ภรรยาที่ทั้งสวยทั้งรวยของผม - ตอนที่ 347 ขอบคุณที่มอบยาเม็ดทองคำให้
“แกร๊ก!”
ดาบเล่มที่อยู่ในมือของโฮ่หยานแตกทันที!
และมือที่ถือดาบของเขาก็ยังคงสั่นไหวไม่ยอมหยุด!
“ยังไม่ตาย? จอมยุทธระดับสี่นี่ดูถูกไม่ได้จริงๆ!” ฉินเฉิงพูดออกมาด้วยความประหลาดใจ
เขาค่อยๆยกดาบทองสัมฤทธิ์ขึ้น ยิ้มแล้วพูดว่า “นายสามารถรับดาบแรกของฉันได้ แล้วดาบที่สองหละ?”
“เพลงดาบ 13 ดาบตัดตะวัน ดาบที่สอง!”
ด้วยเสียงคำรามที่กึกก้อง พลังแห่งดาบที่ไร้เทียมทานก็ถูกฟันลงมาอีกครั้ง!
เมื่อเทียบกับดาบแรก ความรุนแรงของดาบนี้มากกว่าหลายเท่า!
ใบหน้าของโฮ่หยานนั้นน่าเกลียดมาก เขาไม่สามารถหลบหรือซ่อนได้ ทำได้เพียงแค่รับมันเอาไว้อีกครั้ง!
“แกร๊ก!”
คราวนี้ดาบในมือของโฮ่หยานแตกเป็นเสี่ยงๆ เศษของดาบก็กระจายออกไปทำให้ภูเขาเป็นรูมากมาย!
ฉินเฉิงขมวดคิ้วขึ้นมาเล็กน้อย
ดาบที่สองก็ยังไม่สามารถฆ่าโฮ่หยานได้ นี่เป็นสัญญาณที่ไม่ดีเอาเสียเลย
ฉินเฉิงจึงทำได้แค่ยกมือขึ้นและจะใช้ดาบที่สาม ถ้าหากต้องใช้ถึงสามดาบในการจัดการกับจอมยุทธระดับสี่ เกรงว่าดาบเล่มนี้คงยังไม่สามารถใช้จัดการกับซูหยู่ได้
เมื่อนึกถึงตรงนี้ ฉินเฉิงก็ค่อยๆเก็บดาบไปอย่างช้าๆ
ตอนนี้มีแสงสีทองเกิดขึ้น และมันค่อยๆไปรวมที่หมัดของเขาอย่างช้าๆ
“เมื่อเทียบกับแล้ว ร่างกายของฉันอาจจะเป็นพลังที่แท้จริงก็ได้” ฉินเฉิงพึมพำออกมา หลังจากนั้นร่างกายของเขาก็หายไปในพริบตา และมาอยู่ตรงหน้าของโฮ่หยาน!
“หมัดของนักปราชญ์!”
รัศมีการสังหารอันมหึมาแทรกซึมเข้ามาในหมัดนี้ และฉินเฉิงก็เชื่อว่าเมื่อหมัดนี้ต่อยไปที่โฮ่หยานจะสามารถจัดการกับเขาได้ “ตู้มมมม!”
พื้นดินเริ่มสั่นสะเทือน เกิดหลุมที่มีขนาดเส้นผ่าศูนย์หลายสิบเมตรเกิดขึ้น!
พื้นที่ทั้งหมดกลายเป็นพื้นที่กว้างใหญ่สีขาว ควันและฝุ่นที่พุ่งสูงขึ้นหลายสิบเมตรในทันที!
เมื่อมองไปที่โฮ่หยานที่นอนอยู่กับพื้น ฉินเฉิงก็พึมพำออกมาว่า “หมัดนี้น่าจะพอได้แล้วหละ คงไม่ได้ฆ่าเขาไปแล้วหรอกนะ?”
ฉินเฉิงต้องการใช้วิชากลืนวิญญาณเพื่อดูดกลืนพลังของเขา ถ้าหากเขาตายไปจริงๆก็ย่าเสียดายแย่
“ควับ….”
ควันค่อยๆลดลง และร่างขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้น
“เอ๋?” ฉินเฉิงขมวดคิ้ว เขาเห็นว่าจู่ๆก็มีสัตว์อสูรปรากฎขึ้นมาตรงหน้าของโฮ่หยาน!
