ผู้รักษาสุดแกร่ง - ตอนที่ 338 ยากระตุ้นกำหนัด

ฉินจุนตั้งคำถามอีกครั้ง และมันสมเหตุสมผลมาก สูตรยาทั้งสองนี้ค่อนข้างมีปัญหา เพียงแค่เป็นคนที่มีความรู้ทักษะทางการแพทย์สักหน่อย พวกเขาจะมองออกว่ามียาอีกสองสามตัวเกินมาในสูตรยา แต่โรงงานยาตงหลินกลับไม่ได้สังเกตเห็นเลยว่านี่มันมีปัญหามาก

ฝูตงหลินขมวดคิ้ว เขาแสดงอาการตื่นตระหนกเล็กน้อย "คุณกำลังพูดเรื่องอะไรไร้สาระ สูตรยานี้ตกทอดมาจากบรรพบุรุษของตระกูลเรา ถ้าคุณคิดว่ามันซ้ำกันและไม่จำเป็น นั่นเป็นเพราะทักษะทางการแพทย์ของคุณยังไม่เพียงพอ ! "

ฉินจุนยิ้มเยาะ "คุณจะตื่นเต้นทำไม ผมยังพูดไม่จบ "

ฉินจุนรวมใบสูตรยาทั้งสองเข้าด้วยกัน

"ทุกคนดูสิ ถ้ารวมยาทั้งสองเข้าด้วยกัน เอารากดอกโบตั๋นขาวและกุ้ยจือออก…… ลองดูสินี่มันยาอะไร ? "

วิธีพูดของฉินจุน หรือก็คือเป็นการคิดแบบย้อนกลับจากการคิดแบบคนทั่วไปนั่นเอง เดิมทีแล้ว กุ้ยจือ ซี่ซิน ขิง และตังกุยสี่ชนิดนี้นั้นซ้ำซ้อนกัน แต่ตามความคิดของฉินจุนยาทั้งสี่นี้ถือว่ามีความจำเป็น แต่ก็จะกลายเป็นว่าดอกโบตั๋นสีขาวและกุ้ยจือไร้ประโยชน์ แต่ถ้าเอามารวมกัน……

ทุกคนขมวดคิ้วทันที และแม้แต่ผอ.ฉู่เองก็หยิบมันขึ้นมาและอ่านอย่างรอบคอบเป็นเวลานาน แล้วทันใดนั้นก็พูดขึ้น

"ถ้าเติมน้ำตาลกรวดเข้าไปนิดหน่อย ก็จะกลายเป็นยากระตุ้นกำหนัดเลยไม่ใช่หรือไง ? "

ฉินจุนยิ้มบางๆและยกนิ้วให้อดีตผู้อำนวยการ ดูเหมือนว่าชายชราผู้นี้จะยังเป็นผู้อำนวยการได้อยู่ ถือว่าความรู้ยังอยู่

เมื่อได้ยินว่าเป็นยากระตุ้นกำหนัด ที่ตรงนั้นก็เกิดความโกลาหลวุ่นวายทันที ทุกคนตะลึง ยากระตุ้นกำหนัดคืออะไร ?

สีหน้าของฝูตงหลินเปลี่ยนไปอย่างมาก "อย่ามาพูดเรื่องไร้สาระนะ เมื่อกี้อดีตผู้อำนวยการก็เพิ่งบอกว่ามันขาดน้ำตาลกรวดไป จะมาเรียกว่านี่เป็นยากระตุ้นกำหนัดได้ยังไง ? "

ฉินจุนตอบ "เพราะคุณมันหัวหมอยังไงหละ คุณกลัวว่าจะถูกคนอื่นรู้ ดังนั้นคุณจึงไม่ทิ้งหลักฐานไว้เลย แต่คุณบอกหมอที่เป็นตัวแทนขายของให้คุณ ว่าให้พวกเขาสั่งให้ผู้ป่วยกินกับผลไม้ "

"ผลไม้อุดมไปด้วยน้ำตาล ดังนั้นจึงมีผลเช่นเดียวกับการกินน้ำตาลกรวด "

"ผลไม้ ยาบำรุงกำลัง ยาบำรุงเลือด ของสามสิ่งนี้พออยู่เดี่ยวๆแล้วก็ดูไม่มีอะไร แต่ถ้าเอามารวมกันเมื่อไหร่มันก็จะกลายเป็นยากระตุ้นกำหนัดทันที "

"ยาชนิดนี้ทำให้การทำงานของร่างกายเกินสมรรถภาพ แม้ว่าจะรับประทานโดยกลุ่มผู้ชาย แต่ก็มีผลค้างเคียงอย่างมาก"

