พลิกชีวิต ผมเป็นคนรวยแล้ว / แมงดา? ผมเป็นสายเปย์ต่างหาก - ตอนที่ 1002 สถานที่ที่มีผู้คนก็มีสังคม

บทที่1002สถานที่ที่มีผู้คนก็มีสังคม

“อ๋อ”หงส์ตอบกลับเบาๆคำหนึ่ง จากนั้นก็จะไปเอาหยกโยงจิตออกมา

หล่อนเพิ่งจะยกมือของตัวเองขึ้นมา ร่างกายก็แข็งทื่อ จากนั้นมองไปที่รพีพงษ์อย่างมึนงง เบิกตากว้างขึ้นเล็กน้อย

“เมื่อกี้นี้นายพูดว่าอะไรนะ?”หงส์จ้องมองรพีพงษ์ พลางคิดว่าเมื่อกี้นี้ตัวเองหูฝาดไปเอง

“เอ่อ ประกาศเรื่องที่ฉันได้เป็นเจ้านายของกลุ่มสิงโต”รพีพงษ์พูดซ้ำอีกรอบหนึ่ง

หงส์ลุกขึ้นยืนตรงทันที ตบกระแทกโต๊ะอย่างรุนแรง แล้วตะโกนเสียงดังว่า: “นายว่าอะไรนะ! นายจะรับตำแหน่งเจ้านายของกลุ่มสิงโตเหรอ?!!!”

รพีพงษ์พยักหน้า ในใจก็คาดเดาได้ว่าหงส์จะมีท่าทีแบบนี้

“รพีพงษ์ เรื่องแบบนี้ไม่ใช่ว่าจะสามารถเอามาล้อเล่นได้ตามใจชอบ นายรีบบอกฉันมา นี่มันเกิดเรื่องอะไรกันแน่?”สีหน้าของหงส์ที่มองไปที่รพีพงษ์แน่วแน่จริงจัง

รพีพงษ์ยักไหล่ แล้วพูดว่า: “ไม่ได้ล้อเล่น ท่านธัชธรรมเป็นคนบอกกับฉันเอง”

จากนั้นเขาก็เอาคำบัญชาการเจ้าสำนักออกมา ให้หงส์ดูแวบหนึ่ง

เมื่อตอนที่หงส์เห็นคำบัญชาการเจ้าสำนัก ก็หดตัวลงเช่นกัน ตามกฎของกลุ่มสิงโต เมื่อเห็นคำบัญชาการเจ้าสำนักก็เหมือนราวกับเห็นเจ้านาย รพีพงษ์เอาของสิ่งนี้ออกมาแล้ว ถ้าอย่างนั้นก็น่าจะไม่ใช่เรื่องล้อเล่นแล้ว

เพียงแต่หล่อนไม่เข้าใจ นี่เพิ่งผ่านไปไม่นาน รพีพงษ์ก็กำลังจะเข้ามารับตำแหน่งเจ้านาย ซึ่งมันน่าเหลือเชื่อจริงๆ

ครั้งก่อนที่กลับมา หล่อนได้รับเรื่องที่รพีพงษ์ถูกประจำตำแหน่งให้เป็นผู้ถูกคัดเลือกเป็นเจ้านายคนต่อไปจากพี่ชายทั้งสามคนของตัวเอง ในตอนนั้นหล่อนค่อนข้างตกใจ เพราะรพีพงษ์เพิ่งเข้าร่วมกลุ่มสิงโตได้ไม่นาน ก็ถูกประจำตำแหน่งเป็นผู้ถูกคัดเลือกแล้ว เรื่องนี้ไม่เคยมีมาก่อนในประวัติศาสตร์ของกลุ่มสิงโต

ปรากฏว่านี่เพิ่งผ่านไปไม่นาน ธัชธรรมกลับส่งมอบตำแหน่งเจ้านายให้กับรพีพงษ์ ความเร็วนี้ ก็เร็วเกินไป

“ทำไมเจ้านายถึงได้ส่งมอบตำแหน่งเจ้านายให้กับนายในเวลานี้? หรือว่าผู้อาวุโสเขา….”สีหน้าของหงส์เผยให้เห็นถึงความกังวล

“เรื่องนี้เธอไม่ต้องเป็นห่วง ตอนนี้สภาพของผู้อาวุโสเขายังดีอยู่ เขายกตำแหน่งเจ้านายนี้ให้ฉัน ก็เป็นเพราะครั้งนี้พวกเราได้ประสบกับเรื่องราวบางอย่างที่ประรัสเซีย พวกคุณน่าจะได้รับข่าวคราวจากที่นั่นเร็วๆนี้”

“ตอนนี้เขาเพียงแต่ยกตำแหน่งนี้กับฉันก่อนเท่านั้น เรื่องราวของกลุ่มสิงโตเขายังจะเป็นคนมาจัดการ ทุกอย่างจะเหมือนกันกับที่ผ่านมา”

รพีพงษ์อธิบาย

หงส์ขมวดคิ้ว และถามว่า: “นายและเจ้านายไปประเทศรัสเซียด้วยกันเหรอ?”

