พลิกชีวิต ผมเป็นคนรวยแล้ว / แมงดา? ผมเป็นสายเปย์ต่างหาก - ตอนที่ 21 นำ อารียา มาชดใช้ให้แก่คุณ
บทที่ 21 นำ อารียา มาชดใช้ให้แก่คุณ
“ ไม่แข็งหรอก ผมชินแล้ว ”
อารียา ยังพูดไม่ทันจบประโยค รพีพงษ์ ก็พูดขัดขึ้นมาเสียก่อน
แต่พอเขาพูดจบความหมายก็ดูแปลกไปเล็กน้อย ท่าทางของ อารียา เมื่อครู่นั้นเห็นได้ชัดว่าไม่ได้อยากรู้ว่าพื้นนั้นแข็งหรือไม่
“ เหรออย่างนั้นก็คุณนอนเถอะ ”
อารียา รู้สึกหมดคำจะพูดเล็กน้อย ในใจก็คิดว่า รพีพงษ์ ช่างเป็นผู้ชายที่ตรงไปตรงมาเสียจริง
เธอจึงล้มตัวลงนอนและไม่ได้สนใจ รพีพงษ์ ต่อ
ด้าน รพีพงษ์ ในใจรู้สึกเสียใจจนอยากจะตบหน้าตัวเองแรง ๆ สักที
เมื่อสักครู่นี้เห็นได้ชัดว่า อารียา ต้องการให้เขาขึ้นไปนอนบนเตียงด้วย แต่คาดไม่ถึงว่าเขาจะทำลายโอกาสอันยิ่งใหญ่นี้โดยตัวเขาเอง
เมื่อมองขึ้นไปยังส่วนเว้าโค้งอันสวยงามของ อารียาที่นอนอยู่บนเตียง น้ำลายของ รพีพงษ์ก็แทบจะไหลออกมา แต่น่าเสียดายที่ตัวเขาเองนั้นได้ทำลายโอกาสที่ดีเช่นนี้ไปแล้วจะเสียใจไปก็ไร้ประโยชน์
“ ทนต่ออีกสักหน่อยแล้วกัน วันนี้ท่าทางที่เธอมีต่อฉันเปลี่ยนไปบ้างแล้ว โอกาสแบบนี้ยังมีอีกเยอะครั้งหน้าฉันจะไม่โง่แบบนี้อีกแน่ ”
รพีพงษ์ พึมพำเงียบ ๆ หลังจากนั้นก็ล้มตัวลงนอนที่พื้นแล้วหลับไป
ขณะเดียวกัน ณ คาราโอเกะแห่งหนึ่งในเมืองริเวอร์ อินทัช กำลังโอบกอดหญิงสาวคนหนึ่งที่แต่งหน้าอย่างสะสวยเอาไว้ข้างกาย มืออีกข้างของเขาขยับลูบไปมาอย่างเจ้าเล่ห์
โจรสองคนที่มาขโมยของที่วิลล่าฟ้าอนงค์วันนี้ยืนอยู่ตรงหน้าอินทัชด้วยความเคารพ
หนึ่งในนั้นมือของเขาถูกพันด้วยผ้าพันแผล มือของพัชรพล นั้นถือว่าสาหัสมาก นิ้วทั้งสามของเขาถึงแม้ว่าจะสามารถรักษาได้แต่ก็คงต้องทนทรมานกับอาการบาดเจ็บนี้ไปอีกสักพัก ครั้งหน้าถ้าหากเขาจะขโมยของอีกเกร็งว่าคงเป็นไปได้ยากขึ้น
ก่อนหน้านี้พวกเขาทั้งสองถูกส่งตัวไปยังสถานีตำรวจแล้ว แต่การติดต่อพรรคพวกของอินทัช ในเมืองริเวอร์ นั้นไม่ใช่เรื่องง่าย ดังนั้นทั้งสองคนจึงออกมาได้ในตอนบ่าย
“ พูดแบบนี้แสดงว่าพวกแกถูกคนของ อารียา จับได้อย่างนั้นเหรอ ? ”อินทัช จ้องไปที่ทั้งสองแล้วเอ่ยถามขึ้น
