แสงสว่างส่องรอดผ่านผ้าม่านเข้ามาทำให้เห็นสองร่างที่นอนกอดกันกลมใต้ผ้าห่มผืนหนา ใบหน้าสวยหวานซุกซบอยู่ที่หน้าอกเปลือยเปล่า ที่กระพือขึ้นลงจากจังหวะการหายใจเข้าออก

พราวฟ้ารู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอีกทีก็ตอนใกล้เที่ยงของอีกวัน ร่างบางจะขยับตัวเพื่อไล่ความเมื่อยขบ แต่ก็ทำไม่ได้ แรงกอดรัดพร้อมกับกำแพงหนาๆ ที่อยู่ข้างหน้าทำให้เธอต้องขมวดคิ้ว

ค่อยๆ หรี่ตาลืมขึ้นเกิดอาการปวดหัวตุบๆ แทบระเบิด

เธออยู่ที่ไหน ไคล์เหรอ พราวฟ้าคิดว่าตัวเองนอนอยู่กับไคล์ แต่พอคิดทบทวนดูอีกทีทำให้เธอจำสิ่งที่เกิดขึ้นไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้านี้ได้ และไม่มีทางที่ไคล์จะกอดเธอไว้แบบนี้

ร่างบางแข็งทื่อทันทีเมื่อจำได้ว่าเกิดอะไรขึ้น ค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมองคนที่กอดก่ายเธอแทบรวมเป็นร่างเดียวกัน

“ลูซ” ปากบางเรียกชื่อเขาเสียงแผ่ว ภาพเหตุการณ์ต่างๆ เมื่อคืนแล่นเข้ามาในหัว

“อืม” ร่างกำยำพลิกตัวนอนหงายแต่ยังไม่ลืมตาเผยให้เห็นหน้าอกแกร่งที่โผล่พ่นออกมาจากผ้าห่ม

พราวฟ้ากลืนน้ำลายลงคอเฮือกใหญ่ ก่อนจะรวบรวมสติของตัวเอง และขยับตัวจะลงจากเตียง

“โอ๊ย” แต่เพราะเธอเคลื่อนไหวเร็วเกินไปทำให้รู้สึกเจ็บตรงส่วนเบาะบาง ถึงเธอจะไม่ใช่ผู้หญิงบริสุทธิ์ แต่ทว่าเมื่อคืนเธอโดนไปหนักพอสมควร และของเขามันก็ไม่ธรรมดา

ปากบางเม้มเข้าหากันพยายามขยับตัวอีกครั้ง

“ว๊าย” แต่ก็ต้องร้องออกมาอย่างตกใจเมื่อเธอโดนรวบเข้าไปกองอยู่บนอกแกร่ง

“ตื่นแล้วเหรอ” น้ำเสียงแสนเซ็กซี่ของเขาทำให้เธอหน้าร้อนผ่าวไปหมด แถมร่างกายของเธอและเขายังเบียดเสียดกันไปมา ทำให้รู้สึกถึงความนุ่มนิ่มของตัวเองที่ทับอยู่บนหน้าอกเขา

“ปล่อยก่อนค่ะ” พราวฟ้าขอร้องเขา รู้สึกว่าน้ำเสียงของตัวเองนั้นแหบแห้งเหลือเกิน

ลูซหรี่ตามองหญิงสาวที่เขากอดนิ่งงัน

“จะไปไหน” เอ่ยถามเสียงเรียบนิ่ง แต่มันก็แฝงไปด้วยความอบอุ่น

“เข้าห้องน้ำค่ะ” หัวใจของพราวฟ้าเต้นระทึก ทั้งน้ำเสียงและสายตาของเขาที่มองเธอ แถมยังมีอ้อมกอดที่กอดเธอไว้ไม่ยอมปล่อยนี่อีก ทำให้เธอทำตัวแทบไม่ถูก

เธอไม่ได้โทษเขาสักนิดกับเรื่องที่เกิดขึ้น เพราะทุกอย่างเธอเป็นคนเริ่ม เธอเป็นคนเรียกร้องจากเขาเอง และเธอคิดว่าผู้ชายแบบเขาคงไม่สนใจเรื่องพวกนี้ มันก็แค่วันไนท์สแตนด์ คนอื่นเขาก็ทำแบบนี้เยอะแยะ

ยิ่งอยู่ในวัฒนธรรมที่ไม่เคร่งเรื่องแบบนี้ด้วยแล้ว ยิ่งไม่ต้องคิดมาก เธอเองก็ไม่ใช่ผู้หญิงบริสุทธิ์อะไร อีกอย่างเธอเองก็ไม่รู้สึกเสียใจหรือรังเกียจสัมผัสของเขาสักนิด

เธอกลายเป็นผู้หญิงร่านอย่างที่บอกไคล์จริงๆ สินะ นอนกับใครก็ได้งั้นเหรอ เธอไม่รู้สึกผิดต่อคนที่เธอรักแล้วใช่ไหมพราวฟ้า

