ฟุเอ๊ เกิดใหม่ก็เก่งภาษาสุดๆซะแล้วค่ะ - ตอนที่ 40 การตอบคำถาม!!
ผู้เข้าร่วมแต่ละคนก็เริ่มแนะนำตัวในแบบของตัวเอง
“ขอบคุณมากๆเลยนะครับ ผมมีความสุขมากๆเลยล่ะที่ได้ยินมาว่าโปรเจ็คนี้เติบโตมาได้ขนาดนี้แล้ว เพราะงั้นทำให้ดีที่สุดในการแข่งขันเลยนะครับ! เพราะงั้นคนต่อไปจากผมรบกวนแนะนำตัวเองต่อด้วยครับ!”
“ฮายๆ เป็นยังไงบ้างทุกคนน!! พี่ใหญ่ของทุกคนมาแล้วจ้า ☆ ฉันอาเนะกะซากิ โมเน็ต!☆”
>รักอาเนะโกะ!!
>รักอาเนะโกะ!!
>รักอาเนะโกะ!!
วันนี้พี่อาเนะเองก็มาเข้าร่วมโชว์กับฉันเองเหมือนกัน
พวกเราเคยอยู่ด้วยกันมาหลายๆโปรเจ็คก็รู้กันใช่ไหมล่ะ เพราะงั้นตอนนี้ฉันเลยเป็นห่วงนะสิ!?
นี่พี่อาเนะโอเคหรือเปล่าเนี่ย ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าเธอกำลังจะทำอะไรบางอย่าง…?
รู้สึกว่าเจ็บกระเพาะเฉยเลย!?
“งั้นก็คุณอาเนะคะ.. นี่เป็นครั้งที่ 2 ที่คุณเข้าร่วมโปรเจ็คนี้กับเรา ครั้งล่าสุดที่คุณเข้าร่วมนั้นคุณได้กลายเป็นตำนานไปเลยล่ะค่ะ รู้สึกยังไงบ้างกับเวลานั้นหรอคะ?”
“มันสมบูรณ์แบบด้วยตัวของมันเองอยู่แล้วค่ะ มากกว่านั้นคือครั้งนี้ฉันมีอิโรฮะจังด้วย เพราะงั้นได้เวลาล้างแค้นแล้วว!!”
“ฉันจะโกรธเอานะคะ พี่อาเนะ…
“ฉันกังวลมากเลยล่ะค่ะ จากข้อมูลนั้นอาเนโกะได้คะแนนที่โครตแย่ในรายการแข่งขันความฉลาดของเหล่า vtuber ที่จัดขึ้นโดยอิโรฮะเพราะงั้นฉันเลยคาดหวังไปด้วยว่าครั้งนี้มันจะเป็นยังไง และผู้แนะนำคนต่อไปก็คือ –”
เพราะฉันรู้งีแหละ ฉันเลยเข้าร่วมโดยไม่คิดเลยซักนิด
พิธีกรของโปรเจ็ค ได้ทำให้ทุกๆคนแนะนำตัวจนครบ
“นั่นเลยเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถึงเป็นพิธีกรในวันนี้ด้วย และผู้อธิบายคำถามก็มาด้วยเหมือนกัน แล้วคิดว่ารับมือได้หรือเปล่ากับผู้เข้าแข่งขันของเรา?”
“ฉันคิดว่าฉันรับมือได้!”
>โอเคจริงๆนะ www?
>www
>ไม่มีใครเชื่อเธอเลยอ่า
“เวลามาถึงกันแล้วนะคะทุกคน พวกเราจะมีทั้งหมด 3 ด่านและปัญหาจะสลับกันไปและบางทีอาจจะมีคำถามสุดยอดที่อยู่ๆโผล่ออกมา มีโอกาศให้ตลอดจนกระทั่งจบเกมนะคะ! เพราะงั้นอย่าพึ่งยอมแพ้ในตอนที่ได้ครึ่งทางเอานะคะและก็สู้ๆเข้าล่ะ ฉันจะมีความสุขมากเลยล่ะค่ะถ้าทุกคนตอบกันได้ เพราะงั้นทุกคนพร้อมยังเอ่ย?”
“”ครับ! , ค่ะ!””
และการตอบคำถามก็ได้เริ่มขึ้น
“พวกเราจะมาเริ่มสำหรับคำถามแรก.. ซึ่งนั่นก็คือ–”
* * *
คำถาม ได้โปรดเขียนคำว่า ‘วันพุธ’ ในภาษาอังกฤษ
“แหมๆ ดูเหมือนจะมีบางคนที่มีปัญหากับคำถามนี้นะคะ โอเคกันหรือเปล่า? งั้นพวกเรามาดูคำตอบกันเถอะ!”