ช่วงนี้หล่อนได้ยินมาว่าประเทศรัสเซียเกิดเรื่องใหญ่ แต่รายละเอียดของเรื่องราวที่เกิดขึ้นยังไม่ชัดเจน

ตอนนี้รพีพงษ์พูดแบบนี้ หล่อนรู้สึกว่าเรื่องใหญ่เรื่องนั้นอาจจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับรพีพงษ์และเจ้านาย

เนื่องจากอยู่ในความรู้และความเข้าใจของเขา รพีพงษ์ไปถึงไหน ที่นั่นก็จะมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น

รพีพงษ์อืมรับคำ แล้วพูดว่า: “รายละเอียดของสถานการณ์ เดี๋ยวค่อยคุยกัน เธอช่วยฉันเรียกรวมตัวคนระดับสูงของกลุ่มสิงโตก่อน ฉันจะประกาศเรื่องนี้”

หงส์ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่คิดว่ารพีพงษ์ถือคำบัญชาการเจ้าสำนัก คำสั่งของรพีพงษ์ก็เทียบเท่ากับคำสั่งของเจ้านาย หล่อนไม่สามารถฝ่าฝืนได้

“ฉันจะไปแจ้งให้พวกเขาทราบเดี๋ยวนี้ แต่ว่า….ฉันยังแนะนำให้นายรอจนกว่าเจ้านายกลับแล้วค่อยพูดเรื่องนี้ ช่วงนี้ชื่อเสียงของนายอยู่ในกลุ่มสิงโตไม่ค่อยจะดีมากนัก”หงส์เอ่ยปากพูด

รพีพงษ์นิ่งไปชั่วขณะ เอ่ยปากถามว่า: “ชื่อเสียงไม่ดีเหรอ? ทำไมล่ะ?”

“ความจริงก่อนหน้าที่นายจะกลับมา มีข่าวลือในสำนักงานเกี่ยวกับที่นายกลายเป็นผู้ถูกคัดเลือกเป็นเจ้านายคนต่อไป ท่าทีของทุกคนที่มีต่อเรื่องนี้แตกต่างกันเป็นอย่างมาก เนื่องจากนายอายุยังน้อยเกินไป ที่สำคัญก่อนหน้าที่นายจะปรากฏตัวขึ้นมา ทุกคนคิดว่ามาโดยตลอดว่าผู้ถูกคัดเลือกให้เป็นเจ้านายคนต่อไปคือผู้อาวุโสตปธน”

“ดังนั้นผู้คนเหล่านั้นในสำนักงานใหญ่ที่ให้การสนับสนุนผู้อาวุโสตปธนจึงมีท่าทีที่ไม่ค่อยดีต่อนาย พวกเขารู้สึกว่านายอายุน้อยเกินไป ไม่มีคุณสมบัติเป็นผู้ถูกคัดเลือก”

“ปรากฏว่าตอนนี้นายจะประกาศว่านายได้เข้ารับตำแหน่งเจ้านาย นี่คือลูกระเบิดขนาดใหญ่สำหรับพวกเขาอย่างแน่นอน ถึงเวลาคนที่ให้การสนับสนุนกับผู้อาวุโสตปธนคงจะสร้างความลำบากใจให้กับนายอย่างแน่นอน”

“ที่สำคัญเท่าที่ฉันรู้มา ผู้อาวุโสตปธนก็ไม่ชอบนายเป็นอย่างมาก เขาคือนอกเหนือจากเจ้านายของกลุ่มสิงโต เป็นคนที่มีวัยวุฒิที่สุด ว่ากันตามเหตุผลแล้วต่อให้เจ้านายจะหาเจ้านายใหม่ ก็ควรจะหาเขา”

“ผู้อาวุโสตปธนเป็นคนเจ้าอารมณ์ ตอนนี้นายบอกกับเขาว่านายได้รับตำแหน่งเจ้านายแล้ว ถ้าเขาโกรธมากเกินไป มีความเป็นไปได้ว่าเขาจะลงมือกับนาย”

“ดังนั้นฉันแนะนำนายรอให้เจ้านายกลับมา ค่อยพูดเรื่องนี้”

หงส์อธิบายสถานการณ์ในตอนนี้ให้รพีพงษ์ฟังอย่างจริงจัง

หลังจากที่รพีพงษ์ได้ยิน บนใบหน้าก็ปรากฏรอยยิ้มเจื่อนๆ คาดไม่ถึงภายในของกลุ่มสิงโต ยังมีการต่อสู้แบบนี้

