พี่เขยคลั่งสวาท - ตอนที่ 32
“ค่ะ…แต่งค่ะแต่ง” หญิงสาวรีบรับปาก ดีใจจนออกนอกหน้า หล่อนรอฟังคำนี้มานาน
“ต่อไปนี้เลิกคบกับไอ้เอก…ห้ามไปไหนกับมันเด็ดขาด…จากนี้ไปผึ้งเป็นของพี่” สุ้มเสียงบอกความหึงหวง เขารั้งร่างของหญิงสาวเข้ามากอดแน่น
หล่อนหันหน้าคร่อมลำตัวของเขา ขาเรียวเกี่ยวรัดอยู่รอบเอวหนา แก่นกายยังเสียบคาไม่หลุดจากกัน
“ค่ะ…ผึ้งจะเป็นของพี่สิงห์คนเดียวเท่านั้น”
หล่อนพริ้มตา ตอบรับด้วยหัวใจพองโต ยื่นจมูกขึ้นมาหอมแก้มเขาเสียงดังฟอด สีหน้าเอมอิ่มกับความสุขสุดยอดที่เขาเพิ่งมอบให้ เรียวขายาวยังเกี่ยวเอวของเขาเอาไว้แน่นเหมือนจะไม่ยอมให้ร่างแยกหลุดจากกัน
“พี่รักผึ้งนะ…รักที่สุด”
ทั้งสองกอดกันแน่น แนบชิดจนได้ยินเสียงหัวใจสองดวงที่กำลังเต้นประสาน…รับรู้แต่ความรู้สึกกระตุกตอดสอดสลับของเนื้อกับเนื้อที่บีบรัดกันอยู่ลึกๆ ในห้วงอารมณ์เร้นลับที่มีเพียงเขาและหล่อนเท่านั้นที่รู้สึกได้
“พี่เขยคลั่งสวาท ภาคพิเศษ”
อีกสามปีต่อมา
“เดือนหน้าผึ้งจะต้องฝึกงานแล้วค่ะพี่สิงห์” หญิงสาวกล่าวกับพี่เขย ขณะนั่งกินข้าวเช้าด้วยกันที่โต๊ะอาหารภายในครัวเหมือนเช่นทุกวัน ได้กลิ่นหอมอ่อนๆ ของดอกจำปีริมรั้วโชยมากับสายลม อากาศยามเช้าช่างสดชื่น แสงแดดสีทองอาบไปทั่วสนามหญ้าเขียวขจีหน้าบ้านหลังใหญ่
“เวลาผ่านไปเร็วจริงๆ เผลอแป๊บเดียวผึ้งใกล้จะเรียนจบแล้วหรือ”
สิงหายกแก้วกาแฟขึ้นดื่ม จ้องมองหน้าน้องเมียแล้วยิ้ม เข้าใจแล้วว่าตอนที่คนเรามีความสุขเวลามักจะเดินหน้าไปอย่างรวดเร็ว
“ค่ะ…อีกไม่กี่เดือนผึ้งก็เรียนจบแล้วค่ะ” หญิงสาวตอบ จ้องมองใบหน้าหล่อเหลาของพี่เขย สบตาเขาอย่างมีนัย ยังจำได้ไม่ลืมกับ ‘สัญญา’ ที่สิงหาเคยบอกเอาไว้ว่าถ้าเรียนจบเมื่อไร เขาจะแต่งงานกับหล่อนในทันที
“พี่สิงห์ลืมหรือเปล่าคะ…”
หญิงสาวท้วง เมื่อเห็นสิงหายกแก้วกาแฟขึ้นดื่มอีกครั้ง หากไม่พูดอะไร หล่อนจึงต้องยื่นมือมาตรงหน้าเขา เพื่อให้สิงหาได้เห็นแหวนทองบนนิ้วนางข้างซ้าย เป็นแหวนหมั้นที่เขาเป็นคนซื้อให้เมื่อสามปีก่อน แทนการจับจองว่าภายหลังเรียนจบ เขาจะแต่งงานกับหล่อนตามที่ให้สัญญาไว้
