พี่สาวเจ็ดคนที่สวยสง่าของผม - ตอนที่ 301 โรงบ่มไวน์ของใครหรือ?

“หัวเราะอะไรล่ะ? ขวดที่ผมเลือกนี้ไม่ดีเลยเชียวหรือ?”

ฝานหลินโมโหมากเหลือบมองเนี่ยเหล่าสี่หนึ่งที เท่าที่ฝานหลินดูแล้ว เนี่ยเหล่าสี่กับเนี่ยเฟิงก็เป็นพวกเดียวกัน

ตามความจริงแม้แต่บนขวดไวน์เขียนอะไรฝานหลินล้วนอ่านไม่ออก

“ดีคือดี เพียงแต่ไวน์ขวดนี้แรงเกินไปแล้ว ไม่เหมาะกับคุณชิว”

พวกเราที่นี่ยังมีผู้หญิงล่ะ เลือกไวน์ที่แรงขนาดนี้ได้ยังไงหรือ พูดได้อีกว่าไวน์นี้แรงเกินไปแล้ว แม้แต่ผู้ชายก็ไม่แน่ที่จะดื่มลงไปได้ล่ะ?

ใบหน้าของฝานหลินแดงไปหมด เมื่อกี้เขาก็ไม่ได้คิดว่าจะเลือกไวน์แรงๆสักนิด ตอนนี้เลือกไวน์ขวดนี้ คล้ายดั่งว่าเขามีจุดประสงค์อะไร

แม่มึงเอ่ย บนขวดไวน์แดงนี้เขียนภาษาอะไรไว้ อ่านแล้วก็หงุดหงิด!

“งั้นคุณเลือกสิ! คุณมีความสามารถ!” เดิมทีฝานหลินก็แกล้งทำเป็นสุภาพบุรุษอยู่แล้ว ตอนนี้แกล้งทำต่อไปอีกไม่ได้แล้ว ฝานหลินก็เลยกระหืดกระหอบเชิดคางขึ้น พูดแบบนี้กับเนี่ยเฟิง

“งั้นก็ขวดนี้เถอะ นี่คือไวน์โรเซ่ เหมาะกับที่สุภาพสตรีจะดื่ม เป็นไวน์แดงของปี 78 หอมแท้เข้มข้นมาก รสไม่ฝาด ยังมีกลิ่นหอมของดอกกุหลาบ”

ฝานหลินจ้องมองขวดไวน์ที่เล็กยาวนั้น ในใจมีความลังเลเล็กน้อย ไวน์ขวดนี้ดูแล้วไม่ใหญ่ คนละหนึ่งแก้วก็หมดแล้ว ก็ไม่รู้ว่ามีราคาหรือไม่

ชิวมู่เฉิงกลับรู้จักไวน์ขวดนี้ เธอขมวดคิ้วขึ้นมาทันที “เสี่ยวเฟิง ไม่จำเป็นต้องเอาไวน์ที่แพงขนาดนั้น……”

“ไวน์ที่มีอายุหน่อยจึงจะอร่อย เป็นขวดนี้แหละ ลุงเนี่ย ให้คนทำการdecantไวน์” เนี่ยเหล่าสี่รับไวน์โรเซ่ไป พยักหน้าแล้วพยักหน้าอีก ทั้งสามคนก็เลยออกจากห้องเก็บไวน์

หลังจากออกไปฝานหลินคว้ามือถือออกมาเสิร์ชหาดูสักหน่อย เยี่ยมมาก!ไวน์ขวดนี้สำหรับราชวงศ์โดยเฉพาะ ก็แค่อายุนั้น หนึ่งปีผลิตเพียงแค่18ขวดเท่านั้น!

อีกทั้งเนื่องเพราะว่าขั้นตอนการทำสลับซับซ้อนมาก ดังนั้นไวน์โรเซ่ถูกเรียกอีกว่าหัวใจกุหลาบ ปัจจุบันนี้ไม่มีการออกจำหน่ายอีกแล้ว!