แน่นอนว่าสถานที่ที่มีผู้คน ก็มีสังคม ผู้คนมักจะเพราะมีความคิดหรือผลประโยชน์ที่แตกต่างกัน และกลายเป็นฝ่ายค้านของฝ่ายตรงกันข้าม

ถ้าเป็นที่ผ่านมา เมื่อได้ยินสถานการณ์แบบนี้ที่หงส์พูดถึง รพีพงษ์คงจะรอจนกว่าธัชธรรมจะกลับมาอย่างแน่นอน ให้ธัชธรรมไปพูดเรื่องนี้

เนื่องจากผู้อาวุโสตปธนคนนั้นบ้าคลั่งขึ้นมาจริงๆ เขาคงจะรับมือไม่ไหว

แต่ตอนนี้สถานการณ์ไม่เหมือนกันแล้ว รพีพงษ์กลายเป็นยอดฝีมือของแดนดั่งเทพชั้นยอด

ถึงแม้ในกลุ่มสิงโต สามารถปราบเขาได้ ก็มีเพียงธัชธรรม

ที่สำคัญในสถานการณ์ที่หมดสภาพ ธัชธรรมใช่ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของรพีพงษ์ ไม่ต้องพูดถึงคำที่สอง

ดังนั้นเขาก็ไม่มีความจำเป็นที่ต้องกลัว

ถ้าหากผู้อาวุโสตปธนจะสร้างความลำบากใจให้เขาจริงๆ รพีพงษ์จะใช้ความแข็งแกร่ง ทำให้ยอมรับทั้งปากและใจ

“ไม่เป็นไร เธอรับผิดชอบเพียงแจ้งให้พวกเขาทราบก็พอ”รพีพงษ์เอ่ยปากพูด

เมื่อเห็นรพีพงษ์ยืนกราน หงส์ก็ไม่สามารถพูดอะไรไปมากกว่านั้นได้ ทำได้เพียงไปแจ้งให้คนระดับสูงของกลุ่มสิงโตทราบ ไปประชุมกันในห้องประชุม

ในช่วงเวลาสั้นไป ห้องประชุมของกลุ่มสิงโตก็นั่งเต็มไปด้วยผู้คน

รพีพงษ์ยืนอยู่แถวสุดหน้าของโต๊ะกลมในห้องประชุม มือทั้งสองข้างไพล่ไว้ด้านหลัง รอให้ทุกคนนั่งลง

ทุกคนที่เข้ามาถึงในห้องประชุม ต่างก็จะจ้องมองรพีพงษ์แวบหนึ่ง พวกเขาคาดไม่ถึง คนที่เรียกประชุมในวันนี้ จะเป็นรพีพงษ์

มังกรกับพยัคฆ์และเต่าทั้งสามพี่น้องเข้ามาในห้องประชุม หลังจากที่เห็นรพีพงษ์ ดวงตาก็เปล่งประกาย

ทั้งสามคนเดินตรงไปที่รพีพงษ์ทันที มังกรยิ้มแล้วพูดว่า: “รพีพงษ์ นายน่าจะได้เจอกับน้องสาวของพวกเราแล้วใช่มั้ย ช่วงนี้หล่อนเพื่อนายแล้ว ได้เริ่มแต่งตัว นายต้องพิจารณาดู ยัยนี่แต่งตัวขึ้นมา สวยบาดตาจริงๆ ถ้าหากพลาดไปแล้ว จะเสียใจไปตลอดชีวิต”

รพีพงษ์ทำหน้าเซ็งๆ และเอ่ยปากพูดว่า: “ผู้อาวุโสทั้งสามท่านรีบนั่งลงเถอะ”

ในเวลานี้หงส์เดินเข้ามา เขม็งตาใส่มังกรพวกเขาทั้งสามคน กัดฟันพูดว่า: “พวกพี่สามคนพูดอะไรกับรพีพงษ์อีกแล้ว!”

ทั้งสามคนหัวเราะแฮะๆ รีบนั่งลงที่หน้าโต๊ะ หลีกเลี่ยงไม่ให้หงส์กลายเป็นแม่เสือสาวอีก

เป็นเวลานาน ห้องประชุมเต็มไปด้วยผู้คน ในเวลานี้ร่างสุดท้ายเดินเข้าไปในห้องประชุม คือใบหน้าที่แก่ชราของตปธน

ตปธนจ้องมองไปที่รพีพงษ์แวบหนึ่ง แววตาเยือกเย็น ส่งเสียงเย็นชาว่า: “การประชุมคนระดับสูงของกลุ่มสิงโต ถึงคราวที่คนรุ่นหลังอย่างนายมาเรียกประชุมตั้งแต่เมื่อไหร่? หรือว่านายคิดว่าตัวเองมีความสามารถเพียงเล็กน้อย ก็สามารถครอบงำทุกสิ่งทุกอย่างในกลุ่มสิงโตได้เหรอ!”