พันธสัญญาลวงรัก - ตอนที่ 89 แผนการลับของจิ้นกรุ๊ป

    ตอนที่ 89

    แผนการลับของจิ้นกรุ๊ป

    

    ถงกัวฮุยโกรธจัดเมื่อเห็นสถานการณ์เอนเอียงไปทางฝ่ายเดียว

    

    เขาไม่ควรฝากความหวังไว้กับผู้ถือหุ้นรายเก่าที่แสวงหาผลกำไรแบบนี้!

    

    ถงเหมี่ยวเหมี่ยวหัวเราะเยาะขณะมองดูถงกัวฮุย “ฉันหวังว่าแกจะจำใส่หัวได้สักทีว่าตัวเองไม่ใช่ประธานบริษัทของถงกรุ๊ปอีกต่อไป และแกไม่มีคุณสมบัติเพียงพอที่จะเข้ามาเหยียบในบริษัท! ออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้!”

    

    สุดท้ายแล้วเขาไม่สามารถไขว่คว้าอะไรได้เลย แถมยังถูกเยาะเย้ยเสียท่า ถงกัวฮุยจึงรีบวิ่งเข้าไปเตรียมจะทุบตี ถงเหมี่ยวเหมี่ยว

    

    ทว่าเซ่าหมิงเวยที่ยืนอยู่ด้านข้างหยุดเขาเอาไว้ “คุณคิดจะทำอะไร!”

    

    สีหน้าของถงกัวฮุยกลายเป็นสีแดงเพราะความโกรธจัด จากนั้นจึงเริ่มด่าทอ “มึงก็เป็นแค่นังชั่วที่แสวงหาผลกำไร เอาเงินไปอมคนเดียว ไม่สนใจไยดีพ่อตัวเอง!”

    

    ถงเหมี่ยวเหมี่ยวมองดูท่าทางโกรธเคืองของเขาและ ติเตือนว่า “เมื่อไหร่ที่แกมีคุณสมบัติเหมาะสมจะเป็นพ่อคนแล้ว เมื่อนั้นค่อยเข้ามาคุยเรื่องผลประโยชน์ที่ว่า ถ้าแกยังดื้อรั้นจะทำแบบนี้ต่อไป ก็อย่าหาว่าฉันที่ไม่เหลือทิ้งอะไรไว้ให้แกเลย”

    

    ใบหน้าของเธอเยือกเย็น ร่างกายปลดปล่อยรัศมีเย็นชาออกมา

    

    ผู้ถือหุ้นทั้งหลายยืนเงียบกริบเมื่อเห็นทัศนคติของเธอที่มีต่อพ่อตัวเอง

    

    เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยกำลังรออยู่หน้าห้องทำงานของเซ่าหมิงเวย เขาตะโกนออกคำสั่งให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอีกหลายคนรีบพาตัวถงกัวฮุยออกจากบริษัท

    

    “คุณถง คุณทำธุระก่อนเถอะครับ เดี๋ยวพวกเราออกไปข้างนอกกันก่อน” ผู้ถือหุ้นอีกหลายคนยิ้มประจบประแจงและรีบกรูกันออกไปจากห้องทำงาน

    

    ขณะเดียวกัน กลุ่มพนักงานที่ ‘ถูกบังคับ’ ให้กลับมาทำงานก็อดไม่ได้ที่จะกระซิบกระซาบกัน

    

    หลายคนเป็นพนักงานใหม่ที่เพิ่งเข้ามาร่วมบริษัทจึงรู้สึกสับสนเล็กน้อย “เกิดอะไรขึ้นกับประธานถงและท่านประธานคนก่อนเหรอคะ? ทำไมเขาดูไม่เหมือนพ่อลูกกันเลย”

    