ทั้งสองคนพยักหน้าพร้อมกันแล้วชายคนที่นิ้วหักก็พูดขึ้นว่า “ คนที่ชื่อ อารียา บอกว่า รพีพงษ์ เป็นคนจัดหาคนมา โดยที่เธอเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาไปหามาจากไหน คิดไม่ถึงว่าเขาจะเจอพวกเราได้ในคราวเดียวเลย ”
“ รพีพงษ์ ? ลูกเขยที่เป็นขยะไร้ประโยชน์ของตระกูลฉัตรมงคล อย่างนั้นเหรอ ? ” อินทัช เลิกคิ้วขึ้นถาม
“ ใช่ครับไอ้ขยะนั่น ธายุกร ต้องการให้ผมโยนความผิดให้เขา แต่ใครจะไปรู้ว่าพอคนพวกนั้นเข้ามาก็จับผมหักนิ้วเลย ผมเลยต้องจำใจบอกความจริงไป ” ชายคนที่นิ้วหักตอบกลับด้วยความโกรธ
อินทัช ผลักหญิงสาวที่นั่งอยู่ในอ้อมแขนของเขาออกไป ก่อนจะพูดขึ้นด้วยใบหน้าและรอยยิ้มเยาะเย้ยว่า “ คิดไม่ถึงจริง ๆ ว่าไอ้ขยะนั่นจะกล้าเหยียบหัวฉันถึงขนาดนี้ ซ้ำยังกล้ามาหักนิ้วลูกน้องของฉันอีกนี่มันไม่ได้เห็นฉันในสายตาเลยรึไง ”
“ เจ้านายครับ ไอ้ รพีพงษ์ นั่นมันก็แค่คนขี้ขลาดตาขาวคนหนึ่งเท่านั้น ครั้งนี้เจ้านายต้องแก้แค้นให้พวกเรานะครับ ตระกูลฉัตรมงคล เองก็คงไม่อยากเป็นศัตรูกับพวกเราเพราะไอ้ขยะนั่นหรอก ” ใบหน้าของทั้งสองคนตอนนี้เต็มไปด้วยความแค้น
อินทัช ยกมุมปากขึ้นเล็กน้อยแล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ ต่อให้ตระกูลฉัตรมงคล จะเป็นศัตรูกับฉัน ฉันก็ไม่เห็นพวกมันในสายตาหรอกนะ ”
“ติดต่อธายุกรเรียกมันให้เข้ามาเจอฉันเดี๋ยวนี้ ”
ทั้งสองคนตอบรับและรีบติดต่อหา ธายุกร ทันที
ครึ่งชั่วโมงต่อมา ธายุกรซึ่งน่าจะได้นั่งครุ่นคิดพิจารณาตัวเองอยู่ที่บ้านกลับมาปรากฏตัวที่คาราโอเกะแทน
“ พี่ทัช วันนี้ถือว่าโชคร้ายจริง ๆ ไม่รู้ว่าพวก อารียา กับ รพีพงษ์ ไปตามเจ้าหน้าที่มาจากไหน ถึงได้เข้ามาจับคนของเราไปหมดเลย ต่อหน้าคุณปู่เองผมก็ไม่รู้จะพูดยังไงดีถึงจะทำให้สองคนนั้นตกที่นั่งลำบากได้ ” ธายุกรรีบโยนความรับผิดชอบของตัวเองทันทีที่นั่งลง
โจรทั้งสองจ้องมอง ธายุกรด้วยความเคียดแค้น วันนี้ถ้าไม่ใช่เพราะเขาละก็ พัชรพลอาจจะไม่โดนพวกนั้นหักนิ้วก็เป็นได้