"แม้ว่าจะทำให้รู้สึกกระปรี้กระเปร่าและไม่ง่วงเลยโดยไม่ได้นอน แต่นี่เป็นการดึงสมรรถภาพที่มากเกินไปของร่างกาย เมื่อหยุดยาแล้วสภาพจิตใจก็จะเฉื่อยชาทันทีและมีอาการเช่นเวียนศีรษะนอนไม่หลับและ อาการคลื่นไส้จะปรากฏขึ้นมา "

"ทุกคนลองคิดดูนะ ถ้าผู้หญิงทั้งหลายกินยากระตุ้นกำหนัดเข้าไป จะมีผลดีอะไรไหม ? "

คำพูดของฉินจุนทำให้สีหน้าของฝูตงหลินเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน และเขาก็เริ่มลุกลี้ลุกรน

"คุณพูดบ้าอะไร ! ยากระตุ้นกำหนัดอะไร ทุกคนอย่าไปฟังเขา ที่เขาพูดทั้งหมดเป็นเรื่องไร้สาระ ! "

การโต้แย้งของฝูตงหลินไม่มีน้ำหนักอีกต่อไป การวิเคราะห์ของฉินจุนมีทั้งหลักฐานและเหตุผล และ ผู้เชี่ยวชาญหลายคน หลังจากได้ฟังการวิเคราะห์ของฉินจุนแล้ว ต่างก็มองเห็นแก่นแท้ของสูตรยาตัวนี้

ไม่น่าแปลกใจที่หลายคนกินแล้วรู้สึกสดชื่น ไร้สาระจริงๆ นี่มันยากระตุ้นกำหนัด จะไม่รู้สึกกระปรี้กระเปร่าได้ไง ?

มันก็เหมือนกับการได้รับยากระตุ้น เมื่อกินมันเข้าไป พลังงานในร่างกายก็จะมากขึ้น แต่เมื่อฤทธิ์ของยาหมดลง ก็จะเสื่อมโทรมและเฉื่อยชามาก และก็จะไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ในชีวิตประจำวัน

ในกรณีนี้ ทำได้แค่กินยาต่อไปเท่านั้น จากนั้นร่างกายก็จะมีแรงต่อไป

ถ้าให้พูดก็คือยาตัวนี้โดยเนื้อแท้แล้ว มันทำลายร่างกาย !

ตอนนี้ผอ.ฉู่เข้าใจหลักการของยานี้แล้ว ฝูตงหลินนี้เป็นคนลักไก่จริงๆ เขาใช้วิธีนี้ในการโกงผู้ป่วย และที่สำคัญที่สุด เขาโกงโรงพยาบาลของพวกเขา !

ผอ.ฉู่จ้องมองด้วยสายตาโกรธ

"ฝูตงหลิน กรุณาอธิบายเรื่องนี้ให้ทุกคนฟังด้วย ! "

หลังจากนั้นผอ.ฉู่ก็หันหลังกลับและจากไป

การที่เขามาครั้งนี้ เดิมทีเพื่อช่วยให้ฝูตงหลินได้เปรียบ แต่ผลที่ได้คือฝูตงหลินโกงและเขาไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน

หลังจากที่ผอ.ฉู่ออกไปแล้ว ฝูตงหลินเองก็อยากจะออกไปด้วย แต่ทว่าเถียนเจียอิ้นก็เตรียมพร้อมนานแล้ว เขากดฝูตงหลินลงไปที่พื้น และผู้คุ้มกันทั้งหลายต่างก็เข้ามาจับเขาไว้

"อะไรวะ ! พวกแกจะทำอะไร ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ! "

เถียนเจียอิ้นหัวเราะอย่างเย็นชา "ไอ้พ่อค้ายาปลอม เก็บคำพูดของแกไว้พูดกับตำรวจเถอะ ! "

เถียนเจียอิ้นสั่งให้บอดี้การ์ดสองสามคนผลักเขาเข้าไปในรถโดยสาร จากนั้นก็เรียกตำรวจ และรอให้ตำรวจมาจับกุมเขา

เถียนเจียอิ้นเดินมาจับมือกับฉินจุนและยื่นนามบัตรของตัวเองให้อย่างสุภาพ

"หมอเทวดา ไม่ทราบว่าคุณเป็นหมอแผนกไหนหรอครับ? "

ฉินจุนตอบ "ผมไม่ใช่หมอของโรงพยาบาลนี้ ลูกพี่ลูกน้องของผมทำงานที่โรงพยาบาลนี้ ผมเปิดคลินิกของตัวเองอยู่ "

"งั้นหรอ ถ้าอย่างงั้นคลินิกของคุณหมอชื่อว่าอะไร ผมจะไปบ่อยๆแน่นอน ! "