ก่อนหน้านั้นไวน์ขวดนี้ถูกเก็งราคาถึงสิบล้าน! ถ้าหากว่านี่เป็นของจริง งั้นก็เป็นไวน์ที่มีมูลค่าสิบล้านแล้ว! เนี่ยเฟิงกินดีหมีหัวใจเสือแล้วหรือ? กล้าขนาดนั้นหรือ?

ฝานหลินรู้ว่าเจ้าของโรงบ่มไวน์ยังไม่ได้มา ดังนั้นก็ยิ่งตื่นเต้นดีอกดีใจแล้ว เพียงแค่เนี่ยเฟิงเปิดไวน์ขวดนี้งั้นก็หนีไม่พ้นแล้ว!

พวกเขากลับไปที่ห้องรับแขก มีคนงานหลายคนรออยู่ที่นี่แล้ว พวกเขาเปิดไวน์อย่างว่องไวเหลือเกิน ฝานหลินเห็นภาพนี้ ล้วนมีความสุขบนความทุกข์ของผู้อื่นเต็มใบหน้า! ก็อยู่ในเวลานี้มีเสียงเครื่องยนต์ส่งมาจากหน้าประตูพักหนึ่ง

“เป็นคนแบบไหนที่กล้าขนาดนั้น! ถึงขนาดกล้ามาโรงบ่มไวน์ของผม!”

เงากายหลายคนบุกเข้ามาแล้ว ผู้ที่นำหน้าคนนั้นเป็นผู้ชายที่สวมใส่เสื้อเชิ้ตสีดำ เขาหวีผมทรงSlicked backดูแล้วเหมือนดั่งพวกผีห่าซาตานทั้งหลาย!

ฝานหลินดีใจจน“พรึ่บ”ลุกขึ้นมาเสียงหนึ่ง! มาเร็วไม่สู้มาพอดีเป็นเหมือนอย่างที่คิด! ไวน์นี้เพิ่งเปิดออก!

ใจของชิวมู่เฉิง“เสียงดังกุ๊กๆ”หนึ่งที แย่แล้ว หรือว่าเป็นเจ้าของที่นี่มาแล้ว?

เมื่อกี้บนใบหน้าของเนี่ยเฟิงยังมีรอยยิ้มเล็กน้อย ในตอนนี้รอยยิ้มหายไปไร้ร่องรอย เขาไม่พอใจทำตาหยีแล้วทำตาหยีอีก

“แม่มึงเอ่ย! ถึงขนาดกล้าเปิดไวน์ของผมหรือ? ตกลงว่าพวกคุณเป็นคนอะไรกันแน่!”

ผู้ชายโมโหอย่างมาก!

“ไอ้โย เนี่ยเฟิง คุณไม่ใช่บอกว่าโรงบ่มไวน์นี้เป็นของคุณหรือ? งั้นคุณคนนี้เป็นใครล่ะ?”

ลักษณะท่าทีของฝานหลินเหมือนดั่งดูหนังดีจ้องมองเนี่ยเฟิง

“ของคุณหรือ? คุณกล้ามากนะ!”

ชายเสื้อดำคนนั้นเดินเข้ามา “มึงถือว่าเป็นเหี้ยอะไรหรือ! มึงถึงขนาดกล้าพูดว่าโรงบ่มไวน์นี้เป็นของมึงหรือ? เหอะๆ! ช่างน่าขำจริงๆ! ในบริเวณหนึ่งร้อยเมตรนี้ ใครไม่รู้ว่าโรงบ่มไวน์เหลียงเฟิงเป็นของผมหรือ? คนบ้านนอกคอกนามาจากที่ไหน ถึงขนาดกล้าสวมรอยเป็นผม! มึงช่างกล้าจริงๆนะ!”

