พลิกชีวิต ผมเป็นคนรวยแล้ว / แมงดา? ผมเป็นสายเปย์ต่างหาก - ตอนที่ 51 ทำไมนายรังแกคนแบบนี้

บทที่ 51 ทำไมนายรังแกคนแบบนี้

“ฮึ นี่นายคิดว่าฉันจะแพ้งั้นหรือ? ฝันไปเถอะ”เจสสิก้าพูดอย่างเหยียดหยาม “คนอย่างนายนี่มันหน้าด้านจริงๆ คิดอยากจะเป็นปรมาจารย์ของฉันยังไม่พอ แล้วยังคิดจะเป็นอาจารย์ของอาจารย์ฉันอีกเนี่ยนะ?”

รพีพงษ์ยิ้มแล้วพูดว่า “ถ้าฉันบอกว่าแท้ที่จริงเเล้วฉันเป็นคนสอนหมากล้อมให้อาจารย์ของเธอ หรือในอีกแง่หนึ่งก็คือฉันเป็นอาจารย์ของเขา เธอจะเชื่อไหม?”

“เชื่อกับผีน่ะสิ!”เจสสิก้าพูดอย่างหนักแน่น “นายถึงขนาดบอกว่าตัวเองเป็นอาจารย์ของอาจารย์ฉัน ฉันคิดว่านายคงฝันกลางวันแล้วจริงๆ”

จนกระทั่งตอนนี้เจสสิก้าก็ยังคงคิดว่ารพีพงษ์เป็นแค่ไอ้เศษสวะคนหนึ่ง เธอเชื่อว่าที่ชุติเทพช่วยรักษาอาการป่วย เนื่องจากรพีพงษ์และชุติเทพเป็นญาติกัน

“งั้นถ้านายแพ้ฉัน นายจะต้องยอมรับฉันเป็นอาจารย์ และนายจะต้องเชื่อฟังฉันนับตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป” เจสสิก้าพูดต่อ

“พูดแล้วไม่คืนคำ” รพีพงษ์ตอบตกลง

เจสสิก้ายิ้มเยาะเย้ยอย่างเย็นชา พลางมองรพีพงษ์ราวกับว่ามองเหยื่อ เธอไม่เคยกลัวการประลองหมากล้อมไม่ว่ากับใครก็ตาม

ตอนนี้ฝีมือของเธอพัฒนาไปในระดับสูงมากแล้ว แม้กระทั่งอาจารย์ของเธอยังต้องใช้ความคิดอยู่สักพักเพื่อเอาชนะเธอให้ได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงไอ้เศษสวะอย่างรพีพงษ์คนนี้หรอก

อย่างไรก็ตามสิ่งที่รพีพงษ์พูดกับเธอนั้นไม่ได้เป็นเพียงการโอ้อวด แท้ที่จริงแล้วรพีพงษ์เป็นคนสอนหมากล้อมให้ชุติเทพจริงๆ

ทั้งสองเริ่มต้นอย่างรวดเร็วโดยมีไตรทศคอยดูอยู่ข้างๆ เขาไม่กล้าพูดอะไรในตอนนี้

ขณะที่เริ่มเจสสิก้ายังคงดำเนินเกมอย่างดุดันและรวดเร็ว และคิดแค่ว่าแม้รพีพงษ์จะเล่นหมากล้อมเป็น แต่อย่างไรก็ตามก็ไม่ได้ถึงขั้นเป็นมือสมัครเล่น

ทว่าในระหว่างที่เดินหมากล้อม เจสสิก้าก็พบว่าในตอนแรกเธอดูถูกการวางหมากของรพีพงษ์ แต่ตอนนี้ตัวเองกลับตกอยู่ในสถานการณ์คับขัน เธอเกาหัวเล็กน้อย

การเดินหมากแต่ละครั้ง เจสสิก้าพยายามจับตามองรพีพงษ์อยู่นานเพื่อพยายามที่จะเดาความคิดของเขาผ่านดวงตา

อย่างไรก็ตามใบหน้าของรพีพงษ์ก็ยังคงเผยให้เห็นแต่รอยยิ้มอยู่เสมอ แววตานิ่งสงบเหมือนสายน้ำทำให้คนคาดเดาไม่ได้

รพีพงษ์เดินหมากต่อไปอย่างระมัดระวัง หมากล้อมทั้งกระดานล้วนเป็นสนามรบของเขา ตั้งแต่ที่เขาวางหมากลงไปครั้งแรก สนามรบทั้งหมดก็อยู่ภายใต้การควบคุมของเขา

