ผู้รักษาสุดแกร่ง - ตอนที่ 192 งั้นเธอต้องสู้แล้วล่ะ

เถียนเสี่ยวหลินก็หมายความเช่นเดียวกัน คราวนี้คอนเสิร์ตไม่มีทางเกิดขึ้นอย่างแน่นอน ยังไงซะพรุ่งนี้จะจัดขึ้นแล้วและประชาสัมพันธ์ไม่ทัน

แฟน ๆ ของเถียนอิงหลายคนซื้อบัตรแล้ว พรุ่งนี้พวกเขาจะไปที่นั่นแน่นอน เมื่อพวกเขาพบว่าคอนเสิร์ตของเถียนอิงถูกเปลี่ยนเป็นของซูเหวินฉี อาจมีบางอย่างเกิดขึ้น

ฉินจุนขมวดคิ้ว "คอนเสิร์ตจะจัดขึ้นไม่ได้เหรอ? พรุ่งนี้ฉันสัญญากับเพื่อนไว้แล้วว่าจะพาเธอมาดู"

ซูเหวินฉีแตะเบา ๆ ที่ฉินจุนด้วยขาของเธอใต้โต๊ะ และกระซิบ

"ฉันจะเปิดโชว์ให้เพื่อนของนายคนเดียว!"

คนที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้ เธอจะทำอะไรสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้ สามารถรู้จักกับพวกเขาได้ก็ไม่เลวแล้ว โอกาสที่จะจัดคอนเสิร์ตในอนาคตมีอย่างแน่นอน

หลังอาหารเย็น ซุนเจี้ยนหมินและคนอื่น ๆ ทิ้งข้อมูลติดต่อของซูเหวินฉีและเถียนเสี่ยวหลิน โดยบอกว่าหากคุณต้องการความช่วยเหลือในอนาคต คุณสามารถโทรติดต่อได้โดยตรง

เถียนเสี่ยวหลินปลื้มใจ เธอไม่เคยคิดเลยว่ามื้อนี้จะสามารถทำหัวหน้าชั้นยอดได้มากมายขนาดนี้ ฉินจุนคนนี้เจ๋งเกินไปหรือเปล่า?

ฉันไม่เคยเห็นมันเลย!

หลังอาหาร ซูเหวินฉียังสงสัยเล็กน้อย และถาม

"นายเจอพวกเขาได้ยังไง?"

ฉินจุนเอ่ย "ฉันเคยรักษาพวกเขาน่ะ"

"อ่อ"

คำอธิบายนี้ค่อนข้างสมเหตุสมผล ทุกคนที่กินธัญพืชไม่ขัดสีจะป่วย ดังนั้น ไม่ว่าเขาจะเป็นใคร เขาจำเป็นต้องมีเพื่อนที่เป็นแพทย์อัจฉริยะ

"ขอบคุณในครั้งนี้นะ! เพื่อนของนายต้องการฟังคอนเสิร์ตของฉันใช่มั้ย? ฉันจะหาที่และร้องเพลงให้เขาคนเดียว ขอบคุณนะ"

"โอเค ตกลงแบบนี้แล้ว ฉันจะจัดหาสถานที่ไว้ พรุ่งนี้ตอนเย็น"

หลังจากแยกโรงแรมออกไปแล้ว เถียนเสี่ยวหลินก็ถามระหว่างทางกลับ

"ฉินจุนคนนี้ ใช่คนที่เธอออกเดตบ่อยรึเปล่า? การค้นหายอดฮิตครั้งก่อน คือเขาใช่มั้ย?"

ซูเหวินฉีพยักหน้า เธอไม่มีอะไรจะซ่อนจากพี่เถียน

เถียนเสี่ยวหลินถามว่า "ตัวตนของเขาคืออะไรกันแน่ และเกี่ยวข้องกับคนผู้มีอำนาจเหล่านี้ได้ยังไง?"

ซูเหวินฉีกล่าวว่า "เขาเคยรักษาคนเหล่านั้น"

ตามคำอธิบายของฉินจุน เธอพูดทวนอีกครั้ง

อย่างไรก็ตามเถียนเสี่ยวหลินขมวดคิ้วเล็กน้อย เคยรักษา?

