ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4281 ผ่อนคลายอย่างเต็มที่
บทที่ 4281 ผ่อนคลายอย่างเต็มที่
วันต่อมา
เป็นวันเสาร์พอดี
เนื่องจากเซียวชูหรันคิดอยู่ตลอดเวลาว่าอยากจะไปชมคอนเสิร์ตที่นครนิวยอร์ก จึงเสนอกับเย่เฉิน อยากอาศัยโอกาสนี้ ไปถึงนครนิวยอร์กไว ๆ หน่อย เดินเล่นที่นครนิวยอร์ก ไปชมคอนเสิร์ตตอนกลางคืน จากนั้นตอนกลางคืนก็พักอยู่ที่นครนิวยอร์กหนึ่งคืน พรุ่งนี้เดินเที่ยวอีกวันหนึ่ง คืนวันอาทิตย์ค่อยกลับมา
เย่เฉินรู้สึกว่าในวันปกติที่ภรรยาไปเรียนหนังสือนั้นลำบากมาก ก็ย่อมอยากอาศัยโอกาสนี้พาภรรยามาผ่อนคลายอย่างเต็มที่
ครั้นแล้ว เขาจึงตอบรับข้อเสนอของเซียวชูหรันโดยไม่ต้องคิดเลย จากนั้นให้คนช่วยตัวเองจองห้องที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกงของนครนิวยอร์กเอาไว้ล่วงหน้าหนึ่งห้อง
หลังจากทั้งสองคนทานมื้อเช้าแล้ว จึงขับรถมุ่งไปยังนครนิวยอร์ก
ตามความเข้าใจเล็กน้อยของเซียวชูหรันที่มีต่อนครนิวยอร์กในเมื่อก่อน เย่เฉินจึงพาเธอไปไทม์สแควร์ ต่อจากนั้นพาไปดูอนุสาวรีย์เทพีเสรีภาพ ที่มีชื่อเสียงโด่งดังอีกด้วย
ตอนที่ทั้งสองคนเที่ยวเตร่ไปทั่งนั้น สิบกว่าคนของตระกูลอาน ก็แยกกันนั่งเครื่องบินส่วนตัวสองลำจนเดินทางมาถึงนครนิวยอร์ก
หลังจากถึงพื้นอย่างปลอดภัย คุณยายของเย่เฉินก็โทรศัพท์หากู้ชิวอี๋
กู้ชิวอี๋ในตอนนี้ เริ่มเตรียมตัวสำหรับการแสดงอย่างเป็นทางการของคืนนี้ที่ฮอลล์แล้ว จู่ ๆ
ก็ได้รับสายที่นายหญิงใหญ่โทรมาหา จึงรับสายอย่างรีบร้อน
พลันเอ่ยด้วยความเคารพ : “คุณยาย !”
“เฮ้ !” นายหญิงใหญ่หัวเราะตอบรับ
พลางเอ่ยถามอย่างมีความสุข : “หนานหนาน หนูยุ่งอยู่หรือเปล่า? ยายโทรมาหาหนูไม่ได้เป็นการหน่วงเหนี่ยวธุระของหนูใช่ไหม
?”
กู้ชิวอี๋โกหกตอบ : “คุณยายหนูไม่ยุ่งค่ะ เพิ่งจะนั่งลงเตรียมจะพักสักพักหนึ่ง”
“งั้นก็ดีเลย !”
นายหญิงใหญ่ถอนหายใจโล่งอกเฮือกหนึ่ง พลันเอ่ยอย่างรีบร้อน : “หนานหนาน ยายพาคุณยายหนูมา ยังมีพวกน้าชายของหนู แล้วก็น้าสาวมานครนิวยอร์กด้วยกัน กลางคืนอยากไปให้กำลังใจหนูที่คอนเสิร์ตของหนู
ไม่รู้ว่าหนูสะดวกไหม ?”
กู้ชิวอี๋อึ้งไปก่อน คนที่นึกถึงเป็นคนแรกในใจก็คือเย่เฉิน
แม้ว่าเธอหวังเป็นอย่างมากที่จะให้เย่เฉินกับบ้านคุณยายจำกันได้โดยเร็วที่สุด แต่ในใจเธอก็รู้ดี ขอเพียงเย่เฉินยังไม่ได้ทำการตัดสินใจนี้ให้ดี ตนเองก็ไปทำตัดสินใจเองแทนเขาไม่ได้
ดังนั้น หากว่าในวันนี้บ้านของคุณยายของเย่เฉิน ก็มาชมคอนเสิร์ตด้วยละก็ งั้นก็ไม่แน่ว่าจะเพิ่มความเป็นไปได้ที่เย่เฉินจะถูกเปิดเผยสถานะ
ทว่า ไม่นานนักเธอก็คิดได้อีกว่า
เมื่อวานเย่เฉินจองห้อง VIP ที่กลางสุดห้องนั้น
กับเฉินตัวตัวเอาไว้เรียบร้อยแล้ว
ในเมื่อเย่เฉินนั่งในห้องละก็ งั้นขอเพียงเพิ่มความระมัดระวังหน่อย น่าจะไม่ถูกเปิดเผยหรอก
ครั้นแล้ว เธอจึงเอ่ยกับนายหญิงใหญ่ : “คุณยาย ยายรอหนูสักครู่นะคะ หนูจะรีบประสานกับผู้จัดการ ลองดูว่าหาที่นั่งว่างมาให้ได้ไหม !”
นายหญิงใหญ่หัวเราะเอ่ย : “หนานหนาน เรื่องนี้ไม่ต้องรบกวนหนูหรอก ยายให้น้าชายใหญ่ของหนูไปปรึกษามาแล้ว จนรู้ว่าตั๋วคอนเสิร์ตหนูขายหมดเกลี้ยงตั้งนานแล้ว ทางนี้น้าชายใหญ่ของหนูได้ติดต่อกับผู้จำหน่ายตั๋วที่ซื้อแล้วขายต่อในราคาสูง ถึงตอนนั้นให้เขาส่งคนไปซื้อก็ได้แล้ว”
กู้ชิวอี๋รีบเอ่ย : “ไม่เป็นไรค่ะ คุณยาย หนูลองถามดูก่อนว่าสถานการณ์เป็นไง ช่วงนี้ในอินเทอร์เน็ตมีหลายคนที่ซื้อตั๋วมือสองแล้วถูกหลอก หนูลองถามผู้จัดการดูว่ามีตั๋วที่สำรองไว้ไหม ถ้ามีละก็ ก็สามารถแก้ไขปัญหาได้อย่างสมบูรณ์แบบแล้ว”
นายหญิงใหญ่ก็ไม่ได้คิดมาก หัวเราะเอ่ย : “งั้นก็ได้ งั้นก็รบกวนหนานหนานแล้ว”
“จะเป็นไปได้ยังไงกันค่ะ” กู้ชิวอี๋รีบบอก : “ไกลตั้งขนาดนี้คุณยายยังมาดูการแสดงของหนู หนูดีใจแทบไม่ทันเลยค่ะ !”
กู้ชิวอี๋วางสายแล้ว ก็รีบโทรไปหาเย่เฉิน
เย่เฉินในตอนนี้ กำลังชมอนุสาวรีย์เทพีเสรีภาพ อยู่กับเซียวชูหรันอยู่ เมื่อรับสายของกู้ชิวอี๋ ก็เอ่ยด้วยไม่ใส่ใจมาก ๆ : “สวัสดีครับคุณกู้ คุณมีธุระอะไรหรือเปล่าครับ ?”