อินทัชถอนหายใจอย่างเย็นชาแล้วพูดขึ้นว่า “ อย่านึกว่าฉันไม่รู้นะว่าวันนี้เกิดอะไรขึ้น นิ้วของลูกน้องฉันคงจะหักไปอย่างเสียเปล่าไม่ได้เรื่องนี้นายคงต้องอธิบายอะไรสักอย่างแล้วล่ะ ”
ธายุกร กลอกตาไปมา เขารู้ดีว่าถ้าเขาไม่ให้คำตอบที่น่าพอใจแก่อินทัช อินทัช ก็อาจจะจับเขาหักนิ้วด้วยก็ได้
“ พี่ทัช เรื่องวันนี้ทั้งหมดมันก็เป็นเพราะไอ้ขยะ รพีพงษ์ กับ อารียา นั่นแหละ พี่ก็รู้นี่ว่าผมมาขอยืมคนของพี่ก็เพื่อที่จะเอาไปจัดการสองคนนั้น ใครจะไปรู้ว่าวันนี้จะดวงซวยเลยทำให้ลูกน้องของพี่ทั้งสองคนต้องเดือดร้อนไปด้วย ” ธายุกร พูดขึ้น
“ อย่ามาเล่นลิ้นกับฉันที่นี่นะ ลูกน้องฉันต้องไม่นิ้วหักไปอย่างเสียเปล่าแน่ นายต้องชดใช้คืนมาให้สาสมกับสิ่งที่มันเกิดขึ้น ถ้าทำไม่ได้ละก็อย่าหวังว่าวันนี้จะได้ออกจากห้องนี้เลย ” อินทัช พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา
ธายุกรกลอกตาไปมาอีกทีก่อนจะแสดงสีหน้าโหดเหี้ยมขึ้นมา หลังจากนั้นก็โน้มตัวเข้ามากระซิบกับอินทัช ว่า “ พี่ทัช หรือว่าให้ผมเอาตัว อารียา มาเป็นการชดใช้ให้พี่แทนดีล่ะ พี่ว่าแบบนี้เป็นยังไง ”
“ อารียา ? เธอไม่ใช่ว่าเป็นลูกพี่ลูกน้องนายหรือไง ? ”อินทัช ถามขึ้นมา
“ ลูกพี่ลูกน้องอะไรกันล่ะ ผมน่ะเห็นเธอขัดหูขัดตาตั้งแต่แรกแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะเธอละก็ช่วงนี้ผมคงไม่ดวงซวยขนาดนี้ พี่ทัช มาจัดการเธอแทนผม ผมนี่ดีใจแทบไม่ทันเลย ”
“ พี่ทัช อย่าหาว่าผมพูดเลยนะ ถึงแม้ว่า อารียา จะแต่งงานกับ รพีพงษ์ มาหลายปีแล้ว แต่ รพีพงษ์ ก็ไม่เคยได้สัมผัสเธอเลยแม้แต่นิดเดียว ตอนนี้เธอก็ยังเป็นเหมือนเด็กสาวตัวน้อย ๆ อยู่เลย ส่วนเรื่องความงดงามของเธอพี่ก็คงเคยได้ยินมาบ้างสินะ ถ้าเธอคนนี้ถูกโยนลงบนเตียงละก็คงจะสวยงามจนต้องตะลึงไปเลยล่ะ ” ใบหน้าของ ธายุกร เต็มไปด้วยความชั่วร้าย เขาไม่เคยคิดว่า อารียา เป็นคนในครอบครัวเดียวกับเขาเลยแม้แต่น้อย
อินทัช ได้ฟังดังนั้นก็เกิดรอยยิ้มเยาะบนใบหน้าก่อนจะพูดขึ้นว่า “ อารียา คนนี้ก็ถือว่าสวยและมีเสน่ห์จริง ๆ นั่นแหละ อีกอย่างตัวฉันเองก็ชอบเด็กสาวอยู่ด้วย แถมยังแต่งงานแล้วอีก ไอ้ รพีพงษ์ นี่มันขยะไร้ประโยชน์จริง ๆ ”
