พลิกชีวิต ผมเป็นคนรวยแล้ว / แมงดา? ผมเป็นสายเปย์ต่างหาก - ตอนที่ 1273 ทำตัวเองให้ดี

กลั่นยาติดต่อกัน3วัน แถมยังกลั่นแต่ยาเม็ดวิญญาณชี่อย่างเดียว รพีพงษ์มีประสบการณ์โดยตรง

เพราะว่า การหลอมรวมยาชนิดเดียวกันนั้น แต่ละครั้งที่กลั่นออกมา จะได้ผลดีกว่าครั้งก่อนเป็นอย่างมาก

ส่วนครั้งนี้ จิลลาก็ตัดสินใจจะกลั่นยาเม็ดเฉียนสิงออกมาอีกครั้ง

สำหรับคนอื่นๆแล้ว ก็กลัวจะเป็นเหมือนครั้งก่อน มันอันตรายมาก แต่รพีพงษ์กลับมองว่า นี่เป็นการเลือกที่ดีมาก

ในเมื่ออยากจะเอาชนะ จะต้องกลั่นยาชั้นเลิศ ในเมื่อเป็นแบบนี้ ทำไมจะไม่เลือกยาที่ตนเองเคยทำพลาดไปเมื่อครั้งก่อนล่ะ?

สูตรยาของยาเม็ดเฉียนสิง จิลลาจำได้ขึ้นใจแล้ว

หายใจเข้าอย่างลึกๆ พลังจิตของจิลลาก็ค่อยๆ ถูกปลดปล่อยออกมา

“ครั้งนี้ ฉันต้องเอาชนะให้ได้ จะทำให้พี่รพีพงษ์ผิดหวังไม่ได้เด็ดขาด”

จิลลาคิดในใจ

เริ่มการแข่งขันได้！

ขั้นตอนแรก จิลลาเริ่มได้อย่างราบรื่น

มีประสบการณ์จากครั้งก่อน เธอทำได้เร็วกว่าครั้งก่อนมาก

อีกอย่าง รพีพงษ์ที่มองดูอยู่ข้างๆ จากการสังเกตของจิตวิญญาณเทพ การหลอมรวมยาในขั้นตอนแรกของจิลลา แทบหาข้อเสียอะไรไม่ได้เลย

ต้องรู้ก่อนว่า ตอนที่รพีพงษ์รับช่วงต่อกลั่นยาเม็ดเฉียนสิงในครั้งก่อนนั้น อันดับแรกคือการปรับปรุงส่วนที่จิลลาทำเสียไว้ในขั้นตอนแรก แล้วค่อยทำขั้นตอนอื่นต่อไป

เพียงแค่40นาที จิลลาก็หลอมรวมในขั้นตอนแรกเสร็จสิ้น

“นังหนูน้อยคนนี้ เร็วขนาดนี้เลยหรือ?”

จินเฉิงที่อยู่ข้างๆ ก็แปลกใจ

ถึงแม้พรสวรรค์ของตนเองจะไม่เท่าศิษย์พี่จั๋วเยว่ แต่สามารถเข้ามาเป็นศิษย์ของสมาคมการเล่นแร่แปรธาตุได้ ก็เพียงที่จะแสดงว่าจินเฉิงนั้น เป็นคนที่มีพรสวรรค์ด้านการกลั่นยามากพอสมควร

ตั้งแต่ต้นจนจบ ดวงตาสวยๆ ของจิลลาไม่เคยลืมออกมาเลย

เธอทำการหลอมรวมยา จากประสาทสัมผัสของตนเองเท่านั้น

ในตอนนี้ เสียงน้ำไหลทางด้านนอก เสียงลม รวมทั้งเสียงสิงสาราสัตว์ในป่า ล้วนไม่อยู่ในความสนใจของเธอ

เธอในวันนี้ ได้เข้าไปอยู่ในห้วงภวังค์ของตนเองจริงๆ เข้าแล้ว

อีกอย่าง ครั้งก่อนรพีพงษ์ได้เอาพลังจิตวิญญาณเทพถ่ายทอดเข้าสู่ร่างกายเธอไปเล็กน้อย จิลลาก็พบว่ามีพลังจิตวิญญาณเทพกำลังหลอมรวมเข้ากับพลังจิตของตนเอง

นี่ก็ทำให้พลังจิตของเธอแข็งแกร่งและบริสุทธิ์ขึ้น

ถึงแม้จะหลอมรวมไปได้น้อย แต่กลับทำให้จิลลาได้รับผลดีมากมาย

ต้องรู้ก่อนว่า คนที่มีพลังจิตวิญญาณเทพนั้นหายากมาก ยิ่งไม่ต้องพูดถึงรพีพงษ์ที่มีพลังจิตวิญญาณเทพตั้งแต่กำเนิดเลย

