“จากที่ไปส่องดูมามันสุดยอดมากเลยล่ะ เน่!”

 

“ไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามันจะมีม้ามืดเยอะขนาดนี้ มีวีทูบเบอร์หลายคนมากเลยล่ะที่มีไอเดียเจ๋งๆ หรือ บางคนที่มีความสามารถที่โหดสุดๆเลยล่ะค่ะ!”

 

“ก็จริงแหละนะ เพราะงั้นฉันเลยจะลองย้อนกลับไปดูของคนที่ดีที่สุดด้วย ! ผู้ชนะคงเป็นเอกฉันท์ !? ทุกๆคนต้องเป็นคนเลือกนะ เน่☆!”

 

และแล้วงานการนำเสนอของเหล่าวีทูบเบอร์ช่วงฤดูร้อนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดก็ได้เสร็จสิ้น

 

ในที่สุดสตรีมก็ได้จบลง แต่ความตื่นเต้นของผู้คนก็ยังไม่ได้หายไป และยังมีบางคนที่ยังคุยเรื่องนี้อยู่

 

เอาล่ะ มันก็เป็นสตรีมที่ดีแหละนะ!

 

ถ้ามีคนพลาดสตรีมนี้ไปแล้วล่ะก็มันต้องน่าเสียดายมากๆ ! แน่นอนเลยล่ะ คงไม่มีใครพลาดโอกาศนี้แน่นอน

 

“แต่ยังไงรายงานของอิโรฮะจังเองก็สุดยอดมากไปเลยล่ะ เน่☆”

 

<รายงานของอิโรฮะจังเนี่ย.. ทำไมมันเหมือนธีสิสจัง?>

 

<เอ่อ เงียบน่า โอกุจังเองก็ดีแล้ว!>

 

<แต่ฉันไม่คิดว่ามันจะมีอะไรแบบนี้ฟรีๆด้วยนี่!>

 

 

รายงานของฉันน่ะหึๆ มันเป็นระดับนานาชาติอย่างที่คาดไม่ถึงเลยล่ะ

 

คนที่อยู่ในรายงานก็มีจาก ญี่ปุ่น อเมริกา และ เกาหลี แต่ก็มีประเทศอื่นบ้างที่ได้ปรากฎในรายงานของฉัน

 

<เรามีพวกงานวิทย์ศาสตร์ในอเมริกานะแต่แบบมันไม่ได้ฟรีเหมือนของญี่ปุ่นอ่ะ นี่ดูสิ!>

 

แล้วเธอก็ได้ส่งลิ้งมาให้ฉันผ่านทางข้อความ

 

ฉันตกใจอยู่นะ ที่เห็นคนในประเทศต่างๆ ให้ความสนใจกับรายงานที่เป็นของเด็กประถมด้วย

 

[แต่ฉันคิดว่ารายงานของอิโรฮะซังสุดยอดมากไปเลยนะคะ ตัวเลขของวีทูบเบอร์ในประเทศของเราก็มีการเปลี่ยนแปลงไปด้วย จำนวนคนดูของแต่ละประเทศเองก็เพิ่มเองด้วย และดูเหมือนอัตราส่วนของเหล่าวีทูบเบอร์พูดได้หลายภาษาเองก็เพิ่มขึ้น สำหรับฉันแล้วมันเป็นข้อมูลของการตลาดในอนาคตเลยล่ะค่ะ ขอบคุณนะคะ! ]

 

[อ่ะ.. ไม่ต้องขอบคุณหรอกนะคะ! เพราะมันเป็นสิ่งที่ฉันกะจะทำตั้งแต่ทีแรกอยู่แล้วด้วย ]

 

ดูเหมือนว่าความสามารถสุดโกงของฉัน ถ้าเอาไปเรียนภาษาอื่นๆก็ยังต้องใช้เวลา

 

เพราะยังไงการจัดลำดับความสำคัญก็ยังเป็นสิ่งที่จำเป็น เพราะมันเป็นเรื่องปกติอยู่แล้วที่ฉันจะเอาภาษาที่มีวีทูบเบอร์เยอะที่สุดไว้ก่อนล่ะนะ

 

[แต่มันก็น่าเศร้านะคะที่มีหลายๆประเทศที่มีจำนวนของวีทูบเบอร์แค่ 1 หน่วย หรือไม่มีเลย ฉันอยากจะขยายวัฒนธรรมของวีทูบเบอร์จริงๆแหละ]

 

[นั่นสินะคะ มันเป็นเรื่องจริงสุดเลยล่ะค่ะ!]

