พี่เขยคลั่งสวาท - ตอนที่ 19

“บ้า…” หญิงสาวหน้าแดง รู้สึกอับอายกับคำพูดของเขา นึกเกลียดแววตารู้ทันของพี่เขย

“ไม่ต้องอายหรอกน่ะ…มันเป็นเรื่องธรรมชาติของมนุษย์…ตอบพี่ตามความจริงนะ ผึ้งมีอารมณ์ใช่ไหม”

“ไม่…ไม่มี” คนปากแข็งส่ายหน้า

“โกหก…แล้วนี่อะไร”

เร็วเท่าความคิด เขาพูดพลางสอดมือเข้ามาใต้กระโปรงของหญิงสาว ช่างบังเอิญที่วันนี้น้ำผึ้งโนบราทั้งบนและล่าง สิงหาหงายฝ่ามือตะล่อมบีบหนอกเนินสวาทอุ่นจัด ก่อนจะกรีดนิ้วลงในรอยแยะแย้มของร่องกลีบสีชมพูประกบกันแน่น

“อ๊ะ…” น้ำผึ้งสะดุ้งเฮือก ไม่คิดว่าจะโดนแบบนี้ เขาชำแรกนิ้วกลางกรีดลงในร่องกลีบชุ่มเยิ้มไปด้วยน้ำหวานสวาทของหล่อนที่หลั่งออกมาเปียกชุ่มความเป็นสาว

“นี่ไง…เยิ้มเชียว”

น้ำผึ้งตกใจ ตีมือซุกซนของพี่เขยพัลวัน ใครจะคิดว่าเขาจะกล้าเอามือแหย่เข้ามาตรงนั้น สิงหายกมือขึ้นดมกลิ่นน้ำคาวสวาทเป็นมันเยิ้มติดนิ้ว

“หอมจัง…” เขาสูดดมเสียงดัง ดมแล้วดมอีกราวกับว่ามันเป็นยาหอม กลิ่นนั้นช่างกระตุ้นให้มีอารมณ์

“โอเค…งั้นพี่ขอโทษที่เข้าใจผิด” เสียงของสิงหาอ่อนลง

“ผึ้งจะกลับห้องแล้ว”

“ยัง…ยังไม่ให้กลับ ถ้าผึ้งจะทิ้งพี่แบบนี้เค้าเรียกว่าไม่ยุติธรรมกับความรู้สึกของพี่”

“ไม่ยุติธรรมยังไงคะ”

“ก็ผึ้งจับของพี่แล้ว…แต่พี่ยังไม่ได้จับของผึ้งเลย” คำพูดของสิงหาทำเอาหญิงสาวตกใจ

“พี่สิงห์…มันน่าเกลียด”

“จะเป็นไรไป…ผึ้งจับของพี่จนมีอารมณ์…ขอพี่จับของผึ้งบ้างสิ” แววตาหื่นบ่งบอกอารมณ์กลัดมัน ทั้งที่เมื่อกี้ได้จับไปนิดนึงแล้ว

“ไม่นะพี่สิงห์” หญิงสาวส่ายหน้า

“พี่อยากจูบผึ้ง…ขอพี่จูบได้ไหม ปากผึ้งน่าจูบที่สุด”

ตวงตาของสิงหาแทบไม่ละจากใบหน้าสะสวยของน้ำผึ้ง เอื้อมมือขึ้นมาแตะริมฝีปากเอิบอิ่มของหล่อน น้ำผึ้งตะลึง ยืนตัวแข็งทื่อเหมือนโดนสะกด สิงหารีบฉวยจังหวะตอนที่หล่อนตะลึง รีบเอื้อมมือมาโอบใบหน้านวล รั้งเข้ามาประกบริมฝีปากเข้าหากันแน่น