“ลุกไหว” ลูซเลิกคิ้วถาม

“ไหว ปล่อยสิคะ” พราวฟ้าดิ้นออกจากอ้อมกอดเขาอีกครั้ง นี่เขาไม่ได้กำลังล้อเลียนเธออยู่ใช่ไหม

“อืม ไปสิ” ลูซยอมปล่อยเธอให้เป็นอิสระ พราวฟ้าก็พาร่างกายอันบอบช้ำของตัวเองไปยังห้องน้ำโดยไว เพราะเธอไม่ได้ใส่เสื้อผ้าติดตัว จะดึงผ้าห่มออกมาจากเขามันก็คงไม่ใช่ เลยรีบเดินเข้าห้องน้ำและไม่หันมามองหน้าเขาอีก

ลูซมองตามบั้นท้ายงอนงามยิ้มๆ ก่อนจะหลับตาลงอีกครั้ง เขารู้สึกเหมือนนอนยังไม่เต็มอิ่ม

พราวฟ้าจัดการตัวเองในห้องน้ำก่อนจะออกมา เห็นคนตัวโตนอนหลับสบายหายใจเข้าออกสม่ำเสมอก็ถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะเดินไปปลุกเขา

“คุณ..”

“อืม เสร็จแล้วเหรอ” ลูซสะลึมสะลือตื่นก่อนจะถามเธอ

“ค่ะ ฉันว่าคุณควรกลับได้แล้วค่ะ” พราวฟ้าไม่ได้ต้องการจะไล่เขา แต่เขาก็ไม่ควรอยู่ที่นี่

ลูซเลิกคิ้วมองร่างบาง ก่อนจะลุกขึ้นนั่งเผยให้เห็นอกแกร่งที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม พราวฟ้ากลืนน้ำลายลงคอก่อนจะหันหน้าหนี นี่เขาไม่ได้กำลังยั่วเธออยู่ใช่ไหม

เมื่อคืนเธอไม่ได้สังเกตอะไรเลยเพราะความต้องการของร่างกายทำให้เธอมัวเมาแต่อยากจะปลดปล่อย เลยไม่ได้สังเกตรูปร่างของเขาสักเท่าไหร่

มาตอนนี้เธอได้เห็นเต็มตา ลูซเป็นคนที่รูปร่างดีมาก เหมือนนายแบบไม่มีผิด

“ใช้งานเสร็จก็ไล่นะ” คำพูดของเขาทำให้เธอตวัดสายตากลับมามอง ด้วยใบหน้าแดงก่ำ เธอไม่รู้ว่าเธอกำลังโกรธหรือว่าอาย

“เราต่างได้ทั้งคู่ต่างหากค่ะ แต่ก็ขอบคุณนะคะที่ช่วย” พราวฟ้าพูดเสียงห้วน

“แค่ขอบคุณ”

“ค่ะ แค่ขอบคุณก็พอแล้วค่ะ ฉันคิดว่าคุณเองก็คงไม่ต้องการมากกว่านี้หรอกใช่ไหมคะ เรื่องแบบนี้คงเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคุณ ส่วนฉันก็ไม่คิดอะไรมาก วินๆ ทั้งคู่” เธอไม่คิดว่าตัวเองจะต้องมาพูดเรื่องแบบนี้กับใครอีก หลังจากที่ตัดสินใจออกมาจากชีวิตไคล์ เธอคิดว่าจะไม่มีความรักหรือมีเซ็กส์กับใครอีก จะอยู่คนเดียวไปตลอดชีวิต

แต่ทำไมเธอต้องมาเจอเหตุการณ์แบบนี้ด้วย

“หึ โอเค ฉันแล้วแต่เธอ” ลูซลุกขึ้นก่อนจะเดินไปยังห้องน้ำ พราวฟ้าหันหน้าหนีแทบไม่ทัน เพราะร่างกายเขาไม่มีอะไรปกปิดเลยสักนิด แต่เขาก็ไม่อายที่จะโชว์มันต่อหน้าเธอ

ปากบางเม้มเข้าหากันก่อนจะเดินออกจากห้องไป ปล่อยให้เขาจัดการตัวเอง

ลูซหันไปมองคนที่เดินออกจากห้องไป

“วินๆ ทั้งคู่งั้นเหรอ” เขาคิดว่าพราวฟ้าคงเป็นคนดื้อเงียบพอควร ด้านที่เธอแสดงออกคงไม่ใช่ตัวจริงของเธอทั้งหมด นิสัยของเธอเหมือนไม่มั่นใจในตัวเอง แต่ก็ไม่ใช่ เธอแค่กลัวการแสดงออกและพูดความคิดของตัวเองต่อหน้าคนอื่นแค่นั้น

แต่ถ้าเธอไม่มีสติหรือโมโหเธอจะกลายเป็นอีกคน ซึ่งเขาพิสูจน์มาแล้วเมื่อคืน