[TL : เผื่อคิดภาพกันไม่ออก ให้คิดว่าเป็นกระดานเล็กๆที่เอาไว้เขียนคำครับ ที่ทุกคนก็ใช้เหมือนกันแล้วเขียนคำตอบเอา.. และพิธีกรจะเฉลยอีกที]
“[Wednesday..]”
“ตามที่คิดไว้เลยล่ะค่ะอ่านถูกใช่ไหมคะเนี่ย? งั้นผู้เข้าร่วมคนอื่นก็ตอบถูกเหมือนกันหืม.. งั้นคุณอาเนโกะคะ..?”
“เย้ [wenseday!] ฉันตอบถูกล่ะ เน่!”
“อ่ะ เหมือนจะมีคนพลาดแล้วล่ะค่ะ ถึงแม้ตอนอ่านจะออกเสียงเหมือนกันแต่ลองดูคำตอบสิคะอิโรฮะจัง เอาเลยค่ะ!”
“คำตอบที่ถูกต้องต้องเป็น [Wednesday] ตามที่ฉันเขียนเอาไว้นั่นแหละค่ะ”
“เอาล่ะๆ ดูเหมือนจะมีคนไม่เหมือนคนนึงสินะคะเนี่ย เธอจะทำคะแนนได้คนเดียวหรือเปล่านะ! คำตอบที่ถูกต้องก็คือ [Wednesday] นั่นเองค่ะ!!”
“ทำไมง่าาา!?”
“พี่อาเนะคะ…”
>wwww
>รู้อยู่แล้วล่ะเฟ้ย www
>อาเนะโกะ www
“งั้นผู้อธิบายคะเชิญอธิบายเลยค่ะ”
“ค่ะๆ คำว่า ‘wednesday’ นั่นต้นกำเนิดจริงๆมาจากตำนานนอร์สของโอดินนั่นเองค่ะ ตอนแรกมันเคยถูกเรียกว่า Wōdnesdæg ที่แปลว่า วันแห่งโอดิน แต่ภายหลังได้เปลี่ยนมากลายเป็นคำที่พวกเราใช้กัน”
> ยังขำกับอาเนโกะอยู่เลย www
> อ่านยากจังเลยง่ะ wwww
“ฟังดูง่ายเกินไปใช่ไหมคะ โดยเฉพาะคนๆนึง แล้วก็ฉันไม่คิดเลยว่าภาษาอังกฤษจะได้เรียนด้วยในโรงเรียนประถม หรืออิโรฮะจังเก่งมากๆคะเนี่ย?”
“ขอบคุณมากๆเลยล่ะค่ะ แล้วก็ในภาษาฝรั่งเศษคำว่า วันพุธ ถูกเรียกด้วยคำว่า ‘Mercredi’ ที่มันมาจากตำนานเทพเจ้าโรมันของเมอร์คิวเรียสที่เรียกว่า <<Hermes>> ซึ่งบางครั้งมันก็ไปเกียวข้องกับโอดินด้วยล่ะค่ะ..!”
“เป็นอย่างงี้เองสินะคะจากข้อมูลที่ได้ยินมาแล้วแสดงว่าอิโรฮะจังคล่องภาษาฝรั่งเศษสุดๆเลยสินะคะ”
“นี่ สตาฟคะ! ทำไมถึงเอาฉันมาล่ะคะ ในเมื่อคนตอบคำถามรู้เยอะกว่าฉันที่เป็นคนอธิบายซะอีก!?”
>LOL
>อะไรหว่า www
>เจ้าเด็กอิโรฮะ เก่งมาก
“แล้วก็พวกเรามีคลาสภาษาอังกฤษในโรงเรียนประถมแล้วนะคะ เพราะฉันก็พึ่งได้เริ่มเรียนภาษาอังกฤษของโรงเรียน และมากกว่านั้นการโปรแกรมมิ่งก็กลายเป็นการศึกษาภาคบังคับไปเหมือนภาษาอังกฤษแล้วด้วย”
“จริงๆหรอคะเนี่ย..?”
“ใช่แล้วล่ะค่ะ..”
“ฉันรู้สึกได้ถึงความแตกต่างระหว่างยุคได้เลยล่ะค่ะ..”
“อะไรคือโปรแกรมมิ่งง่ะ? มันเป็นชื่อนางแบบหรอ?”
>เอาจริงดิ? อาเนโกะ!?!??!?
>ผมก็ไม่รู้เหมือนกันนะเอาจริง
“เอาเถอะค่ะ มาไปที่ปัญหาต่อไปกันเลยดีกว่า.. คำถามต่อมาก็คือ!”
* * *
คำถาม
มีผู้ชายคนหนึ่งที่ชื่อสมิทได้พูดเอาไว้ว่า
“นำเครื่องมือ 1 ถึง 5 ชิ้นมาให้ฉัน”
อย่างไรก็ตาม ผู้เข้าทดสอบกับเอามาแค่สามชิ้น
ทำไมถึงเป็นแบบนั้นไปได้ล่ะ?