    พนักงานเก่าแก่ที่เป็นคนวงในสองคนร้องโอดครวญ “ก็ช่วงปีก่อน ๆ คุณถงกัวฮุยแกไม่ดูดำดูดีคุณถงเลยไง มีช่วงหนึ่งถึงกับขายคุณถงแลกเงินเลยนะ จากนั้นคุณถงแกก็เดินทางไปเรียนต่อต่างประเทศอยู่หลายปี จู่ ๆ กลับมาก็มาบังเอิญเจอกับคุณถงกัวฮุยเข้า จริง ๆ เขาตั้งใจจะขายคุณถงอีกครั้ง ถึงขั้นลงไม้ลงมือกับคุณถงมาตลอด แถมยังไปลักพาตัวคุณเขากับลูกสี่ขวบมาอีก!”

    

    “นี่มันจะเกินไปแล้ว!”

    

    พนักงานต่างตกใจที่ได้ยินว่าแม้แต่ลูกของเธอก็ถูกลักพาตัว

    

    “ไม่แปลกใจเลยที่คุณถงไม่ยอมรับเขาเป็นพ่อและไล่เขาออกจากบริษัท เป็นฉันคงทำแบบเดียวกัน เขาไม่สมควรได้รับอะไรเลยด้วยซ้ำ!”

    

    “…”

    

    ภายในห้องผู้บริหาร

    

    ถงเหมี่ยวเหมี่ยวหยิบกองเอกสารที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้นขึ้นมาจัดเรียงใหม่และวางเอาไว้ที่บนโต๊ะ

    

    เซ่าหมิงเวยเข้ามาช่วยทำความสะอาด “คุณถง ขอบคุณที่แวะมาที่นี่นะครับ”

    

    “ยินดีค่ะ ตอนนี้สถานการณ์คลี่คลายลงแล้ว ฉันขอตัวกลับไปที่สตีเฟนกรุ๊ปก่อนนะคะ”

    

    ถงเหมี่ยวเหมี่ยวแนะนำ “ฉันไม่รู้ว่าเขาจะกลับมาสร้างปัญหาที่นี่อีกหรือเปล่า แต่เพื่อไม่ให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีก เราควรจะเพิ่มความปลอดภัยที่หน้าประตูเป็นสองเท่า”

    

    “ครับ” เซ่าหมิงเวยพยักหน้า

    

    “ถ้าอย่างนั้นฉันไปก่อนนะคะ” ถงเหมี่ยวเหมี่ยวกับกู้ชิงเดินออกจากถงกรุ๊ปไปด้วยกัน

    

    เมื่อกลับเข้าไปในรถ กู้ชิงมองผ่านกระจกมองหลังเห็นว่าถงเหมี่ยวเหมี่ยวกำลังขมวดคิ้วนิ่วหน้าอยู่ จึงถามด้วยความเป็นห่วง “คุณถงเป็นยังไงบ้างคะ? ไม่สบายใจอะไรหรือเปล่า?”

    

    “ไม่มีอะไร” ถงเหมี่ยวเหมี่ยวโบกมือ หลับตาลงเตรียมจะงีบหลับ “ก็แค่ปวดหัวนิดหน่อยน่ะ”

    

    “หรือให้ฉันพาคุณไปตรวจสุขภาพที่โรงพยาบาลมั้ยคะ? ทานยาระงับความเครียดสักหน่อยน่าจะดีขึ้น” กู้ชิงเป็นกังวล

    

    ตอนนี้คุณถงไม่เพียงแต่จะต้องดำรงตำแหน่งบริหารถงกรุ๊ปเท่านั้น แต่ยังต้องดูแลสตีเฟนกรุ๊ปด้วย มันไม่ง่ายเลยที่ ถงกรุ๊ปจะลงหลักปักฐานได้ภายในชั่วข้ามคืน แถมพ่อผู้ให้กำเนิดยังมาคอยสร้างปัญหาเช่นนี้อีก

    

    “ไม่ล่ะ กลับไปที่สตีเฟนเถอะ” ถงเหมี่ยวเหมี่ยวสั่ง

    

    ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าสิ่งที่ถงกัวฮุยปรารถนาคือเงินหกร้อยล้านหยวน

    

    คงจะดีหากมีเงินหกร้อยล้านหยวนจริง ๆ แต่มันกลับไม่มี ราคาในการซื้อขายระหว่างมู่กรุ๊ปกับถงกรุ๊ปอยู่ที่สี่ร้อยล้านหยวนเท่านั้น

    

    ถึงแม้ว่าเธอจะบอกความจริงแก่ถงกัวฮัย แต่ถงกัวฮุยจะไม่มีวันเชื่อเธออย่างแน่นอน นอกจากนี้จะกล่าวหาว่าเธอเก็บซ่อนเงินเอาไว้เอง

    

    เธอทุกข์ทรมานที่ไม่สามารถบอกความจริงออกไปได้

    

    วิธีการของจิ้นเป่ยเฉิงนั้นร้ายกาจมากจริง ๆ!

    

    แม้ว่าสัญญาระหว่างถงกรุ๊ปกับมู่กรุ๊ปจะเสร็จสิ้นแล้ว แต่เขาก็ยังลงมือทำแบบนี้เพื่อให้เธออยู่ไม่เป็นสุข

    

    เขาลงมือทำมันเองไม่ได้ จึงหยิบยืมมือของถงกัวฮุยมาช่วย

    

    ยิ่งถงเหมี่ยวเหมี่ยวคิดเรื่องนี้มากเท่าไหร่เธอก็ยิ่งโมโหมากเท่านั้น อยากวิ่งเข้าไปทุบจิ้นเป่ยเฉิงในจิ้นกรุ๊ปให้รู้แล้วรู้รอด

    

    แต่เธอไม่มีกำลังพอ และมันไม่มีทางเป็นไปได้

    

    ตอนนี้เธอทำได้เพียงอดกลั้นเอาไว้ เพราะเธอไม่ต้องไปยั่วยุไอ้สารเลวจิ้นเป่ยเฉิง

    

    ขณะเดียวกัน ถงกัวฮุยกำลังเดินด่าทออยู่ด้านข้างตึก ถงกรุ๊ป

    

    “นังชั่ว! เข้ามายึดบริษัทของกูไปแล้ว ยังเอาเงินหกร้อยล้านไปอมคนเดียวอีก!”

    

    “ทำไมมันไม่ได้รับผลกรรมสักที! นังถงเหมี่ยวเหมี่ยว! ขอให้มึงไม่ตายดี!”

    

    ขณะที่เขาเดินกะโผลกกะเผลกอยู่ข้างหน้า เงาหนึ่งก็มาปรากฏขึ้น

    

    ถงกัวฮุยเงยหน้าพูดด้วยความโกรธจัด “แกเป็นใคร!”

    

    ซุนจิ้งไม่ต้องการเสวนาเรื่องไร้สาระกับเขา เพียงแค่ยกนิ้วขึ้น ชายในชุดดำสองคนที่อยู่ด้านหลังก็ก้าวเข้ามาข้างหน้าคว้าตัวถงกัวฮุยเอาไว้แล้วลากไปที่หัวมุมถนน

    รถยนต์คันสีดำดับเครื่องจอดอยู่บริเวณตรงนั้น

    

    “ปล่อยฉัน!” ถงกัวฮุยคิดว่านี่จะต้องเป็นการแก้แค้นของถงเหมี่ยวเหมี่ยว เขาจึงรีบกรีดร้องและสาปแช่ง

    

    “ถงเหมี่ยวเหมี่ยวนังชั่ว กูน่าจะปล่อยให้มึงตายไปพร้อมกับแม่มึง!”

    

    ถงกัวฮุยถูกพาตัวขึ้นไปบนรถ “กล้าดียังไงมาลักพาตัวกู…”

    

    “หุบปาก!” จิ้นเป่ยเฉิงที่รออยู่ในรถตะคอกใส่

    

    ถงกัวฮุยตกใจกับใบหน้ามืดมนของเขาจนหัวใจเต้นผิดจังหวะ “แก แกเป็นใคร! แกคิดจะทำอะไร?”

