พลิกชีวิต ผมเป็นคนรวยแล้ว / แมงดา? ผมเป็นสายเปย์ต่างหาก - ตอนที่ 297 อารียาโดนจับตัวไป
บทที่297 อารียาโดนจับตัวไป
วันที่สอง ของการแข่งขัน
จากการแข่งขันเมื่อวานได้มีการคัดออกจำนวนคนออกสามในสี่ของการแข่งขัน ที่เหลือเป็นผู้มีฝีมือที่มีฝีมือจริงๆ ดังนั้นการแข่งขันก็จะเข้มข้นเพิ่มขึ้นไปอีก คนที่มาดูการแข่งขันในวันนี้ มากกว่าเมื่อวานมาก
ในการแข่งขัน มีคนเหลืออยู่จำนวนสิบหกคน แปดกระดาน วันนี้หลังจากเสร็จสิ้นการแข่งขันในรอบสองแล้วนั้น ก็จะมีรายชื่อสี่คนที่จะแข่งต่อในวันพรุ่งนี้ออกมาทันที
รพีพงษ์ยังคงแข่งด้วยอารมณ์ที่นิ่งสงบ สิ่งที่ทำให้เขาคิดไม่ถึงก็คือ การแข่งขันในรอบเช้าของเขา คู่แข่งคือนฤมิต
ตอนที่นฤมิตหยิบฉลากได้เป็นรพีพงษ์นั้น ก็คิดไม่ถึงเช่นกัน จากนั้นก็รู้สึกผิดหวังขึ้นมา แม้เขาจะคิดว่ารพีพงษ์เป็นศัตรูหัวใจ เห็นแล้วไม่ถูกชะตา
แต่การแข่งขันเมื่อวานทำให้นฤมิตรู้ถึงความเก่งกาจของรพีพงษ์ ในเรื่องโกะ นฤมิตเทียบกับเขาไม่ได้ ดังนั้นหลังจากที่จับฉลากได้เป็นรพีพงษ์ เขาก็รู้ถึงจุดจบในวันนี้ของเขาแล้ว
หลังจากที่รพีพงษ์เข้าในสนามแล้ว เห็นฝั่งตรงข้ามคือนฤมิต ก็ยิ้มอย่างมีเลศนัยออกมา
“ตอนนี้ขอโทษผม ผมจะให้คุณได้อยู่บนสนามนานขึ้นหน่อย” รพีพงษ์กล่าว
“พี่ ผมผิดไปแล้ว ผมไม่ควรดูถูกคุณ คุณอย่าใช้เวลาแค่สิบห้านาทีแล้วให้ผมแพ้นะ แบบนั้นมันขายหน้าเกินไป ต่อจากนี้ไปผมจะจีบรวินท์แข่งกับคุณอย่างยุติธรรม จะไม่มีทางดูถูกอะไรคุณอีกต่อไป โอเคไหม?” นฤมิตอ้อนวอน
รพีพงษ์ยิ้มไม่ออก แล้วกล่าว ผมแต่งงานแล้ว ไม่มีทางแย่งรวินท์กับคุณหรอก คุณจะสามารถคว้าใจเธอไปครองได้ไหมนั้น นั่นเป็นเรื่องของคุณ”
เมื่อได้ฟังคำพูดของรพีพงษ์แล้วนั้น นฤมิตก็งงทันใด เขาไม่คาดคิดว่ารพีพงษ์จะแต่งงานแล้ว และรพีพงษ์แน่ชัดอีกว่า เขาไม่ได้ชอบรวินท์แต่อย่างใด นั่นก็หมายความว่า ที่รวินท์เข้าใกล้รพีพงษ์นั้น เพราะเป็นความต้องการของเธอเอง
เทพธิดาของใจ เสนอตัวให้รพีพงษ์เอง แต่รพีพงษ์กลับไม่ชอบ แต่นฤมิต แม้แต่จะพูดกับวินท์ยังต้องระวังคำพูด ความแตกต่างระหว่างทั้งคู่ ชั่งเห็นได้ชัดจริงๆ
นฤมิตรู้สึกแพ้ราบคาบ ถึงขั้นอยากยอมแพ้การแข่งขันไปเลยทีเดียว
