ฟีนิกซ์นิพพาน-จอมนางสะท้านพิภพ - ตอนที่ 1 พระบรมราชโองการประหารชีวิตทั้งตระกูล

"รับพระบรมราชโองการ……"

"ซูหนานอี ลูกสาวภรรยาเอกของตระกูลซู โหดเหี้ยมอำมหิต คัดค้านพระบรมราชโองการของฮ่องเต้องค์ก่อน ผิดศีลธรรม ไปฆ่าฮ่องเต้องค์ก่อน ทำให้พระองค์ท่านต้องผิดหวัง จึงลงโทษโดยการประหารชีวิต ตามนี้"

"คุณหนูซูขอรับ ผ้าขาว สารหนู มีด ท่านมาเลือกหนึ่งอย่างเถอะ?"

ในเรือนของตระกูลซู หลังจากขันทีของฮ่องเต้องค์ใหม่ประกาศพระราชโองการเสร็จ ขันทีเล็กข้างๆก็ถือถาดเดินขึ้นมา

บนถาดมีผ้าขาวชุดหนึ่ง ขวดหนึ่งขวด และมีดที่แหลมคมหนึ่งเล่ม

มีหญิงคนหนึ่งนั่งคุกเข่าอยู่บนพื้น กระโปรงยาวสีขาวกระจายอยู่ทั่วพื้น ดวงตาคู่ที่เคยอ่อนโยนมาก่อนนั้น ตอนนี้ดุจแอ่งน้ำบนภูเขาน้ำแข็ง ไม่เห็นความอ่อนโยนแม้แต่นิดเลย

นางหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา"เชอะ"

จากนั้น นางก็กราบใส่พระบรมราชโองการ น้ำเสียงแข็งกระด้าง"ซูหนานอี ขอบพระทัยพะย่ะค่ะ"

สาวใช้ข้างๆที่โดนกดจุดนิ่งดวงตาแดงก่ำ และส่ายหน้าอย่างต่อเนื่อง"ไม่เจ้าค่ะ คุณหนู อย่ารับพระบรมราชโองการนะเจ้าค่ะ!"

ซูหนานอีค่อยๆลุกขึ้น เลือกมีดจากถาดที่ขันทีเอามา"เลือดเป็นสิ่งไม่มงคล นวกเอ๋อ อย่ามองเลยนะ"

ดวงตาของนวกเอ๋อเกิดเส้นเลือดฝอยขึ้นมา"ไม่เอา นวกเอ๋อไม่เอาเจ้าค่ะ คุณหนูเจ้าคะ เขาเป็นคนทำผิดต่อคุณหนู ฮ่องเต้เหี้ยอะไร!เจ้าอย่ายอมแพ้เลยนะ อย่า!"

ขันทีใหญ่หลี่ตวาดใส่ด้วยเสียงดัง ในสายตาเต็มไปด้วยเจตนาที่จะฆ่า"มันนี่ช่างกล้าหาญนะ!"

ซูหนานอีปรากฏรอยยิ้มที่เยาะเย้ยขึ้นมา"ยังไงข้าก็ค้างชีวิตเขาอยู่ ตอนนี้คืนไปก็จบกันแล้ว"

จากนั้น นางถือมีด แทงเข้าไปในหัวใจของตัวเองตรงๆ

"เออ!"

มีดเข้าไปในร่างกาย หัวใจเจ็บขึ้นมาทันที เลือดไหลออกมาจนแสบตา

ซูหนานอีหายใจเข้าลึกๆ จับตู้ข้างๆเอาไว้ ถึงจะไม่ล้มลงไป มีเลือดไหลออกมาจากมุมปาก นางอ้าปากพูด"หัวใจเป็นอวัยวะที่สำคัญที่สุดในร่างกาย อย่างมากข้าก็แค่มีชีวิตอีกหนึ่งถ้วยชา ขันทีใหญ่หลี่ เจ้าสามารถกลับไปบอกเจ้านายของเจ้าได้แล้ว"

ขันทีใหญ่หลี่เห็นเลือดที่ไหลออกมาเรื่อยๆ ก็พยักหน้าด้วยความพอใจ ในที่สุดก้มคำนับใส่นาง"ฝ่าบาทมีคำพูดหนึ่งฝากบ่าวมาบอกขอรับ"

ซูหนานอีเกิดความกระวนกระวายใจขึ้นมา"ว่ามา"

"ฝ่าบาทบอกว่า คนที่ช่วยคุณหนูซูในห้าปีก่อนนั้น เป็นคนอื่น"

ปัง!

ซูหนานอีนิ่งอึ้งไปทั้งตัว สมองว่างเปล่าไปสักพัก มองไปดูขันทีใหญ่หลี่ที่อยู่ต่อหน้าด้วยความเหลือเชื่อ น้ำเสียงล้วนสั่นอยู่

"เจ้า เจ้าพูดอะไร?"

เป็นคนอื่น?

เป็นไปได้ยังไง!

นางได้ตรวจเช็คมาแล้ว!

ถ้าหากเป็นคนอื่น งั้นหลายปีนี้ที่นางยอมเสียสละทุกอย่างช่วยเขา ตกลงเพื่ออะไรกันแน่?!

"ใคร?ไม่ใช่เขาแล้วเป็นใครล่ะ!"

