พี่สาวเจ็ดคนที่สวยสง่าของผม - ตอนที่ 221 เรื่องที่ทำให้คนเป็นห่วง

บทที่ 221 เรื่องที่ทำให้คนเป็นห่วง

หวงซินเอ๋อรู้สึกตื่นเต้นดีใจมาก เธอนึกว่าตนเองช่วยเหอเหรินเจ๋แล้วตอนนี้จะได้เลื่อนตำแหน่งสักที

เธอมายังห้องทำงานด้วยความดีอกดีใจ มองเสิ่นโจวด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความหวัง

เสิ่นโจวมองหวงซินเอ๋อด้วยสีหน้าที่ดูไม่ค่อยดี“หวงซินเอ๋อ สัญญาของคุณหมดอายุแล้ว บริษัทจะต้องทำการจัดการระบบใหม่ทั้งหมด ดังนั้นนี่คือสัญญาเลิกจ้างของคุณ”

รอยยิ้มของหวงซินเอ๋อหยุดชะงักลงทันที เธอถามขึ้นด้วยความไม่เข้าใจ

“พี่เสิ่น ฉันไม่ได้ฟังผิดไปใช่ไหม? นี่มันคือเรื่องจริงเหรอ?”

เสิ่นโจวพยักหน้า“คุณเองก็รู้สถานการณ์ในตอนนี้ดี”

“แต่นี่มันไม่ยุติธรรมเลยนะ！ฉันทำงานที่บริษัทมานานขนาดนี้！ฉันเซ็นสัญญาสิบปีไปแล้ว！แล้วตอนนี้กลับมาไล่ฉันออกเนี่ยนะ? ฉันทั้งทำคุณงามความดีทั้งทุ่มเททำงานให้กับบริษัทตั้งมากมาย！พอหมดประโยชน์แล้วก็เขี่ยทิ้งแบบนี้เหรอ? ทำแบบนี้มันไม่เกินไปหน่อยหรือไง?”

หวงซินเอ๋อพอคิดว่าตัวเองถูกไล่ออก เธอก็จะอดได้ใช้สวัสดิการของบริษัทแล้ว ตอนนี้เธอไม่สามารถได้รับแม้กระทั่งงานแสดงแล้ว！

วงการบันเทิงไม่เคยมีเหตุผลแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว สนใจแต่หน้าใหม่ๆ ไม่แยแสหน้าเก่าๆ！

ตัวหวงซินเอ๋อเองก็รู้เรื่องนี้ดี แต่เห็นๆอยู่ว่าเธอพยายามมากขนาดไหน เหอเหรินเจ๋บอกเองว่าจะช่วยตนเองไม่ใช่เหรอ?

แล้วทำไมตอนนี้ตนเองถึงโดนไล่ออกได้ล่ะ?

“คุณจะทำคุณงามความดีอะไรให้บริษัท นั่นก็เป็นเรื่องของคุณ ตอนนี้ฉันเป็นคนรับช่วงต่อบริษัทการสื่อสารจินไห่ ฉันเป็นเจ้าของถือว่าฉันเป็นใหญ่ที่สุด”

เสิ่นโจวหันมามองหวงซินเอ๋อ สายตานั่นดูโหดเหี้ยมสุดๆ

หวงซินเอ๋อรู้สึกเหมือนว่าตัวเองถูกมองจนทะลุหมดแล้ว จึงรู้สึกกลัวขึ้นมาทันที เธอเองก็ไม่กล้าทำอะไรเสิ่นโจว ถึงยังไงเสิ่นโจวคนนี้ก็เป็นนักแสดงนำหญิงดีเด่น หวงซินเอ๋อทำได้แค่พยักหน้าด้วยสีหน้าดูไม่ดี จากไปอย่างหงอยๆ

หลังจากที่หวงซินเอ๋อถูกบริษัทการสื่อสารจินไห่ไล่ออกแล้ว เธอก็รีบโทรศัพท์ไปหาเหอเหรินเจ๋ทันที แต่กลับไม่มีคนรับสาย

หวงซินเอ๋อมารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่เห็นข่าว ที่แท้เหอเหรินเจ๋ถูกศัตรูแก้แค้นไปเรียบร้อยแล้ว

หลังจากที่เธอทราบข่าวนี้ก็ตกใจสุดๆ ถ้าเป็นแบบนี้ แสดงว่าสวัสดิการของตนเองก็จะไม่มีแล้วน่ะสิ

หวงซินเอ๋อรู้สึกคับข้องใจไม่น้อย แต่ตอนนี้บริษัทการสื่อสารจินไห่ก็ไม่ต้องการตนเองอีกแล้ว หวงซินเอ๋อทำได้แค่หาที่แห่งต่อไป

แต่ที่เธอไม่รู้ สิ่งที่กำลังรอต้อนรับเธออยู่ก็คือข่าวฉาวที่แพร่สะพัดไปทั่วทุกหนทุกแห่ง แม้แต่ตำแหน่งร้องเพลงในผับบาร์ต่างๆก็ยังไม่มีใครเชิญหวงซินเอ๋อเลยแม้แต่ที่เดียว

