เมื่อเห็นสีหน้าของฉินจุน จู้หลินหลินก็พูดขึ้นมาทันที

“พี่เสี่ยวจุน พี่ตั้งใจใช่ไหม ? ”

ในความเห็นของจู้หลินหลิน คิดว่าตอนนั้นฉินจุนคงจะมีสูตรยานี้อยู่ก่อนแล้ว หรือเขาบังเอิญนึกถึงสูตรยานี้ขึ้นมาได้ ถึงได้นำสูตรถังเสินหมายเลข 2 ให้เธอผลิต

แต่สูตรยาสำหรับรักษาโรคในผู้ชายที่พูดวันนี้ ถ้าจะบอกว่าจู่ ๆ ฉินจุนก็นึกขึ้นมาได้อีกล่ะก็ มันคงเป็นเรื่องบังเอิญน่าดู

เมื่อครู่เพิ่งทานข้าวกับเหอฮุยมา และหลังจากที่ฉินจุนรู้ว่าเขาเชี่ยวชาญด้านการผลิตยารักษาโรคในผู้ชาย เขาก็บอกว่ามีสูตรยานี้เฉยเลย ใครจะเชื่อว่ามันเป็นเรื่องบังเอิญ ?

หรือว่าฉินจุนมีสูตรยามากมายอยู่ในสมองของเขา และเขาสามารถเขียนสูตรยาออกมาได้ทุกเมื่อที่ประสบปัญหา จะน่าทึ่งได้ขนาดนั้นเชียวหรือ ?

ครั้งก่อนที่ได้สูตรยาถังเสินหมายเลข 2 มาฉินจุนก็พูดออกมาโดยไม่ตั้งใจทำให้เธอประหลาดใจมาก และก็ทำให้บริษัทยาเหวินเหอเปลี่ยนจากบริษัทเล็กๆ มาเป็นบริษัทยาแนวหน้าได้ทันที

แค่สูตรยาสูตรหนึ่งก็ทำให้บริษัทของเธอเกิดการเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ได้ ถ้าฉินจุนยังมีสูตรยาพวกนี้อีก เขาก็คงจะเก่งเกินไปแล้ว

จู้หลินหลินรู้สึกว่าตอนนี้ฉินจุนเปลี่ยนไปมากจริง ๆ ในช่วง 10 ปีที่ผ่านมาเขาได้เรียนรู้และมีประสบการณ์อะไรบ้าง ?

ฉินจุนยิ้ม “ฉันจะเขียนสูตรยาให้เธอเดี๋ยวนี้ ”

หลังจากพูดจบฉินจุนก็จดใบสั่งยา คราวนี้ใบสั่งยามีความซับซ้อนมาก แตกต่างจากครั้งก่อนอย่างสิ้นเชิง

เพราะสิ่งที่ฉินจุนต้องการจะเขียนคือยาครบวงจร

ปัญหาต่างๆของผู้ชายนั้น มีสาเหตุที่แตกต่างกันออกไป

ชีวิตคู่ไม่ราบรื่น บ้างก็เพราะมีความกดดันสูง บ้างก็เพราะการดื่มเหล้าและสูบบุหรี่ บ้างก็เพราะกิจวัตรประจำวัน หรือเป็นหวัดบ่อย เป็นต้น

เพราะเหตุผลที่แตกต่างกันออกไป ดังนั้นแน่นอนว่าการรักษาย่อมแตกต่างกัน ยาในท้องตลาดเหล่านั้นใช้ไม่ได้ผลสำหรับทุกคน และบางคนก็ไม่ได้รับประสิทธิผลเลยหลังจากรับประทาน

ดังนั้นสิ่งที่ฉินจุนต้องการให้ผลิตในครั้งนี้ จึงเป็นผลิตภัณฑ์ยาที่เกือบจะสมบูรณ์แบบในทุกด้าน มีประสิทธิภาพสำหรับทุกคน และไม่มีผลข้างเคียงเลย

สำหรับความเชี่ยวชาญด้านเภสัชวิทยา แทบจะไม่มีใครเทียบฉินจุนได้ ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องยากที่เขาจะพัฒนาสูตรยาได้เช่นนี้

หลังจากที่ฉินจุนเขียนใบสั่งยาเสร็จแล้ว เขาก็เหลือบมองที่จู้หลินหลินและพูดว่า

“สูตรยานี้จะสามารถแก้ปัญหาชีวิตของเหล่าผู้ชายทั้งหลายได้เกือบทั้งหมด และยานี้จะได้รับความนิยมอย่างมาก มันจะมาแทนที่ผลิตภัณฑ์ชนิดเดียวกันทั้งหมด เธอโปรโมทสรรพคุณให้ดี ๆ ได้เลย ”

