ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4364 ผู้ติดต่อ
บทที่ 4364 ผู้ติดต่อ
ชายคนนั้นพูดว่า:”ในชีวิต ภรรยาของฉันเลี้ยงดู และเวลาอื่นจะได้รับการฝึกจากทหารหน่วยกล้าตายอาวุโส หลังจากอายุครบสิบหกปี จะกลายเป็นทหารหน่วยกล้าตายรุ่นต่อไป และเริ่มปฏิบัติงานให้กับองค์กร ถ้าโชคดีอยู่ถึง60ปี แล้วยังไม่ตายก็อยู่เป็นอาจารย์ให้เยาวชน”
เย่เฉินถามว่า:”ทหารหน่วยกล้าตายเคยคิดที่จะต่อต้านบ้างไหม?”
“แน่นอน”ชายคนนั้นพูดว่า:”ทหารหน่วยกล้าตายทุกรุ่นมีคนอยากต่อต้าน แต่ก็ไม่มีความหมายอะไร เราออกจากองค์กร อย่างมากชีวิตของเราก็มีเพียงเจ็ดวันเท่านั้น เมื่อก่อนมีคนไม่เชื่อ มักจะรู้สึกว่าพวกเขาสามารถต้านพลังในร่างกายของได้ แต่ก็ตายไปหมดโดยข้อยกแล้ว”
เมื่อพูดถึงนี้ ชายคนนั้นพูดเสริมว่า:”องค์กรยังมีกฎเกณฑ์ที่เข้มงวด ทรยศหนีไปคนเดียว จะโดนไปทั้งครอบครัว ถ้าฉันอยากหนี ไม่ต้องพูดก่อนว่าฉันจะอยู่รอดถึงเจ็ดวันไหม ภรรยาและลูกๆ ของฉันต้องถูกฆ่าตายหมด ดังนั้นเราก็เลยเป็นเหมือนทาส ที่ถูกคนผิวขาวควบคุม ไม่มีโอกาสต่อต้าน”
เย่เฉินถามด้วยความสงสัย:”คุณรู้จักคนผิวขาวและทาสด้วย เคยเรียนพวกนี้เหรอ?”
“เคยเรียน”ชายคนนั้นพยักหน้า:”ตอนเราเด็กๆ มีหลักสูตรมากมายให้เรียน จึงมีรากฐานทางวัฒนธรรมบางอย่าง”
เย่เฉินถามเขาว่า:”ปกติพวกคุณอาศัยอยู่ที่ไหน? ประเทศไหน?”
“ไม่รู้……”ชายคนนั้นส่ายหัวและพูดว่า:”เท่าที่ฉันรู้ เราเคยอาศัยอยู่ในฐานใต้ดิน ตั้งแต่ทหารหน่วยกล้าตายรุ่นปู่ของฉัน และฐานนั้นก็ขยายใหญ่ขึ้นทุกวัน ตอนนี้มาตราส่วนเทียบได้กับเมืองใต้ดินเล็กๆ ทุกครั้งไปทำภารกิจ องค์กรจะจัดทำรายชื่อภารกิจ แล้วฉีดยาให้ทุกคนที่อยู่ในรายชื่อ หลังจากฉีดยาไป เราจะไม่รู้อะไรเลย ตื่นมาอีกที ก็ถึงที่ๆ ต้องทำภารกิจแล้ว”
พูดไป เขาหยุดเล็กน้อย แล้วพูดต่อ:”ก็เหมือนครั้งนี้ หลังจากเราฉีดยาตอนอยู่ใต้ดิน ตื่นขึ้นมาก็ถึงนิวยอร์กแล้ว”
เย่เฉินขมวดคิ้ว และถามว่า:”แล้วคุณทำงานอย่างไร? ใครมอบหมายงานให้คุณ? ใครเป็นคนให้คุณไปที่สนามกีฬา?”
ชายคนนั้นโพล่งออกมา:”ผู้นำทาง”
“ผู้นำทาง…..”
เย่เฉินพึมพำเบาๆ และถามว่า:”คุณเคยพบกับผู้นำทางไหม?”
“ไม่เคย”ชายคนนั้นอธิบายว่า:”ฉันไม่รู้ว่าผู้นำทางเป็นใครกันแน่ ตอนที่เรามานิวยอร์กครั้งนี้ ตอนตื่นขึ้นมา ก็อยู่ในโรงรถที่ปิดไปแล้ว ซึ่งองค์กรได้ทิ้งอุปกรณ์ที่จำเป็นสำหรับภารกิจ และข้อมูลบางอย่างแล้ว ในข้อมูลยังระบุเป้าหมาย เครือญาติของเป้าหมาย ความสัมพันธ์ทางสังคม ตลอดจนยอดฝีมือที่อยู่รอบตัว เพราะเรารู้ว่าจะมีนักบู๊ระดับสูงหลายคน ดังนั้นจึงเตรียมอาวุธที่เพิ่มพลังให้เราโดยเฉพาะแล้ว และยังเตือนเราว่าควรใส่ใจอะไร และควรใช้กลวิธีใด จากนั้นจึงให้เวลาเราในการทำความคุ้นเคยกับข้อมูลช่วงเวลาหนึ่ง แล้วเราก็รอการแจ้งการออกไป หลังจากไปถึงที่เกิดเหตุ ผู้นำทางผ่านการส่งต่อ และบอกเวลาที่เหมาะสมในการโจมตีกับเรา”
เย่เฉินถามว่า:”ส่งต่อหมายความว่าอย่างไร?”
ชายคนนั้นพูดว่า:”องค์กรไม่อนุญาตให้เรามีการติดต่อกับผู้นำทางโดยตรง ดังนั้นผู้นำทางจะเชื่อมโยงสถานการณ์กับผู้ติดต่อของเธอในองค์กร จากนั้นผู้ติดต่อจะส่งข้อความให้ฉัน”
เย่เฉินถามเขาว่า:”ผู้ติดต่อของคุณส่งข้อความให้คุณอย่างไร?”
ชายคนนั้นตอบว่า:”พวกเขาทิ้งอุปกรณ์สื่อสารไว้ให้เรา แต่มีแค่อุปกรณ์ของฉันเท่านั้น ที่จะได้ยินเสียงผู้ติดต่อ”
เย่เฉินถามต่อ:”ผู้ติดต่อของคุณเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง?”
ชายคนนั้นส่ายหัว:”ใช้เครื่องเปลี่ยนเสียง ฉันก็ไม่รู้ว่าผู้ชายหรือผู้หญิง”