“มาถึงขั้นตอนนี้อีกแล้ว ไม่รู้ว่าครั้งนี้จิลลาจะทำสำเร็จหรือไม่”

จิรภัทรนั่งอยู่ข้างๆ นั้น แล้วพูดเสียงต่ำ

เป็นลูกศิษย์ที่เขารักมากที่สุด จิรภัทรก็เลยไม่วางใจ

“วางใจเถอะเจ้าจิรภัทร มีผมอยู่” รพีพงษ์ยืนอยู่ข้างๆ แล้วพูดขึ้นมานิ่งๆ “แล้วผมก็เชื่อว่า ครั้งนี้จิลลาจะต้องทำสำเร็จอย่างแน่นอน！”

ฝั่งจิลลาก็เข้าสู่ขั้นตอนสุดท้าย แต่พอมองฝั่งจินเฉิง ก็กำลังเร่งมืออย่างมาก

“ไม่ได้ มีแขกผู้มีเกียรติมากมายอยู่ด้วย จะให้พวกเขามองสมาคมการเล่นแร่แปรธาตุเราแย่ๆ ไม่ได้เด็ดขาด ไม่งั้นล่ะก็ ต่อจากนี้จะธุรกิจกับพวกเขาได้อย่างไร?”

ที่แท้ ครั้งนี้ที่ชนุตร์เชิญพวกตระกูลใหญ่ๆ มามากมาย นอกจากจะมาเพื่อเยาะเย้ยสำนักเทพยาเซียนแล้ว ยิ่งกว่านั้นก็คืออยากจะโชว์ฝีมือของสมาคมการเล่นแร่แปรธาตุให้พวกเขาได้เห็น

แบบนี้ ในอนาคตจะได้มีช่องทางในการขายยาเม็ดได้

ตอนที่จบการแข่งขันรอบแรก แขกพวกนี้ล้วนตื่นเต้น ฝั่งตรงข้ามเป็นถึงเจ้าสำนักของสำนักเทพยาเซียน แม้แต่ผู้อาวุโสรองของสมาคมการเล่นแร่แปรธาตุก็ยังเอาชนะไม่ได้

คำพูดที่ว่า คนในวงการมองเน้นเรื่องฝีมือ คนนอกวงการเน้นเอาสนุก สำหรับแขกพวกนี้แล้ว จิรภัทรและบุณยผลนั้นห่างกันมาก

ตอนนี้ความกดดันทั้งหมดอยู่ที่จินเฉิงแล้ว

ใบหน้าแก่ๆ ของชนุตร์ แทบไม่มีเลือดไหลเวียน สายตาดั่งนกอินทรีก็จับจ้องไปยังสนามการแข่งขัน

ถ้าก่อนหน้านี้จั๋วเยว่ไม่ได้เป็นอะไร วันนี้คนที่ลงแข่งก็คงจะเป็นเขา แต่ในเมื่อเป็นแบบนี้ สำหรับในตัวจินเฉิงแล้ว ชนุตร์ก็มีความมั่นใจอยู่เหมือนกัน

เขาไม่เคยมองสำนักเทพยาเซียนอยู่ในสายตา！

เพียงแต่ พอเขาเห็นจิลลาหลอมรวมในขั้นตอนแรกเสร็จได้เร็วขนาดนั้น ในใจก็เริ่มไม่สบายใจ

สำนักเทพยาเซียนมีลูกศิษย์ที่มีความสามารถและพรสวรรค์ดีๆ แบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?

รู้สึกว่าด้านหลังมีแสงเย็นๆ แทรกเข้ามา จินเฉิงก็ยิ่งรีบเร่งมือทำมากกว่าเดิม

จั๋วเยว่ได้พิการไปแล้ว เกรงว่าวันข้างหน้าก็คงทำอะไรไม่ได้แล้ว

อย่างน้อย อนาคตของสมาคมการเล่นแร่แปรธาตุที่ยิ่งใหญ่ คงจะไม่มอบใส่มือคนพิการหรอก

วันนี้ ก็เป็นวันที่จินเฉิงจะมีโอกาสแสดงความสามารถของตนเอง！

ขอเพียงชนะในรอบนี้ สมาคมการเล่นแร่แปรธาตุก็จะได้รับชัยชนะอย่างสมบูรณ์

แบบนี้แล้ว ในหมู่ลูกศิษย์วัยรุ่น ก็จะไม่มีใครเทียบเขาได้！ ส่วนตนเองก็จะได้รับการสืบทอดจากผู้อาวุโสของสมาคมการเล่นแร่แปรธาตุหลายคน！

