ภรรยาที่ทั้งสวยทั้งรวยของผม - ตอนที่ 161 หมัดเดียวกระจุย
พิษทั้งห้ากระจายหายไปรอบๆทันที
ฉินเฉิงชี้นิ้วของเขาออกไป จากนั้นก็มีเปลวไฟสีเขียวปรากฎออกมาที่นิ้วของเขา
เมื่อหนอนกู่สัมผัสกับเปลวไฟสีเขียว ก็มีเสียงแตกเกิดขึ้นราวกับเสียงแตกของข้าวโพดคั่ว
ฉินเฉิงหันไปมองปรมาจารย์คนนั้นที่อยู่ไม่ไกล ยิ้มและพูดออกมาว่า "นี่คือพลังของนาย?"
"ไม่ได้ละ!" ปรมาจารย์คนนั้นส่งเสียงออกมาเบาๆ จากนั้นเขาก็รีบถอยไปทันที
ในฐานะที่เป็นคนตรวจการ คอยดูสถานการณ์ภายนอก ความเร็วของเขาจะต้องเหนือกว่าปรมาจารย์ทั่วไปอย่างแน่นอน!
ฉินเฉิงก็ไม่ได้ตกใจอะไร แค่ตามไปในทิศทางที่ปรมาจารย์คนนั้นหนีไปเงียบๆ
"วิชาลดระยะ!" หลังจากที่ฉินเฉิงใช้วิชาของเขา ความเร็วของเขาก็เพิ่มขึ้นทันที แค่พริบตาเดียวเขาก็มาอยู่ด้านหลังของปรมาจารย์คนนั้น!
วิชาลดระยะเป็นหนึ่งในวิชาที่เขาฝึกมา มันต่างกับการฝึกวิชาทางด้านลมปราณอย่างสิ้นเชิง!
ถึงแม้ว่าฉินเฉิงจะไม่ได้เชี่ยวชาญขนาดนั้น แต่ระยะทางแค่ไม่กี่ร้อยเมตรมันก็ไม่ใช่ปัญหา
"ตู้มม!"
ฉินเฉิงถีบไปที่หลังของเขา ปรมาจารย์คนนั้นล้มลงทันที
"วิ่งไปต่อสิ" ฉินเฉิงพูดออกมา
ปรมาจารย์ลุกขึ้นมาจากพื้น สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตกใจ "นาย…นายปล่อยฉันไปเถอะ ฉันจะพานายไปเดี๋ยวนี้!"
ฉินเฉิงชี้นิ้วออกมา จากนั้นก็มีสัญลักษณ์ออกมาที่หว่างคิ้วของเขา
"นำทางไป" ฉินเฉิงพูดออกมา
ปรมาจารย์ถอนหายใจ ครั้งนี้เขาไม่กล้าตุกติก เขาพาฉินเฉิงเดินทางไปที่ เมืองซวนหมิงทันที
ในถ้ำแห่งหนึ่งที่ เมืองซวนหมิง มีผู้อาวุโสหลายคนกำลังนั่งคุยกันอยู่
รอบของที่แห่งนั้นเต็มไปด้วยเลือดสีแดงสด ส่วนตรงกลางมีรูปปั้นหินตั้งอยู่
รูปปั้นหินแช่อยู่ในเลือดบริสุทธิ์และหนอนกู่ดูดซับแก่นแท้ของมันพลังทั้งกลางวัน กลางคืน มีศักยภาพที่จะฟื้นคืนชีพ
"ตามวิชาของ เมืองซวนหมิงของเรา ถ้าหากท่านเจ้าเมือง เฮยฉานนำร่างหยางบริสุทธิ์กลับมาได้ พวกเราก็สร้างพลังที่แข็งแกร่งมากกว่านี้ได้อีกหลายเท่า" เหล่าผู้อาวุโสพูดออกมา
"แต่น่าเสียดาย เจ้าเมืองถูกเจ้าฉินเฉิงคนนั้นฆ่าตายไปเสียก่อน"
ดวงตาของพวกเขามีประกายแห่งความเกลียดชังขึ้นมาทันที
"รอปีศาจซวนฟื้นคืนชีพ พวกเราจะต้องแก้แค้นให้เจ้าเมือง ฆ่าเจ้าฉินเฉิงคนนั้นให้ได้!"
