พลิกชีวิต ผมเป็นคนรวยแล้ว / แมงดา? ผมเป็นสายเปย์ต่างหาก - ตอนที่ 973 มังกรเก้าตัวรวมตัว

บทที่973 มังกรเก้าตัวรวมตัว

ทันทีที่คำพูดของรพีพงษ์ลดลง มังกรทั้งเก้าในม่านพลังก็คำรามอย่างพร้อมเพรียง จากนั้นสายตาของทั้งหมดก็จ้องมองไปที่แม็กซิมพวกเขาทั้งห้าบนพื้น

ร่างของพวกเขาทั้งห้าสั่นสะท้านด้วยความหวาดกลัวเสียงคำรามของมังกร

“หัว….หัวหน้า คุณเมื่อกี้นี้ ไม่ควรไปท้าทายเขา ตอนนี้มังกรทั้งเก้าตัวเหล่านี้จ้องมองมาที่พวกเรา ถ้าพวกเขาโจมตีออกมาพร้อมกัน วันนี้พวกเราแม้แต่เศษซากกระดูกก็ไม่เหลือ”สมาชิกในทีมเอ่ยปากพูดกับแม็กซิม

แม็กซิมหันหน้าเขม็งตาไปที่เขา เอ่ยปากพูดว่า: “ต่อให้ฉันไม่พูดแบบนี้ แกคิดว่าเขาจะปล่อยพวกเราไปเหรอ?”

“เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว พวกเราทำได้เพียงพยายามอย่างเต็มที่ ตราบใดที่พวกเราคนหนึ่งสามารถหลบหนีกลับไปได้ บอกผู้ชำนาญว่าเกิดเรื่องราวอะไรขึ้นที่นี่ เขาคงจะมีวิธีจัดการอย่างแน่นอน”

สมาชิกที่เหลืออีกสี่คนแสดงให้เห็นถึงความแน่วแน่จริงจังบนใบหน้า คาดไม่ถึงว่าตอนนั้นสถานการณ์ที่นี่จะยังคงอยู่ภายใต้การควบคุมของพวกเขา แต่ตอนนี้กลับเริ่มคิดว่าจะหนีเอาชีวิตรอดไปได้อย่างไร

กลยุทธ์ของคนประเทศจีน ไม่ได้ธรรมดาอย่างที่พวกเขาคิดจริงๆ

ดูเหมือนว่าการดำเนินแผนลอบสังหารในครั้งต่อไป จำเป็นต้องดูให้แน่ใจว่ามีเทพเจ้ามังกรของแบบนี้อยู่ในสถานที่ลอบสังหารหรือเปล่าถึงค่อยลงมือทำ

นี่คือความคิดที่เป็นหนึ่งเดียวกันในใจของพวกเขาหลาย

แม็กซิมหรี่ตามองไปทางรพีพงษ์ที่อยู่ด้านนอกม่านพลัง จากนั้นก็กระซิบกับสมาชิกในทีมหลายคน: “เดี๋ยวพวกเราแยกย้ายกันจัดการ ในเวลาเดียวกันรับมือกับพวกเราห้าคน เขาคงจะเปลืองแรงมากอย่างแน่นอน เพียงแค่มีความประมาทเลินเล่อเล็กน้อย พวกเราก็จะมีโอกาสหนีออกไปได้”

“ต่อมาจะมีจุดจบอย่างไร ก็ขึ้นอยู่กับโชคชะตาของพวกเราแล้ว”

ทั้งสี่พยักหน้า และเตรียมพร้อมที่จะตาย

รพีพงษ์กระตุกยิ้มมุมปากขึ้นมา แม็กซิมพวกเขายังคงไม่เข้าใจว่ารพีพงษ์มีกลยุทธ์อะไรกันแน่

เขาคิดว่าเพียงแค่กระซิบ รพีพงษ์ก็จะไม่ได้ยิน ความจริงทั้งหมดที่อยู่ในเหตุการณ์ อยู่ภายใต้การควบคุมพลังจิตของรพีพงษ์ ไม่ว่าพวกเขาจะมีการเคลื่อนไหวเล็กน้อย รพีพงษ์ก็สามารถค้นพบได้เป็นอันดับแรก

เขาไม่ตั้งใจที่จะให้โอกาสทั้งห้าคนได้หลบหนี ในตอนที่แม็กซิมพูดจบ เทพเจ้ามังกรทั้งเก้าตัวในอากาศ ก็ดิ่งพุ่งลงมาที่แม็กซิมพวกเขาทั้งห้าคน

แม็กซิมหน้าถอดสี รีบตะโกนอย่างรวดเร็วว่า: “รีบแยกย้ายกัน ให้ตายเถอะ เด็กคนนี้จะกำจัดให้สิ้นซาก ไม่ให้เวลาพวกเราได้หายใจแม้แต่น้อย!”

