ภรรยาที่ทั้งสวยทั้งรวยของผม - ตอนที่ 158 ความผิดพลาดที่ใหญ่ที่สุดของแก

ฉินเฉิงมองไปที่ชายแปลกหน้าที่อยู่ตรงหน้าของเค้าด้วยความประหลาดใจ: "นายรู้จักฉัน?"

คุณหยานโค้งคำนับอย่างเร็วแล้วพูดว่า "ผมได้ดูคลิปสัมภาษณ์ของคุณแล้ว การเดิมพันระหว่างคุณกับซูหยู่ มันทำให้ผมประทับใจมาก!"

หลังจากที่เค้าพูดจบ เค้าก็รีบโบกมือขึ้นแล้วพูดว่า "แยกย้าย!

ในความคิดของคุณหยาน ถ้าฉินเฉิงสามารถสู้กับซูหยู่ได้ อย่างงั้นการมีอยู่ของเค้ามันก็มากพอกับตระกูลซู

ตระกูลใหญ่แบบนี้ยั เค้าเองก็ไม่กล้าที่จะยั่วยวนเลย!

ฉินเฉิงเองก็แปลกใจเล็กน้อยเช่นกัน เค้าเองก็คิดไม่ถึงเลยว่าผลลัพธ์ของคลิปนั่นมันจะทำให้เค้าคิดไม่ถึงเลย!

"งั้นวันนี้นายมาที่นี่ มีอะไรหรือเปล่า?" ฉินเฉิงก็ถามขึ้นมาพร้อมกับรอยยิ้ม

คุณหยานก็ตกตะลึง เค้ารีบมองไปที่ประธานชาแล้วตะโกนด่าทอขึ้นมา: "แกอยากตายอย่างงั้นเหรอ? แกคิดที่จะทำให้คุณฉินขุ่นเคืองอย่างงั้นเหรอ?"

ประธานชาพูดขึ้นมาอย่างกระอักกระอ่วม: "คุณหยาน เค้าเป็นคนใหญ่คนโตอย่างงั้นเหรอ? ไม่ใช่ว่าเอามหาเจ้าแห่งพลังปราณมาด้วยแล้วอย่างงั้นเหรอ?"

คำพูดนี้ก็ยิ่งทำให้คุณหยานยิ่งรู้สึกกลัวฉินเฉิงมากเข้าไปอีก เค้าก็ด่าขึ้นมาว่า: "แม้ว่าคนที่ตามมาจะเป็นมหาเจ้าแห่งพลังปราณ แต่ใครหนุนหลังหละ แกไม่เข้าใจเหรอ?"

จู่ๆประธานชาก็ผงะ สีหน้าของเค้าเปลี่ยนไป จากนั้นเค้าก็รีบอ้อนวอนร้องขอความเมตตา: "คะคะ…คุณฉิน ผมขอโทษ ผมไม่รู้ว่าคุณเป็นใคร ผมเป็นหนี้อะไรคุณ ผมจะคืนให้ในทันที…ไม่สิ สองเท่าเลย!"

ฉินเฉิงส่ายหัวแล้วพูดว่า "ไม่มากพอ"

ประธานชากัดฟันแล้วพูดว่า "สิบเท่า!"

ฉินเฉิงชี้ไปที่ดาบทองสัมฤทธิ์ในมือของประธานชาแล้วพูดว่า: "ฉันบอกไปแล้วไงว่าดาบอันนี้มันจะเป็นดอกเบี้ยที่ฉันเรียกเก็บ"

เมื่อได้ยินแบบนี้ ประธานชาก็ซุกดาบไว้ในอ้อมแขนแล้วไม่พูดอะไร เค้าส่ายหน้าแล้วพูดว่า: "ไม่! เรื่องอื่นผมยอมได้ทุกอย่าง แต่ต้องไม่ใช่กับเรื่องนี้!"

"อย่างงั้นแกก็ไปตายซะ!" เฝิงกงก้าวไปข้างหน้าแล้วแรงกดดันระดับปรมาจารย์มันก็แผ่ขยายออกไปในทันที

ประธานชาเป็นเพียงแค่คนธรรมดาก็เท่านั้น แรงกดดันที่น่าสะพรึงกลัวนี้มันทำให้เค้าต้องคุกเข่าลงกับพื้นพร้อมกับเสียง "พัฟ"

คุณหยานก็ถอนหายใจออกมา: "ประธานชา ก็แค่ดาบ ทำไมจึงขัดขืนคุณฉินด้วย? ฉันคิดว่าคุณต้องเอาดาบเล่มนี้ให้เค้าไปนะ"

ประธานชากัดฟันแล้วพูดว่า: "คุณหยาน ดาบเล่มนี้มันไม่ใช่ดาบธรรมดา ว่ากันว่าเป็นชิ้นส่วนของเทพเจ้าแห่งสงคราม! มูลค่าของมันมหาศาล! เพียงแค่คุณช่วยฉันฆ่าฉินเฉิงนี่ ฉันจะยกดาบนี่ให้คุณฟรีๆ!"