ไม่นานก็มีคนนำตัวหญิงสาวหลายคนเดินเข้ามา
เด็กผู้หญิงเหล่านี้เพิ่งจะถูกจัดตัวมาบนเขาไม่นาน และหนึ่งในนั้นก็มีเซินอี้เมิ้งอยู่ด้วย
และตอนนี้ดวงตาของเซินอี้เมิ้งเต็มไปด้วยน้ำตา ร่างกายของเธอไร้เรี่ยวแรง
"ได้โปรดปล่อยฉันไปด้วยเถิด บ้านของฉันเป็นตระกูลที่ร่ำรวย!" เด็กสาวคนหนึ่งคุกเข่าลงกับพื้นและตะโกนอย่างเศร้า
ผู้เฒ่าคนหนึ่งเหลือบมองไปที่เธอ จู่ๆเขาก็ยื่นมือออกมา และแตะไปที่ร่างกายของเธอ เพียงไม่กี่วินาทีร่างกายของเธอก็แห้งเหี่ยว
จากนั้นก็กลายเป็นร่างที่ไร้วิญญาณ
"อ๊ายยย!"
ในตอนนั้นเสียงร้องไห้ด้วยความหวาดกลัวดังไปทั่วถ้ำ
"หญิงกลุ่มนี้เพียงพอที่จะชุบชีวิตปีศาจซวน" ผู้เฒ่าคนหนึ่งกล่าวออกมาด้วยความรู้สึกตื่นเต้น เขารอเวลานี้มากว่าสิบๆปี
ขอแค่ปีศาจซวนคืนชีพ พวกเขาก็มั่นใจเป็นอย่างมากว่าไม่มีใครในโลกที่จะเอาชนะพวกเขาได้!
เมื่อถึงเวลานั้น พวกเขาจะไม่ต้องอยู่อย่างสันโดษที่ซีหนานอีกต่อไป!
"อย่ามัวชักช้ากันอยู่เลย เริ่มกันเลยดีกว่า" ผู้เฒ่าคนหนึ่งพูดออกมา
ทันใดนั้นบรรยากาศบริเวณรอบๆก็เปลี่ยนไปเป็นน่าสะพรึงกลัว แต่สีหน้าของเหล่าผู้เฒ่าก็ไม่ได้เปลี่ยนไปราวกับว่าเห็นสิ่งเหล่านี้จนเคยชิน
"ตู้มมม!"
และในตอนนั้นก็มีเสียงดังขึ้นจากด้านนอก!
เสียงดังเหมือนฟ้าร้องดังสนั่นทั่ว เมืองซวนหมิง!
เหล่าผู้เฒ่าขมวดคิ้ว และพูดออกมาว่า "ลองไปดูข้างนอกหน่อยสิ"
"ครับ" ลูกน้องหนึ่งคนของพวกเขาวิ่งออกไปทันที
ประตูของถ้ำแห่ง เมืองซวนหมิงถูกฉินเฉิงทำลายด้วยหมัดเดียว!
อาคมหรือวิชาต่างๆที่พวกเขาผนึกไว้ที่ประตูถูกทำลายทั้งหมด!
"ไปกันเถอะ!" ฉินเฉิงมองไปที่ปรมาจารย์ที่พาเขามาและพูดออกไป
""ดะ…ได้ ปรมาจารย์คนนั้นพยักหน้า รีบพาฉินเฉิงเดินเข้าไปในถ้ำด้วยความรวดเร็ว
"ผู้เฒ่า!" เมื่อเข้ามาใกล้ในตัวถ้ำมากขึ้นเรื่อยๆ ปรมาจารย์คนหนึ่งก็ตะโกนออกมา
"ฉิน…เซินอี้เมิ้งมาแล้ว!" แค่คำพูดเพียงคำเดียวก็ทำให้เหล่าผู้เฒ่าสีหน้าเปลี่ยนไปอย่างมาก!
ก่อนที่พวกเขาจะตอบสนอง ฉินเฉิงก็เดินเข้ามาแล้ว
เขาเข้ามายืนนิ่งๆและกวาดสายตาไปรอบๆ
"นี่คือไมพ่ตายของพวกนาย?" ฉินเฉิงขมวดคิ้วและพูดออกไป
"นายเองเหรอ!" หลังจากที่เซินอี้เมิ้งเห็นฉินเฉิง เธอก็รีบเช็ดน้ำตาและยืนขึ้นด้วยความตื่นเต้นทันที
เหล่าผู้เฒ่าขมวดคิ้วเล็กน้อย เมื่อพวกเขาเห็นฉากที่เกิดขึ้น
จากนั้นหัวหน้าของเหล่าผู้เฒ่าก็ยืนขึ้น ยิ้มและพูดออกมาว่า "ฉินเฉิง ไม่รู้ว่าวันนี้ที่นายมาถึง เมืองซวนหมิงของพวกเรา มีเรื่องอะไร?"