วงการนี้มันก็โหดร้ายแบบนี้แหละ

เนี่ยเฟิงจะไม่ให้หวงซินเอ๋อได้ใช้ชีวิตดีๆแน่นอน สำหรับคนที่เย่อหยิ่งทระนงตัวแบบนี้ แค่ทำให้เธอไม่มีเงิน สกัดกั้นเธอ ไม่ให้เธอมีหน้ามีตาในสังคมมันก็เป็นบทลงโทษที่หนักหนาสาหัสที่สุดแล้ว

หลังจากที่คางเมิ่งกลับมาแล้ว ก็รู้สึกคับข้องใจกับรายการวาไรตี้ที่ไม่ได้มีการนัดล่วงหน้ามาก่อน ใครจะไปรู้ว่าในเวลาไม่ถึงหนึ่งวัน บริษัทจะจัดการหาผู้จัดการให้กับคางเมิ่งแล้ว

ผู้จัดการคนนี้หน้าตายิ้มแย้ม เป็นผู้หญิงที่ดูเข้าถึงง่ายคนหนึ่ง ในความเป็นจริงแล้วนี่เป็นทหารระดับเอกที่เนี่ยเฟิงจัดหามาให้คอยประกบอยู่ข้างกายคางเมิ่ง แล้วก็เป็นทหารระดับเอกของสำนักมังกรอีกด้วย ฝีมือและมันสมองเก่งกาจสุดๆ

หลังจากที่คางเมิ่งถูกจับเนี่ยเฟิงก็เป็นห่วงมาโดยตลอด ดังนั้นจึงจัดหาคนที่เป็นทั้งผู้จัดการและบอดี้การ์ดไปในตัวแบบนี้ให้กับคางเมิ่ง

“เสี่ยวเฟิง！เสี่ยวเฟิง！”

ตอนที่คางเมิ่งกลับมาก็รู้สึกดีใจสุดๆ“บริษัทจัดหาผู้จัดการคนใหม่ให้กับฉันด้วยแหละ！เธอเป็นคนดีมากเลย！เหมือนกับพี่สาวของฉันเลย！แถมเมื่อตะกี้ก็ได้รับรายงานจากผู้จัดการว่า พรุ่งนี้ให้ฉันไปเข้าร่วมวาไรตี้Happy Campที่ต่างเมืองด้วย！ฉันดีใจมากๆเลย！”

Happy Campเป็นรายการวาไรตี้ที่ใหญ่ที่สุด แถมเรทติ้งก็สูงมาโดยตลอด

ปกติแล้วพวกเขาจะเชิญดาราที่เจ๋งและสุดยอดที่สุดมา ถ้าจะดูว่าดาราหรือนักแสดงคนไหนที่ดังหรือไม่ดังก็ต้องดูว่าได้มาออกรายการHappy Campรายการนี้หรือเปล่า

ดังนั้นคางเมิ่งจึงรู้สึกดีใจมาก เพราะถ้าเธอได้เข้าร่วมรายการHappy Campล่ะก็ ฐานแฟนคลับของเธอก็จะเพิ่มมากขึ้นแน่ๆ！

คางเมิ่งท่าทางดีอกดีใจสุดๆ เข้าไปกอดเนี่ยเฟิง ทำปากจู๋ จุ๊บเนี่ยเฟิงไปหนึ่งที

เนี่ยเฟิงยกคิ้ว คิดไม่ถึงว่าคางเมิ่งจะดีใจขนาดนี้

ในตอนนี้คางเมิ่งยังไม่ได้สังเกตอะไร ยังคงกอดเนี่ยเฟิงท่าทางดีอกดีใจสุดๆอยู่อย่างนั้น

“คุณไปต่างเมืองคนเดียวเหรอ? ผมรู้สึกเป็นห่วงอยู่นิดหน่อยนะ”

เนี่ยเฟิงกระพริบตา พร้อมกับพูดขึ้น

“มีอะไรน่าเป็นห่วงกันล่ะ！ฉันไม่ได้ไปออกรบคนเดียวสักหน่อย！ถึงตอนนั้นผู้จัดการก็จะไปกับฉันด้วย！นายวางใจได้ ถ้าเกิดเรื่องอะไรฉันจะบอกนายเอง อีกอย่างบอกไปแล้วว่าครั้งนี้ฉันไม่ได้ไปคนเดียว ฉันจะไปกับน้องหกด้วย！”

“ไม่ใช่ว่าพี่หกต้องปฏิบัติภารกิจเหรอ? ทำไมถึงจะไปกับคุณด้วยล่ะ?”

“หยุดพักผ่อนไง！พี่หกไม่ได้บอกนายเหรอ?”