คุณหยานก็หรี่ตาแล้วมองไปที่ดาบอย่างระมัดระวัง

"มันเป็นไปอย่างที่คิดเอาไว้เลย มันไม่ใช่ของธรรมดา!" แววตาของคุณหยานก็เป็นประกายขึ้นมา มันแสดงออกถึงความโลภในแววตาของเค้า

"น่าเสียดาย แม้ว่าดาบเล่มนี้มันจะมีค่ามาก แต่ฉันก็ไม่เคยทำให้ตระกูลใหญ่ขุ่นเคืองมาก่อน" จากนั้นคุณหยานก็ถอนหายใจออกมา

ประธานชากัดฟันแล้วพูดว่า "คุณหยาน! นี่คือเมื่อยุนนะ! ใครจะไปรู้ว่าเราฆ่ามันช แต่ให้เค้าจะใหญ่โตซะแค่ไหน เค้าก็รอดไปไม่ได้หรอก!"

คุณหยานเงียบราวกับรอให้ประธานชาพูดต่อ

ประธานชาก็พูดต่อว่า: "ไอ่เด็กนี่มันเอามหาเจ้าแห่งพลังปราณมาด้วยแค่คนเดียวเท่านั้น ด้วยทักษะของคุณ คุณสามารถกำจัดมันได้อย่างง่ายดาย! เมื่อถึงตอนนั้น ฉันจะยกดาบเล่มนี้ให้คุณด้วยมือของฉัน!พร้อมกับเงินร้อยล้านดอลล่าตามที่เคยสัญญากับคุณไว้!"

หลังจากพูดจบ มันก็ดูเหมือนว่าจะพอยั่วคุณหยานได้บ้าง

เดิมทีเค้าเป็นคนโหดเหี้ยมและโลภมา ชื่อในตอนที่เค้าเกิดก็คือหยานชิวเหนียนและเนื่องจากความโหดเหี้ยมของเค้า เค้าก็เลยได้รับฉายาว่าราชาหยาน!

มูลค่าของดาบทองสัมฤทธิ์นี่มันก็มากมายนับไม่ถ้วน เค้าจะไม่ถูกล่อลวงได้ยังไงกัน!

"คุณหยาน ไม่ต้องคิดมา!" ประธานชาก็สุมไฟให้มันยิ่งแรงขึ้น "ฆ่าไอ่เด็กคนนี้ซะ ยังไงก็มีแต่ได้ไม่ขาดทุน!"

หยานชิวเหนียนหรี่ตาลงแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า "คุณฉิน คนจำนานไม่น้อยเลยที่ต้องตายเพราะเงิน หวังว่าคุณคงจะไม่โทษผม…"

ฉินเฉิงถอนหายใจออกมาแล้วพูดขึ้นมาเบาๆว่า: "มันเป็นไปอย่างที่คิดเอาไว้เลย … "

"ลงมือ!" หยานชิวเหนียนกวักมือแล้วตะโกนขึ้นมา จากนั้นคนของเค้าก็พุ่งกระโจนตรงเข้าไปที่ด้านหน้าในทันที!

หยานซิวเหนียนเอาสุดยอดปรมาจารย์มาด้วยสี่คน แต่ละคนก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าเฝิงกงเลย!

เฝิงกงก็ตะโกนเสียงดังขึ้นมา เค้าเข้ามายืนอยู่ตรงหน้าฉินเฉิงอย่างรวดเร็ว แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า "ไอ่พวกโง่ นี่แกกำลังรนหาที่ตายอยู่นะ!"

หยานชิวเหนียนไม่พูดไร้สาระ เค้าพูดอย่างเย็นชาว่า: "ปิดฉากการต่อสู้นี้ให้เร็วที่สุด!"

"ครับ!"

ทั้งสี่คนก็ขึ้นมาตะโกนพร้อมกัน ดูเหมือนว่าพวกเค้าแทบจะลงมือพร้อมๆกัน!

ประธานชาก็ใช้โอกาสนี้รีบหลบไปที่ด้านข้างเพราะกลัวว่าจะได้รับบาดเจ็บ

ปรมาจารย์ทั้งห้าก็ประลองฝีมือกัน ทันใดนั้นเองทั้งสถานที่แห่งนี้มันก็วุ่นวายขึ้นมาในทันที ข้าวของทั้งหมดมันก็พังทลายลงและความผันผวนของพลังปราณมันก็ทำให้เกิดเสียงดังขึ้นมาในอากาศ!

ฉินเฉิงยังคงอยู่นิ่ง เค้าดูมั่นคงราวกับภูเขา แม้ว่าเค้าจะอยู่กลางพายุ แต่สีหน้าของเค้ามันก็ดูไม่มีความผันผวนอะไรเลย

"ตูม!"

แม้ว่าเฝิงกงจะทรงพลัง เมื่อต้องเผชิญกับปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสี่คนที่อยู่ในระดับขั้นเดียวกัน เค้ากลับเสียเปรียบอย่างรวดเร็ว

"พัฟ!"