ความสามารถในการคำนวณในใจของเขานั้นทรงพลังอย่างมาก ระหว่างการเดินหมากแต่ละครั้ง เขาได้คำนวณสถานการณ์หลังจากที่เดินหมากเป็นร้อยครั้งแล้ว และคู่ต่อสู้ของเขาก็ยังเป็นแค่เด็กผู้หญิงคนหนึ่งนั่นก็คือเจสสิก้า พูดได้ว่าเขาสามารถชนะหมากกระดานนี้โดยไม่ต้องใช้ความพยายามใดๆ

ความภาคภูมิใจของเจสสิก้าที่มีในตอนแรกได้หายไป เธอใช้ความคิดอยู่เป็นเวลานานในการเดินหมากครั้งต่อไป

การเดินหมากของเธอในแต่ละครั้งไม่ใช่เรื่องง่าย ผ่านไปสักพักรพีพงษ์ก็ได้ปิดทางหนีเธอโดยตรง ทำให้ขั้นตอนที่เธอวางแผนไว้ในตอนแรกถูกปิดตาย

ถ้าไม่ใช่เพราะไม่อยากโดนรพีพงษ์คนนี้ดูถูกเธอ หากว่าตามลักษณะการเล่นหมากล้อมของเจสสิก้าและชุติเทพแล้ว เกรงว่าเดินหมากพลาดเเล้วจะเริ่มหวนกลับมาเดินหมากใหม่อีกครั้ง

แม้ว่าไตรทศจะไม่ค่อยเข้าใจการเล่นหมากล้อม แต่เมื่อสังเกตการเปลี่ยนแปลงทางสีหน้าของทั้งสองคนเเล้ว ก็พอจะเดาออกได้ว่าใครเป็นผู้คุมเกม

เมื่อเห็นเจสสิก้าแทบจะเป็นบ้า ไตรทศก็รู้สึกชื่นชมรพีพงษ์ขึ้นมา โดยคิดว่ารพีพงษ์เป็นคนที่มีความสามารถรอบด้านจริงๆ ภายใต้รูปลักษณ์ที่เงียบขรึมนั้น ไม่รู้ว่ายังมีอีกกี่ความสามารถที่เขาคิดไม่ถึง

รพีพงษ์ทิ้งหมากตัวสุดท้ายเสร็จก็หันไปมองเจสสิก้า เขาพูดอย่างเรียบๆ “เธอแพ้แล้ว”

เจสสิก้าจ้องมองไปยังกระดานหมากล้อมอย่างไม่พอใจ เธอพยายามหาหนทางเพื่อกู้สถานการณ์ แต่สุดท้ายสิ่งที่ทำให้เธอหมดหวังก็คือ แท้ที่จริงแล้วความเฉลียวฉลาดของเธอก็ไม่อาจหาวิธีใดมาแก้กลอุบายของรพีพงษ์ได้

เธอถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ จากนั้นก็เหลือบมองไปที่รพีพงษ์ด้วยแววตาอาฆาต ในใจพลางคิดว่าผู้ชายคนนี้ต้องดวงดีมากแน่ๆ เขาถึงชนะเธอโดยไม่ได้ตั้งใจ

“ตอนนี้ถึงเวลาแล้วที่จะปฏิบัติตามข้อตกลงของเรา ยอมรับฉันเป็นอาจารย์แล้วหรือยัง?”รพีพงษ์ยิ้ม

ใบหน้าของเจสสิก้ามองออกว่าไม่เต็มใจ และแน่นอนว่าเธอไม่อยากนับไอ้เศษสวะอย่างรพีพงษ์เป็นอาจารย์

ในเวลานี้ชุติเทพได้ลากแขนธฤตญาณเดินไปหารพีพงษ์และคนอื่นๆทางด้านนั้น

เมื่อเจสสิก้าเห็นชุติเทพเดินเข้ามา แววตาของเธอก็สว่างไสวราวกับว่ามองเห็นดวงดาวนำทาง เธอลุกขึ้น “อาจารย์ คุณมาช่วยฉันสั่งสอนไอ้คนหยิ่งยโสนี่เร็วเข้า เขาอยากเป็นอาจารย์ฉัน นี่ถือว่าเป็นการลบหลู่คุณ”

พอพูดจบเธอก็หันไปทางรพีพงษ์ “นายจะให้ฉันยอมรับนายเป็นอาจารย์ก็ได้! แต่นายต้องเอาชนะอาจารย์ฉันให้ได้แล้วกัน แบบนี้ถึงจะสมน้ำสมเนื้อกันหน่อย ไม่อย่างนั้นฉันไม่มีทางยอมรับนายเป็นอาจารย์เด็ดขาด”

รพีพงษ์หันหน้าไปมองชุติเทพแล้วยิ้ม “ก็ได้ หมอเทพ คุณมาเล่นกับผมสักตาเถอะ”