มันไม่ค่อยเหมือนนะ

แม้ว่าพวกเขาจะเป็นแพทย์อัจฉริยะที่ช่วยรักษาโรคได้ พวกเขาก็จะไม่เคารพมันมากนัก

จากจุดเริ่มต้นของประตู คุณจะเห็นได้จากที่นั่ง ก่อนที่ฉินจุนจะเข้าไป ที่นั่งหลักถูกจองไว้แล้ว หลังจากที่ฉินจุนเข้ามา เขาก็นั่งลงอย่างเป็นธรรมชาติโดยไม่เป็นเกร็งใด ๆ

หลังจากนั่งลง ไม่ว่าจะสั่ง กิน หรือดื่มฉลอง ฉินจุนคือหัวใจหลัก

แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้ใช้ตำแหน่งพิเศษที่ให้เกียรติเมื่อพูด แต่ก็สามารถเห็นได้ ระหว่างคำพูดและพฤติกรรมของพวกเขา ว่า ฉินจุนเป็นคนที่โดดเด่น

ถ้าเป็นแค่หมอ เกรงว่าจะทำไม่ได้ใช่ไหม?

ไม่ว่าผู้ใหญ่เหล่านี้จะมีอำนาจหรือมั่งคั่ง หากเป็นผู้มีอำนาจต่อประเทศ คนประเภทไหนที่พวกเขาจะไม่เคยเห็นบ้าง พวกเขาจะเคารพหมอเพียงคนเดียวมากขนาดนี้ได้อย่างไร?

ฉินจุนคนนี้ ต้องเป็นมากกว่าหมออย่างแน่นอน

แต่เถียนเสี่ยวหลินไม่ได้พูดมากเกินไป แต่ถามแทน

"เธอสองคนไปไกลแค่ไหนแล้ว?"

ซูเหวินฉีส่ายหัว "ยังไม่ได้ถูกเนื้อต้องตัวกันเลย"

เถียนเสี่ยวหลินกล่าวว่า "ถ้าอย่างนั้นเธอต้องสู้แล้ว นี่เป็นเด็กชายที่มีค่าคนหนึ่ง เธอต้องจับเขาให้ได้!"

เถียนเสี่ยวหลินพูดเพียงประโยคดังกล่าว และไม่พูดอีก ซูเหวินฉีสับสน เด็กมีค่าอะไร?

พี่เถียน เป็นอะไรไป?

ในวันธรรมดา หากซูเหวินฉีกำลังมีความสัมพันธ์หรือมีเรื่องซุบซิบ เธอแทบรอไม่ไหวที่จะจับตามอง แต่กลับกลายเป็นว่า สนับสนุนให้เธอมีความรักงั้นเหรอ?

…

อีกด้าน เถียนอิงเต็มไปด้วยไวน์ขาวโดยฉินจุนสาดใส่เธอ นี่เป็นเรื่องน่าละอายสำหรับเธอ หลังจากกินชาและร้องเพลงมานานหลายทศวรรษ ไม่มีใครกล้าทำกับเธอแบบนี้

"ไอ้บ้า! รนหาที่ตาย ขอฉันเช็กหน่อย คนคนนี้เป็นใคร!"

ท้ายที่สุดเถียนอิงเติบโตขึ้นมาในมณฑลฮั่นตง และยังคงมีผู้ติดต่ออยู่ที่นี่ เขารู้รายละเอียดของฉินจุนอย่างรวดเร็ว และรู้ว่าเขาเปิดคลินิกการแพทย์ที่ถนนอีจง

เถียนอิงโกรธเมื่อได้ยินว่าเด็กคนนี้เป็นแค่หมอในคลินิก

"ฉันคิดว่ามันเป็นอะไรบางอย่างที่มีเก่งกาจ มันกลับกลายเป็นหมอกระจอกงั้นเหรอ? ไปตายซะ!"

เถียนอิงคิดอยู่ครู่หนึ่ง และโทรหาฉีเจี้ยนหลงในตงไห่โดยตรง

"ลุงฉีคะ หนูเถียนอิง"

"โอ้ เทียนอิง นานแล้วที่เธอไม่ได้โทรหาฉัน ฉันได้ยินมาว่าเธอกลับมาที่ตงไห่เพื่อมาจัดคอนเสิร์ต?"

ฉีเจี้ยนหลงหัวหน้าตระกูลฉี มีส่วนเกี่ยวข้องกับเถียนอิง ในอดีตครอบครัวเล็ก ๆ ของเถียนอิงไม่ได้อยู่ในกระแสเลย และไม่สามารถเทียบได้กับสามตระกูลหลัก อย่างไรก็ตาม หลังจากเถียนอิงกลายเป็นที่รู้จัก เธอสามารถพูดคุยกับตระกูลฉีได้

หลังจากแลกเปลี่ยนคำทักทายกันครู่หนึ่ง เถียนอิงก็ตรงไปที่ประเด็น และพูดอย่างเข้าใจง่าย ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นในวันนี้ ฉีเจี้ยนหลงโกรธทันที