แต่เขาคือคุณชายของตระกูลใหญ่ ถ้ายอมแพ้การแข่งขันง่ายๆแบบนี้ก็งามหน้าไป แม้จะรู้ว่าต้องแพ้ ก็ต้องกัดฟันสู้ให้จบ
ในขณะที่การแข่งขันโกะของเมืองกรีนโคลกำลังคึกคักอยู่นั้น ตระกูลฉัตรมงคลของเมืองริเวอร์ บริษัทตระกูลฉัตรมงคล ในห้องทำงานของอารียา
อารียากำลังวุ่นวายอยู่กับเอกสารเป็นกองที่วางอยู่บนโต๊ะ วันนี้โครงการของบริษัทซันบับเบิ้ลถึงช่วงเก็บงานแล้ว ถ้าอารียายังหาโครงการใหม่มาแทนไม่ได้ บริษัทก็จะอยู่ในสถานะขาดทุน ไม่นาน ก็จะรับมือไม่ไหว
ช่วงหลายวันมานี้เธอได้ไปคุยกับหลายบริษัท แต่เพราะปิยังกูร จึงไม่มีบริษัทอยากทำธุรกิจร่วมกับบริษัทตระกูลฉัตรมงคลเลย
ถึงขั้นก่อนหน้านี้มีหลายๆโครงการได้ตกลงกันไว้ดิบดีว่าจะทำธุรกิจร่วมกัน แต่อีกฝั่งผิดสัญญา ถึงแม้คนพวกนั้นจะชดใช้ค่าผิดสัญญา แต่ก็ไม่ยอมที่จะทำธุรกิจกับตระกูลฉัตรมงคลเป็นอันขาด
เพราะถ้าใครก็ทำธุรกิจร่วมกับบริษัทตระกูลฉัตรมงคลล่ะก็ คนนั้นก็จะเป็นศัตรูกับบริษัทอสังหาริมทรัพย์เมค์ส สถานะของบริษัทอสังหาริมทรัพย์เมค์สในเมืองริเวอร์นั้นเป็นอย่างไรทุกคนทราบดี ถ้ายังทำก็เหมือนรนหาที่ตายดีๆนี่เอง
อารียาจ้องมองไปที่เบอร์โทรศัพท์หนึ่งในมือถือ กำลังลังเลว่าจะโทรหาเบอร์นี้ดีไหม
เบอร์นี้เป็นของรพีพงษ์ที่ก่อนไปเมืองกรีนโคลเขาได้ให้ไว้ รพีพงษ์บอกว่าถ้าธุรกิจประสบปัญหาใดๆ ให้โทรหาเบอร์นี้ จะมีคนช่วยเธอแก้ปัญหา
แม้จะรู้สึกสงสัย เพราะบริษัทอสังหาริมทรัพย์เมค์สถือเป็นบริษัทยักษ์ใหญ่รายหนึ่งของเมืองริเวอร์ การที่จะทำบริษัทอสังหาริมทรัพย์เมค์สได้นั้น ไม่ได้เป็นเรื่องง่าย เรื่องของจักรพันธ์อารียาก็รู้ดี ว่ารพีพงษ์ไม่ได้เป็นคนของตระกูลลัดดาวัลย์แล้ว
แต่ตอนนี้เธอไม่มีตัวเลือกอื่นแล้ว ทำได้เพียงฝากความหวังไว้กับเจ้าของเบอร์นี้แล้ว
รพีพงษ์ไม่เคยโกหกเธอมาก่อน ไม่แน่เบอร์นี้อาจจะเซอร์ไพรส์เธอก็ได้
ในขณะที่อารียากำลังตัดสินใจจะโทรไปนั้น เลขาของเธอนลินได้เดินเข้ามาในห้องทำงาน แล้วกล่าวอย่างดีใจว่า “ท่านประธาน เมื่อกี๊ฉันเพิ่งได้รับข่าว ว่ามีบริษัทหนึ่งจะร่วมงานกับเรา ตอนนี้พวกเขาอยากเจอคุณ ถ้าเหมาะสมล่ะก็ วันนี้จะเซ็นสัญญาทันที”
อารียาชะงัก แล้วถาม “บริษัทอะไร?”
