ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 430
บทที่ 430
พูดจบ ลากเฉียนหงเย่นออกไปทางด้านนอก
สาวนายหน้าที่อยู่ด้านข้างเก้อเขินอย่างหาที่เปรียบไม่ได้แล้วเดินตามไป แม้ว่าเธอจะได้ยินคำพูดของหม่าหลัน ว่าลูกค้าทั้งสองคนนี้จะเลว ถึงยังไงลูกค้าก็คือพระเจ้า
เฉินซูอี๋เห็นลองคนนี้ออกไป อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ: “พี่หลัน ญาติสองคนของคุณแปลกมาก คิดว่าฉันโง่เหรอ?เอ่ยปากก็อยากจะซื้อบ้านของฉันราคาแปดล้าน……”
หม่าหลันพูดว่า: “พวกเขาเหรอ เดี๋ยวก็จะล้มละลายแล้ว ไม่มีเงินเลย แค่พวกจนๆเท่านั้นเอง แม้ว่าคุณจะรับปากเขาสองคนว่าขายบ้านแปดล้าน ไม่แน่ว่าพวกเขาจะสามารถจ่ายได้!”
เฉินซูอี๋พยักหน้า พูดว่า: “ทำให้เสียอารมณ์จริงๆ พวกเราไม่ต้องไปสนใจพวกเขา ไปเล่นไพ่ต่อกันเถอะ!”
……
เซียวฉางเฉียและภรรยาเฉียนหงเย่นออกไปจากคฤหาสน์ ก็ได้เริ่มเอ่ยปากด่าว่าข้างทาง!
ดังนั้นไม่กล้าด่าต่อหน้าหม่าหลัน ที่สำคัญคืออิจฉาลูกเขยของเธอเย่เฉิน
ถ้าหากว่าโดนตีจริงๆ ถือเป็นการเสียเปรียบครั้งใหญ่
นายหน้าตามทั้งสองคน รอให้ทั้งสองคนด่าให้พอ ถึงได้ถามอย่างระมัดระวังว่า: “คุณเซียว คุณผู้หญิงเฉียน คุณสองคนยังจะดูบ้านหลังอื่นอีกไหม?”
เฉียนหงเย่นสีหน้าแย่อย่างหาที่เปรียบไม่ได้ จ้องไปที่เธอครู่หนึ่ง ด่าว่า: “มองหาแม่ง ไสหัวไป!”
พูดจบ ลากเซียวฉางเฉียนก็ได้ออกไปจากหมู่บ้าน
หญิงสาวน้อยใจน้ำตาไหลตลอด แต่เพราะว่านิสัยค่อนข้างอ่อนหวาน ก็ไม่ได้ตามไปเอาเรื่อง
แต่เฉียนหงเย่นขณะที่เดินออกไปด้านนอก กลับว่ายิ่งคิดยิ่งโมโห อดไม่ได้ที่จะพูดกับเซียวฉางเฉียนว่า: “หม่าหลันนี้ มีเงินเหม็นๆไม่กี่ก้อนไม่รู้ว่าจะเอาไปไว้ไหน!คุณดูนางตัวดีนี่มันเย่อหยิ่ง ยังจะประกาศออกมาว่าตัวเองเดี๋ยวก็จะเข้าพักในTomson Riviera ฉันหวั่นใจแทนเธอจริงๆ คฤหาสน์หลังนั้นเป็นของใครกันแน่ ในใจเธอไม่รู้เหรอ? ถ้าไม่มีไอ้สวะเย่เฉินออกไปหลอกลวงคนไปทั่ว เธอจะมีอะไรได้!อ้าย เธอหน้าด้านจริงๆ มันน่าโมโหจริงๆ!”
เซียวฉางเฉียนสีหน้าเย็นชา พูดด้วยความเห็นด้วย: “ผู้หญิงสารเลวคนนี้ ก็ทำเกินไปจริงๆ!”
ขณะที่พูด เขาก็ได้ถอนหายใจเฮือกหนึ่ง พูดอย่างจนใจว่า: “แต่ว่า ตอนนี้พวกเราก็ทำอะไรเธอไม่ได้ใครใช้ให้ตระกูลเซียวของพวกเราใกล้จะไม่ไหวแล้ว ไม่ว่าจะเป็นคนเป็นหมาก็มาเหยียบซ้ำ…….”
เฉียนหงเย่นอดไม่ได้: “งั้นพวกเรายังซื้อบ้านไหม? ไม่ซื้อละก็แม่คุณยังจะเอาเงินจากคุณแปดล้านนะ!”
“ซื้อ แน่นอนต้องซื้อ!”เซียวฉางเฉียนพูดว่า: “ต้องซื้อบ้านแน่นอน แต่ว่าไม่ใช่ตอนนี้”
เฉียนหงเย่นรีบถามไปว่า: “จะซื้อเมื่อไหร่?”
เซียวฉางเฉียน: “หม่าหลันผู้หญิงเลว ตอนนี้มีเงินหน่อย จากที่ฉันดูแล้ว เราจัดฉากกันขึ้นมาน่าจะดีกว่านะ”
“จัดฉาก?จัดฉากอะไร?” สีหน้าของเฉียนหงเย่นตกใจ
สีหน้ามึดดำเซียวฉางเฉียนพูด: “เธอไม่ใช่ชอบเล่นการพนันเหรอ? พวกเราก็จัดฉากพนัน ใช้กำไรเล็กน้อยดึงดูดเธอเข้ามา หลอกล่อให้เธอเล่นเดิมพันหนัก จากนั้นให้ไอ้โกงเล่นตุกติก หลอกเอาเงินของเธอมาให้หมด!”
พูดมาถึงตรงนี้ เซียวฉางเฉียนยิ้มเยาะ พูดว่า: “จะให้ดีก็คือหลอกให้เธอเอาคฤหาสน์Tomson Rivieraมาค้ำประกันให้กับพวกเรา อย่างนั้นละก็ พวกเราก็สามารถฟื้นตัวได้แล้ว!”