ผมแค่อยากที่จะเป็นสาวสวย, ถูกสปอยและมีชีวิตอยู่ในโหมดง่ายแค่นั้นเอง! - ตอนที่ 3 【First Stream】ยินดีที่ได้รู้จักนะ! ฉันคือคุณแมวดำเอง เนี๊ยว! 【อารุเธมะ】

( M : คุณแมวดำ = คุโระเนโกะซังครับ )

 

【First Stream】ยินดีที่ได้รู้จักนะ! ฉันคือคุณแมวดำเอง เนี๊ยว! 【อารุเธมะ】

 

ผู้ชม ขณะนี้ 4365 คน  

 

ผู้ติดตาม 896 คน

 

 

 

 

 

：ในที่สุดก็ใกล้ถึงเวลา..

 

 

 

：ผมตื่นเต้นกับสมาชิกคนแรกของยุค 2 สุดๆ

 

 

 

: ดูเหมือนว่าช่วงนี้วีทูปเบอร์จะเพิ่มขึ้นในหลายเดือนที่ผ่านมาเลย

 

 

 

: หน้าอกแบน แมวดำผมยาว แผล่บๆ

 

 

 

: ↑รายงานไอตัวด้านบนด้วย

 

 

 

: ในยุคแรกทุกๆคนมีตัวตนที่ไม่ซ้ำกันเลย ผมตื่นเต้นกับยุค 2 นะ

 

 

 

「โอ้…」

 

 

 

หน้าจอด้านหน้าของฉัน เต็มไปด้วยข้อความที่ล้วนตื่นเต้น..

 

 

 

ฉันรู้สึกกังวลในใจ.. เพราะว่าฉันไม่เคยผ่านอะไรแบบนี้มาก่อน

 

 

 

ในอีกความหมาย ตอนนี้มันเลยเวลาที่ต้องเริ่มไลฟ์ไปนิดนึงแล้ว แต่ฉันก็ยังไม่กล้า..

 

 

 

 

 

「ฉันไม่คิดเลยว่า ฉันจะผ่านการสัมภาษณ์…」

 

 

 

ไม่ต้องแปลกใจหรอก ตอนสัมภาษณ์ฉันก็เป็นแบบนี้

 

 

 

แต่ละครั้งที่คุณกังวลกับมัน แต่เอาจริงๆเราก็แค่คิดกันไปเอง

 

 

 

ฉันคิดแบบนั้น

 

 

 

และตอนนี้มันก็เป็นเวลาที่ฉันจะโชว์แล้วล่ะ ถึงแม้จะไม่รู้ว่ามันจะออกมายังไง

 

 

 

นอกจากที่่ 『อารุเธมะ』 ได้เริ่มยุค 2 แล้ว, ฉันได้เลือกให้เป็นแนวหน้าของยุค 2 และฉันเป็นคนแรกที่ไลฟ์…

 

 

 

：เมื่อไหร่จะเริ่ม

 

 

 

：ผ่านไป 3 นาทีแล้วนะ

 

 

 

: ใจเย็นก่อน มันเป็นปกติ สาวๆต้องเตรียมตัวเยอะอยู่แล้ว

 

 

 

：↑เห๊ ดูเหมือนว่าฉันจะคิดอะไรออกเลยล่ะ

 

 

 

：↑↑ถ้าคุณรู้จักไอคนด้านบน ฉันเสียใจด้วยนะ

 

 

 

：ไม่เป็นไรหรอก ถ้าเธอจะช้าซักหน่อย

 

 

 

ข้อความที่แสดงถึงความสงสัยได้เต็มไปในช่องคอมเม้น

 

 

 

และฉันก็เริ่มรู้สึกเมาตอนอ่านมันแล้วล่ะ ฉันร้องเสียงแปลกๆออกมา และใบหน้าของฉันเริ่มซีด

 

 

 

