แม่ของหล่อนแค่นยิ้มเยาะหยัน ก่อนจะเดินกลับไปนั่งข้างๆ กับพ่อ และพวกท่านก็ไม่ให้ความสนใจไยดีอะไรกับหล่อนอีกเลย หล่อนไร้ตัวตนเสมอกับพวกท่าน

อลินดายกมือขึ้นป้ายน้ำตาที่ไหลรินลงมาอาบแก้ม ก่อนจะเดินออกไปจากตรงนั้นเงียบๆ มุ่งหน้าตรงไปยังสวนเล็กๆ ข้างบ้าน เพื่อจะหลบซ่อนตัวตรงนั้น แต่พอไปถึงก็ต้องชะงักเท้ากึก เมื่อเห็นแซคคารีย์ยืนคุยโทรศัพท์มือถืออยู่ตรงนั้น

หล่อนไม่ได้ตั้งใจจะแอบฟังเลย แต่คำสนทนาของเขาดังมาเข้าหูหล่อนเอง

“ตอนนี้คุณตำรวจทราบแล้วใช่ไหมครับว่ารถคันต้องสงสัยคันนั้นเป็นของใคร โอเคครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าผมจะเข้าไปที่สถานีตำรวจอีกครั้ง ขอบคุณมากนะครับสำหรับข้อมูล”

แซคคารีย์วางสายสนทนา ก่อนจะหมุนตัวกลับมาด้านหลัง เพราะรู้สึกได้ว่ามีสายตาของใครจ้องอยู่ และก็ได้เห็นว่าเป็นอลินดานั่นเอง

“ฉันนึกว่าเธอจะนอนอีกสักพักเสียอีก”

เขาอมยิ้ม และเดินเข้ามาหยุดตรงหน้าของหญิงสาว ยื่นมือออกไปตั้งใจจะดึงร่างอวบอัดที่ตัวเองเพิ่งจะกัดกินจนอิ่มหนำเข้ามากอด แต่เจ้าหล่อนขยับเท้าถอยหลังหนีซะอย่างนั้น

“หนีทำไม”

“คุณแซค… บอกเรื่องของเราให้พ่อกับแม่รู้ทำไหมคะ”

เขาไหวไหล่กว้างน้อยๆ “แล้วทำไมจะบอกไม่ได้ล่ะ ในเมื่อสิ่งที่ฉันพูดมันคือความจริง”

“แต่ความจริงนี้กำลังทำให้ลินดากลายเป็นคนเลวนะคะ”

เมื่อก่อนน้ำตาของอลินดาไม่เคยมีผลต่อระบบความรู้สึกของ แซคคารีย์ แต่ตอนนี้มันตรงกันข้ามเหลือเกิน

ชายหนุ่มก้าวเข้าไปหยุดตรงหน้าของหญิงสาว และรวบร่างอรชรเข้ามากอดรัดแน่น ไม่สนใจด้วยว่าเจ้าหล่อนจะดิ้นรนเอาเป็นเอาตายแค่ไหน

“เธอไม่ใช่คนเลวหรอก เพราะคนเลวที่แท้จริงคือฉัน”

หล่อนไม่ได้ตอบ แต่ร้องไห้เงียบๆ

“ว่าไง…” เขาถามและไม่หยุดถูไถอาวุธลับประจำกายกับหล่อนแม้แต่นิดเดียว

“อย่า… ทำแบบนี้สิคะ มันน่าเกลียดค่ะ”

“น่าเกลียดตรงไหน”

“ก็… อื้อ… พอเถอะค่ะ เดี๋ยวพ่อกับแม่มาเห็นเข้า ก็จะหาว่าลินดายั่วคุณแซคอีก”

“พวกท่านว่าเธอแบบนี้หรือ” น้ำเสียงของแซคคารีย์เต็มไปด้วยความไม่พอใจ “สงสัยต้องเรียกมาปรับทัศนคติสักหน่อย”

“คุณแซค อย่าไปพูดอะไรกับพวกท่านอีกนะคะ”

“ก็ได้ แต่เธอต้องตามใจฉัน”

“ตามใจ?”

“อืม” ดวงตาคมกริบมีรอยยิ้มพราย

“เอ่อ… จะให้ลินดาทำอะไรเหรอคะ”

“เดี๋ยวก็รู้”

“อุ๊ยยย ปล่อยลินดาลงไปนะคะ”

หล่อนตกใจไม่น้อย เมื่อจู่ๆ ร่างของตัวเองก็ถูกแซคคารีย์ช้อนอุ้มขึ้นมาไว้ในอ้อมแขน และเขาก็มุ่งหน้ากลับไปยังห้องนอนของหล่อนด้วยความรีบร้อน

“ปล่อยแน่ แต่ปล่อยบนเตียงนะ”

“คุณแซค… เราเพิ่งทำกันไป… เมื่อไม่นานนี้เองนะคะ” หล่อนพ้อหน้าแดงก่ำ

“ฉันแข็งแรง ทำได้ต่อเนื่องทั้งคืนนั้นแหละ”

และถึงแม้ว่าหล่อนจะอ้าปากปฏิเสธยังไง แต่ก็ไม่อาจจะทัดทาน ความหื่นไร้ขีดจำกัดของแซคคารีย์ได้ สุดท้ายผู้ชายที่ปากเคยบอกว่าเกลียดชังหล่อนนักหนา ก็จัดการจับร่างสาวกัดกินไปทั้งตัว และตลอดทั้งค่ำคืน