แต่ตอนนี้ ถ้าตนเองแพ้ให้กับยัยผู้หญิงที่ไม่มีชื่อเสียงคนนี้ เกรงว่าตนเองจะไม่มีโอกาสได้พลิกตัวเองขึ้นมาอีกได้แน่

“ไม่ได้ จะต้องชนะให้ได้！”

คิดๆ ไป ใจของจินเฉิงก็ว่อกแว่กมากกว่าเดิม ท่าทางของมือก็ร้อนรนขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด

ถึงขนาดที่การหลอมรวมในขั้นตอนแรกทำได้ไม่ค่อยสมบูรณ์นัก เขาก็ร้อนใจที่อยากจะทำขั้นตอนสุดท้ายเสียแล้ว！

อารมณ์แบบนี้ สำหรับนักกลั่นยาแล้ว มันเป็นไม่สมควรมีขึ้น อีกอย่างร่องรอยของการหลอมรวมในขั้นตอนแรก จะมีผลต่อคุณภาพเม็ดยาในขั้นตอนสุดท้าย

จินเฉิงจะไม่รู้เรื่องพวกนี้ไม่ได้ เพียงแต่ภายในสถานการณ์แบบนี้ เขาจะมั่วมาสนใจเรื่องพวกนี้มากไม่ได้แล้ว

รู้สึกว่าคู่ต่อสู้ข้างๆ เริ่มเร็วขึ้น ไม่นานก็สามารถเทียบเท่าตนเองได้ ใจของจิลลาก็ร้อนรนขึ้นมา

ครั้งนี้เกี่ยวข้องกับชื่อเสียงของสำนักเทพยาเซียน ภาระที่จิลลาต้องแบกรับ มันหนักกว่าการแข่งกับจั๋วเยว่ในครั้งก่อนเสียอีก

โดยเฉพาะ ที่ตนเองออกมาแข่งรอบนี้ ยังเป็นการเสนอชื่อของรพีพงษ์อีกด้วย เธอไม่อาจทำให้รพีพงษ์ผิดหวัง！

“พี่รพีพงษ์ ฉันจะแพ้ไม่ได้！”

จิลลานึกในใจ คิ้วสวยๆ ของเธอก็ขมวดเล็กน้อย

การแข่งขันดำเนินมาถึงตอนนี้ เธอก็ลืมตาขึ้นครั้งแรก

“ไม่ได้การแล้ว จิลลาจะเกิดอาการเหมือนครั้งก่อนหรือเปล่านะ！”

ปยุตพูดอย่างกังวล

เขาและจิรภัทรสองคน ได้เตรียมไว้แล้ว ถ้าหากเกิดอะไรไม่ดีขึ้นมา ก็จะเข้าไปหยุดการแข่งขันนี้เสีย

จากนั้น ตอนที่จิลลาลืมตาขึ้น เธอก็เห็นรอยยิ้มที่อบอุ่นดั่งแสงสุริยาของรพีพงษ์

รอยยิ้มของรพีพงษ์แฝงไปด้วยการให้กำลังใจ ในขณะเดียวกัน จิลลาก็ได้เห็นพอดี รพีพงษ์ก็ปากกระตุกๆ เหมือนกับกำลังพูดอะไรกับตนเอง

ไม่นาน จิลลาก็มองความหมายของปากรพีพงษ์ออก

ทำตัวเองให้ดี！

จิลลาแอบกำหมัดแน่น พี่รพีพงษ์ให้เธอทำตัวเองให้ดี นี่มันเป็นการเชื่อมั่นในตัวเธอมากแค่ไหนกัน！

ใช่ ฉันจะต้องฟังคำพี่รพีพงษ์ ทำตัวเองให้ดีก็พอ ไม่ต้องไปคิดเรื่องอื่นมากมาย！

จิลลาพยักหน้าให้ตนเอง สีหน้าเคร่งเครียดของเธอก็กลับมาเป็นปกติ

พลังจิตก็ลอยขึ้นช้าๆ ลอยเข้าไปหลอมรวมกับด้านในตัวยาสมุนไพรตัวสุดท้าย

“น่าแปลก ดูๆ ไปแล้ว จิลลาไม่เป็นอะไรแล้ว” ปยุตแปลกใจเล็กน้อย

จิรภัทรก็ลูบเคราขาวๆ ของตนเอง ใบหน้าก็เผยรอยยิ้มที่น่าพอใจ

“ไม่เลว นังหนูน้อยนี่ พัฒนาไปอีกขั้นแล้ว！”