“เป็นบริษัทต่างถิ่น ฉันไม่มั่นใจในรายละเอียด ฉันแค่ได้รับข่าว แล้วยังบอกว่าตอนนี้เจ้านายของเขาอยู่ร้านอาหารบริเวณใกล้ๆบริษัทของเรา ถ้าท่านประธานอยากคุยล่ะก็ ให้ไปเจอได้” นลินกล่าว
อารียาขมวดคิ้ว แล้วกล่าว “ไม่มีข้อมูลอะไรเลย แล้วจะทำธุรกิจกับฉัน เป็นพวกต้มตุ๋นหรือเปล่า?”
นลินเดินไปข้างๆอารียา แล้วกล่าว “ท่านประธาน ตอนนี้พวกเราค่อนข้างวิกฤตแล้ว ไม่ว่าจะต้มตุ๋นหรือไม่ ฉันว่าลองไปดูสักครั้ง ถือว่ายังมีความหวัง ถ้าเป็นพวกต้มตุ๋น พวกเราค่อยกลับมาก็ได้”
อารียาได้ฟังนลินพูด ก็รู้สึกว่ามีเหตุผล ในเมื่อเธอไม่มีตัวเลือกอื่นแล้ว งั้นก็ไปดูหน่อยล่ะกัน ถ้าสำเร็จล่ะก? เธอก็ไม่ต้องคิดมากแล้ว
“เออ นลิน เธอไปเรียกเพื่อนร่วมงานผู้ชายมาสองคน ไปกับพวกเรา ฉันกลัวว่าจะเป็นแผนของไตรวิทย์ กันไว้ไม่เสียหาย” อารียากล่าว
นลินพยักหน้า แล้วกล่าว “รับทราบท่านประธาน ฉันจะไปเดี๋ยวนี้ คุณเตรียมตัวไว้นะ”
อารียาเก็บของ จากนั้นก็เดินออกจากห้องทำงานไป นลินเดินมา แล้วกล่าว “ตอนนี้พวกเขายังมีงานค้างอยู่ พวกเราไปก่อนล่ะกัน เดี๋ยวเขาสองคนจะตามไปทันที”
อารียาพยักหน้า ไม่ได้คิดอะไรมาก จากนั้นก็เดินออกจากบริษัทไปพร้อมกับนลิน
ทั้งสองเดินไปยังร้านอาหารใกล้ๆกับบริษัทพร้อมกัน อารียาหยุดเดิน แล้วถาม “พวกเราหยุดรอเขาสองคนตรงนี้ดีกว่า ถ้าไปแบบนี้ ไม่ดีมั้ง”
ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวเขาทั้งสองก็มาแล้ว แล้วฉันคิดว่าท่านประธานคิดมากไปนะ ก็แค่การคุยธุรกิจเท่านั้นเอง ไม่มีทางเกิดเรื่องได้หรอก” นลินกล่าว
อารียาคิดแล้วคิดอีก สุดท้ายก็ได้เดินไปในร้านอาหารพร้อมกับนลิน
ในร้านอาหารไม่มีคนแม้แต่คนเดียว สิ่งที่ทำให้อารียารู้สึกแปลกใจคือ ร้านอาหารนี้ไม่มีแม้แต่เคาน์เตอร์รับแขก และไม่เห็นมีใครรออยู่แต่อย่างใด
อารียาหยุดทันที หันไปมองนลินข้างๆ
“นลิน เธอโกหกฉันอยู่ใช่ไหม? แล้วเธอก็ไม่ได้เรียกผู้ชายมาด้วยใช่ไหม?”