    

    เขาไม่เคยเห็นผู้ชายคนนี้มาก่อน!

    

    เป็นไปได้ไหมว่านี่จะเป็นชู้รักของนังชั่วถงเหมี่ยวเหมี่ยว? จะจับเขาไปสั่งสอนงั้นเหรอ?

    จิ้นเป่ยเฉิงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ไอ้คนโง่ ไม่แปลกใจเลยที่โดนปล้นบริษัทไป แกนี่มันไม่มีสมองเลยจริง ๆ”

    

    เขาบุกรุกเข้าไปขอเงินอย่างโจ่งแจ้ง คงจะแปลกหาก ถงเหมี่ยวเหมี่ยวมอบเงินให้เขา

    

    ถงกัวฮุยจ้องมองเขา

    

    จิ้นเป่ยเฉิงแกว่งแก้วไวน์ในมือเบา ๆ ขณะที่ดวงตาฉายแววอำมหิต

    

    “ก็ถ้าแกปลอมแปลงหลักฐานและใส่ร้ายว่า ถงเหมี่ยวเหมี่ยวเข้ามายึดครอบครองทรัพย์สินเดิมของแกอย่างผิดกฎหมาย แกก็จะได้ทั้งบริษัทและเงินหกร้อยล้านหยวนกลับคืนมา”

    

    ดวงตาของถงกัวฮุยเป็นประกายทันทีเมื่อได้ยินแผนการดังกล่าว “มีหลักการ! แต่… ฉันจะปลอมแปลงได้ยังไง?”

    

    “มัวกังวลอะไรเล่า!” จิ้นเป่ยเฉิงมองดูเขาด้วยสายตาดูถูกเหยียดหยาม “ทั้งหมดนี้ฉันจะช่วยแกเอง แต่เมื่อแกได้บริษัทกลับคืนมาแล้วจะต้องส่งที่ดินเขตชานเมืองทางตอนใต้มาให้ จิ้นกรุ๊ปพัฒนาแทน”

    

    ในเมื่อเขาชอบอะไรแล้ว สิ่งนั้นจะต้องมาอยู่ในกำมือ

    

    และเขาจะทำทุกวิถีทางให้ได้มันมาครอบครอง!

    

    “เอาแบบนั้นก็ได้ครับ”

    

    ถงกัวฮุยเข้าใจได้ว่าผู้ชายตรงหน้าเป็นมิตรมากกว่าศัตรู เขาจึงค่อย ๆ ปริปากถามด้วยความตกใจ “คุณมาจากจิ้นกรุ๊ปเหรอครับ?”

    

    จิ้นเป่ยเฉิงตะคอก “รู้แล้วก็ดี”

    

    “ครับ ๆ ๆ” ถงกัวฮุยดีใจมากที่วันนี้เขาได้พบกับผู้มีอำนาจ!

    

    นังชั่วถงเหมี่ยวเหมี่ยวจะได้ไม่ทำตัวหยิ่งผยองอีก! นอกจากนี้มันยังมีตาหามีแววไม่ กล้าปล่อยปละละเลยพันธมิตรคู่ค้าทรงคุณภาพอย่างจิ้นกรุ๊ปไป ส่วนคุณจิ้นขอแค่ได้ครอบครองที่ดินผืนนั้นถึงกลับลงมาช่วยเหลือเขา ช่างเป็นคนดีจริง ๆ!

    

    ถงกัวฮุยเห็นด้วยโดยไม่ได้พูดต่อรองอะไร พร้อมตบหน้าอกให้คำมั่นสัญญาว่า “คุณจิ้น ไม่ต้องกังวลไปครับ ขอแค่เอาบริษัทคืนมาได้ ผมก็ยินดีจะร่วมมือกับจิ้นกรุ๊ป!”