พลิกชีวิต ผมเป็นคนรวยแล้ว / แมงดา? ผมเป็นสายเปย์ต่างหาก - ตอนที่ 124 โยษิตา

บทที่ 124 โยษิตา

กุมุทมือหนักมาก แรงตบของเขาทำให้ศศินัดดาล้มลงไปกับพื้น

อีกนิดศศินัดดาก็จะร้องไห้ออกมาแล้ว โดนคนสองคนตบในวันเดียว นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เธอเจอเรื่องแบบนี้

“แก……แกกล้าตบฉันงั้นเหรอ！ฉันจะให้รปภ.จับแกออกไป！”ศศินัดดาจ้องกุมุทพลางพูด

กุมุทยิ้มเยาะ แล้วพูดขึ้น:“ให้รปภ.มาจับฉันงั้นเหรอ？กำลังล้อฉันเล่นอยู่ใช่ไหม？ดูซิว่าใครมันจะกล้ามาจับฉันกุมุท！

“คุณชาย ผมว่าคนในบ้านของรพีพงษ์ก็ไม่ได้สูงส่งอะไร หรือเราจะจับเธอไปดี ให้เธอได้รับรู้ถึงความเจ็บปวดของคุณชาย？”เลปกรพูดอย่างร้ายกาจ

เมื่อศศินัดดาได้ยินสิ่งที่กุมุทและเลปกรคุยกัน ก็คาดเดาตัวตนของทั้งคู่ทันที น้ำเสียงสั่นเครือเล็กน้อย:“คุณ……คุณเป็นคุณชายของตระกูลกุลสวัสดิ์？”

กุมุทมองเธอด้วยสายตาเย็นชา พลางพูด:“ใช่ ในเมื่อเธอรู้จักตัวตนของฉัน ก็รีบให้เศษขยะรพีพงษ์ออกมาเดี๋ยวนี้ กล้าทำร้ายคนของฉัน มันใช้ชีวิตจนเบื่อแล้วใช่ไหม ！”

ศศินัดดาหน้าถอดสี ไม่คิดว่ารพีพงษ์จะไปก่อเรื่องกับคุณชายของตระกูลกุลสวัสดิ์ รนหาที่ตายชัดๆ

“คุณชายกุมุท คุณพูดถูก รพีพงษ์ใช้ชีวิตจนเบื่อแล้วจริงๆ เขาโดนฉันไล่ออกไปแล้ว คุณชาย ฉันกับรพีพงษ์ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกันจริงๆนะ ถ้าคุณจะแก้แค้นเขา อย่าลากฉันไปเกี่ยวด้วยเชียว”ศศินัดดาพูดอ้อนวอนทันที

“หือ？คุณไล่เขาออกไปแล้วจริงๆเหรอ？”กุมุทถาม

“ใช่ เพิ่งไล่ไปวันนี้เอง ของของเขายังถูกโยนทิ้งไว้ที่นี่อยู่เลย ฉันรู้ว่าเขามันก็แค่เศษขยะ ดังนั้นจึงไม่อยากเก็บเขาไว้ ไม่คิดว่าเขาจะกล้าไปหาเรื่องคุณชายกุมุท รนหาที่ตายจริงๆ”ศศินัดดาชี้ไปยังที่ที่เธอโยนข้าวของไว้ไม่ไกล

กุมุทมองแวบหนึ่ง จึงรู้ว่าศศินัดดาไม่ได้โกหก จากนั้นเขาก็หัวเราะออกมาเสียงดัง แล้วพูดขึ้น:“เจ้ารพีพงษ์คนนี้เป็นเศษขยะจริงๆ โดนไล่ออกจากบ้าน น่าขำสิ้นดี”

“คุณชายพูดถูก รพีพงษ์คนนี้เป็นเศษขยะที่เมืองริเวอร์รู้จักกันดี ในเมืองริเวอร์นี้ไม่มีใครไร้ประโยชน์ได้เท่าเขาแล้ว”เลปกรพูดเสริมทันที

กุมุทจ้องศศินัดดา พลางพูดเสียงเย็นชา:“บอกรพีพงษ์ให้ฉันด้วย ว่าเขาทำร้ายคนของฉัน ถ้าเรื่องนี้ไม่จบฉันไม่ปล่อยไว้แน่ ทางที่ดีคุณควรให้เขามารับโทษกับฉันด้วยตัวเอง ไม่อย่างงั้น พวกคุณทั้งครอบครัวอย่าคิดว่าจะได้อยู่อย่างสงบ！”

