ภรรยาที่ทั้งสวยทั้งรวยของผม - ตอนที่ 257 อย่าใส่ใจกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง

ในชั่วพริบตา ทุกคนทรุดตัวลงกับพื้น

ใบหน้าของพวกเขาแสดงออกมาถึงเจ็บปวด และบางคนถึงกับร้องคร่ำครวญออกมา

ฉินเฉิงหรี่ตาลงและพูดว่า "ไป๋ตู๋ซาน?"

ยาชนิดนี้ฉินเฉิงเคยเห็นมันมาจาก ตำหนักเทพโอสถ เป็นยาที่ทำง่ายที่สุด และหมอยาทุกคนที่อยู่ใน ตำหนักเทพโอสถสามารถกลั่นมันออกมาได้

และยาแก้พิษของไป๋ตู๋ซานธรรมดามากเหมือนกัน แต่น่าเสียดาย ที่นี่เป็นเกาะ จะไปหาหมอยามาจากที่ไหน?

ตอนแรกฉินเฉิงไม่ได้ต้องการที่จะลงมือ แต่ว่าตอนนี้จู่ๆเขาก็เปลี่ยนใจ

ครึ่งหนึ่งของคนกลุ่มนี้มาจากจิงตู และส่วนที่เหลือกระจายอยู่ตามเมืองต่างๆทั่วประเทศ

และสิ่งที่ฉินเฉิงต้องการมากที่สุดในตอนนี้ก็คือการกำจัดตระกูลซู เขาต้องการผู้สนับสนุน ถ้าเขาสามารถใช้โอกาสนี้เพื่อได้รับความโปรดปรานนี้ ก็คงเป็นทางเลือกที่ดี

"ฉันสามารถรักษาพวกนายได้" เมื่อคิดถึงตรงนั้น ฉินเฉิงก็พูดออกมา

เมื่อทุกคนได้ยินอย่างนั้น ดวงตาของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความอ้อนวอนทันที

และในตอนนั้นซูวานก็ค่อยๆลากฉินเฉิงออกมาด้านข้าง

เธอขมวดคิ้วและพูดว่า "นายคิดจะทำอะไร?"

ฉินเฉิงไม่ได้คิดจะปิดบัง เขาเล่าทุกอย่างที่เขาคิดออกไปให้ซูวานฟังทันที

เมื่อซูวานได้ยินเธอก็ส่ายหน้า

"นายมองบุญคุณครั้งนี้สูงเกินไป" ซูวานพูดออกมา "ตอนนี้เพราะนายสามารถช่วยพวกเขาได้ แต่หลังจากที่นายช่วยพวกเขาแล้วอะไรมันก็เปลี่ยนไปได้ทั้งนั้น"

ฉินเฉิงลูบไปที่คางของตัวเอง เมื่อคิดไปถึงคนที่มีความหยิ่งผยองพวกนี้ แบบนั้นมันก็อาจเป็นไปได้

"ถ้าหากอยากจะให้พวกเขามาเป็นกำลังให้นายมีแค่สองวิธีเท่านั้น อย่างแรกคือให้พวกเขาเคารพนายจากใจจริง และอย่างที่สองก็คือทำให้พวกเรากลัวนายอย่างสุดซึ่ง" ซูวานพูดออกมา

ฉินเฉิงครุ่นคิด ที่ซูวานพูดออกมามันก็มีเหตุผล

ตั้งแต่สมัยโบราณ ผู้นำทุกคนเข้าใจหลักการของการอยู่ร่วมกันของความเมตตาและอำนาจ และไม่มีใครอยู่ในตำแหน่งสูงสุดโดยความโปรดปรานเพียงอย่างเดียว

การที่จะทำให้พวกเราเคารพฉินเฉิงจากใจจริงมันเป็นสิ่งที่แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย เพราะในสายตาของพวกเขาฉินเฉิงก็เป็นแค่คนที่ไม่มีภูมิหลัง ไม่มีค่าพอที่พวกเขาจะมาคบหาด้วย

ดังนั้นทางที่สองคงเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด คือทำให้พวกเขากลัวอย่างสุดซึ้ง

ฉินเฉิงคิดแล้วคิดอีก จากนั้นยิ้มและพูดออกมาว่า "ฉันรู้แล้วว่าควรจะทำอย่างไร"

"เจ้าหนุ่ม นายอย่าเข้ามายุ่งเลยดีกว่า" ชายชุดดำขมวดคิ้วขึ้นและเตือนฉินเฉิง

ฉินเฉิงเหลือบมองไปที่เขา ยิ้มและพูดออกมา "งั้นฉันคนนี้คงต้องขอโทษนายจริงๆ คนอย่างฉันเป็นคนชอบยุ่งเรื่องชาวบ้าน"

ชายชุดดำก็โกรธขึ้นมาทันใด เขาก้าวออกมาและดุด้วยเสียงเย็นชา "เป็นแค่ปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่แต่กลับกล้ามายุ่งเรื่องของฉัน?"