สัตว์อสูรตัวนี้มีขนาดพอๆกับครึ่งอาคาร ดวงตาของมันน่ากลัวมาก น้ำลายที่ไหลลงมาจากซอกฟันของมันทำให้รู้นึกน่าขนลุก
“สัตว์อสูรย์จอมยุทธระดับห้า?” หัวใจของฉินเฉิงเริ่มสับสน เขารู้สึกตกใจและกังวลไปพร้อมๆกัน
ร่างกายของสัตว์อสูรตัวนี้เหนือกว่าพวกมนุษย์เป็นหลายเท่า สัตว์อสูรที่มีพลังเท่ากับจอมยุทธระดับห้ามีร่างกายไม่ได้อ่อนแอไปกว่าฉินเฉิงเลย หรืออาจจะแข็งแกร่งกว่าด้วยซ้ำ!
สิ่งที่ทำให้ฉินเฉิงดีใจก็คือสัตว์อสูรที่มีพลังเท่ากับจอมยุทธระดับห้าตัวนี้ได้ให้กำเนิดยาเม็ดทองคำในร่างกายของมันแล้ว!
“ฉินเฉิง! นายบีบให้ฉันต้องใช้สิ่งนี้จริงๆ!” โฮ่หยานกระอักเลือดออกมา
สีหน้าของฉินเฉิงเคร่งขรึมขึ้นมาทันที เขาใช้กายาศักดิ์สิทธิ์เพื่อเร่งพลังในร่างกายของเขาให้พร้อมตลอดเวลา และสังเกตสัตว์อสูรตัวนี้ด้วยความระมัดระวัง
“คว๊ากกก!”
เสียงคำรามดังขึ้นในท้องฟ้าที่เงียบสงบ!
“ฟู้ววว…!”
ถึงแม้ว่าสัตว์อสูรตัวนี้จะมีขนาดมหญ่มากก็จริง แต่ด้วยความเร็วของมัน แค่พริบตาเดียวก็เข้ามาหน้าตัวของฉินเฉิงแล้ว!
“ปัง ปัง ปัง!”
ฉินเฉิงรับการโจมตีและกระเด็นออกไปทันที ร่างกายของเขากระทบกับหินจำนวนมากกว่าจะหยุดร่างของเขาเอาไว้ได้
“แข็งแกร่งมาก” ฉินเฉิงพูดออกมาด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึม
ถ้าหากไม่ได้เป็นเพราะว่าฉินเฉิงมีร่างกายที่แข็งแกร่ง เกรงว่าทันทีที่เขาโดนการโมตีเมื่อสักครู่ไปคงทำให้เขาแหลกละเอียดไปแล้ว
“บดขยี้มัน!” โฮ่หยานคำรามด้วยความโกรธ
“คว๊ากกก!”
สัตว์อสูรคำรามออกมาและกระโจนเข้าหาฉินเฉิงอีกครั้ง!
แต่ในตอนนั้นเองแสงสีแดงก็พุ่งออกมาจากกระเป๋าของฉินเฉิง!
“จิ้งจอกไฟ?!” หลังจากที่ฉินเฉิงเห็นจิ้งจอกไฟเขาก็อดไม่ได้ที่จะตกใจออกมา
เมื่อเทียบกับสัตว์อสูรตัวนี้ ร่างกายของจิ้งจอกไฟเล็กกว่ามาก เล็กจนแทบจะมองไม่เห็น!
“คว๊ากกก!”
สัตว์อสูรคำรามออกมาเพื่อขู่จิ้งจอกไฟ ซึ่งเสียงของมันดังมาก ดังจนสามารถำลายแก้วหูของผู้คนได้!
และในตอนนั้นเองจิ้งจอกไฟก็คำรามออกไปเช่นกัน ความน่ากลัวของมันไม่ได้ด้อยกว่าแม้แต่น้อย!
“ฮ่าฮ่าฮ่า ฉินเฉิงนายเอาสัตว์เลี้ยงของนายออกมาด้วยเหรอ?” เมื่อโฮ่หยานเห็นฉากนี้เขาก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาจนน้ำตาไหล
“ฟู้วว..!”
วินาทีถัดมาร่างของจิ้งจอกไฟก็หายไปทันที เหลือไว้เพียงแสงสีแดงที่มันทิ้งเอาไว้!
สีหน้าแห่งรอยยิ้มของโฮ่หยานก็หายไป ตอนนี้หน้าของเขาแข็งทื่อ
ตอนนี้จิ้งจอกไฟขึ้นไปอยู่บนร่างกายของสัตว์อสูร จากนั้นมันก็กัดไปที่ร่างของสัตว์อสูร!