ฝานหลินเพียงแค่รู้สึกอยากจะหัวเราะ เขาเอ่ยปากทันที “เนี่ยเฟิง? ทั้งๆที่เมื่อกี้คุณบอกว่าโรงบ่มไวน์นี้เป็นของคุณล่ะ? เป็นยังไงแล้วล่ะ? ที่แท้ไม่ใช่หรือ ในเมื่อไม่ใช่โรงบ่มไวน์ของคุณงั้นไวน์สะสมเหล่านั้นก็ไม่ใช่เป็นของคุณเช่นกันแล้วหรือ?”

“ไวน์สะสมหรือ? ช่างล้อเล่น! คุณดูสิลักษณะท่าทีของไอ้คนนี้เป็นแบบไหน ถึงขนาดกล้าสวมรอยผมถึงที่นี่ ยังดื่มไวน์ของผม! คุณรู้ไหมว่าไวน์ขวดนี้เท่าไหร่ล่ะ? มากกว่า 10 ล้าน!”

ผู้ชายกระหืดกระหอบ เขาขบเขี้ยวเคี้ยวฟันจ้องมองเนี่ยเฟิง

ส่วนเนี่ยเฟิงหันหน้าจ้องมองคนงานที่งุนงงเต็มใบหน้า พวกเขาเข้าห้องเก็บไวน์จะต้องใช้บัตรผ่านประตูนะ มิฉะนั้นไม่มีคนสามารถเข้าไปห้องเก็บไวน์ได้ ในเมื่อคนคนนี้เข้าไปได้ ทั้งยังสามารถเอาไวน์ออกมาได้ น่าจะเป็นลูกค้าจึงจะถูกล่ะ

“decantไวน์ต่อไป ไวน์นี้decantไวน์ไม่พอก็จะไม่อร่อย”

แต่ว่าคนงานในตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าตนเองควรทำต่อหรือไม่ มักจะรู้สึกมีความประหลาดเล็กน้อย

“พวกคุณตาบอดแล้วใช่หรือไม่! ผมจึงจะเป็นเถ้าแก่ของพวกคุณ! พวกคุณทำงานยังไงล่ะ? ถึงขนาดกล้าเปิดไวน์ให้ไอ้คนที่ไม่รู้ที่ไปที่มาคนนี้ล่ะ? ผมจะไล่พวกคุณออกให้หมดเลย! เลวทรามชั่วช้า!”

ผู้ชายพูดอยู่ พุ่งเข้าไป ตบบนโต๊ะอย่างโหดร้าย “ไอ้หนุ่ม! คุณเปิดไวน์ของผมแล้ว ก็จำเป็นต้องชดเชยให้ผม! ไวน์นี้สิบล้าน คุณต้องชดเชยผมสิบล้าน!”

ในเวลานี้เนี่ยเฟิงก็ยังนั่งอย่างสงบจิตสงบใจอยู่ “โรงบ่มไวน์นี้เป็นของคุณหรือ?”

“เป็นการล้อเล่นระดับชาติอะไร! ไม่ใช่เป็นของผมหรือว่ายังจะเป็นของคุณล่ะ?! มึงเป็นเหี้ยอะไร!”

ฝานหลินเพียงแค่รู้สึกสะใจ เขาพูดคล้อยตามทันทีว่า“เนี่ยเฟิง ในเมื่อถูกเปิดโปงแล้ว คุณก็ไม่จำเป็นต้องแกล้งทำอีกต่อไปแล้ว มู่เฉิง คุณก็เห็นแล้วล่ะ? บุคลิกของไอ้คนนี้มีปัญหาเกินไปแล้ว คุณจะอยู่ด้วยกันกับเขาไม่ได้”

ชิวมู่เฉิงรู้ว่าเนี่ยเฟิงก็คืออยากจะช่วยเธอ เพียงแค่นึกไม่ถึงว่าเจ้าของของโรงบ่มไวน์จะมาแล้ว