 

[แต่บางทีไม่ทำก็ได้นะคะ]

 

[โอ้ ไม่นะ ฉันยังเป็นเด็กที่ไร้ประโยชน์อ๊าาก]

 

[ฮ่าๆ อ่ะแล้วก็บางที ระบบของพวกรายงานของเกาหลีมันเหมือนของญี่ปุ่นกันคะ?]

 

[คนหลายๆคนมักจะทำรายงานในช่วงวันหยุดยาวฤดูร้อน แต่ฉันไม่เคยเลยล่ะค่ะ เพราะในเกาหลี วันหยุดฤดูร้อนมันก็มีงานด้วยเหมือนกัน แบบสิ่งที่ต้องทำในแต่ล่ะวัน]

 

[มีทางเลือกสิ่งที่ต้องทำด้วยหรอคะ?]

 

[อ่านหนังสือ 50 เล่ม วิ่ง 3 รอบในสนามเด็กเล่นทุกวัน อะไรงี้อ่ะค่ะ]

 

[ค่ะ..]

 

[แต่มันก็ยังง่ายอยู่นะคะ เพราะว่ามันไม่มีการบ้านในช่วงวัยหยุดฤดูร้อนของเกาหลีเองก็เหมือนกับที่ญี่ปุ่นเลยล่ะค่ะ เด็กส่วนใหญ่เองก็ไปเรียนพิเศษกัน]

 

เป็นอย่างงี้เองสิน้าา

 

เด็กประถมที่เกาหลีเองก็มีช่วงเวลาที่ยากลำบากเหมือนกันเนอะ

 

“พวกรายงานของเหล่าคนดูเองก็ดูดีใช่ได้เลยนะ ฉันชอบที่มันเป็นการออกแบบเองนั่นแหละ ฉันโหลดแบบฉบับของโอกุไว้ด้วย”

 

“ว๊าา ดูดีสุดๆเลยล่ะ!”

 

[โอกุจังเป็นเจ้าสาวของอิโรฮะเองสินะคะเนี่ย..]

 

“ไม่ใช่เจ้าสาวค่ะ เธอเป็นไอดอลของฉันนะ <เฮ้! เพราะโอกุจังโขมยจูบแรกของฉันทุกๆคนเลยเข้าใจผิดหมดเลย!>”

 

<เน่ อย่าบอกว่าเป็นจูบแรกสิ อ่ะ ไม่ๆ นั่นไม่ใช่ประเด็นซักหน่อย>

 

<ว่าแต่ โอกุเป็นพวกชอบจู่โจมเด็กสาวแบบนี้เองหรอ? ชอบผู้หญิงขนาดไหนเลยเรอะ !>

 

<หยุดนะ ยัยบ้า ! ฉันไม่ได้เป็นพวกยูริซักหน่อย แล้วก็อิโรฮะจังเองก็ไม่ได้ชอบผู้หญิงด้วย!>

 

<ไม่นะคะ.. ฉันเองก็ชอบผู้หญิงเหมือนกัน>

 

 

<!!!!!!!>

 

อ่ะ ชิบหาย

 

ตอนนี้ฉันเป็นผู้หญิงแล้วนี่หว่า

 

<เอ๊ มันเป็นความผิดของฉันใช่ไหมง่ะ ? ที่ทำให้เด็กประถมคนนึงความรักต่อเพศเปลี่่ยน? ทำไงดีอ่าาาา…?>

 

<เอ่อ… มันเป็นตั้งแต่ตอนแรกแล้วล่ะค่ะ>

 

 

<!!!!!!!>

 

<หยอกเล่นค่ะ มันเป็นแค่มุข!>

 

<ตกใจหมดเลย อิโรฮะอย่าเล่นมุขเรี่ยราดเหมือนอาเนโกะเซ่!>

 

 

อันตรายสุดๆ เกือบจะเลี้ยวไปทางแปลกๆซะแล้ว

 

มันโอเคใช่ไหมคะ? บางทีถ้าตอนแรกเป็นภาษาอังกฤษแล้วจะมีคนบางส่วนที่ไม่เข้าใจด้วย

 

“ก็ราวๆนั้นแหละค่ะ และอาเนโกะเมกเกอร์เองก็สุดยอดไปเลยล่ะ เป็นคนที่สามารถสั่งให้อาเนโกะทำอะไรก็ได้ ฉันอยากให้เธอทำให้อาเนะโกะพูดว่าขอโทษทุกเช้าจริงๆ !”