“ฟันของมันน่ากลัวจริงๆ….” ฉินเฉิงอดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลาย
เนื่องจากร่างกายของสัตว์อสูรตัวนี้ไม่ได้อ่อนแอไปกว่าฉินเฉิงเลย แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าฟันของจิ้งจอกไฟก็ไม่ต่างอะไรไปจากเนื้อหมู!
“คว๊ากกก!”
สัตว์อสูรตัวนั้นร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ร่างกายของมันสั่นเหมือนกับสิ้นหวังแต่มันก็ไม่สามารถหยุดการโจมตีของจิ้งจอกไฟได้!
ความเร็วของจิ้งจอกไฟตัวนี้นั้นไวมาก แค่พริบตาเดียวมันก็สามารถสร้างบาดแผลให้กับสัตว์อสูรได้มากมาย!
เศษเนื้อและเลือดกระจายไปทั่วอากาศ ราวกับฟ้าฝนตกลงมาเป็นน้ำเลือด
ภายใต้ความเจ็บปวดที่เกิดขึ้น สัตว์อสูรตัวนี้เสียสติไปแล้ว มันใช้ร่างกายของมันกระแทกเข้ากับสิ่งรอบๆโดยไม่เลือกว่าจะเป็นอะไร
แต่การกระทำของมันไม่สามารถหยุดจิ้งจอกไฟได้ เวลาผ่านไปประมาณ 1 นาที สัตว์อสูรตัวนี้ก็ล้มลงกับพื้นและหมดลมหายใจไปในที่สุด
จากนั้นจิ้งจอกไฟก็กระโดดกลับเข้ามาที่มือของฉินเฉิง ใบหน้าของมันยังคงดุร้ายแต่ของแฝงไว้ด้วยความน่ารัก
ฉินเฉิงลูบหัวของมันและพูดออกมาว่า “ทำได้ดีมาก!”
จิ้งจอกไฟใช้หัวถูฝ่ามือของฉินเฉิงราวกับเป็นเด็ก
“บ้าไปแล้ว…นี่มันบ้าไปแล้ว!” โฮ่หยานแทบจะบ้า สิ่งที่เกิดขึ้นทุกอย่างในวันนี้ทำให้ใจของเขาแทบจะสลาย
ตอนแรกเขาถูกคนที่จะก้าวมาเป็นจอมยุทธทำให้เขาพ่ายแพ้ และหลังจากนั้นยังถูกสัตว์เลี้ยงของทำให้โฮ่หยานหมดทางสู้!
“ขอบคุณที่นายมอบยาเม็ดทองคำให้กับฉัน” ฉินเฉิงมองไปที่ศพของสัตว์อสูรและอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา
ฉินเฉิงกัดฟัน เขาลุกขึ้นและหันหลังพร้อมที่จะเดินจากไป
“นายไปไหนไม่รอดแล้ว!” ฉินเฉิงพูดออกมาอย่างเยือกเย็น พริบตาเดียวเขาก็มายืนอยู่ตรงหน้าของโฮ่หยาน
ตอนนี้โฮ่หยานหมดพลังที่จะต่อสู้ไปแล้วจริงๆ เมื่อเขาต้องมาเผชิญหน้ากับฉินเฉิง ใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความตื่นตระหนก
ฉินเฉิงไม่อยากฟังคำไร้สาระของเขา เขายกมือขึ้นและจับลงไปที่ศีรษะของเขาทันที
“วิชากลืนวิญญาณ” ฉินเฉิงพึมพำออกมา ทันใดนั้นแสงสีดำก็ควบแน่นบนฝ่ามือของเขา
จากนั้นคลื่นพลังงานภายในก็ไหลไปตามฝ่ามือของฉินเฉิงเข้าสู่ร่างกายของเขา
“อ้า….!!” เสียงร้องของความเจ็บปวด นั่นทำให้โฮ่หยานรู้สึกตายทั้งเป็น เขาตัวสั่นเหมือนไฟฟ้าช็อต! สีหน้าบิดเบี้ยวสุดๆ!
ในฐานะที่เป็นจอมยุทธ เขามีความแข็งแกร่งมาก ฉินเฉิงใช้เวลาไปกว่า 1 ชั่วโมงถึงจะสามารถสูบพลังของเขาออกมาได้จนหมด!
YOU MAY ALSO LIKE