พูดจบเขาและเลปกรก็เดินออกไป

เหตุผลที่เขามาหารพีพงษ์ ก็เหมือนกับที่รพีพงษ์คาดเดา ตอนนี้โลกใต้ดินในเมืองริเวอร์ธฤตญาณเป็นใหญ่ที่สุด ถึงแม้กุมุทจะพอมีอำนาจอยู่บ้าง แต่ก็ยังไม่กล้าต่อกรกับธฤตญาณ

อีกทั้งคนที่ทำเลปกรแขนหักคือรพีพงษ์ เขาต้องไปแก้แค้นกับรพีพงษ์ให้ถูกจังหวะ ดังนั้นเขาจึงไปสืบที่อยู่ของ รพีพงษ์มาแล้ว วันนี้มาหาถึงบ้านเพื่อจะจัดการกับรพีพงษ์สักตั้ง

แต่สิ่งที่ทำให้เขาคาดไม่ถึงก็คือ รพีพงษ์โดนไล่ออกจากบ้าน

เมื่อศศินัดดาเห็นว่ากุมุทกับเลปกรไปแล้ว เธอจึงโล่งอก รีบลุกจากพื้นแล้วโทรหาอารียา

“ลูก แกรีบกลับมาเถอะ ถ้าแกยังไม่กลับแม่ต้องตายแน่ๆ แกพาเศษขยะรพีพงษ์นั่นกลับมาด้วย ฉันโดนทำร้ายก็เพราะเขาเนี่ย！”

ศศินัดดาพูดราวกับจะร้องไห้ พูดจบก็วางสายไป ไม่ให้อารียาได้มีโอกาสถามอะไร

อารียากลัวว่าจะเกิดเรื่องกับศศินัดดาจริงๆ ดังนั้นจึงรีบออกจากบริษัท แล้วก็ให้รพีพงษ์กลับไปที่บ้านด้วย

เมื่อทั้งคู่มาถึงวิลล่า เห็นศศินัดดานั่งบนโซฟาอย่างไม่มีชีวิตชีวา และบนหน้าทั้งสองด้านบวมไปหมด บนหน้ายังคงมีรอยมือที่ชัดเจน

ตอนแรกอารียาคิดว่าศศินัดดาแค่ก่อเรื่องวุ่นวายเฉยๆ ตอนนี้เห็นบนหน้าเธอมีแต่รอยตบ ก็รู้ได้ทันทีว่าเกิดเรื่องขึ้นจริงๆ

“แม่ แม่ไปโดนอะไรมา ใครตบแม่เนี่ย？”

ศศินัดดาได้สติกลับมา เมื่อเธอเห็นรพีพงษ์กลับมาแล้ว ก็รีบลุกจากโซฟาแล้ววิ่งไปทันที เพื่อจะด่ารพีพงษ์

“แกไอ้ตัวซวย ตัวเองไปก่อเรื่องด้านนอกมา แต่ฉันโดนตบแทนแก ถ้าวันนี้ฉันไม่ได้ระบายใส่แก ฉันตายซะยังดีกว่า！”

อารียารีบขวางศศินัดดาพลางพูด:“แม่ แม่ใจเย็นก่อน พูดให้ดีๆว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่”

รพีพงษ์ขมวดคิ้วงง ไม่คิดว่าศศินัดดาจะตื่นตระหนกขนาดนี้

“เขาไปก่อเรื่องกับคุณชายตระกูลกุลสวัสดิ์ วันนี้เขาบุกมาถึงบ้าน คุณชายกุมุทบอกให้เขาไปรับโทษด้วยตัวเอง ถ้าเขาไม่ไป พวกเราไม่ได้อยู่อย่างสงบแน่”ศศินัดดาตะโกนเสียงดัง

รพีพงษ์อึ้ง ไม่คิดว่ากุมุทจะบุกมาถึงบ้าน

เขาเคยคิดไว้แล้วว่ากุมุทจะต้องมาหาเรื่องเขาแน่ แต่ไม่คิดว่ากุมุทมาหาถึงวิลล่า ดูเหมือนเขาจะดูถูกคุณชายตระกูลกูคนนี้ไปหน่อย

