น้ำเสียงของแซคคารีย์กระเส่าเหลือเกิน และมันก็มีผลทำให้เลือดสาวร้อนฉ่าจนน่าละอาย

“อย่าค่ะ อย่าทำที่นี่”

“แล้วจะให้ทำที่ไหน ถ้าจะให้ไปเปิดห้องบนโรงแรม พนักงานของฉันก็จะยิ่งรู้น่ะสิว่าเราหายไปทำอะไรกันในห้องสวีท” เขาอมยิ้ม น้ำเสียงไม่มีวี่แววสะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อย

“ก็… รอไปทำที่บ้านไงคะ”

ศีรษะทุยสวยของแซคคารีย์ส่ายไปมาน้อยๆ “ฉันรอไม่ไหวหรอก อยากจะเข้าไปในตัวของเธอตั้งแต่ที่ห้องแผนกบัญชีแล้ว นี่ดีแค่ไหนแล้วที่ฉันอดทนมาได้ถึงตอนนี้น่ะ”

“คุณแซคน่ะ… ทำไมบ้ากามแบบนี้ ปล่อยลินดานะคะ” หล่อนเริ่มดิ้นรนอีกครั้ง

“ฉันก็เพิ่งรู้ตอนนี้แหละว่าตัวเองหื่นกามระดับเลเวลสิบ” เขาหัวเราะร่วน และยกมือขึ้นประคองใบหน้านวลของหล่อนเอาไว้ จากนั้นก็จ้องมองประสานสายตา

“เธอทำให้ระดับการควบคุมตัวเองของฉันลดต่ำลงมากนะ อลินดา ตั้งแต่มีเธอ ฉันก็ควบคุมตัวเองไม่ค่อยได้เลย ในหัวคิดแต่จะฟัดเธอ…”

“คุณแซค…” หล่อนสั่นเทาไปทั้งร่าง พยายามบอกตัวเองให้เข้มแข็ง แต่ความหวามไหวจากความใกล้ชิดทำให้กายสาวระทดระทวยมากขึ้นทุกขณะ

“ฉันก็ไม่เคยชอบใจเลยนะที่ตัวเองหื่นง่ายแบบนี้ แต่ก็ไม่อาจจะควบคุมมันได้ ซึ่งเธอเป็นคนทำให้ฉันเป็นแบบนี้ ดังนั้นเธอก็ต้องรับผิดชอบต่อสิ่งที่ร่างกายของฉันกำลังเผชิญหน้าอยู่ เข้าใจไหม อลินดา”

“แต่มันไม่เกี่ยวกับลินดานะคะ”

“เกี่ยวสิ เกี่ยวที่สุดเลยล่ะ”

“อ๊ะ… อย่าค่ะ…”

ร่างของหล่อนถูกจับยกขึ้นไปวางบนโต๊ะทำงานไม้ แฟ้มเอกสารถูกมือใหญ่ปัดทิ้งลงไปกองเละเทะกับพื้นห้อง จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นยืนดันเก้าอี้ที่นั่งอยู่ไปจนพ้นทาง และแทรกตัวเข้าไปอยู่ในระหว่างต้นขาอวบที่กำลังพยายามหนีบเข้าหากัน แต่เขาก็ชนะอีกตามเคย

“เธอเองก็ต้องการมัน อลินดา”

ชายหนุ่มตลบชายเสื้อตัวสวยขึ้นไปกองไว้เหนือหน้าอกอวบ จากนั้นก็เอื้อมมือไปด้านหลังปลดตะขอบราเซียร์ และไม่ช้าเต้านมเต่งตึงก็ดีดเด้งโชว์สายตา

“นมสวยเหลือเกิน อลินดา… ใหญ่เต็มมือด้วย”

ฝ่ามือใหญ่ทาบลงบนก้อนเนื้อนุ่ม และบีบแรงๆ อย่างเมามัน ก่อนจะก้มหน้าลงไปแลบลิ้นเลียยอดถันสีชมพูหวาน เลียจนเจ้าของเต้าทรวงแทบขาดใจ ก็ดูดอมเม็ดเต่งเข้าไปโรมรันในช่องปาก เขาทั้งดูดทั้งกัดเลียด้วยลิ้นด้วยลีลาที่ทำให้อลินดาต้องหยัดยกร่างขึ้นหาเร่าๆ

“อ๊า… ได้โปรด… คุณแซค… ลินดาไม่ไหวแล้ว… ได้โปรด…”

เขาคลายยอดถันออกจากปากแต่ยังไม่หยุดมือที่กำลังคุกคามเกสรสวาทของหล่อน

“อยากได้อะไรทูนหัว…”