ฉินจุนตอบ "คลินิกซวนหยวนถนนการแพทย์แผนจีน คุณไม่ต้องมาหาผมบ่อยหรอก รักษาสุขภาพน่ะดีที่สุด "

เถียนเจียอิ้นชะงักไปครู่หนึ่งแล้วหัวเราะออกมา "ที่คุณหมอพูดก็มีเหตุผล ไม่เพียงแต่เก่งด้านทักษะทางการแพทย์ตั้งแต่อายุน้อย แต่ยังจิตใจดีอีกด้วย ผมชื่นชมจริงๆ ! วันหลังผมจะไปเยี่ยมคุณอย่างเป็นทางการ ! "

เถียนเจียอิ้นผู้นี้มีความประทับใจในตัวฉินจุนมาก อายุยังน้อยและมีความอดทนที่ดี ต่อหน้าผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์มากมาย เขาพูดได้อย่างคล่องแคล่ว และเขาสามารถหักล้างการหลอกลวงของโรงงานผลิตยาได้ด้วยเหตุผลและหลักฐาน สุดยอดมากๆ

หลังจากที่ทุกคนแยกย้ายกันไปเถียนเจียอิ้นก็ขอให้ฉินจุนช่วยสั่งยาสำหรับการปรับสภาพร่างกายให้กับเสวี่ยหยู่เชียวหน่อย แม้ว่าบุคลากรอื่นๆของโรงพยาบาลเพื่อประชาชนก็สามารถสั่งจ่ายยาให้ได้ แต่เถียนเจียอิ้นไม่ไว้ใจคนอื่นๆแล้ว ดังนั้นเขาจึงขอให้ฉินจุนช่วย

ต่อมาทั้งผอ.โจวและโจวคุนลูกชายของเขาก็ถูกไล่ออกและหลี่จงเจิ้งรองผู้อำนวยการโรงพยาบาลเพื่อประชาชนก็กลายเป็นผู้อำนวยการคนใหม่

หลี่จงเจิ้งเป็นแฟนตัวยงของฉินจุน หลังจากดูอาการของเสวี่ยหยู่เชียวเรียบร้อยแล้ว หลี่จงเจิ้งก็เดินออกมาและกระซิบกับฉินจุนว่า

"ปรมาจารย์ฉิน เราไปคุยกันที่ห้องทำงานฉันหน่อยไหมคะ ? "

ฉินจุนชะงักเล็กน้อย เห็นผู้อำนวยการคนใหม่หัวเราะเบาๆก็ไม่ได้ปฏิเสธอะไร

เมื่อมาถึงห้องทำงาน หลี่จงเจิ้งกล่าว

"ปรมาจารย์ฉิน ตอนนี้ฉันเป็นผู้อำนวยการแล้ว ฉันอยากจะเชิญคุณเป็นผู้เชี่ยวชาญพิเศษในโรงพยาบาลของเรา คุณคิดว่าไง ? "

ฉินจุนชะงัก "ผู้เชี่ยวชาญพิเศษหรอ ? ผมไม่อยากมาทำงานที่โรงพยาบาล "

ฉินจุนต้องการจะพัฒนาคลินิกซวนหยวนให้รุ่งเรืองและก็ใส่ชื่อท่านอาจารย์ไว้ แต่จะให้มาทำงานที่โรงพยาบาล เขาคงไม่ไหว

หลี่จงเจิ้งรีบตอบ "ปรมาจารย์ฉิน ไม่ต้องห่วง ผู้เชี่ยวชาญพิเศษนี้เป็นเพียงชื่อเท่านั้น คุณไม่จำเป็นต้องนั่งให้คำปรึกษา หากเรามีเหตุฉุกเฉินหรือโรคที่รักษาหายยาก เราหวังว่าคุณจะมาช่วยเราที่นี่ โรงพยาบาลของเราก็ไม่ได้รวยอะไรมาก แต่ก็ยังพอให้เงินเดือนคุณได้ทุกเดือน คุณคิดว่ายังไง ? "

ฉินจุนพยักหน้า "เงินเดือนชั่งมันเถอะ เอาส่วนของฉันไปเพิ่มให้หลินเยวี่ยเหยาก็แล้วกัน "

เป็นผู้เชี่ยวชาญพิเศษก็ไม่มีอะไรมาก หากมีโรคที่รักษาไม่หายที่โรงพยาบาลแก้ไขไม่ได้ เขาก็มีความสนใจที่อยากจะตรวจดูเช่นกัน

"โอเค งั้นก็ตามนี้ ฉันจะดำเนินการเรื่องนี้ให้เรียบร้อย ! "