 

 

“ขอโทษค่าา อิโรฮะนี่เธอเครียดเพราะฉันหรอ ?”

 

“ไม่เหมือนอาเนะหรอก เพราะเธอจะพูดตอนที่อยากตลอด”

 

“ม่ายย อิโรฮะจังเข้าสู่ด้านมืดซะแล้ว!”

 

น่ารำคาญจังเลยนะ

 

เพราะทุกๆคนเป็นคนที่พูดเก่ง และล้วนเป็นเหล่าวีทูบเบอร์ ดังนั้นในบทสนาเลยดูสนุกสนาน

 

“อ่ะแล้วก็ การคุยของเราทุกคนมันสนุกมากเลยล่ะ เพราะงั้นในสตรีมจะลองมาคุยกับแบบนี้อีกก็ดีนะ”

 

“แน่นอน!”

 

“ขอบคุณจ้า”

 

เพราะถ้าบทสนาของฉันในนี้หลุดไปละก็ระเบิดที่จะลงหัวฉันมันไวรัลแน่ๆ

 

แต่ก็ยังดีนะที่ครั้งนี้เราไม่ได้สตรีมกัน

 

อ่ะ จะว่าไปแล้ว ทำไมพี่อาเนะถึงเงียบจังเลยนะ

 

ไม่เหมือนกับตอนที่เป็นอาเนโกะเมกเกอร์ ปกติเธอจะพูดมากสุดๆเลย

 

“เอ่อ… คือฉันมีบางสิ่งจะบอกทุกคนล่ะ”

 

“มีอะไรหรอ? ปกติอาเนะไม่ได้เงียบขนาดนี้เนี่ย”

 

“ไม่นะ ไม่นะ..”

 

“พูดเรื่องอะไร? พูดมาให้เต็มปากเต็มคำหน่อยสิ”

 

“งั้นบอกก็ได้ คือ ฉันลืมปิดสตรีมอ่ะ ☆”

 

 

“อาเน่!????” “อาเนโกะซังงงง!?” [อาเนโกะคะะะะะ!?] <อาเนโกะ!????>

 

“ขอโทษๆจริงนะ เอเฮะ ☆”

 

 

นี่เธอสตรีมมากี่ปีแล้วหะ !

 

แปปนึงนะ ลืมปิดนานแค่ไหนกันนะ? แล้วตอนที่ฉันพูดมันติดไหม..?

 

 

ม่ายยยยยย

 

ลาก่อน

 

บทสนทนานั้นถูกตัดลงเรียบร้อย

 

และหลังจากนั้น อาเนะก็ได้ถามมาว่า มีใครได้ตัดลงไหม แล้ว www ก็ปลิวไปทั่วแชท

 

ถูกจัดอยู่ในหมวด ยูริ ซะแล้วล่ะค่ะ

 

สุดท้ายแล้ว ฉันต้องทำให้อาเนะขอโทษจริงๆแหละ

 

＊ ＊ ＊

 

วันหยุดฤดูร้อนของฉันเองก็ใกล้ที่จะจบลงแล้ว

 

การสอบครั้งสุดท้ายของการเรียนพิเศษเองก็จบลงด้วยดี

 

ประสิทธิภาพของฉันที่ออกมาก็ไม่แย่

 

ฉันคิดว่า ฉันทำได้ดีนะภายในเดือนที่ยุ่ง

 

ฉันกับคุณแม่ได้ถูกที่โรงเรียนเรียกไปเพื่อให้พูดคุยเกี่ยวกับอนาคตของฉัน

 

ก็เป็นไปตามที่ฉันคิดไว้ พวกเขาพูดถึงเกี่ยวกับการเข้าเรียนต่อของฉัน

 

ในตอนที่ฉันกำลังจะปฎิเสธ 

 

ในตอนนั้นเอง คุณแม่ก็ได้ล้มลง

 

 

[]คือภาษาเกาหลี

<>คือภาษาอังกฤษ

“”คือภาษาญี่ปุ่น