คางเมิ่งกระพริบๆตา เนี่ยเฟิงส่ายหัว ยังไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อนเลยจริงๆ

“ดูเหมือนกับตอนเด็กไม่มีผิดเลย พี่หกรำคาญนายสินะ！”

“ไม่ใช่หรอกมั้งครับ?”เนี่ยเฟิงมองคางเมิ่งด้วยท่าทางไม่เป็นธรรม

คางเมิ่งเห็นเนี่ยเฟิงแบบนี้ก็ไม่อยากจะหยอกล้อต่อ ทำได้แค่พูดตอบกลับไป“เอาล่ะ ไม่แซวนายแล้ว ที่ลาหยุดในครั้งนี้เป็นเพราะเรื่องคนในครอบครัวของพี่หกน่ะ”

พวกเธอเหล่านั้นโสดตัวคนเดียว แต่เพราะหลังจากที่เกิดเรื่องขึ้นกับเนี่ยเฟิง คุณตาของเนี่ยเฟิงก็เป็นห่วงว่าพวกเธอจะพลอยโดนไปด้วย จึงส่งพวกเธอไปตามครอบครัวต่างๆ

ตอนนั้นเวลาคับขัน ตาของเนี่ยเฟิงก็หมดหนทางอื่น ต่อมาเขาก็เอาแต่เก็บตัวสันโดษไม่เคยโผล่ออกมาเลย จะมีก็แค่รับฟังสถานการณ์ของพวกพี่สาวของเนี่ยเฟิงบ้างเท่านั้น

“พ่อแม่บุญธรรมของพี่หกใช่ไหม?”

“ใช่ บังเอิญว่าอาศัยอยู่ที่เมืองหนานหูพอดี คนในตระกูลของพี่หกชอบเจ้ากี้เจ้าการ ชอบบังคับบงการเธอ”

คางเมิ่งแบะปาก“ตอนนั้นก็ไม่ให้น้องหกเรียนหนังสือ น้องหกต้องหาเงินเรียนหนังสือเพื่อสอบเข้าโรงเรียนตำรวจเอง……พูดแล้ว นายก็น่าจะยังไม่รู้สินะ”

คางเมิ่งพูดถึงตรงนี้แล้วก็อุบเอาไว้ เนี่ยเฟิงก็รู้สึกอยากรู้อยากเห็นขึ้นมาทันที“รู้อะไร?”

“ว่าตอนแรกที่คุณตาส่งเราไปตามครอบครัวต่างๆ ในแต่ละครอบครัวเขาก็ทิ้งเงินจำนวนหนึ่งไว้ให้ด้วย แต่ว่าเงินนี้แบ่งออกเป็นสามส่วน สองส่วนเล็กกับอีกหนึ่งส่วนใหญ่ สองส่วนเล็ก ส่วนหนึ่งเอาไว้ให้เป็นค่าตอบแทนที่เลี้ยงดูพวกเรา ที่เหลือเป็นค่าเลี้ยงดูพวกเรา อีกส่วนก็เป็นเงินที่มอบเอาไว้ให้พวกเราใช้จ่ายกันเองตอนที่พวกเราอายุยี่สิบเอ็ดปี แล้วอีกส่วนก็ให้พวกเราตอนแต่งงาน เงินพวกนี้ก็ยังถูกหักไปด้วย”

คางเมิ่งถอนหายใจออกมาหนึ่งเฮือก“ต่อมาทะเบียนบ้านของพวกเราขึ้นอยู่ที่เดียวกัน อีกแค่ไม่กี่วันหรือไม่กี่เดือนเท่านั้น พวกเราก็จะอายุยี่สิบเอ็ดปีแล้ว……”

เนี่ยเฟิงเข้าใจแล้ว“วันเกิดของพี่ใหญ่ใกล้จะถึงแล้ว วันเกิดของพวกเธอก็ใกล้จะถึงแล้วเหมือนกัน ดังนั้นที่ครอบครัวของพี่หกเรียกพี่หกกลับไปในครั้งนี้ มีความเป็นไปได้สูงว่ากำลังเล็งเงินก้อนนั้นอยู่แน่ๆ?”

คางเมิ่งพยักหน้าเล็กน้อย“ฉันก็ไม่รู้ว่าฉันไปด้วยแล้วจะช่วยได้หรือเปล่า?”

“ผมไปเอง！ผมจะปกป้องพี่เอง！”

เนี่ยเฟิงพูดพลางตบๆที่หน้าอกของตัวเอง“ผมทำได้！”

คางเมิ่งนึกถึงเรื่องที่วิลล่าน้ำพุร้อน เธอก็รู้สึกดีใจขึ้นมาทันที“ถ้าอย่างนั้นมันก็ดีเลยน่ะสิ！นายรีบไปเถอะ！มีนายไปเมืองหนานหูกับน้องหกฉันก็วางใจได้แล้ว！น้องหกไม่ค่อยบอกเรื่องของเธอกับพวกเราเท่าไร แต่ฉันแอบรู้สึกได้ ฉันรู้ดีว่าทุกคนจะต้องกำลังกลัดกลุ้มใจกับเรื่องเลี้ยงดูพ่อแม่อยู่แน่ๆ！มีแค่พี่สี่ที่มีความสุขที่สุดแล้ว แต่พี่สี่ก็ต้องจัดการธุระต่างๆอีกมากมายเหมือนกัน”

คางเมิ่งถอนหายใจออกมา“แต่ว่าไม่เป็นไร！พวกเราจะสามารถจัดการมันได้อย่างแน่นอน！วางใจได้！”