ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 5230 ซื้อบ้าน！1
ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 5230 ซื้อบ้าน！1
หลิวม่านฉงที่ได้รับให้เข้าทำงานอย่างแน่นอนแล้ว ตอนที่ออกจากมหาวิทยาลัยจินหลิงนั้น ก็ลิงโลด วิ่งเหยาะๆไปตลอดทาง
ทุกคนต่างไม่มีใครคาดคิดว่าหญิงสาวผู้มีสติปัญญาใบหน้าสะสวยคนนี้ จะเป็นเหมือนกับเด็กน้อยคนหนึ่ง ที่กระโดดโลดเต้นคึกคักมีชีวิตชีวา ความต่างและไม่เข้ากันนี้ทำเอาผู้คนต่างพากันฉงนสนเท่ห์กันอย่างมาก
หลิวม่านฉงออกจากมหาวิทยาลัยจินหลิง เดินไปไม่กี่ร้อยเมตรแล้วเลี้ยวตรงหัวมุมถนน ข้างทางที่ตำแหน่งช่องจอดรถ พี่เสียนกับคนขับรถโรลส์รอยซ์ยังคงจอดรออยู่
เมื่อเห็นหลิวม่านฉง พี่เสียนก็รีบลงมาจากรถ พูดด้วยรอยยิ้มที่นอบน้อม“คุณหลิวดีใจอย่างนี้ ดูท่าการสัมภาษณ์ของวันนี้จะต้องทำให้คุณพอใจอย่างมากแน่ๆ”
หลิวม่านฉงมีความสุขอย่างมาก พูดด้วยรอยยิ้ม“พี่เสียน สมพรปาก ฉันผ่านการสัมภาษณ์ของพวกเขาแล้ว และได้รับการเข้าทำงานด้วย พวกเขาให้ฉันจัดตารางเวลาใหม่ พรุ่งนี้เช้าเดินทางมาเซ็นสัญญาอย่างเป็นทางการกับพวกเขา เมื่อเป็นแบบนี้ฉันก็แค่รอวันที่จะได้เข้าทำงานอย่างสบายหายห่วงแล้ว”
“เยี่ยมไปเลย！”พี่เสียนก็ดีใจมากเช่นกัน รีบเอ่ยขึ้นว่า“คุณหลิววันนี้วันดีสมปรารถนาตั้งแต่ก้าวแรก ดังนั้นต้องฉลองกันหน่อย ฉันจะโทรไปแจ้งคุณท่าน บอกข่าวดีเรื่องนี้ให้ท่านได้รับทราบ ”
พูดจบ เธอก็ถามหลิวม่านฉง“ค่ำนี้คุณหลิวอยากจะทานอะไรคะ？ฉันจะลงมือเข้าครัวเอง ！”
หลิวม่านฉงกล่าวด้วยรอยยิ้ม“ขอบคุณพี่เสียนค่ะ！”
พูดจบ เธอก็นึกอะไรขึ้นมาได้ รีบกล่าวว่า“เอ่อพี่เสียน ช่วยพาฉันไปดูบ้านก่อนได้ไหม？ที่ตึกTomson Rivieraที่พี่เคยพูดก่อนหน้านั้น ถ้ามันใช้ได้ วันนี้เราก็ทำสัญญาซื้อกันเลย มาคราวนี้อะไรที่ควรทำก็ทำให้มันเสร็จๆไปทีเดียว ”
พี่เสียนพูดอย่างไม่ลังเล“ไม่มีปัญหาค่ะ งั้นตอนนี้เราไปที่นั่นกันเลย ฉันจะพาคุณไปที่สำนักงานขายค่ะ”
Tomson Rivieraในเมืองจินหลิง ตอนที่เปิดโครงการใหม่ๆนั้นได้รับความนิยมอย่างมาก แต่เมื่อผ่านไปหนึ่งปี ตึกนี้ก็ยังขายออกไปไม่หมด แม้วิลล่าจะถูกขายออกไปจนหมด แต่ห้องชุดก็ยังมีบางส่วนที่ยังขายอยู่