ทั้งห้าคนรีบวิ่งกันไปคนละทิศคนละทางในทันที

อย่างไรก็ตามความเร็วของเทพเจ้ามังกรไม่ได้เร็วกว่าพวกเขา ยิ่งไปกว่านั้นรพีพงษ์ก่อให้เกิดเปิดการโจมตีล่วงหน้า

เทพเจ้ามังกรเก้าตัว อ้าปากพร้อมกัน และลำแสงพลังทั้งเก้าก็พ่นไปที่แม็กซิมพวกเขาทั้งห้าพร้อมกัน

เมื่อดูจากอาณาเขตการโจมตีของเทพเจ้ามังกรทั้งเก้าตัว ต่อให้พวกเขาห้าคนจะแยกออกจากกัน ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะหลบหนีไปได้

พวกเขายังไม่รู้ตัว ค่ายเก้ามังกรสังหารนี้ มีพลังอำนาจที่น่ากลัวมากขนาดไหน

แม็กซิมรู้สึกดวงตาตรงหน้าตัวเองพร่ามัว ต่อจากนั้น ทั้งร่างกายก็ถูกห่อหุ้มด้วยพลังอันรุนแรงขึ้นมา

หัวใจของเขาเริ่มสั่นขึ้นมา เขาปลดปล่อยพลังออกมาจากทั้งร่างกายของตัวเอง อยากจะต้านทานผลกระทบของพลังเหล่านี้

อย่างไรก็ตามตอนนี้ไม่ว่าเขาจะทำอะไร ทุกอย่างก็ไร้ประโยชน์ ความแข็งแกร่งของแดนดั่งเทพขั้นต้น ไม่เพียงพอที่จะต้านทานพลังของค่ายกลนี้ได้

ต่อมา แม็กซิมสูญเสียสติ และสูญเสียการรับรู้ทั้งหมด

สมาชิกทั้งสี่คนที่เหลืออยู่ก็รู้สึกคล้ายกับแม็กซิม พวกเขาพุ่งออกไปด้านหน้าไกลกว่าสิบเมตร แต่ในพริบตาเดียวก็ถูกห่อหุ้มด้วยพลังของค่ายกล

ผู้คนที่อยู่นอกม่านพลังสามารถมองเห็นเทพเจ้ามังกรเก้าตัวที่บินอยู่ในอากาศ จากนั้นทยอยกันปล่อยพลังบริสุทธิ์ออกมา พลังเหล่านี้มาบรรจบด้วยกัน และท้องฟ้าทั้งหมดก็สะท้อนกลายเป็นสีขาวที่กว้างใหญ่ไพศาลในทันที

“นี่ นี่คือพลังที่มนุษย์สามารถระเบิดออกมาได้จริงๆเหรอ?”

“เกรงว่าสิ่งนี้จะเรียกว่าปาฏิหาริย์ได้แล้ว? รพีพงษ์ทรงพลังขนาดนั้นจริงๆเหรอ? หรือว่าเขามีพลังอำนาจของเทพเจ้าอยู่แล้วเหรอ?”

“น่าจะไม่ใช่พลังอำนาจที่รพีพงษ์แสดงออกมา ถ้าเขาสามารถควบคุมพลังอำนาจแบบนี้ได้จริงๆ ตอนเริ่มแรก น่าจะจัดการทั้งห้าคนนี้ของประเทศรัสเซียแล้ว เขาหลังจากที่ผ่านการต่อสู้อย่างหนัก ถึงได้ใช้กลยุทธ์นี้ สันนิษฐานว่าจะต้องเป็นพลังอันยิ่งใหญ่ที่สร้างขึ้นโดยสมบัติที่มีพลังอำนาจมากจนพวกเราไม่สามารถจินตนาการได้”

“เฮ้อ ไม่ว่ายังไง วันนี้ฉันถือได้ว่าเปิดประสบการณ์ใหม่ การสืบทอดของประเทศจีนของเรา กว้างขวางลึกซึ้งไพศาลจริงๆ บนโลกใบนี้ ยังมีสิ่งที่น่ากลัวมากมายที่พวกเราไม่รู้อยู่”

……

หลังจากการโจมตีของเทพเจ้ามังกรเก้าตัวแล้ว พลังที่เก็บไว้ในแผนผังค่ายกลวิเศษเพื่อค้ำจุนการหมุนเวียนของค่ายกลก็หมดลงเช่นกัน

ร่างของมังกรจิตวิญญาณค่อยๆจางหายไป ม่านพลังก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย และในที่สุดทั้งหมดก็กลับสู่ในแผนผังค่ายกลวิเศษ

ในแผนผังค่ายกลวิเศษของค่ายเก้ามังกรสังหาร กักเก็บพลังทั้งหมดอยู่สามารถเริ่มใช้ค่ายกลได้สามครั้ง ตอนนี้รพีพงษ์ใช้ไปหนึ่งครั้ง ยังเหลืออยู่สองครั้ง