“พี่จะลืมได้ยังไง…ผึ้งคงไม่รู้ว่าพี่แอบเร่งให้วันนี้มาถึงเร็วๆ”
“จริงหรือคะ” หล่อนมองหน้าเขา ดวงตาปลาบปลื้มกับคำพูดที่ได้ยินชัดเจนเต็มสองหู
“จริงสิจ๊ะ…ก็พี่บอกแล้วไงว่าถ้าผึ้งเรียนจบเราจะแต่งงานกันทันที”
สิงหาเอื้อมมือใหญ่มากุมมือน้อยๆ ของหล่อน บีบเบาๆ อย่างให้ความเชื่อมั่น
เสร็จจากกินมื้อเช้าด้วยกัน พี่เขยกับน้องเมียก็นั่งคุยกันต่อมาอีกครู่ใหญ่ๆ
“พี่สิงห์คะ”
“หืม…”
“เดือนหน้าผึ้งยังไม่รู้ว่าจะฝึกงานที่ไหนดี” หญิงสาวเปลี่ยนเรื่องสนทนามาที่การฝึกงานของหล่อนที่กำลังจะมาถึง น้ำผึ้งเรียนทางด้านเลขานุการ
“ไม่เห็นต้องคิดมาก…ก็ฝึกที่บริษัทของพี่ไงล่ะ”
สิงหากล่าว ตอนนี้เขามีบริษัทเป็นของตัวเองแล้ว หลังจากลาออกจากงานเมื่อสองปีก่อนเขาตัดสินใจเปิดบริษัทรับเหมาก่อสร้าง รับสร้างบ้าน คอนโดฯ โรงแรม ร้านค้า รวมไปถึงการออกแบบตกแต่งภายใน ดำเนินการให้แบบครบวงจร ตั้งแต่เริ่มขอใบอนุญาตก่อสร้างไปจนถึงปรับภูมิทัศน์จัดสวนเมื่องานเสร็จ
“ดีมั้ย…ฝึกงานกับพี่ไง เป็นเลขาฯ ให้พี่”
“ก็ได้ค่ะ ผึ้งกำลังจะถามเรื่องนี้กับพี่สิงห์อยู่พอดี” หญิงสาวยิ้มดีใจ หล่อนมีความสุขที่ได้อยู่ใกล้เขา
“โอเค…งั้นสรุปว่าช่วงฝึกงานผึ้งมาฝึกที่บริษัทพี่นะครับ”
เรื่องนี้สิงหาแอบบคิดเอาไว้นานแล้ว เพราะว่าเขาหวง…ถ้าหล่อนจะต้องไปเป็นเลขาฯ ของคนอื่นในระหว่างฝึกงาน
ถ้าน้ำผึ้งได้ฝึกงานกับเจ้านายที่เป็นผู้หญิงก็คงไม่เป็นไร แต่ถ้าเป็นเจ้านายผู้ชาย เขาคงทำใจลำบาก สุดท้ายเลยตัดปัญาให้หล่อนมาฝึกงานกับเขา เพราะว่าต่อไปในอนาคตน้ำผึ้งจะต้องมาช่วยงานเขาอยู่ดี
อีกเดือนถัดมา
“ต่อไปนี้ผึ้งจะเรียกพี่สิงห์ว่า ‘บอส’ นะคะ” กล่าวพลางมองหน้าเขา ดวงตาคมกริบของสิงหาช่างมีอำนาจสะกดใจสาว ทุกครั้งที่สบตาพี่เขยคนนี้น้ำผึ้งรู้สึกใจเต้นแรง วาบหวามในอารมณ์
“เอาที่สบายใจ เรียกอะไรได้ทั้งนั้น…ว่าแต่ทำหน้าที่เลขาฯ ให้ดีนะจ๊ะ…ไม่งั้นพี่ไม่ให้ผ่านแน่ๆ…บอกก่อนว่าพี่ประเมินโหดนะ…ถ้าทำงานไม่ถูกใจพี่ไม่ให้ผ่านง่ายๆ” สิงหาแกล้งขู่ ตั้งแต่วันแรกที่หล่อนมาฝึกงานกับเขา
YOU MAY ALSO LIKE