“ แต่ว่านายมีปัญหาอยู่กับ อารียา ไม่ใช่รึไง นายจะทำให้เธอยอมมาอยู่ข้างฉันได้ยังไงกัน ”อินทัช ถามซ้ำขึ้นมารีกรอบ
“ เหอะ ๆ พี่ทัช เรื่องแบบนี้มันเกี่ยวกับยอมหรือไม่ยอมตรงไหน แค่ พี่ทัช สนใจละก็ ผมรับประกันเลยว่าจะเอา อารียา มาให้พี่ให้ได้ ” ใบหน้าของธายุกร เต็มไปด้วยความชั่วร้าย “ อีกอย่างถ้า พี่ทัช ชอบอะไรที่มันเร้าใจละก็ จะทำต่อหน้า รพีพงษ์ เลยก็ยังได้ ”
บนใบหน้าของอินทัช ปรากฏรอยยิ้มชั่วร้ายแบบเดียวกันขึ้นมา เขาเริ่มรินเหล้าให้กับ ธายุกร ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเขากำลังสนใจกับสิ่งที่ ธายุกร เสนอมา
“ นายทำแบบนี้ไม่กลัวโดนปู่นายว่ารึไง ? ”
ธายุกร ชนแก้วกับอินทัช จากนั้นก็ดื่มเหล้าในแก้วจนหมดเกลี้ยง ก่อนจะพูดขึ้นว่า “ เดี๋ยวผมจะหาวิธีหลอกล่อให้ อารียา ออกมา จากนั้นก็วางยาเธอพอเธอสลบไปก็ไม่มีทางรู้แล้วล่ะว่าใครเป็นคนทำเรื่องพวกนี้ ”
“ นายบอกว่าจะทำต่อหน้า รพีพงษ์ ด้วยไม่ใช่รึไง เรื่องแบบนี้มีเหรอที่มันจะไม่เอาไปฟ้อง ”อินทัช ถามขึ้นมา
“ พี่ทัช พี่ประเมิน รพีพงษ์ สูงเกินไปแล้ว ในบ้านตระกูลฉัตรมงคล เองก็แทบจะไม่มีที่ให้มันยืนอยู่แล้ว คำพูดที่มันพูดออกมาคุณปู่เองก็ยังเชื่อไม่ถึงครึ่งเลยด้วยซ้ำ ” ธายุกร พูดขึ้นมาอย่างจริงจัง
หลังจากนั้นอินทัช ยิ้มออกมาอย่าพึงพอใจก่อนจะตบไหล่ ธายุกร เบา ๆ แล้วพูดว่า “ ใช้ได้นี่ไอน้องชาย เรื่องนี้มันชักจะน่าสนใจขึ้นมาหน่อยแล้ว เอาตามที่นายว่าเลยละกัน ”
ธายุกร ยิ้มออกมาเหมือนกันก่อนจะพูดว่า “ เพื่อให้ พี่ทัช มีความสุขผมก็ต้องเอาใจใส่เป็นธรรมดาล่ะครับ ”
“ ในเมื่อเป็นแบบนี้แล้วก็ถือว่าพวกเราตกลงกันเรียบร้อยแล้วนะ ถึงตอนนั้นนายก็หาวิธีล่อให้ อารียา ออกมา และให้ฉันได้ลิ้มรสสาวงามที่มีชื่อเสียงของเมืองริเวอร์ สักทีละกัน ”อินทัช เลียที่ริมฝีปากเบา ๆ ใบหน้าเต็มไปด้วยความคาดหวัง
ธายุกร ตบหน้าอกตัวเองเบา ๆ อย่างภาคภูมิใจก่อนจะพูดว่า “ ทุกเรื่องที่ผมทำ พี่ทัช สบายใจได้เลย พอถึงตอนที่ผมล่อ อารียา ออกมาได้แล้วละก็ หลังจากนั้นทั้งหมดก็ขึ้นอยู่กับพี่แล้วล่ะ ”
YOU MAY ALSO LIKE