ถ้าพูดถึงวีทูบเบอร์ ไม่ใช่ว่ามือใหม่มักจะถูกปฎิเสธไม่ใช่หรอ..? ฉันได้ยินมาว่าในอินเตอร์เน็ตมีคนดังทุกทีเลยนะ… (โลกก่อน)

 

 

 

เมื่อกี้นี้ ไลน์ของฉันมันเด้งรัวๆเลยล่ะ น่าจะเป็นข้อความจากผู้จัดการแหงๆ

 

 

 

ฟุเอ๊.. ฉันกลัวจนไม่กล้าไปมองมันเลย

 

 

 

เฮ้อ ยังไงฉันก็ต้องยอมรับชะตากรรมล่ะนะ

 

 

 

ถ้าฉันปล่อยให้มันเป็นแบบนี้ ฉันคงโดนซุบซิบแหงๆ แบบพวก คุโระเนโกะซังวิญญาณหลุดออกจากร่าง อะไรงั้น.

 

 

 

คงได้เวลาที่ฉันจะเปลี่ยนแปลงตัวเองซักที!

 

 

 

ฉันได้ก้าวเข้ามาสู่ในอีกโลกที่สดใส ฉันไม่อยากใช้ชีวิตหน้าเบื่ออีกแล้ว!

 

 

 

ในอีกกรณีนึง.. ฉันต้องทำอ่ะ ;w;

 

 

 

เพื่อที่จะถูกตามใจ และมีชีวิตง่าย!

 

 

 

ฉันเอื้อมมือไปเปิดไมค์ และเปิดอวาตาร์ของฉัน.

 

 

 

「คอนบาเนี๊ยว~~~~!!!!!!」

 

 

 

: เธอมาแล้ว━(゜∀゜)━!”

 

 

 

：เสียงดังจัง

 

 

 

：คอนบาเนี๊ยว~

 

 

 

：เสียงดังเกินไปแล้ว! (ต่อยท้อง)

 

 

 

：เบาเสียงลงหน่อย..

 

 

 

：นี่แหละ อ า ร ุ เ ธ ม ะ

 

 

 

「เอ๊.. เสียงมันดังเกินไปหรอ?」

 

 

 

 

 

ดูเหมือนว่าฉันจะใส่พลังงานไปเยอะนิดนึงแฮะ

 

 

 

ฉันเอื้อมมือไปปรับไมค์

 

 

 

「แบบนี้เป็นไงบ้าง เสียงปกติหรือยัง..?」

 

 

 

：เบาเกินไปแล้ว!

 

 

 

：ทั้งเสียงทั้งหน้าอก มันเล็กทั้งคู่เลยอ่ะ..

 

 

 

：แค่เริ่ม.. หน้าใหม่ก็โดนบูลี่ซะแล้ว

 

 

 

เอ๊ มันแปลกๆนะ~???

 

 

 

ฉันรู้สึกว่า แค่เปิดมาฉันก็พลาด เปิดมาก็ทำให้ภาพลักษณ์เสียซะแล้ว

 

 

 

「อืม.. แบบนี้ได้ยัง เป็นไงบ้าง?」

 

 

 

：โอ๊ ดีแล้ว!

 

 

 

：ในที่สุดก็จะเริ่มซักที

 

 

 

：มันใช้เวลาไป 10 นาทีแล้วนะ

 

 

 

「อ่ะ อ่ะ อ๊าาา ขอโทษค่า ขอโทษที่ฉันมันไร้ประโยชน์นะคะ」

 

 

 

：ไม่เป็นไรหรอกนะ

 

 

 

：ใช่ ไม่เป็นไรหรอก เธอเป็นหน้าใหม่นี่

 

 

 

：ปกติอยู่แล้วล่ะ เธอไม่คุ้นเคยแหงๆ

 

 

 

：เอาล่ะ เริ่มแนะนำตัวเถอะ

 

 

 

 

 

คนดูใจดีกันจัง..

