่ายคนนั้นหลบไปด้านหลังทันที เขาพูดออกมาว่า “นายหมายความว่าอย่างไร?”
“ฉันเลี้ยงเหล้านายไง” ฉินเฉิงยิ้มและพูดออกไป “คนของสมาคมศิลปะการต่อสู้จิงตู?”
เมื่อชายคนนั้นได้ยินที่ฉินเฉิงพูดเขาก็ผงะทันที เขาหัวเราะออกมาและพูดว่า “คิดไม่ถึงเลยจริงๆว่าฉันซ่อนตัวขนาดนี้แล้วนายยังจับฉันได้!”
“การปลอมตัวของนายไม่ดีสักเท่าไหร่” ฉินเฉิงส่ายหน้าและพูดออกมา “ดูเหมือนว่านายคงไม่ได้มาจากสมาคมศิลปะการต่อสู้จิงตู?”
“ใช่ครับ” เขายิ้มออกมา
“งั้นนายก็คงเป็นคนของตระกูลซู” ฉินเฉิงค่อยๆยืนขึ้น “สุดยอดจอมยุทธ ตระกูลซูจ้างนายมา คงใช้เงินจำนวนไม่น้อย”
สีหน้าของชายคนนั้นเคร่งขรึมอย่างรวดเร็ว พลังภายในของเขาค่อยๆกระจายออกมา
“ฉันเป็นนักล่าเงินรางวัล หัวของคุณมีค่าเป็นพันล้าน” ชายคนนั้นยิ้มออกมา “จำชื่อของฉันไว้ ฉันชื่อว่า ฮั่วป้าว!”
เมื่อเสียงเงียบลง ร่างกายของฮั่วป้าวคนนั้นก็แข็งทื่ออยู่ที่เดิน ไม่ได้ขยับไปไหนเลยแม้แต่น้อย!
หลังจากนั้นประมาณ 30 วินาที ร่างกายของฮั่วป้าวก็หายไปทันที!
“ภาพติดตา?” ฉินเฉิงขมวดคิ้ว
“ตู้ม!”
ทันใดนั้นฉินเฉิงก็ได้รับการโจมตีจากทางด้านหลังอย่างรุนแรง! ราวกับว่าถูกลูกระเบิดขนาดใหญ่!
ฉินเฉิงกระเด็นออกไปไม่รู้ว่าไปจนกับโต๊ะจำนวนเท่าไหร่!
“เอ๋?” ในตอนที่ร่างกายของฉินเฉิงยังไม่ทันหยุดลง เขาก็ถูกโจมตีเข้ามาอีกครั้ง!
ร่างกายของฉินเฉิงแกว่งไปแกว่งมา และลอยขึ้นไปบนอากาศ!
“ปัง ปัง ปัง!”
ความเร็วของฮั่วป้าวนั้นถือว่าสุดยอก ภายในเวลาไม่ถึง 1 นาที ฉินเฉิงถูกโจมตีไปแล้วร้อยกว่าหมัด และทุกครั้งฉินเฉิงก็ได้รับบาดเจ็บ
หลังจากนั้นฮั่วป้าวก็กระโดดขึ้นมาบนอากาศ พลังงานภายในของเขาก็ไหลเวียนจนสุดขีด จากนั้นก็ทุบมาที่แผ่นหลังของฉินเฉิงอย่างเต็มแรง!
“ตู้มมม!”
ร่างกายของฉินเฉิงหล่นลงสู่พื้นทันที ที่พื้นเกิดหลุมขนาดใหญ่กว้างกว่า 10 เมตร!
“มีฝีมือแค่นี้เองเหรอ?” ฮั่วป้าวพ่นลมหายใจออกมา “ดูแล้วก็ไม่เท่าไหร่”
ทันทีที่เขาพูดจบ เขาก็เห็นมือยื่นออกมาจากหลุม
หลังจากนั้นฉินเฉิงก็ค่อยๆขึ้นมาจากหลุมอย่างช้าๆ
เขาปัดฝุ่นบนร่างกายของเขา พยักหน้าแล้วพูดออกมาว่า “ความเร็วใช้ได้ แต่ฉันเคยเจอคนที่เร็วกว่านี้”
สีหน้าของฮั่วป้าวเปลี่ยนไปทันที
ฉินเฉิงคนนี้ไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่นิดเดียว?
การโจมตีร้อยกว่าครั้งของเขา ทำอะไรไม่ได้เลย!
“แต่น่าเสียงดายที่พลังต่างกันเกินไป” ฉินเฉิงส่ายหน้า “แต่ก็ยังทำให้ฉันรู้สึกคันๆอยู่นะ”
ฮั่วป้าวตะโกนออกมาด้วยึวามโกรธ “นายกล้ามาดูถูกฉัน! ตายซะ!”
หลังจากที่เขาคำรามออกมา ร่างกายของเขาก็หายไปในอากาศอีกครั้ง!
จากนั้นฉินเฉิงก็ถูกล้อมไว้ด้วยภาพติดตาของฮั่วป้าว รอบๆตัวของเขาเต็มไปด้วยภาพของฮั่วป้าวหลายสิบภาพ
YOU MAY ALSO LIKE