ฉินเฉิงหัวเราะและตอบกลับไปว่า "นายก็เหมือนกับฉันที่เป็นปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่เหมือนกัน ยิ่งไปกว่านั้นนายเป็นพวกที่ใช้พลังจิต และพลังจิตของนายก็ไม่มีผลกับฉัน! ตัวนายเองนั้นแหละยังมีสิทธิอะไรมายืนอยู่ตรงหน้าฉันอีก?"

ชายชุดดำพูดอย่างเย็นชา "อวดดี!"

ทันทีที่เสียงเงียบลง เขาก็ยื่นมือออกมาและผลักมาที่ฉินเฉิงทันที!

พลังที่ยิ่งใหญ่พัดก้อนหินจำนวนนับไม่ถ้วนเข้ามาที่ร่างของฉินเฉิงในพริบตา!

สีหน้าของฉินเฉิงเปลี่ยนไป ทันใดนั้นเขาก็กำหมัดและกระแทกไปข้างหน้า "ตู้มม!"

การลงมือที่ตรงไปตรงมาของเขาทำลายการโจมตีของชายชุดดำทันที!

ชายชุดดำสูดลมหายใจเบาๆ ร่างกายของเขาดูเหมือนจะหายไปจากอากาศ และเขาก็ปรากฏตัวขึ้นด้านหลังฉินเฉิงในวินาทีถัดมา!

"ไปตายซะ!" ชายชุดดำตะโกนออกมา กรงเล็บที่แข็งแกร่งของเขาโค้งงอเป็นรูปประหลาดและโจมตีเข้ามาที่ด้านหลังของฉินเฉิงทันที

"คิดที่จะต่อสู้ระยะประชิด? นายยังคิดจะมีชีวิตอยู่ต่อไปหรือเปล่า?" ฉินเฉิงขมวดคิ้วขึ้นมา เขารีบหันหลังกลับไป และตบไปที่หน้าของชายชุดดำอย่างรุนแรง!

"ปัง!!"

เสียงดังสนั่น ฝ่ามือของฉินเฉิงทำให้ร่างของชายชุดดำกระเด็นออกไปไกล!

"เป็นความแข็งแกร่งของร่างกายที่น่ากลัวจริงๆ!" ชายชุดดำแอบตกใจเล็กน้อย

เมื่อสักครู่ฉินเฉิงไม่ได้ใช้กำลังภายในเลยแม้แต่น้อย มันเป็นเพียงแค่การตบด้วยพลังงานร่างกายของเขา แต่ก็เกือบทำให้ใบหน้าของชายชุดดำแตกเป็นเสี่ยงๆ!

สิ่งนี้ทำให้ชายชุดดำรู้สึกถึงวิกฤตในใจ และไม่กล้าเข้ามาใกล้ฉินเฉิง

ส่วนทางด้านของคุณชายหวังและคนอื่นๆต่างดีใจกันขึ้นมา หลังจากที่เห็นฝีมือของฉินเฉิงแล้ว พวกเขาก็มองเห็นความหวังรางๆ!

"เจ้าหนุ่ม ฉันไม่ได้มีเจตนาที่จะสู้กับนาย" ชายชุดดำพูดออกมา "ถ้าหากนายชอบรักชั่วนิจนิรันดรเส้นนี้ฉันจะมอบมันให้กับนาย นายคิดว่ายังไง?"

ฉินเฉิงถามออกมาด้วยความสงสัย "จะพอแค่นี้เหรอ?"

ชายชุดดำพูดออกมาว่า "คนที่รู้สถานการณ์ปัจจุบันถือเป็นเรื่องดี ฉันมาที่นี่ก็เพื่อเงิน ไม่จำเป็นต้องเอาชีวิตของฉันมาแลก"

สีหน้าของคุณชายหวังตื่นตระหนกขึ้นมาทันที เขาใช้พลังที่เหลือของเขาตะโกนออกมาว่า "ได้โปรดช่วยฉันด้วย….ฉันสามารถให้นายมากกว่านั้น!"