ปยุตได้ยินดังนั้น ก็มองไปยังจิลลาที่อยู่ตรงกลาง แล้วก็เกิดความชื่นชมขึ้นมา

ตนเองอยู่เป็นอิสระทั้งชีวิต ไม่ยึดติดกับอะไร ขอเพียงมีชีวิตที่ชิลๆ สบายๆ ไม่คิดเลยว่าตอนที่แก่ตัวมา จะมีลูกศิษย์ที่มีพรสวรรค์สูงส่งแบบนี้

ถึงอย่างไร อัจฉริยะแบบรพีพงษ์ ถึงจะบอกว่ามาเรียนกลั่นยากับตนเอง แต่จริงๆ แล้ว ปยุตก็ไม่ได้มีอะไรจะสอนมากนักหรอก

เพียงแค่บอกจุดสำคัญๆ ไป รพีพงษ์ก็สามารถต่อยอดหาทางเรียนรู้เองได้ ฝีมือก็ยิ่งพัฒนาสูงขึ้น แข็งแกร่งกว่าตนเองมาก

ดังนั้น ลูกศิษย์จริงๆ ของปยุต ก็มีเพียงจิลลาคนเดียว！

อายุยังน้อยนิด ก็ต้องมาฝึกจิตที่ริมหน้าผา มารวบรวมพลังจิตภายใต้ความมืด การฝึกของปยุต สำหรับรพีพงษ์แล้ว เป็นเพียงเรื่องเล็กน้อย แต่สำหรับคนปกติแล้ว มันทรหดมาก

แต่จิลลาก็ทนมาได้ แถมยังทำดีขึ้นกว่าครั้งก่อนหน้าอีกด้วย

ปยุตมองรพีพงษ์ที่อยู่ข้างๆ ในใจก็พูดว่า คนที่ทำให้จิลลาเปลี่ยนแปลงได้ขนาดนี้ คงจะมีแต่รพีพงษ์คนเดียวแล้วล่ะ

รพีพงษ์นี่แหละที่ทำให้จิลลารู้ว่า อะไรคือเหนือฟ้ายังมีฟ้า อะไรคืออัจฉริยะที่ฟ้าประทานมา！

เมื่อเทียบกับรพีพงษ์แล้ว พรสวรรค์ของจิลลานั้น แทบจะเทียบอะไรไม่ได้เลย นี่คือสิ่งที่ทำให้จิลลาวางความโอหังลงไป แล้วกลับมาเริ่มฝึกฝนตนเองมากกว่าเดิม！

กลับไปที่สนามการแข่งขัน จิลลาก็ได้เริ่มการหลอมรวมในขั้นตอนสุดท้ายแล้ว

พลังจิตแข็งแกร่งกว่าก่อนหน้านี้มาก จนรู้สึกว่าตนเองสามารถรับมือกับยาเม็ดเฉียนสิงเม็ดนี้ได้แล้ว

ความรู้สึกของจิลลานิ่งสงบลง ไม่ร้อนรน เหมือนกับหลายวันก่อน ตอนที่อยู่บนหน้าผา ปล่อยวางตนเอง ในใจคิดแต่เรื่องวิธีการแต่ละขั้นตอนของการกลั่นยาเม็ดเฉียนสิง

“ไม่นาน จิลลาก็ทำสำเร็จแล้ว！”

กลิ่นหอมตลบอบอวล คนของสำนักเทพยาเซียนทุกคน ก็เงยหน้ามองด้วยความลุ้น

ถ้าหากว่าจิลลาสามารถกลั่นยาเม็ดเฉียนสิงออกมาได้จริงๆล่ะก็ เช่นนั้นเธอก็จะเป็นอนาคตของสำนักเทพยาเซียน เป็นศิษย์วัยรุ่นคนเดียวที่สามารถกลั่นยาชั้นเลิศออกมาได้！

พอได้กลิ่นหอมที่โชยออกมา ทางฝั่งจินเฉิงก็แทบจะบ้าคลั่ง

ท่าทางของมือเขาเร็วขึ้นเรื่อยๆ พลังจิตก็ถูกปลดปล่อยออกมาจนหมด ดวงตาก็เต็มไปด้วยเส้นเลือด

“ไม่ กูจะแพ้ไม่ได้ กูไม่ยอมแพ้เด็ดขาด！”

จินเฉิงบ่นอยู่ในปาก แต่ก็เพราะว่าร้อนรนมากขึ้น ท่าทางก็เลยดูวุ่นวายสับสนมาก

“ขอโทษทีนะ ดูเหมือนว่า ฉันจะทำเสร็จก่อน！”

เสียงของจิลลาดังขึ้น ทุกๆ คนก็กลั้นหายใจไปตามกัน

ยาชั้นเลิศ คุณภาพต่ำ！