เมื่อมองไปในทิศทางที่แม็กซิมพวกเขาทั้งห้าอยู่เมื่อกี้นี้ บนพื้น ปรากฏหลุมบ่อขนาดใหญ่ขึ้นมา เกือบจะรวมทั้งลานเข้าไปด้วย

ในใจกลางของหลุมนั้น มีกระดูกที่ไหม้เกรียมอยู่ห้าร่าง นั่นคือซากศพของแม็กซิมพวกเขาทั้งห้าคน

ในขณะนี้พวกเขาทั้งหมดเหลือเพียงกระดูก สิ่งอื่นๆได้ถูกกัดกร่อนออกไปด้วยพลังอันยิ่งใหญ่เมื่อกี้นี้ กลายเป็นขี้เถ้า

เมื่อเห็นว่าแม็กซิมพวกเขาห้าคนเสียชีวิตแล้ว รพีพงษ์รู้สึกโล่งใจอย่างเงียบๆ จากนั้นรีบวิ่งไปที่ใจกลางหลุมบ่อ เก็บแผนผังค่ากลวิเศษที่ตกอยู่บนพื้นขึ้นมา

รพีพงษ์ที่ได้เห็นพลังของค่ายมังกรเก้าสังหารตอนนี้ได้ถือว่าแผนผังค่ายกลวิเศษนี้เป็นสมบัติที่สำคัญที่สุดของตัวเอง

นี่เป็นช่วงเวลาวิกฤต ของล้ำค่าที่สามารถทำให้ตัวเองมีชีวิตอยู่รอดได้ รพีพงษ์จะไม่ให้ความสำคัญได้อย่างไร

มีแผนผังค่ายกลนี้อยู่ รพีพงษ์รู้สึกว่าต่อให้ตัวเองจะเผชิญหน้ากับกองทัพของประเทศรัสเซีย ก็สามารถนิ่งสงบสู้จนทำให้พวกเขาพ่ายแพ้ยับเยินได้

แน่นอนว่า หากอีกฝ่ายใช้อาวุธเช่นระเบิดนิวเคลียร์ ถ้าอย่างนั้นก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง

หลังจากที่เก็บแผนผังค่ากลวิเศษแล้ว รพีพงษ์ไม่ได้มองไปที่ศพห้าคนมากกว่านั้น หันหลังและเดินไปในทิศทางที่จารุวิทย์อยู่

หลังจากที่เห็นทั้งคนของประเทศรัสเซียถูกกำจัดแล้ว ผู้คนที่มาร่วมงานเลี้ยงก็มารวมตัวกันที่จารุวิทย์อย่างรวดเร็ว

พวกเขาเห็นรพีพงษ์เดินมาทางนี้ บนใบหน้าก็เผยให้เห็นถึงความหวาดกลัว

ในขณะนี้ รพีพงษ์เป็นวีรบุรุษที่แท้จริงในใจของพวกเขา

ถ้าหากไม่มีรพีพงษ์ คนเหล่านี้ที่อยู่ในเหตุการณ์ อาจจะไม่รอด

รพีพงษ์เดินไปตรงหน้าจารุวิทย์ จ้องมองไปที่เขาแวบหนึ่ง เอ่ยปากถามว่า: “ท่านวิทย์ ท่านไม่เป็นอะไรใช่มั้ย?”

จารุวิทย์ส่ายหัวอย่างตื่นเต้น แล้วพูดว่า: “ฉันไม่เป็นไร แต่นาย สร้างปรากฏการณ์ที่น่ากลัวแบบนี้ คงจะแบกรับความกดดันมากใช่มั้ย?”

รพีพงษ์ยิ้มเล็กน้อย ในใจบอกว่าความจริงเขาก็แค่ใช้พลังจิตวิญญาณเทพเปิดใช้ค่ายกลเท่านั้นเอง ไม่ถือว่าเป็นความกดดันมากเกินไป

แต่การใช้วิธีลับสำหรับเขาแล้วหนักหนาสาหัสมาก

“ผมไม่เป็นอะไร ในเมื่อท่านวิทย์ไม่เป็นอะไร ถ้าอย่างนั้นผมไปหาที่พักผ่อนก่อน ผมอาจจะต้องนอนหลับหลายวัน หวังว่าหลายวันนี้จะไม่มีใครมารบกวนผม”รพีพงษ์เอ่ยปากพูด

จารุวิทย์พยักหน้าอย่างเคร่งขรึม เอ่ยปากพูดว่า: “นายสบายใจได้ หลังจากวันนี้ คนเหล่านั้นของประเทศรัสเซีย อย่าคิดที่จะบุกรุกเข้ามาที่ประเทศจีนของเราแม้แต่คนเดียว!”

รพีพงษ์ส่งเสียงอืม จากนั้นหันหลังและเดินไปที่ห้องที่จารุวิทย์ที่เตรียมไว้ให้เขา

ในขณะนี้ ด้านหลังของเขา มีเสียงปรบมือที่ดังสนั่น!