"หุบปกา!" ชายชุดดำพูดออกมาอย่างเย็นชา เขาใช้ฝ่ามือของเขาผลักอากาศออกไป จากนั้นร่างของคุณชายหวังก็กระเด็นออกไปทันที

จากนั้นชายชุดดำก็จ้องมาที่ฉินเฉิง "ถ้าหากนายยังไม่พอใจ ฉันสามารถแบ่งกับนายคนละครึ่ง ว่ายังไง?"

ฉินเฉิงลูบไปที่คางของเขา ทำท่าทางว่ากำลังครุ่นคิด

เมื่อเห็นเช่นนี้ชายชุดดำก็รีบพูดออกไปเลยว่า "นายมีฝีมือดีขนาดนี้มาทำงานอยู่กับฉันดีกว่า! นายสามารถหาเงินได้ตามที่นายต้องการ แบบนี้มันไม่ดีหรือ?"

ฉินเฉิงค่อยๆเงยหน้าขึ้น จากนั้นก็มองไปที่ชายชุดดำ พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็น "ขอโทษ ฉันเป็นคนที่มีความทะเยอทะยานสูง ถ้าหากมีเงินฉันก็ไม่ต้องการที่จะแบ่งกับนาย ยิ่งไปกว่านั้น ฉันไม่อยากเป็นคนที่ไร้ชื่อเสียงอย่างนายไปชั่วชีวิต"

เมื่อได้ยินแบบนั้น ร่างกายของชายชุดดำก็ค่อยๆปลดปล่อยออร่าออกมา ทำให้คนรอบข้างรู้สึกหนาวเย็น

"พูดแบบนี้ก็แสดงว่า นายอยากจะสอดมือเข้ามายุ่ง?" เสียงของชายชุดดำดูเยือกเย็นและมีกลิ่นอายของความอาฆาตกระจายออกมา

ฉินเฉิงพยักหน้า "ใช่"

ฉินเฉิงตะโกนออกมาด้วยความโกรธ "เจ้าหนุ่ม นายนี่มันบ้าจริงๆ นายคิดว่าฉันหมดทางสู้กับนายแล้วใช่ไหม?! ในเมื่อนายเลือกที่จะเอาอย่างนี้ งั้นก็อย่ามาหาว่าฉันไม่เตือน!"

พูดจบชายชุดดำก็ยกเท้าขึ้นกระทืบกับพื้นทันที!

"ตู้มมม!"

ทันใดนั้นน้ำทะเลก็พุ่งสูงขึ้นเป็นสิบๆเมตร พื้นดินใต้เท้าของเขาจมลงไปหลายเซนติเมตร!

หลังจากนั้นคลื่นก็ซัดเข้ามาที่ชายฝั่ง สัตว์ประหลาดทะเลขนาดใหญ่ก็โผล่ขึ้นมา!

"เป็นอย่างที่คิด" ฉินเฉิงหรี่ตาลง "ฉันสัมผัสพลังที่ให้ความรู้สึกแปลกได้จากสิ่งนี้"

"สัตว์ประหลาดเหรอ?" ฉินเฉิงขมวดคิ้วและพูดออกมา

ฉินเฉิงตอบกลับไปว่า "สัตว์ประหลาดตัวนี้น่าจะมีพลังเทียบเท่ากับจอมยุทธ"

จอมยุทธ์ที่ฝึกฝนระดับเจี่ยตาน ถ้าหากสัตว์ประหลาดตนนี้ผ่านระดับนี้มาได้ ภายใจตัวของมันต้องมียาเม็ดทองคำ

ถ้าหากสามารถฆ่าเจ้าสัตว์ประหลาดตัวนี้ได้ และเอายาเม็ดทองคำออกมาได้ ไม่แน่ว่าอาจจะก้าวขึ้นไปสู่ปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ระดับแปดเลยก็ได้!

เมื่อนึกถึงตรงนี้ด้วยตาของฉินเฉิงก็อดไม่ได้ที่จะเผยออกมาให้เห็นถึงความตื่นเต้น

"วานเอ๋อ คุณถอยไปสักหน่อย" ฉินเฉิงหันกลับมาพูดกับซูวาน

ซูวานพยักหน้า จากนั้นก็เดินมาตรงกลุ่มคนและยืนดูฉินเฉิงอยู่เงียบๆ

ในเวลานั้นคุณชายหวังกับคนอื่นๆกลัวสัตว์ประหลาดตัวนี้มาก บางคนถึงกับเป็นลมสลบไปเลย