 

 

 

ฉันแทบจะร้องไห้ออกมาเลย ตอนที่ฉันเห็นข้อความให้กำลังใจ ผ่านไปผ่านมา

 

 

 

「ขอบคุณทุกคนนะ.. ที่มาให้กำลังใจคนแบบฉัน ฉันรักคนดูที่สุดเลย」

 

 

 

ฉันสั่งน้ำมูกออกมา ขยับร่างกายและจะเริ่มแนะนำตัวเอง.

 

 

 

ฉันมีความทรงจำที่ขมขื่นนิดหน่อย แต่ไม่เป็นไรฉันคุยกับผู้จัดการ และเตรียมการแนะนำตัวไว้แล้ว

 

 

 

ฉันเอื้อมมือไปกดเปิดโน๊ตแพ๊ดให้ขึ้นมาบนหน้าจอ

 

 

 

 

 

【โน๊ตแพ๊ด】

 

 

 

ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ.. ฉันคุโระเนโกะซัง ยุค 2 ของอารุเธมะ.

 

 

 

ฉันอยากให้ทุกคนเรียกฉันว่า ซันจัง หรือว่า คุโระเนโกะซัง เนี๊ยว ก็ได้นะ

 

 

 

ความฝันของฉันก็คงเป็นกินของหาน กับมีเพื่อนเยอะละมั้ง นั้นเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถึงมีความสุดที่ทุกคนมาดูฉันไงล่ะ เนี๊ยว~.  

 

 

 

ถ้าทุกคนเกิดสนใจฉันขึ้นมา ช่วยกดติดตาม ไลค์ แล้วก็ติดตามทวิตเตอร์ฉันด้วยนะ เนี๊ยว!

 

 

 

เอาล่ะ ผ่านมาซักพักแล้ว มาตัดสินใจแท็ค และเริ่มทำอย่างอื่นกันเถอะ เนี๊ยว!

 

 

 

(M :  แท๊ค จะเป็น # ที่จะให้เมื่อคลิ๊กเข้าไปจะเป็นผลงานต่างๆ ครับ เช่น #KuronekoFA , #KuroNekoNS*W เป็นต้น ซึ่งส่วนใหญ่ใช้ในtwitter)

 

 

 

 

 

◆

 

 

 

 

 

 

 

：อ่ะ

 

 

 

：อ่ะ

 

 

 

：อ่ะ

 

 

 

：โน๊ตแพ๊ดมันแสดงในไลฟ์นะ..

 

 

 

：ดูท่าไม่ดีแล้ว..

 

 

 

：เป็นอย่างที่ฉันคิดไว้จริงด้วย

 

 

 

：อนาคตของวีทูบเบอร์ ชั่งสว่างเหลือเกิน

 

 

 

：สว่างจนฉันมองไม่เห็นอะไรเลย

 

 

 

「อ่ะ อ่ะ อ่ะ อ่ะ อ๊าาาาาาา อนหกอยนหดหยยดหดวหงปแวอ ! ! ! ! ! ! ! ! !」

 

 

 

 

 

：หุบปาก!

 

 

 

：นั่นไม่ใช่เสียงที่ผู้หญิงจะทำได้นะ

 

 

 

：อวาตาร์ค้างไปแล้ว..

 

 

 

ทุกคนฉันขอจบสตรีมเพียงเท่านี้ บาย!!

 

 

 

 

M : จบไปแล้วสำหรับตอนที่ 3 ครับ กว่าจะแปลเสร็จ แง้.. ช่วงนี้เริ่มเปิดเรียนแล้วครับ งานเลยเข้ามาเยอะมาก แต่ผมก็จะแปลไปเรื่อยๆครับ  แต่อาจจะช้าแบบนี้ หรือไม่ก็เร็วก็ได้ถ้าผมว่าง หวังว่าทุกคนจะติดตามต่อนะครับ ฮ่าๆ ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ บาย!

 

ย ัง ไม ่ ได ้ ตร ว จ คำ ผ ิด