หลังจากที่รู้สึกได้ว่าร้านอาหารนี้ผิดปกติแล้วนั้น อารียานึกขึ้นได้ว่านลินเร่งรีบให้เธอมาร้านอาหารนี้เหลือเกิน จึงได้รู้สึกขึ้นมาทันใด
“ท่านประธาน คุณพูดอะไร ฉันจะหลอกคุณทำไมกัน ฉันให้คุณมา เพราะจะให้มาคุยธุรกิจจริงๆนะ” นลินกล่าว
อารียาไม่สนใจเธอ หันหลังแล้วเกินออกไปด้านนอก
ในขณะเดียวกันนี้เอง ประตูของร้านอาหารถูกปิดลง มีกลุ่มคนเดินออกมาจากประตูเล็กของร้านอาหาร แล้วมาล้อมอารียาไว้ทันที
หัวหน้าแก๊งค์นี้คือไตรวิทย์และธายุกรสองคน หลังจากที่อารียาเห็นสองคนนี้แล้วนั้น สีหน้าเปลี่ยนไป รู้ว่าตนเองมีปัญหาแล้ว
“อารียา ครั้งที่แล้วมึงตบกูไปหนึ่งฉาด กูยังไม่ได้คิดบัญชีกับมึง มึงคิดว่าเรื่องนี้จะจบลงง่ายๆงั้นหรอ?” ไตรวิทย์พูดกับอารียา
นลินเดินไปข้างๆของไตรวิทย์ อยู่ในอ้อมกอดของไตรวิทย์ ยิ้มแล้วกล่าว “ท่านประธาน โทษฉันไม่ได้นะ ถ้าฉันพูดว่าเป็นคุณชายไตรวิทย์ล่ะก็ คุณไม่มาแน่ๆ แต่ฉันก็ไม่ได้หลอกคุณนะ คุณชายไตรวิทย์ให้คุณมา เพื่ออยากคุยธุรกิจจริงๆ เพียงแต่ วิธีการคุยธุรกิจนั่นพิเศษกว่าเดิมแค่นั้นเอง
อารียามองไปที่นลินอย่างเกรี้ยวกราด ไม่คาดคิดว่าเธอจะอยู่ฝั่งไตรวิทย์
“นลิน ฉันดีกับเธอ เธอทำแบบนี้ คิดว่าทำผิดต่อฉันไหม?”
อารียาจ้องมองไปที่นลิน สายตาเต็มไปด้วยคำถาม
“ท่านประธาน แม้คุณจะทำดีกับฉัน แต่บริษัทมาถึงจุดนี้แล้ว ฉันหาทางเดินใหม่ให้กับตัวเองก็ไม่น่าจะผิดอะไรนี่” นลินกล่าวอย่างไม่แคร์
“แกไอ้ต่ำช้า!” อารียาอดด่าไม่ไหว
พูดจบ นลินก็โอบร่างของไตรวิทย์ แล้วออดอ้อน “คุณชายไตรวิทย์ ไอ้ต่ำช้านี่ว่าฉัน คุณต้องจัดการกับมันนะ” ไตรวิทย์จ้องนลิน แล้วผลักมือเธอออก กล่าว “ด่าแกก็ด่าไป มันก็พูดไม่ผิดนะ มึงมันต่ำจริงๆ”
นลินสีหน้าถอดสี แล้วกล่าว “คุณชายไตรวิทย์ ก่อนห้านี้คุณพูดว่า ถ้าฉันหลอกอารียามาได้ คุณจะให้ความสุขฉันตลอดชีวิตนี่ ตอนนี้ทำไมคุณ……”
“ดูสารรูปของแกซะก่อน จะให้กูให้ความสุขมึงตลอดชีวิตอีก มึงฝันไปเถอะ อารียาอยู่ในมือกูแล้ว กูจะเอามึงอีกหรอ? มึงไปเอาเงินหนึ่งแสนที่ฝ่ายบัญชีบริษัทกูแล้วไสหัวไปซะ คิดเสียว่ากูล้างแค้นให้มึง” ไตรวิทย์กล่าว