"มีเรื่องแบบนี้ได้ยังไง? หมอตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งเปิดคลินิก แต่กลับหยิ่งผยองได้ขนาดนี้ ไม่ต้องกังวล ฉันจะช่วยเธอในเรื่องนี้"

ด้วยคำพูดของฉีเจี้ยนหลง เถียนอิงก็โล่งใจ "ถ้าอย่างนั้นขอบคุณมาก ๆ เลยลุงฉีนะคะ"

หลังจากวางสาย ฉีเจี้ยนหลงก็สั่งโดยตรง

"หาคนสักสองสามคน และไปที่ศูนย์การแพทย์ซวนหยวนบนถนนอีจง ให้พวกนั้นทุบร้าน และมัดพวกเขาทั้งหมดให้ฉัน"

"ครับ!"

ในช่วงเวลานี้ตระกูลฉีต่ำต้อยมาก ก่อนที่เศษของตระกูลฉินจะปรากฏตัว ได้ยินมาว่ามีผู้นำซุนและเมิ่งเหวินกังอยู่เบื้องหลัง และพวกเขาไม่ได้ทำอะไรเลย

เป็นผลให้ ลูกชายคนโตของฉีเซียนเสียชีวิต และยังไม่พบว่าใครคือฆาตกร!

ฉีเจี้ยนหลงกำลังโกรธ และกำลังหาอะไรเพิ่มศักดิ์ศรีของเขา วันนี้เรื่องของเถียนอิง มาได้พอดี

ฉีเจี้ยนหลงออกคำสั่ง และกลุ่มอันธพาลสิบกว่าคนที่เลี้ยงดูโดยตระกูลฉีถูกส่งไป

รถตู้ทั้งสองคันขับรถไปที่ศูนย์การแพทย์ซวนหยวน ขณะนี้ ทั้งสามคนอยู่ในโรงพยาบาล และพวกเขายังไม่ได้ออกจากงาน

เมื่อพวกเขาเห็นเจิ้งผิงหลง การแสดงออกของคนเหล่านั้นก็เปลี่ยนไปในทันใด

"นายเจิ้ง ที่แท้ก็ซ่อนตัวอยู่ที่นี่นี่เอง!"

เจิ้งผิงหลงเดิมเป็นบอดี้การ์ดของฉีเจี้ยนหลง แต่หลังจากฆ่าฉีเซียน เขาได้ซ่อนตัวอยู่ในศูนย์การแพทย์ซวนหยวนมาโดยตลอด ในฐานะยามรักษาความปลอดภัย จู่ ๆ คนกลุ่มนี้บังเอิญมาปะทะและพบเขา!

ใบหน้าของเจิ้งผิงหลงเปลี่ยนไปเล็กน้อย แม้ว่าเขาจะสามารถต่อสู้ได้ดี แต่เขาก็ยังไม่ถึงจุดที่สิบกว่าคน คนจำนวนมากที่นี่ในวันนี้ เห็นได้ชัดว่าเขาเตรียมมา

"หมอข่ง หมอเย่ พวกคุณระวัง รีบรายงานคุณฉินเร็ว!"

เจิ้งผิงหลงหยิบไม้ขึ้นมา และถือไว้ในมือของเขา ปกป้องข่งฝานหลินและเย่หวันเอ๋อที่อยู่เบื้องหลังเขา

พวกอันธพาลส่งเสียงอย่างเย็นชา "ลงมือ!"

…

ฉินจุนกำลังหยิบนาฬิกาในร้านนาฬิกา หลังจากที่ครั้งสุดท้ายที่เขามอบให้หวังตงเสวี่ย เขาพบว่ามันดี เขากำลังจะซื้ออีกสองชิ้นสำหรับเย่หวันเอ๋อและข่งฝานหลิน และซูเหวินฉี สำหรับผู้หญิงที่อ่อนแอ การออกไปข้างนอกนั้น ต้องป้องกันอันตราย

ตอนที่เขาหยิบนาฬิกา โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น

ฉินจุนตอบรับ "หวันเอ๋อ เกิดอะไรขึ้น?"

"พี่เสี่ยวจุน! เร็วเข้า …"

เสียงจากอีกฝั่งของโทรศัพท์ดังขึ้นอย่างรวดเร็ว หลังจากที่พูดคำสั้น ๆ ก็ได้ยินเสียงคลิก ราวกับว่าโทรศัพท์ถูกกระแทกโดยบางสิ่ง ตามด้วยเสียงที่ยุ่ง

ฉินจุนขมวดคิ้วอย่างกะทันหัน น้ำเสียงของเย่หวันเอ๋อผิดแปลกไป ราวกับว่ามีบางอย่างมีปัญหา