“วันนี้นอกจากตระกูลกุลสวัสดิ์คุณชาย ยังมีผู้หญิงมาอีกคน ผู้หญิงคนนั้นก็มาหารพีพงษ์เช่นกัน ดูจากท่าทางของเธอแล้ว ก็เหมือนจะมาแก้แค้นรพีพงษ์เช่นกัน ลูกสาว แกรีบหย่ากับเขาเถอะ ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป ไม่ช้าก็เร็วเขาคงทำให้เราต้องตายกันหมดแน่！”ศศินัดดาพูดต่อ

รพีพงษ์ขมวดคิ้วเป็นปม ไม่รู้ว่าผู้หญิงที่ศศินัดดาพูดถึงนั้นคือใคร

“ผู้หญิงคนนั้นพูดอะไรเหรอ？”รพีพงษ์ถาม

ศศินัดดาเอากระดาษที่ผู้หญิงคนนั้นให้เธอ โยนให้รพีพงษ์พลางพูดอย่างโมโห:“เธอบอกว่าให้แกไปพบเธอที่นี่ ถ้าไม่ไปจะฆ่าพวกเราทั้งบ้าน！”

อารียาใจหายวาบ ไม่รู้ว่ารพีพงษ์ไปก่อเรื่องกับใครไว้ อีกฝ่ายถึงได้พูดออกมาอย่างโหดเหี้ยมแบบนี้

อีกอย่างเธอก็ไม่รู้ว่า ศศินัดดาเป็นคนพูดมั่วซั่วออกมาเอง

“ลูก แกรีบตัดความสัมพันธ์ กับเศษขยะรพีพงษ์คนนี้เถอะรพีพงษ์ เขาไม่เพียงไปหาเรื่องคุณชายตระกูลกุลสวัสดิ์ ยังไปหาเรื่องคนที่ไม่รู้ที่มาอีก ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป ไม่ช้าก็เร็วพวกเราคงตายเพราะเขา！”ศศินัดดาอ้อนวอน

รพีพงษ์เปิดกระดาษใบนั้น และดูเนื้อหาที่เขียนด้านใน ทันใดนั้นเขาก็แข็งไปทั้งตัว

อารียาเห็นปฏิกิริยาของรพีพงษ์ก็รู้สึกแปลกๆ ตั้งแต่รพีพงษ์มาอยู่ในตระกูลตระกูลฉัตรมงคล เธอไม่เคยเห็นรพีพงษ์มีปฏิกิริยากับเรื่องไหนเท่าเรื่องนี้มาก่อน

รพีพงษ์สูดหายใจเข้าลึกๆ และจับกระดาษใบนั้นแน่น จนมือสั่นออกมาเล็กน้อย

คุณชายตระกูลกุลสวัสดิ์บุกมาถึงบ้านเขาไม่กังวล แค่ใช้กลอุบายนิดหน่อย เขาก็สามารถทำให้กุมุทเสียใจภายหลังได้แต่กับผู้หญิงที่ให้กระดาษใบนี้ไว้นั้นไม่เหมือนกัน การมาของเธอทำให้รพีพงษ์รู้สึกได้ถึงความวุ่นวาย

ที่ตาสีทองบอกเขาก่อนหน้านี้ ว่าตระกูลลัดดาวัลย์จะส่งคนมาโน้มน้าวเขาใหม่ เขาก็เคยคาดเดามาก่อน แต่พวกคนที่เขาคาดเดานั้น ถึงจะเซ้าซี้ แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะรับมือไม่ได้

แต่เขาคิดไม่ถึงจริงๆ ว่าคนที่ตระกูลลัดดาวัลย์ส่งมาจะเป็นเธอ！

โยษิตาน้องสาวแท้ๆของแม่รพีพงษ์ น้ารองของรพีพงษ์ที่ร้ายกาจมาก ผู้หญิงที่ทำทุกอย่างเพื่อให้บรรลุเป้าหมาย

โยษิตาแก่กว่ารพีพงษ์แค่5ปี แต่ก็เป็นผู้หญิงที่สวยราวกับดอกไม้ที่บานสะพรั่ง เธอร่วมมือกับแม่ของรพีพงษ์ไล่รพีพงษ์ออกจากตระกูลลัดดาวัลย์

ตอนนั้นทุกคนต่างคิดว่า รพีพงษ์จะฆ่าแม่เพื่อยึดอำนาจ เรื่องนั้นล้วนเป็นแผนของเธอ！