เหตุผลนั่นก็เพราะ ตำแหน่งที่ตั้งของตึกกับราคานั้นค่อนข้างสูง และก็ยังเป็นย่านพื้นที่อยู่อาศัยที่มีอาคารทั้งสูง-ต่ำกระจายอยู่ทั่วไป
ย่านที่อยู่อาศัยที่มีอาคารทั้งสูงและต่ำแบบนี้จุดสนใจหลักก็ย่อมต้องเป็นที่วิลล่าระดับไฮเอนด์อยู่แล้ว หากเป็นไปได้ เจ้าของโครงการก็ย่อมต้องการที่จะสร้างให้เป็นชุมชนวิลล่าทั้งหมด แต่เพื่อให้เป็นไปตามข้อกำหนดของฝ่ายบริหารสำหรับงอัตราส่วนของพื้นที่อาคาร ก็จำต้องจัดสรรที่ดินส่วนหนึ่งสำหรับการปลูกสร้างอาคารสูงเพื่อที่อยู่อาศัยด้วย
คนมีฐานะจริงๆ ก็จะซื้อวิลล่าหรูที่มีราคาแพงหลักร้อยล้าน จนถึงหลักพันล้านเหล่านั้น ส่วนห้องชุดที่ราคาตั้งแต่สิบล้านจนถึงสามสิบล้าน ตำแหน่งที่ตั้งก็ค่อนข้างที่จะไม่ค่อยเวิร์คเท่าไร
สามารถใช้เงินจำนวนมากขนาดนี้มาซื้อบ้านได้ แม้จะไม่ใช่มหาเศรษฐีอันดับต้นๆ แต่อย่างน้อยๆก็เป็นคนชนชั้นกลาง
ความหยิ่งในศักดิ์ศรีของคนชนชั้นกลางนั้นอันที่จริงแล้วก็แข็งแกร่งอย่างมาก ในความคิดของพวกเขาส่วนใหญ่ ตัวเองก็เป็นชนชั้นคุณภาพของสังคม ดังนั้นก็จึงขอยอมเป็นหัวไก่ดีกว่าเป็นหางหงส์
ในตอนที่พวกเขาซื้อบ้านนั้น ก็ยินดีที่จะซื้อในชุมชนที่มีพื้นที่ราบเรียบ อีกทั้งตำแหน่งที่ตั้งก็ไม่จำเป็นต้องหรูหรามาก จากนั้นก็ซื้ออาคารที่มีพื้นที่ขนาดใหญ่ในนั้น
ที่พวกเขาไม่ต้องการเลยก็คือ ย่านที่มีอาคารสูงต่ำอยู่รวมกัน ทั้งที่ตัวเองก็มีทรัพย์สินอยู่กว่าหลายสิบล้านแล้ว มาซื้ออยู่ในย่านชุมชนนี้ ไม่เพียงไม่รู้สึกถึงความสงบสุข แต่กลับยังต้องถูกเจ้าของวิลล่ามาคอยมีอิทธิพลเหนือกว่าในทุกวัน
หากอาศัยอยู่ในย่านชุมชนระดับกลาง ขับรถราคาหลักล้าน โดยทั่วไปแล้วก็ถือว่าหรูแล้ว แต่ในย่านชุมชนหรูอย่างTomson Rivieraนี้ พูดอย่างไม่เกินจริง แม้แต่แม่บ้านที่ทำงานในวิลล่า ออกไปซื้อกับข้าวในทุกวันก็ยังเทียบไม่ได้เลย โรงจอดรถใต้ดินในย่านนี้ รถยนต์ที่ราคาสามล้านนั้นมีมากเกินกว่าครึ่ง ที่ราคาต่ำกว่าสามล้าน โดยส่วนใหญ่ก็ผลิตจากประเทศหมู่เกาะในแถบตะวันออก หรือจะเป็นรถหรูสำหรับครอบครัวขนาดใหญ่ก็จะมีราคาที่สูงเพิ่มมากขึ้นไปอีกหลายแสน
YOU MAY ALSO LIKE