จู้หลินหลินพยักหน้า ด้วยประสบการณ์จากครั้งที่แล้ว ครั้งนี้จู้หลินหลินเชื่อฉินจุนมากและรู้สึกว่าสูตรยานี้ต้องไม่มีปัญหาอะไรแน่ ๆ

“แล้วถังเสินหมายเลข 2 ก็จะปล่อยไปแบบนี้ และไม่มีการผลิตยานี้อีกเลยงั้นเหรอ ? ”

ฉินจุนยิ้มและพูดว่า “เผยแพร่สูตรยานี้ออกไป ”

“อะไรนะ ? “จู้หลินหลินผงะ พวกเขาทำอุตสาหกรรมนี้ สูตรยาถือเป็นปัจจัยหลัก ถ้าทุกคนรู้สูตรของคุณ ใคร ๆ ก็ผลิตเองได้ ต่อไปจะจดสิทธิบัตรได้อย่างไร คนอื่นจะไม่แย่งธุรกิจเราไปเหรอ ?

ฉินจุนยิ้มและตอบว่า “เธอลองคิดดูว่าทำไมเพื่อนร่วมอุตสาหกรรมเหล่านั้นถึงมุ่งเป้าที่จะเล่นงานเธอ ไม่ใช่เพราะถังเสินหมายเลข 2 ของเธอบีบบังคับให้พวกเขาไม่มีทางรอดเหรอ ดังนั้นพวกเขาจึงรวมตัวกันเพื่อจัดการเธอ แต่ถ้าเธอเอาสูตรยาถังเสินหมายเลข 2 เผยแพร่ออกไป และผู้ผลิตทุกรายสามารถผลิตมันได้ นั่นก็เป็นวิธีแก้ปัญหาให้ตรงจุดสำหรับความขัดแย้งนี้แล้วไม่ใช่เหรอ ? ”

จู้หลินหลินยังคงลังเลเล็กน้อย “แต่สูตรยานี้มีค่ามากเลยนะ ”

มันเป็นสูตรยาที่สร้างประโยชน์มหาศาลให้กับบริษัทของพวกเขาได้ จะไม่หวงแหนได้อย่างไร ?

ฉินจุนยิ้ม “สูตรยาพวกนี้ฉันเขียนลวกๆได้อีกตั้งหลายอัน ไม่ต้องกังวล แจกได้เลย ”

จู้หลินหลินตกตะลึง เธอไม่คิดว่าฉินจุนสามารถทำได้จริง ๆ ไม่น่าแปลกใจที่เลยเขาเป็นหมอเทวดา การเขียนสูตรยานี้ไม่มีใครเทียบได้เลยจริง ๆ

“โอเค ฉันจะลองดู ! ”

……

ในขณะเดียวกัน ในร้านอาหารเมื่อครู่นี้ หลังจากที่พวกฉินจุนออกไป แต่เหอฮุยยังไม่ได้ออกไป

กลับมีเจ้าของโรงงานยามากมายเข้ามาแทนที่

เหอฮุยมองคนเหล่านี้ที่อยู่ตรงหน้าเขาและพูดเบา ๆ

“ทุกท่านที่นั่งอยู่ที่นี่ล้วนเป็นเจ้าของโรงงานผลิตยารักษาโรคเบาหวาน วันนี้เรารวมตัวกันเพื่อจัดการกับบริษัทยาเหวินเหอ นี่เป็นเรื่องของการร่วมมือกัน ผมหวังว่าพวกคุณจะสามารถสนับสนุนผมอย่างเต็มที่และอย่าปล่อยให้จู้หลินหลินได้มีโอกาสหายใจ ”

เจ้าของโรงงานหลายคนพยักหน้า พวกเขาไม่มีวิธีอื่นแล้ว ทันทีที่ถังเสินหมายเลข 2 ถูกปล่อยออกมา ยาทั้งหมดของพวกเขาก็ไม่สามารถขายได้

ทำได้เพียงแค่ร่วมมือกันกดดันจู้หลินหลินเท่านั้น

ตอนที่ทุกคนคุยกันอยู่นั้น ก็มีโทรศัพท์ของใครบางคนดังขึ้น แล้วโทรศัพท์ของทุกคนก็ดังขึ้นพร้อมกัน

พวกเขาหยิบมือถือออกมาดู มีคนดึงเข้าไปในกลุ่มหนึ่ง

หัวหน้ากลุ่มคือจู้หลินหลิน

จู้หลินหลินโพสต์ข้อความในกลุ่มวีแชท

“บริษัทของเราจะหยุดการผลิตถังเสินหมายเลข 2 และตอนนี้จะทำการเผยแพร่สูตรสำหรับถังเสินหมายเลข 2 ”