ขันทีหลี่สะบัดที่ปัดฝุ่นในมือออก"บ่าวแค่นำคำพูดมาบอก อย่างอื่นบ่าวไม่ทราบเลย"

จากนั้น ขันทีใหญ่หลี่ก็ก้มลงไปมองซูหนานอีอย่างอยู่เหนือกว่า น้ำเสียงเหมือนเป็นมีดที่แหลมคม ทุกคำล้วนแทงเข้าไปในใจของนาง

"ฝ่าบาทยังมีพระบรมราชโองการไว้ว่า ตระกูลซูร่วมมือกันฆ่าฮ่องเต้องค์ก่อน ความผิดอันใหญ่ยิ่งเช่นนี้ ละเว้นมิได้ จึงลงโทษโดยการประหารชีวิตทั้งตระกูล!"

พอพูดจบ เขาก็ถอนหายใจออกมาเบาๆ และสะบัดหน้าจากไป

หญิงข้างหลังสั่นไม่หยุด

ประหารชีวิตทั้งตระกูล!

ประหารชีวิตทั้งตระกูล!!

ทันใดนั้นซูหนานอีก็หมดสิ้นแรงสุดท้าย แล้วล้มลงไปทั้งตัว มองไปที่ร่างที่จากไปของเขา น้ำตาก็ไหลลงมาเรื่อยๆ

"กู้ซีเฉิน!เข้ากล้าทำได้ยังไง!"

"ตระกูลซูของเราเป็นจวนหมอปราชญ์ที่ได้รับการแต่งตั้งจากฮ่องเต้องค์ก่อน!เจ้าไม่มีสิทธิ์!"

"พู!"

ซูหนานอีจับปลายมีดในหัวใจไว้อย่างแน่น ดวงตาแดงก่ำ แล้วพ่นเลือดออกมา อ่อนแอลงเรื่อยๆ

นวกเอ๋อที่อยู่ข้างๆถูกเลือดสีแดงสดๆทำจนหวาดกลัวขึ้นมา แต่ไม่สามารถขยับได้เลยแม้แต่นิด

"คุณหนูเจ้าคะ!"

ซูหนานอีล้มลงพื้น มองทะลุผ่านหน้าต่างแล้วเห็นข้างนอกเต็มไปด้วยเลือด บาดแผลเจ็บขนาดไหนก็เจ็บไม่เท่ากับความแค้นในใจ

"เจ้ากล้าลงมือต่อครอบครัวของข้า กู้ซีเฉิน ข้าจะไม่ปล่อยเจ้าแน่ แม้ว่าข้ากลายเป็นผีก็จะกลับมาหาเจ้า!"

ซูหนานอีใช้แรงสุดท้าย คลานมาถึงข้างๆนวกเอ๋อ ยกมือกดจุดของนาง"นวกเอ๋อ ช่วยพ่อแม่ของข้า ไปช่วยพวกเขา"

นวกเอ๋อขยับได้แล้ว เลยรีบประคองซูหนานอีที่ใกล้ตายเอาไว้ น้ำตาหล่นลงมาอย่างแรง"คุณหนู ข้าพาเจ้าไปด้วย เราไปด้วยกัน"

ซูหนานอีส่ายหน้า"ไม่ทันแล้ว มีดโดนหัวใจ ข้าเป็นคนแทง ไม่รอดแน่นอน!"

"คุณหนู อย่าทิ้งนวกเอ๋อ นวกเอ๋อขอร้อง!"

มือของซูหนานอีเปื้อนเลือด จับนวกเอ๋อเอาไว้อย่างแน่น

"ข้างหลังของภาพในห้องเก็บของมีห้องลับอยู่ ป้ายหยกในเอวของข้าเป็นกุญแจเปิด ไปทางนอกเมืองโดยตรง ไปช่วยพ่อแม่ของข้า รีบไป!ไปช้าก็ไม่ทันแล้ว!"

ดวงตาของนวกเอ๋อแดงก่ำ"คุณหนู……"

"ไปสิ!"

นวกเอ๋อยกมือขึ้นมาเช็ดน้ำตา ร้องไห้อย่างแรง หยิบป้ายหยกของซูหนานอีไป สุดท้ายก้มคำนับใส่ แล้วก็รีบวิ่งออกไปข้างนอก

ซูหนานอีโล่งใจลงมาแล้วล้มไปกับพื้นอย่างสิ้นเชิง เมื่อเห็นนางวิ่งออกไป นางก็ไม่ไหวแล้ว ปล่อยให้ความมืดล้อมรอบตัวเอง

แต่มือคู่นั้นกลับบีบฝ่ามือของตัวเองอย่างแรง เลือดไหลออกมาเต็มเลย

"หลอกข้า"

"ทุกสิ่งล้วนเป็นการหลอก"

"กู้ซีเฉิน ไม่ใช่เจ้า ตกลงเป็นใคร ใคร……"

คืนนั้น มีแค่สองคนที่ไปอุทยานหลวง กู้ซีเฉินกับท่านอ๋องเป่ยลี้……

หยุนจิ่ง!

หลังจากคืนนั้นผ่านไป ท่านอ๋องหยุนจิ่งที่เคยมีฝีมือสูงล้ำคู่กาย ก็กลายเป็นคนโง่!

ซูหนานอี เขาเพื่อที่จะช่วยเจ้านั่นแหละ!

"ข้าไม่อยากตาย!ข้ายังไม่ได้เห็นเขาเลย ข้าไม่ยอม!"

"ข้าไม่ยอม!"