ในเมื่อไวน์เปิดแล้ว ชิวมู่เฉิงย่อมต้องซื้อไวน์ขวดนี้ไว้

ในช่วงเวลานี้พวกเขาเทียนหลงอินเตอร์เนชั่นแนลก็ได้รับเงินมาบ้างแล้ว ดังนั้นชิวมู่เฉิงหยิบการ์ดใบหนึ่งออกมา “ที่นี่มีสิบล้าน ก็ถือว่าพวกเราซื้อไวน์ของคุณแล้ว”

ฝานหลินไม่พอใจมาก เพราะฝานหลินรู้สึกว่าทั้งหมดของชิวมู่เฉิงล้วนน่าจะเป็นของตนเองจึงจะถูก ตอนนี้ถึงขนาดจะเอาเงินมากมายขนาดนี้มาจัดการความเละเทะให้กับเนี่ยเฟิง!

ผู้ชายเงยหน้าขึ้น ชั่วพริบตาเดียวที่มองเห็นชิวมู่เฉิง เขาอดไม่ได้ที่จะเบิกตาโพลง นี่เป็นคนสวยที่มาจากที่ไหน! เมื่อกี้เขามัวแต่โมโหแล้ว ไม่ได้ไปมองเลย

ตอนนี้มองเห็นชิวมู่เฉิงก็เหมือนดั่งเทพธิดา ผู้ชายก็เลยจิตใจฟุ้งซ่านแล้ว

“ไอ้โย นี่เป็นคนสวยที่มาจากไหนล่ะ? หน้าตาก็สวยเกินไปแล้วล่ะ? ไวน์แดงขวดนี้เปิดให้คุณดื่มหรือ?”

ผู้ชายจัดเก็บเสื้อที่อยู่บนกายให้เป็นระเบียบ ทำท่าที่คิดว่าตนเองหล่อมากแบบหนึ่ง “ถ้าหากว่าให้คุณดื่มล่ะก็ งั้นเงินนี้ผมรับไม่ได้”

ชิวมู่เฉิงขมวดคิ้วแล้วขมวดคิ้วอีก เพิ่งอยากจะเอ่ยปากพูดอะไร ใครจะรู้ว่าฝานหลินก็เอ่ยปากก่อนแล้ว “เป็นแฟนของมู่เฉิง เขาบอกว่าโรงบ่มไวน์นี้เป็นของเขา ไวน์ของที่นี่เปิดได้ตามใจชอบ!”

“อะไรกันนะ! ใครให้ความกล้าหาญคุณพูดแบบนี้!”

ผู้ชายพุ่งเข้าไปอย่างกระหืดกระหอบ นึกไม่ถึงว่าคนสวยอย่างนี้ถึงขนาดมีแฟนแล้ว ให้อภัยไม่ได้จริงๆ! ไอ้คนนี้ยังกล้าบอกว่าตนเองเป็นเถ้าแก่ของโรงบ่มไวน์นี้!

เนี่ยเฟิงพินิจพิเคราะห์ผู้ชายจากหัวจรดเท้า ถามว่า “คุณชื่ออะไรหรือ?”

“ผมชื่ออะไรเกี่ยวอะไรกับคุณ! ฮึ! บอกให้คุณรู้ก็ไม่เป็นไร! ผมเป็นลูกชายของผู้มีอิทธิพลทางไวน์ที่มีชื่อเสียงโด่งดัง ผมคือเจี่ยงจื้อเหิง! คุณถือเป็นเหี้ยอะไรหรือ? ถึงขนาดกล้าเปิดไวน์ของผมมาดัดจริตจีบสาว!”

“เจี่ยงจื้อเหิงหรือ?”

เนี่ยเฟิงทำตาหยีแล้วทำตาหยีอีก “ที่แท้เป็นเช่นนี้นี่เอง คุณบอกว่านี่เป็นโรงบ่มไวน์ของคุณหรือ?”

“ไม่งั้นล่ะ! นี่เป็นโรงบ่มไวน์ของพ่อผม! พ่อผมมีเพียงแค่ผมเป็นลูกชายคนเดียว! ดังนั้นวันหลังก็เป็นของผมล่ะ!”