คนที่หน้าแดงก่ำด้วยฤทธิ์ปรารถนาครางอย่างสิ้นความละอาย “ต้องการ… ลินดาต้องการคุณค่ะ คุณแซค… เข้ามา… เข้ามาเถอะค่ะ ลินดาขอร้อง…”

หล่อนได้ยินเสียงคำรามด้วยความพึงพอใจออกมาจากลำคอแกร่งเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะมอบความใหญ่โตที่หล่อนปรารถนาให้อย่างดุดัน

“อ๊ะ… อา…”

หล่อนครางอย่างมีความสุขเมื่อได้กลืนกินความแข็งชันของแซคคารีย์เอาไว้ทั้งตัวตน และก็ไม่ใช่แค่หล่อนคนเดียวที่กำลังคลุ้มคลั่งเพราะแรงปรารถนา แต่แซคคารีย์เองก็ไม่ต่างกัน เพราะหลังจากที่เขาสอดใส่เข้ามาจนสุดทาง การเคลื่อนไหวของเขาก็เริ่มต้นด้วยความป่าเถื่อนทันที เขาโยกคลึงเร่าร้อนรุนแรง สะโพกเพรียวสั่นไหวส่ายวน และกระแทกกระทั้นไม่หยุด หล่อนยกขาขึ้นตวัดรวบรัดเอวแกร่งเอาไว้ ยกร่อนสะโพกขึ้นหา เพื่อให้เขาได้สอดใส่ล้ำลึกให้มากที่สุด เสียงครวญครางเสียวกระสันดังกระหึ่มห้อง และก่อนที่หล่อนจะสุขสมแรงกล้า ปากร้อนจัดก็ทาบประกบลงมาหา เขาดูดกลืนเสียงกรีดร้องสุขสมของหล่อนหายลงไปในลำคอแกร่ง ในขณะที่เขายังคงอัดกระหน่ำเข้าใส่ไม่หยุด

“โอ้ว… โอ้ว… อืมมมม… ลินดา… รัดแน่นมาก…”

เขาสูดปากแรงๆ และแรงกระชั้นของเขาก็รัวระทึกน่ากลัวมาก เสียงโต๊ะไม้ครางประท้วง แต่ร่างทรงพลังที่ตอนนี้ชุ่มไปด้วยหยาดเหงื่อทั้งๆ ที่เปิดเครื่องปรับอากาศเย็นฉ่ำยังกระแทกไม่หยุด ไม่น่าเชื่อเลยว่าบั้นเอวของ แซคคารีย์จะเคลื่อนไหวได้ระรัวเร็วแบบนี้ เร็วแรง และหนักแน่นจนหล่อนแตกระเบิดออกมาอีกครั้ง แถมยังรุนแรงมากกว่าครั้งก่อนหน้าเสียอีก

หล่อนเกร็งกระตุกยกร่อนร่างอยู่ใต้ความทรงพลังของแซคคารีย์ไม่นานนัก เขาก็แตกระเบิดตามมาติดๆ หล่อนช้อนตามองใบหน้าหล่อจัดก็เห็นว่ามันแดงก่ำ และบิดเบี้ยวราวกับไม่ใช่ใบหน้าของมนุษย์ เสียงคำรามที่ดังออกมาจากริมฝีปากหยักสวยคู่นั้น ราวกับเสียงร้องเจ็บปวดของสัตว์เจ้าป่า และร่างกายทรงพลังที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อมัดงามก็เกร็งกระตุกราวกับถูกเขย่า หยาดสวาทร้อนจัดของเขาพุ่งเข้าใส่ภายในของหล่อนอย่างล้ำลึก ก่อนที่เขาจะซบลงมาหาอย่างหมดเรี่ยวหมดแรง

“เธอทำให้ฉันเป็นผู้ชายติดเซ็กซ์อลินดา…” เขาครางแผ่วเบาราวกับเสียงของลมหายใจที่ข้างหู “ดังนั้นห้ามหนีไปไหนอีกนะ เธอต้องรับผิดชอบกับสิ่งที่ทำให้ฉันเป็นไปตลอดชีวิต”

เขายกตัวขึ้นมองจ้องหน้าของหล่อน สองดวงตาสบประสานกันนิ่งนาน

“เข้าใจไหม”

เมื่อหล่อนไม่ยอมตอบ และเอาแต่เสหลบสายตา จึงถูกลงโทษลงด้วยรอยจูบอีกครั้งเนิ่นนาน