พี่เขยคลั่งสวาท - ตอนที่ 15
“เพื่อนแบบไหน…ทุกวันนี้เพื่อนมีหลายประเภทนะ เพื่อนรัก เพื่อนเสียว เพื่อนเที่ยว เพื่อนกิน” หัวคิ้วเป็นแพดกหนาของสิงหาชิดเข้าหากัน หรี่ตามองหล่อนเหมือนจะหาเรื่อง
“น่าเกลียด…”
“สงสัยเธอกับมันคงเป็นประเภทเพื่อนเสียว”
“บ้า…” น้ำผึ้งว่า
“ถามจริง…โดนมันเอาแล้วหรือยัง” จู่ๆ ความหึงหวงที่ซุกซ่อนเอาไว้ ก็ทำให้อารมณ์ของสิงหาเปลี่ยนไปสู่โหมดหยาบคายในทันที
“อันที่จริงพี่สิงห์ไม่มีสิทธิ์มาก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของผึ้งนะ…จะมีอะไรกับใคร…จะเอากับใครมันก็เรื่องของผึ้ง” หล่อนเถียง แม้รู้ว่าจะยิ่งทำให้เขาโกรธ
“ปากดีนะเรา…” เขาว่า สูดหายใจแรง พยายามระงับความโกรธ
“ก็ดีกว่าคนปากเน่าปากหนอน…” น้องเมียเชิดหน้าเถียง
“เถียงคำไม่ตกฟาก”
“ถ้าไม่ผิด…ผึ้งก็ต้องเถียงค่ะ”
“เอาเป็นว่าพี่ขอโทษ…วันนี้เราอย่าทะเลาะกันเลยนะยัยบ๊อง”
หญิงสาวค่อยสงบวาจา หล่อนไม่เคยอยากทะเลาะกับเขา มีปากเสียงทีไรก็เพราะว่าสิงหาเริ่มก่อนทุกที
“พี่สิงห์คะ…เอ่อ…” น้ำผึ้งอึกอัก รู้สึกหนักใจทุกทีที่จะต้องขออนุญาตสิงหาเวลาจะออกไปข้างนอก
แต่จะไม่บอกก็น่าเกลียด เพราะว่าทุกวันนี้หล่อนต้องอาศัยอยู่ร่วมชายคาบ้านของเขา เงินเดือนที่ได้มาใช้จ่ายและค่าเล่าเรียน สิงหาก็เป็นคนส่งเสียทั้งนั้น
“ท่าทางแบบนี้ รู้เลยว่าจะขอไปเที่ยว” สิงหารู้ทัน
“พรุ่งนี้วันเกิดเพื่อนค่ะ…ผึ้งขอไปงานเลี้ยงวันเกิดเพื่อนนะคะ…ตอนค่ำค่ะ ไปกันหลายคน” ยิ้มอ่อน กลัวเขาจะไม่อนุญาต
“ที่ไหน”
“ร้านอาหารในเมืองค่ะ”
“อืม…อยากไปก็ตามใจ” สิงหาอดห่วงไม่ได้ แต่ก็ไม่อยากขัด ตอนนี้น้ำผึ้งไม่ใช่เด็กๆ มัธยมอีกแล้ว หล่อนกำลังเรียนมหาวิทยาลัยปีหนึ่ง
“แต่อย่าให้ดึกมากนักนะ” แม้จะอนุญาต…แต่ก็ไม่วายที่จะหันกลับมากำชับเสียงเข้ม
“ค่ะ…”
อีกสัปดาห์ต่อมา
ดึกแล้ว น้ำผึ้งนั่งรอสิงหาด้วยอาการกระวนกระวายใจ ดึกป่านนี้เขายังไม่กลับมา เมื่อเย็นเขาโทรมาสั่งเอาไว้เพียงสั้นๆ ว่าไม่ต้องเตรียมอาหารเย็นไว้รอท่า วันนี้เขาไปเลี้ยงฉลองกับเพื่อนๆ ในงานปิดโพรเจกต์ก่อสร้างคอนโดฯ ขนาดใหญ่ที่ใช้เวลาสร้างนานกว่าสองเดือน
จากหน้าต่างห้องนอนชั้นสอง น้ำผึ้งทอดสายตาไปยังประตูหน้าบ้านหลายครั้ง กระทั่งได้ยินเสียงบีบแตรดังขึ้นมาพร้อมกับแสงไฟดวงโคมหน้ารถ สาดเข้ามาปะทะประตูรั้วอัลลอยด์สีทองอร่าม
เสียงบีบแตรรัวๆ อย่างคนเอาแต่ใจแบบนี้ คงจะเป็นใครไปไม่ได้ ถ้าไม่ใช่สิงหา
“พี่สิงห์มาแล้ว”
อารามดีใจ หญิงสาวรีบลุกขึ้นจากเก้าอี้ที่ตั้งอยู่ริมหน้าต่างห้องนอน วิ่งรี่ลงมาเปิดประตูบ้านทั้งที่ยังสวมชุดนอน