ชุติเทพรีบเบิกตาโพล่ง เขานั่งลงเล่นหมากล้อมกับรพีพงษ์ นี่ไม่ใช่การรนหาที่ตายจริงๆใช่ไหม ตอนนั้นเขาคิดว่าตัวเองมีไหวพริบสติปัญญาที่ยอดเยี่ยม แต่หลังจากได้เรียนรู้จากรพีพงษ์มามากพอแล้ว เขาก็รู้สึกว่าเขาสามารถเอาชนะรพีพงษ์ได้

ผลก็คือทั้งสองคนเล่นหมากล้อมทั้งหมด 100 กระดาน เขาแพ้ไป 99 กระดาน และอีกกระดานสุดท้ายเขาอ้างว่าตัวเองปวดท้องจึงเล่นไปได้ครึ่งทางก็ไม่กล้าเล่นต่อ

ตอนนี้เด็กสาวอย่างเจสสิก้าเล่นหมากล้อมกับรพีพงษ์ ทั้งยังเพิ่มเดิมพัน เห็นได้ชัดว่านี่เป็นหลุมพรางของเขา

ก่อนหน้านี้รพีพงษ์มักจะบอกว่าเขาเป็นอาจารย์ของชุติเทพ แต่ชุติเทพยังไม่ยอมรับจนถึงตอนนี้ ถ้าหากครั้งนี้เขาเล่นหมากล้อมกับรพีพงษ์แล้วแพ้ รพีพงษ์ก็จะกลายเป็นอาจารย์ของเขาโดยปริยาย

ชุติเทพถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ เขาไม่มีทางเลือกอื่นจึงได้ยอมรับชะตาแล้วนั่งตรงข้ามรพีพงษ์

เมื่อเจสสิก้าเห็นว่าชุติเทพกำลังจะออกโรง ในใจของเธอก็เริ่มมีความหวังและหันไปมองรพีพงษ์ “อาจารย์ของฉันผูกสัมพันธ์กับนักหมากล้อมที่มีชื่อเสียงอย่างนนทภูแห่งเมืองริเวอร์ นายชนะฉันได้ แต่กับอาจารย์ของฉัน ไม่มีทาง!”

“จริงหรือ? ถ้าอย่างนั้นฉันก็อยากเห็นความสามารถอันแข็งแกร่งของเขาจริงๆว่าจะอยู่สูงระดับไหน” รพีพงษ์ มองชุติเทพอย่างติดตลก

ใบหน้าของชุติเทพเต็มไปด้วยความกระดากอาย อยากจะปิดปากไม่มีหูรูดของเจสสิก้าเสียจริง

นนทภูนับว่าเป็นอะไร คนที่อยู่ตรงหน้าฉันคนนี้สิถึงจะเรียกได้ว่าเป็นปรมาจารย์ของแท้

เธอให้ฉันเล่นหมากกับเขาก็เหมือนกับลากฉันไปตาย

แต่อย่างไรก็ตามในฐานะที่เป็นอาจารย์ ชุติเทพก็พูดอะไรมากไม่ได้ เขาทำได้เพียงแสยะยิ้มและเริ่มเดินหมากกับรพีพงษ์

ธฤตญาณก็เดินเข้ามายืนอยู่ข้างๆไตรทศเพื่อดูหมากล้อม

เขาเคยศึกษาเรื่องหมากล้อมพวกนี้มาบ้างจึงพอเข้าใจการเล่นหมากล้อมอยู่เล็กน้อย

เเต่เมื่อเขาเห็นการประลองระหว่างรพีพงษ์กับชุติเทพ ในใจก็รู้สึกผวาอย่างอธิบายไม่ถูก นี่เป็นการเล่นหมากล้อมระดับสูงที่มีแต่ระดับปรมาจารย์ชั้นสูงเท่านั้นถึงจะเล่นได้ ธฤตญาณมองอยู่นานก่อนจะเดินเข้ามาสมทบ ในขณะนี้ทั้งสองก็ลงหมากไปมากกว่าหนึ่งโหลแล้ว

ธฤตญาณมองไปทางรพีพงษ์ด้วยแววตาที่ซับซ้อน คิดอยู่ในใจ“ผู้ชายคนนี้เป็นคนอย่างไรกันแน่ เขาคือรพีพงษ์คนนั้นที่ใครๆต่างก็เรียกเขาว่าไอ้เศษสวะจริงๆหรือ?”

ผ่านไปกว่าครึ่งชั่วโมงชุติเทพก็ขมวดคิ้ว เหงื่อเขาไหลไม่หยุด สุดท้ายไม่สามารถทนอีกต่อไปได้ เขาลุกขึ้นยืนและพูดด้วยความโกรธ “ไม่เล่นเเล้ว ทำไมนายรังแกคนแบบนี้ ไม่เหลือทางรอดไว้ให้สักทาง วันหลังถ้าเล่นหมากล้อมกับนายอีก ฉันจะห้อยชื่อชุติเทพของฉันไว้ข้างหลัง”