หลังจากนั้นจู้หลินหลินก็ส่งไฟล์

ทุกคนนึกไม่ถึงเลย แต่ก็รีบคลิกบันทึกอย่างรวดเร็ว ไม่สนจริงหรือไม่แต่บันทึกก่อนแล้วค่อยดู

หลังจากเปิดดูแล้วพบว่ามีสูตรยาจริง ๆ และปริมาณยาก็แม่นยำมาก ๆ พวกเขาทั้งหมดอยู่ในอุตสาหกรรมนี้และภายในชั่วพริบตาพวกเขาก็สามารถรู้ว่าสูตรยานั้นเป็นของจริงหรือปลอม

“ประธานจู้ นี่มันอะไรกัน…… ”

เมื่อพวกเขาส่งข้อความกลับไป เครื่องหมายอัศเจรีย์ก็ปรากฏขึ้น

หมายความว่าจู้หลินหลินก่อตั้งกลุ่มขึ้นมา แจกจ่ายสูตรยา จากนั้นก็ยุบกลุ่มทันที

ทุกคนไม่ได้รับข้อมูลอื่นเลย ยกเว้นใบสั่งยา

ทุกคนมองหน้ากัน จู้หลินหลินเป็นอะไรไป ? ทำไมถึงเผยแพร่สูตรยาออกมา ? หรือว่าถูกกดดันจนไม่อยากทำแล้ว ?

คนอื่น ๆ ต่างก็งุนงง แต่ทุกคนต่างก็ไม่มีใครพูดอะไรออกมา

เหอฮุยก็ไม่ได้สังเกตว่าว่าสีหน้าท่าทางของทุกคผิดปกติ และเขายังคงพูดต่อไปเรื่อย ๆ

ทันใดนั้นนักธุรกิจคนหนึ่งก็เอ่ยว่า “ประธานเหอ ผมว่าคุณไม่ต้องผูกขาดป๋ายซูจื่อแล้วล่ะ พวกเราก็ต้องใช้มันเหมือนกัน ถ้ายังยืนยันจะผูกขาด แบบนี้พวกเราก็หนักใจอยู่นิดหน่อย ”

เหอฮุยตกชะงักไปครู่หนึ่ง “การผูกขาดป๋ายซูจื่อเป็นความคิดของพวกคุณไม่ใช่หรือไง พวกคุณบอกว่าไม่ได้ใช้ป๋ายซูจื่อแล้ว ผมถึงจ่ายเงินมหาศาลเพื่อผูกขาดมัน ! ”

“เหอะเหอะ ประธานเหอ วันนี้กับวันนั้นไม่เหมือนกัน ผมว่าเราไม่จำเป็นต้องมีกับผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งอย่างจู้หลินหลินแล้ว เอาแบบนี้แล้วกัน ผมขอถอนตัวจากการร่วมมือครั้งนี้ ”

“ใช่ ผทก็ขอถอนตัวเหมือนกัน จู้หลินหลินไม่ได้ทำอะไรผิด คนเขามีความสามารถจะไปโทษเธอก็ไม่ได้ถูกไหม ? ”

“ผมก็ถอนตัวเหมือนกัน ประธานเหอ คุณรีบดำเนินการป๋ายซูจื่อด้วยล่ะ ”

“…… ”

เมื่อทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกัน และเลือกที่จะถอนตัวพร้อมกัน เหอฮุยถึงกับตกตะลึง

“พวกคุณเป็นอะไรกันไปหมด ? การผูกขาดป๋ายซูจื่อเป็นความคิดของพวกคุณ ตอนนี้จะมาถอนตัว กำลังล้อเล่นกับผมอยู่เหรอ ? ”

ที่จริงแล้วการผูกนั้นต้องใช้เงินจำนวนมากเพื่อผูกขาด ถ้าไม่ได้เงินคืนมา เงินจะสูญไปอย่างแน่นอน

ก่อนหน้านี้ทุกคนตกลงกันแล้วว่าจะแบ่งปันผลประโยชน์ให้กับเหอฮุย เขาถึงได้เห็นด้วย

ผลสุดท้ายคนเหล่านี้ถอนตัวไม่ทำแล้ว และเหอฮุยก็ต้องรับผลที่ตามมาทีหลังเพียงลำพัง

“เหอะเหอะ ประธานเหอ เรื่องนี้จะมาโทษพวกเราไม่ได้นะ คุณบอกว่าอยากจัดการกับประธานจู้ด้วยตัวเอง เราแค่ให้คำแนะนำก็เท่านั้น ”

“ผมคิดว่าประธานจู้เป็นคนดี ประธานเหอ คุณปล่อยวางซะเถอะ ”