แสงไฟดวงโคมหน้ารถสาดทะลุเนื้อผ้าซาตินสีชมพูพลิ้วบาง ด้วยภายในนั้นโนบรา จึงเห็นโนมเนื้อสาวเป็นรูปเป็นร่าง ทำเอาชายหนุ่มที่ขับรถมาส่งสิงหาถึงกับต้องถามถึงที่มาที่ไปของน้ำผึ้ง
“โห…สาวที่ไหนวะ…หุ่นงี้เห็นแล้วซี้ดเลยว่ะ อย่าบอกนะว่ามึงแอบเลี้ยงเด็กไว้ในบ้าน”
‘เอกรัตน์’ เพื่อนสนิทของสิงหา รีบถามด้วยความอยากรู้
“ไม่ใช่…นั่นน้องเมียกูโว้ย” สิงหาตอบ
“น้องสาวเจนนี่เหรอ” เอกรัตน์แปลกใจ เจนนี่กับสิงหาหย่ากันไปนานหลายเดือนแล้วนี่นา แต่ทำไมน้องสาวของเจนนี่ยังอาศัยอยู่ในบ้านหลังนี้
“ใช่…”
สิงหาตอบ จากนั้นก็เล่าให้ฟังคร่าวๆ ว่าสาเหตุที่น้ำผึ้งยังต้องอยู่ที่บ้านหลังนี้ต่อไปก็เพราะว่าหล่อนมีความจำเป็น ตอนนี้น้ำผึ้งไม่มีญาติที่ไหน หล่อนไม่มีใคร และกำลังเรียนมหาวิทยาลัยปีหนึ่ง สิงหาเป็นคนช่วยเหลือเรื่องค่าใช้จ่ายแต่ละเดือนและค่าเล่าเรียนของหล่อน
“น้องเมียสวยๆ แบบนี้…กูรู้นะ เสร็จมึงแล้วใช่ไหมวะ”
เพราะสนิทสนมและรู้ว่าเพื่อนหื่น เอกรัตน์จึงยิงคำถามไม่อ้อม
“ยัง…กูไม่ได้คิดอะไรกับผึ้ง” คนปากแข็งปฏิเสธ รู้สึกว่าตัวเองพลาดที่โพล่งออกมาแบบไม่ทันคิดหน้าคิดหลัง เหมือนเปิดทางให้เพื่อนที่นั่งอยู่ข้างๆ
“เฮ้ยจริงป่ะ…งั้นกูจีบนะโว้ย” เอกรัตน์แสดงความเจ้าชู้ออกมาอย่างเปิดเผย
“อืม…ก็ลองดู” สิงหาตอบพลางเปิดประตูก้าวลงจากรถ เอกรัตน์รีบเดินตามมาข้างหลัง อยากทักทายทำความรู้จักหญิงสาวแสนสวย
“ผึ้ง…นี่พี่เอกเพื่อนพี่” เจ้าของบ้านแนะนำแขกผู้มาเยือน
“สวัสดีค่ะพี่เอก” น้ำผึ้งยกมือไหว้นอบน้อม
“สวัสดีครับน้องผึ้ง…ยินดีที่ได้รู้จักครับ” เหมือนโดนกามเทพแผลงศรรักปักอกเสียงดังฉึก เอกรัตน์รีบแนะนำตัว
สิงหาเห็นสายตาลามกของเพื่อนรักที่จ้องมองเรือนร่างน้องเมียของตนราวจะกลืนกินจึงรีบขัดจังหวะ
“เข้าไปกินเหล้ากันต่อข้างในดีกว่า” สิงหาพาเพื่อนรักเข้ามานั่งดื่มกันต่อที่ม้าหินอ่อนใต้ร่มไม้ใกล้เทอเรซหน้าบ้าน
สองหนุ่มดื่มกันไปคุยกันไปพลางอีกพักใหญ่ๆ จากนั้นรถเก๋งของเพื่อนอีกคนก็ขับมารับเอกรัตน์ออกไปจากบ้าน
“พี่สิงห์จะนอนหรือยังคะ…ถ้าไม่ดื่มแล้วผึ้งจะเก็บแก้วเก็บจานไปล้างนะคะ”
หญิงสาวขออนุญาต เดินเข้ามาเก็บจานกับแกล้ม วางซ้อนกัน ก่อนจะสะดุ้งสุดตัว เมื่อมือของพี่เขยเอื้อมมาหยิกก้นของหล่อนอย่างแรงจนเจ็บ
“โอ๊ย…พี่สิงห์บ้า…หยิกผึ้งทำไม” หญิงสาวตกใจ หันมาตีมือพี่เขยเสียงดังเพียะ
“ทีหลังแต่งตัวให้มันมิดชิดกว่านี้…ใครสั่งใครสอนให้ใส่ชุดนอนโนบราลงมาเปิดประตูรับแขก…บ้าหรือเปล่า กลัวผู้ชายจะไม่รู้หรือไงว่าเธอมันตูดใหญ่นมใหญ่”
YOU MAY ALSO LIKE
