——–เช้าตรู่ ฉันเก็บสัมภาระและออกจากบ้าน มุ่งสู่ประตูเมืองทิศใต้ ของเมืองป้อมปราการ รามูล์ ซึ่งมีรถม้าจอดอยู่
มีเหล่าชาย หญิง ประมาณ20-30คน อยู่หน้ารถม้าที่แสนหรูหรา หนึ่งในหมู่พวกเขามีสาวงาม ผมสีลูกท้อ สวมชุดขาวบริสุทธิ์ ราวกลับเทพธิดา เธอยิ้มพร้อมกับเลิกชายกระโปรงขึ้น และ—-
“คุณ ไค ไฮเนมัน สินะคะ ผู้ร่วมเดินทางสู่เมืองหลวงในครั้งนี้ โรสเมรี่ ค่ะ เรียก โรส เฉยๆก็พอแล้วค่ะ”
ฉันพยักหน้าให้เธอ ยังไงก็เถอะ โรสเมรี่ เนี้ย ชื่อเดียวกับท่านนักบุญเลยนะ เอาเถอะ เป็นชื่อที่หาได้ทั่วไปในอณาจักรนี้ อาจจะแค่บังเอิญชื่อเหมือนกันก็ได้
“อา ฝากตัวด้วย”
ฉันพยักหน้าให้เธอเล็กน้อย
“เป็นแค่ไอคนไร้ความสารถแท้ๆ ท่าทางเสียมารยาทนั่นมันอะไรกัน !”
จู่ๆเด็กสาวผมแดงสวมชุดสีขาวบริสุทธิ์เต็มยศที่อยู่ด้านหลัง ก็เดินเข้ามากระชากคอเสื้อของฉัน
“แอนนา! หยุดเลยนะคะ! แต่เดิม การร่วมเดินทางกับเขาในครั้งนี้ก็คือความต้องการของฉันเอง การกระทำของคุณรังแต่จะสร้างความอับอายให้ท่านนักบุญดาบกับพวกเราทั้งคู่เปล่าๆ”
“ตะ ต้องขออภัยเป็นอย่างสูงค่ะ”
นึกไม่ถึงเลยเด็กสาว ท่าทางบอบบาง อย่างโรส จะพูดจารุนแรงได้ขนาดนั้น เด็กที่ชื่อ แอนนา รีบปล่อยมือจากคอเสื้อฉัน กระโดดออกไปพร้อมกับจัดท่าทางใหม่
นักบุญดาบที่พูดถึงก็คือ ปู่ของฉันเอง คนที่จัดแจงรถมามุ่งสู่เมืองหลวงให้ฉันในวันนี้ก็คือท่านเอง ฉันอ่านความตั้งใจของปู่ไม่ออก แต่ คนๆนั้นคงไม่ได้ตัดสินใจให้ฉันมาเจอเรื่องอันตรายหรอก การร่วมเดินทางในครั้งนี้คงไม่มีปัญหาอะไร…..ควรจะเป็นแบบนั้น
“ท่านโรส การที่ แอนนา ทำแบบนั้นก็เพราะความซื่อสัตย์ที่มีต่อท่าน โปรดยกโทษให้นางเถอะ”
ถัดจากโรส มีชายเคราแพะ สวมชุดดำทั้งบนและล่าง มีผ้าสีขาวคล้ายผ้ากันเปื้อนติดอยู่ที่อก ก้าวออกมาข้างหน้าเอามือทาบ อก พร้อมกับออกความคิดเห็นอย่างนอบน้อม
“เข้าใจแล้วค่ะ!”
พอพูดแบบนั้น เธอก็เอาฝ่ามือทั้งสองข้างตบแก้มพร้อมกับยิ้มออกมาเหมือนตอนแรก
แบบว่า บางทีเธอคนนี้ก็ให้ความรู้สึกเหมือนสามัญชนอย่างพวกผมแต่ยังคงมีรั้วกั้นระหว่างขุนนางชั้นสูงอยู่
เธอคงเครียดเพราะได้รับแรงกดดันจากคนรอบข้าง เอาเถอะ ฉันคงไม่ยื่นมือเข้าไปยุ่งกับสถาณะการณ์แบบนี้ อย่างไม่คิดชีวิตหรอก
“ถ้างั้น เรารีบออกเดินทางกันเถอะ”
โรสจับมือขวาของฉันและดึงขึ้นรถม้า พร้อมกับการจ้องเขม่งราวกับจะกินเลือดกินเนื้อจากคนรอบข้าง
ฉันถอนหายใจด้วยความรู้สึกราวกลับจะยอมแพ้ให้กับการกระทำของเธอ—
MANGA DISCUSSION