หมัดอันดุดันชกเข้าไปที่หน้าอกของเฝิงกง มันกระแทกเฟิงกงโดยตรงจนเค้ากระเด็นออกไปหลายสิบเมตร เค้ากลายเป็นราวกับลูกกระสุนปืนใหญ่ที่กระแทกเข้าไปที่เสาจนพังเป็นชิ้นๆ!

หน้าอกของเฟิงยุบลงหลายเซ็น เค้าพยายามที่จะลุกขึ้นมาหลายครั้งแต่ก็ลุกไม่ได้เลย ในที่สุดเค้าก็ทรุดลงไปอยู่ที่พื้น

"คุณฉิน คุณไม่มีทางเอาชนะผมได้หรอก" หยานซิวเหนียนก็ส่ายหัวขึ้นมา "ความผิดพลาดที่ใหญ่ที่สุดของคุณก็คือการที่คุณเอาปรมาจารย์มาด้วยแค่คนเดียว"

ฉินเฉิงจับนิ้วของตัวเอง เค้านั่งลงแล้วพูดขึ้นมาอย่างเฉยชาว่า: "แกรู้ไหมว่าความผิดพลาดที่ใหญ่ที่สุดของแกคืออะไร?"

หยานชิ่วเหนียนก็หัวเราะแล้วพูดว่า "ผมไม่รู้ อย่างงั้นคุณฉินก็ช่วยชี้แนะหน่อยก็แล้วกัน"

ฉินเฉิงถอนหายใจออกมา: "ความผิดพลาดที่ใหญ่ที่สุดของแกก็คือการที่ทำให้ฉันขุ่นเคืองเพราะเรื่องดาบนี่"

"ฮ่าๆๆๆๆๆ!" หยานซิวเหนียนก็เงยหน้าขึ้นมาแล้วหัวเราะ "ตอนนี้ก็เป็นศัตรูกันแล้ว ยังจะมาพูดจาแบบนี้อยู่อีกเหรอ?"

ฉินเฉิงไม่พูดอะไร เค้าลุกขึ้น ในเวลาเพียงแค่ชั่วพริบตาเค้าก็เข้ามาอยู่ที่ตรงหน้าร่างของราชาหยาน!

ด้วยสองนิ้วที่เหมือนคีมคีบเหล็ก เค้าบีบเข้าไปที่ปากของหยานชิวเหนียนแล้วยกมันขึ้นมา

"ชอบหัวเราะใช่ไหม?" ฉินเฉิงพูดขึ้นมาอย่างเย็นชา

หยานชิ่วเหนียนดิ้นรนสุดแรง แต่เค้าก็พบว่าพลังปราณทั้งหมดของเค้าดูเหมือนว่ามันจะถูกปิดผนึก เค้าไม่สามารถใช้มันได้เลย!

"ฉันเองก็ได้ยินเรื่องของพวกแกมาไม่น้อยเลย อย่างงั้นแกก็ควรที่จะหุบปากแล้วเชื่อฟังฉันซะ" ฉินเฉิงก็ส่ายหัวขึ้นมา

ทันทีที่เค้าพูดจบ เค้าก็ออกแรงที่นิ้วทั้งสองของเค้า จากนั้นมันก็มีเสียง"ป๊อก"ที่ดังขึ้นมาแล้วคางของหยานชิ่วเหนียนก็ถูกฉินเฉิงบดขยี้ไปโดยตรง!

ปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่อีกสี่คนก็ตะโกนขึ้นมาในทันที พวกเค้ารีบกระโจนเข้าใส่ฉินเฉิง

ฉินเฉิงเป็นเหมือนสายลมที่พัดไปมาระหว่างทั้งสี่คน พวกเค้าพยายามอย่างเต็มที่ แต่พวกเค้าก็ไม่ได้แตะแม้แต่ปลายเสื้อของฉินเฉิงเลยด้วยซ้ำ

"ตูม!"

ในตอนนี้เอง พลังของฉินเฉิงมันก็ระเบิดออกมาโดยสมบูรณ์ พลังที่ไม่มีที่สิ้นสุด มันก็ปรากฎขึ้นมาเป็นรูปมือยักษ์ที่ทั้งสี่ทิศทาง!

มือยักษ์ตบทั้งสี่เหมือนตบแมลงวันแล้วขยี้พวกเค้าลงไปกองกันอยู่ที่พื้น!

ทั้งสี่คนรู้สึกราวกับว่ากระดูกของพวกเค้าถูกมันถูกบดขยี้เป็นชิ้นๆแล้วร่างของพวกเค้ามันก็กลายเป็นเพียงแค่ก้อนเนื้อเท่านั้น พวกเค้าไม่สามารถที่จะลุกยืนขึ้นมาได้เลยด้วยซ้ำ

หลังจากนั้น สายตาของฉินเฉิงก็ค่อยๆจ้องมองไปที่ประธานชา