"มาทำลาย" ฉินเฉิงกล่าวออกมาอย่างแน่วแน่และไม่มีอารมณ์ใดๆแอบแฝง
สีหน้าของหัวหน้าของเหล่าผู้เฒ่าเปลี่ยนไปทันที เขาพูดออกมาว่า "ฉินเฉิง นายทำลายแผนการของพวกเรา แถมยังจัดการกับเจ้าเมืองของพวกเราด้วย พวกเราไม่เคยคิดที่จะไปคิดบัญชีกับนาย แต่นายกลับบุกเข้ามาห้าพวกเราถึงที่นี่ มันจะไม่มากไปหน่อยเหรอ?"
"มากไป?" ฉินเฉิงยิ้มและตอบกลับไปว่า "พวกคนเลวๆอย่างพวกนายที่ชอบทำอะไรนอกรีตมันไม่ควรอยู่บนโลกใบนี้ตั้งแต่แรกแล้ว ถือว่าฉันเป็นคนที่สวรรค์ส่งมาเพื่อทำลายพวกนายก็แล้วกัน!"
หัวหน้าของเหล่าผู้เฒ่าสูดลมหายใจเข้า เขากลั้นความโกรธของเขาเอาไว้ไม่ได้แล้ว "ฉินเฉิง พวกเรามาเจรจากันหน่อยเป็นไง? เมืองซวนหมิงจะช่วยนายหาของทุกอย่างท่ายต้องการ"
"เจรจา?" ฉินเฉิงขมวดคิ้วขึ้นและจู่ๆเขาก็ปล่อยหมัดออกมา!
หน้าของ เมืองซวนหมิงยุบไปครึ่งหนึ่ง ร่างของเขากระเด็นไปอัดกับกำแพง เลือดของเขาไหลออกมามาก!
"นายมีคุณสมบัติพอที่จะเจรจากับฉันอย่างนั้นเหรอ?" ฉินเฉิงพูดออกไปเบาๆ แต่กลับทำให้ร่างกายของทุกคนสั่นเทา!
"ฉินเฉิง นายจะมากเกินไปแล้ว!" เหล่าผ็เฒ่าลุกขึ้นมา "นายคิดว่า เมืองซวนหมิงของพวกเราจะกลัวนายอย่างนั้นเหรอ? ความยิ่งใหญ่ของพวกเรานั้นดังไปถึงไหนต่อไหน ขนาดสำนักงานความมั่นคงยังไม่สามารถทำอะไรพวกเราได้ แต่นายมันก็แค่คนคนเดียว แบบนี้มันจะไม่บ้าไปหน่อยหรือไง!"
"นั่นคืออะไร?" ฉินเฉิงมองไปที่รูปปั้นหินและกำหมัด
เขาขมวดคิ้วขึ้นมาทันที "เพียงเพราะสิ่งน่าเกลียดนี้ พวกนายต้องทำร้ายผู้หญิงมากมายขนาดนี้เลยเหรอ?"
"สิ่งน่าเกลียด?" มุมปากของผู้เฒ่ากระตุก "แกกล้ามาดูถูกปีศาจซวนของพวกเรา ยกโทษให้ไม่ได้!"
เมื่อพูดจบเหล่าผู้เฒ่าก็หันมามองหน้ากัน ราวกับว่าพวกเขารู้ว่าสิ่งต่อไปที่ต้องทำคืออะไร พวกเขารวมพลังและส่งไปที่รูปปั้นหินนั้นทันที!
ทันใดนั้นรูปปั้นหินก็เหมือนกับมีชีวิตขึ้นมา ร่างกายของมันมีเลือดไหลออกมา ดวงตาของมันเปิดขึ้น!
"แม้ว่าปีศาจซวนจะยังไม่ฟื้นขึ้นอย่างสมบูรณ์ แต่สำหรับนายแค่นี้ก็เพียงพอ!" เหล่าผู้เฒ่าต่างหัวเราะออกมา
เมื่อรูปปั้นหินเคลื่อนตัวก็เกิดเสียงดังขึ้นในถ้ำ หินจำนวนมากถูกทำลายและตกลงมา และบรรยากาศอันน่าสะพรึงกลัวก็ปกคลุมทั่วทั้งภายในตัวถ้ำ!
"พวกนายจะพึ่งพาสิ่งที่น่าเกลียดนี้เหรอ?" ฉินเฉิงหัวเราะออกมา หมัดของเขามีแสงออกมาจางๆ นั่นคือหมัดของนักปราชญ์!
"ฉันจะทำลายความภาคภูมิใจของพวกนายเอง!" ฉินเฉิงตะโกนออกมา แสงสีทองจากหมัดของเขาพุ่งตรงไปที่รูปปั้นหินทันที!
"ตู้มม!"
เสียงดังสนั่นเกิดขึ้นในถ้ำ!
และรูปปั้นหินที่แข็งแกร่งก็ค่อยๆแตกออกทีละน้อย!
YOU MAY ALSO LIKE
