—ผ่านไป7612ปีหลังจากเริ่มเกม

【การทดสอบของเหล่าทวยเทพ(ก็อต ออล์ดิล)】ณ ใต้ดินชั้น350

【การทดสอบของเหล่าทวยเทพ】ทำให้ฉันใช้เวลาติดหล่มอยู่ในดันเจี้ยนมากจนจะเป็นลม ถามว่าทำไมถึงใช้เวลาเยอะขนาดนั้นน่ะเหรอ？แน่นอนว่าแต่ละชั้นนั้นกว้างใหญ่ แต่ยังไม่หมดเท่านั้น แต่ละชั้นยังมีลักษณะเฉพาะสุดแสนพิสดารอีก อย่างเช่น

ชั้น11ถึง50–เป็นเขตที่แม็กม่าประทุตลอดเวลา

ชั้น51ถึง100–เป็นเขตเยือกแข็งที่ถูกล้อมไปด้วยน้ำแข็ง

ชั้น101ถึง150–เป็นเขตทะเลทราย ซึ่งจะมีหอกทรายผุดขึ้นมาแทงจากพื้นพร้อมกับทรายที่เข้าโจมตีราวกับสิ่งมีชีวิต

ชั้น151ถึง200–เป็นเขตที่ดันเจี้ยนจมอยู่ใต้น้ำยิ่งไปกว่านั้นน้ำยังมีคุณลักษณะพิเศษที่จะคอยดูดHPออกไปเรื่อยๆอีก

ชั้น201ถึง250–เป็นเขตที่เต็มไปด้วยพายุที่มีคมมีด ซึ่งคมมีดวายุจะพุ่งเข้าเชือดเฉือนตลอดเวลา

ชั้น251ถึง300–เป็นโซนสายฟ้า ซึ่งมีฟ้าผ่าตลอดเวลา

ฉันไม่มีวิธีรับมืออย่างเป็นรูปธรรม กลยุทธ์ก็มีแต่ต้องดูดซับสถาณะผิดปกติทั้งหมดและปรับตัวเข้ากับมัน ด้วยเหตุนี้ผลที่ได้คือ ได้รับสกิล【ปรับตัวเข้ากับความร้อน】【ปรับตัวเข้ากับน้ำแข็ง】【ปรับตัวเข้ากับทราย】【ปรับตัวเข้ากับลม】【ปรับตัวเข้ากับน้ำ】และ【ปรับตัวเข้ากับสายฟ้า】มาครอง

แล้วก็เขตหลังจากชั้น300เป็นพื้นที่ ที่เต็มไปด้วยมังกรหลายเผ่าพันธุ์จนมาถึงชั้น350 ณ วงแหวนเวทย์ใจกลางห้อง

ซึ่งมีมังกรทองตัวเล็กเจิดจรัสนอนอยู่ พอเข้าใกล้มังกรทองที่นอนราบอยู่ มีแค่ดวงตาของมันที่มองมาที่ฉันด้วยท่าทีเหมือนกำลังขู่เล็กน้อย ดูเหมือนจะแตกต่างจากมังกรที่อยู่แถวนี้พอสมควร

จากบททดสอบชั้น300 ฉันเอาชนะ【ราชาพยัคฆ์อัศนี】และได้รับ【ผ่าอัศนี】มา พอดึงออกจากฝัก ดูเหมือนมันจะเป็นดาบที่มาจากต่างโลก ที่เรียกว่า【นิฮนโต(ดาบญี่ปุ่น)】มันเข้ากับวิชาดาบของฉันในตอนนี้มากเลยล่ะ

“เอาล่ะ มังกรทองเอ๋ย ！มาฆ่ากันจนกว่าจิตวิญญาณจะเดือดพล่านกันเถอะ”

ฉันตะโกนออกมาพร้อมกับชี้ปลาย【ผ่าอัศนี】ไปที่มังกรทอง มันตอบรับอย่างขี้เกียจพร้อมกับลุกขึ้นและหันคอมาทางฉัน

『บททดสอบที่แปด—ปราบ มังกรทองฟาฟเนียร์–เริ่มขึ้นแล้ว』

เสียงผู้หญิงที่เหมือนกับเครื่องจักรดังก้องในหัวเหมือนทุกที การต่อสู้ระหว่างพวกเราก็ได้เริ่มขึ้น

— ปัจจุบัน ณ ชั้น349 ฉันรอดชีวิตกลับมาได้ในสภาพปางตาย

“ฮะ！ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าๆ！”

ฉันระเบิดหัวเราะออกมาพร้อมกับทรุดตัวลงพื้นหินเย็นยะเยียบ

แพ้แล้ว แพ้ราบคาบ ไม่ได้เกี่ยวกับความแตกต่างของพลังกายเลย การฟันของฉันไม่ได้ผลกับมันเลยซักนิด ไม่ใช่แค่การฟันจากใบดาบเท่านั้น รวมไปถึงการโจมตีที่เกิดจากคลื่นกระแทกก็ไม่ได้ผลเช่นกัน การโจมตีจากดาบทะลุผ่านไม่ได้ อาจจะเรียกได้ว่า【ต้านทานกายภาพ】ไม่สิ 【กายภาพไร้ผล】ก็ไม่ได้พูดเกินจริง ไม่ว่าจะเพิ่มกำลังกายมากแค่ไหนจนถึงตอนนี้ก็โค่นมันไม่ได้

ดี！นี่แหละคือเป้าหมายในการพิชิตต่อไปของฉัน 

ฉันกลับขึ้นสู่ชั้นบนอย่างกระตือรือร้น

ว่าก็ว่าเถอะ ถ้าไม่ทำอะไรซักอย่างกับ【กายภาพไร้ผล】นั่นล่ะก็ ไม่มีทางชนะแน่ ถ้าวิชาดาบใช้ไม่ได้ผลก็มีแต่ต้องหาวิธีอื่น

จะว่าไป เกี่ยวกับตำราเวทย์ เพระฉันมีกิฟท์อย่าง【ผู้ที่ไร้ความสามารถที่สุดในโลก】ที่ไม่ว่าจะพยายามซักแค่ไหนก็ทำสัญญากับมันไม่ได้ก็เลยโยนมันลงไอเทมบ็อกไป

โดยทั่วๆไปแล้ว นอกจากผู้ทำสัญญาแล้วคนอื่นจะไม่สามารถอ่านตัวอักษรในตำราเวทย์ได้ แต่ถ้าถอดรหัสมันได้ อาจจะได้ภูมิปัญญาด้านเวทย์มนต์ที่เป็นประโยชน์ก็ได้

แน่นอนว่าโดยปกติแล้ว คงไม่มีใครคิดจะพยายามอ่านตัวอักษรที่อยู่ในตำราเวทย์หรอก เพราะถ้าทำแบบนั้น มีโอกาศที่สมองจะไหม้ซึ่งเป็นอันตรายต่อชีวิตแต่ ฉันไม่ใช่คนประเภทที่จะลังเลกับอีแค่อันตรายแค่นั้น แล้วอีกอย่าง ยิ่งอุปสรรคยากลำบากเท่าไหร่ ก็ยิ่งเกิดความร้อนรุ่มที่อยากจะผ่าอุปสรรคนั้นให้ได้มากเท่านั้น ไม่มีตัวเลือกที่จะไม่ทำ

ฉันกรอกน้ำอมฤตเข้าปากพร้อมกับนอนลงและเริ่มอ่านตำราเวทย์