นลินกัดริมฝีปาก ไม่คิดว่าไตรวิทย์จะหลอกใช้เธอ
“คุณชายไตรวิทย์ เมื่อคืนตอนอยู่บนเตียงคุณไม่ได้พูดแบบนี้หนิ ฉันให้พรหมจรรย์กับคุณ ทำไมคุณต้องหลอกฉันด้วย?” นลินเคร่งเครียด
“แม่งเอ้ย กูจะทำอะไร ต้องมีเหตุผลด้วยหรอวะ? รีบไสหัวไป อย่ามาขัดจังหวะกูกับอารียา” พูดจบ ไตรวิทย์ส่งสายตาให้บอดี้การ์ดตัวเอง บอดี้การ์ดสองคนนั้นรีบเอานลินออกไป
“ไตรวิทย์ ถ้าวันนี้แกกล้าแตะต้องตัวฉัน แกจะเสียใจ”อารียาแสดงท่าทีเคร่งขรึมออกมา
ไตรวิทย์หัวเราะ แล้วกล่าว “เหอะเหอะ แกสบายใจได้ วันนี้กูจะไม่ทำอะไรมึง กูแค่จับมึงเอาไว้ก่อน รอให้ไอ้สวะรพีพงษ์ยอมแพ้การแข่งขันก่อน กูค่อยลงมือกับมึง ถึงเวลานั้น มึงก็จะเป็นผู้หญิงของไตรวิทย์แล้ว”
สีหน้าอารียาเปลี่ยนไป แล้วถาม “พวกแกจะทำอะไร? เกี่ยวอะไรกับรพีพงษ์?”
ไตรวิทย์เล่าท่าทีของรพีพงษ์ในการแข่งขันโกะที่เมืองกรีนโคลให้กับอารียาฟัง จากนั้นก็กล่าว “ถ้าไอ้เหี้ยนี่ชนะการแข่งขัน บริษัทอสังหาริมทรัพย์เมค์สจะได้รับผลกระทบอย่างมาก ดังนั้นมันต้องแพ้ และมึงก็อยู่ในมือของพวกกู มันไม่กล้าชนะแน่นอน
อารียามองไปที่ไตรวิทย์อย่างไม่เชื่อ ไม่คิดว่าการที่รพีพงษ์เข้าร่วมการแข่งขันโกะนี้ จะเกี่ยวพันได้เยอะขนาดนี้
ถ้ารู้ว่าเป็นงี้ตั้งแต่แรก เธอจะบอกรพีพงษ์เรื่องที่ได้ไปคุยธุรกิจกับบริษัทอสังหาริมทรัพย์เมค์ส แต่ทว่าตอนนี้เสียใจก็สายไปเสียแล้ว
อารียารีบหยิบมือถือของตัวเองขึ้นมา จะโทรหารพีพงษ์ ไตรวิทย์รีบแย่งมือถือจากมือของอารียาทันที
“ปม้ตอนนี้มึงจะโทรหารพีพงษ์ มันก็ไม่ว่างรับสายหรอก ตอนนี้มันกำลังแข่งอยู่ อารียา มึงนอนกับกูสักคืนก่อนปล้วกัน พรุ่งนี้ก็จะทำให้มึงมีความสุขเอง”
“ไปจับเธอเอาไว้ เอาไปไว้ที่โรงแรมข้างๆก่อน พวกมึงห้ามแตะต้องเธอ ผู้หญิงคนนี้ เป็นของกู รอให้พรุ่งนี้กูเอามันเสร็จ ค่อยให้พวกมึง ได้ยินไหม?”
ทุกคนพยักหน้า จากนั้นก็จับอารียาไว้