ผมย้อนอดีตมาเปลี่ยนชะตายุค 80 (นิยายแปล) - ตอนที่ 702 ทุกสิ่งขึ้นอยู่กับความพยายาม

ตอนที่ 702 ทุกสิ่งขึ้นอยู่กับความพยายาม

แท้จริงแล้วประเทศจีนมีรถขุดตั้งแต่ปี 1955 โดยได้มีการนำเทคโนโลยีของโซเวียตและรัสเซียเข้ามาใช้ ซึ่งได้ประสบความสำเร็จในการผลิตรถขุดไฮดรอลิก รุ่น W1001 เครื่องแรกในประเทศ น้ำหนักยานพาหนะ 42 ตัน ความจุถัง 1 ลูกบาศก์เมตร และกำลังเครื่องยนต์ดีเซล 120 แรงม้า

รถขุดรุ่น W1002 เป็นรถขุดที่นำเทคโนโลยีสมัยใหม่เข้ามาช่วย

รถขุดนี้มีขนาดใหญ่ ซึ่งแขนยกของมันไม่ต่างจากหอคอยเหล็กขนาดเล็ก โดยทั่วไปจะใช้สำหรับการขุด แต่ในวงการอสังหาริมทรัพย์ ยังไม่เคยมีใครสามารถครอบครองได้

จวงปี้เฉิงและหลี่เฉิงหรูรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ดี พวกเขาจึงอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจเมื่อได้ยินคำพูดของเจียงเสี่ยวไป๋

หลี่เฉิงหรูกล่าวว่า “ผู้ช่วยเจียง คุณจะเอามันมาได้จริงเหรอ ? ”

เจียงเสี่ยวไป๋ยิ้มและพูดว่า “มันก็ขึ้นอยู่กับพวกเขา ! แม้ว่าฉันจะไม่สามารถซื้อมันมาได้ แต่ฉันก็จะลองเอาไฟแช็กแบบใช้แล้วทิ้งและโต๊ะหลุมไฟไปแลกดู บางทีฉันอาจแลกกลับมาได้สักคันสองคัน ! ”

หลี่เฉิงหรูหัวเราะเสียงดังหลังจากได้ยินคำพูดนี้ “ผู้ช่วยเจียง หากคุณต้องการเอาไฟแช็กแบบใช้แล้วทิ้งไปแลกกับรถขุด คุณต้องรีบหน่อยนะ ไม่งั้นมันอาจจะแลกไม่ได้ หากว่าไฟแช็กแบบใช้แล้วทิ้งออกสู่ตลาดไปแล้ว”

ท้ายที่สุดแล้ว ไฟแช็กแบบใช้แล้วทิ้งนั้นก็มีราคาถูกมาก

เมื่อเทียบกับรถขุดที่มีราคาหลายแสนหยวน

จวงปี้เฉิงรู้สึกขบขันกับความคิดของเจียงเสี่ยวไป๋ และอดไม่ได้ที่จะถามออกมาว่า “จะทำได้จริงเหรอ ? ”

เจียงเสี่ยวไป๋ยิ้ม และตอบว่า “ไม่ว่าจะได้ผลหรือไม่ จะรู้ได้หลังจากที่คุณลองแล้ว”

เขารู้ว่าในรุ่นต่อ ๆ มา มีชายคนหนึ่งที่ใช้สินค้าภายในประเทศไปแลกเครื่องบินมาจากรัสเซียได้ถึงสองลำ การกระทำของเขาได้กลายเป็นที่พูดถึงอย่างมาก

ไม่ว่ารถขุดจะมีราคาแพงแค่ไหน มันจะแพงเท่ากับเครื่องบินได้อย่างไร ?

พระภิกษุสามารถซื้อหวี คนตาบอดก็ซื้อตะเกียงได้ ทำไมไฟแช็กแบบใช้แล้วทิ้งจะไม่สามารถเอาไปแลกรถขุดได้ ?

“เอาล่ะ คุณไปทำธุระของคุณเถอะ จำเรื่องที่ฉันกำชับไว้ด้วย ทั้งเรื่องความปลอดภัยและคุณภาพของงาน แล้วพรุ่งนี้ก็อย่าลืมส่งคนไปเจียงวานเพื่อสร้างศูนย์กิจกรรมให้ชาวบ้าน”

“ฉันจะหาวิธีซื้อรถบรรทุกและรถขุดมาให้กับบริษัทก่อสร้างให้ได้”

เจียงเสี่ยวไป๋กำชับอีกสองสามคำ จากนั้นก็ขอตัวออกมา

“เฉิงหรู คุณคิดว่าเหล่าเจียงจะสามารถเอาไฟแช็กแบบใช้แล้วทิ้งไปแลกกับรถขุดได้จริงไหม ? ”

เมื่อมองดูเจียงเสี่ยวไป๋ที่เดินออกไป จวงปี้เฉิงยังคงพูดด้วยท่าทางที่ไม่อยากจะเชื่อ

หลี่เฉิงหรูยิ้มและพูดว่า “พี่จวง อย่ากังวลสิ่งที่เหล่าเจียงทำเลย คิดมากไปพี่ก็ปวดหัวเอาเปล่า ๆ แค่รอดูผลลัพธ์ก็พอแล้ว”

จวงปี้เฉิงกล่าวว่า “มันช่างเหลือเชื่อเกินไป ฉันก็อยากจะรู้ความเห็นของนาย”

หลี่เฉิงหรูกล่าวว่า “ล็อตเตอรี่น่าเหลือเชื่อเหรอ ? ตึกสูง 33 ชั้นน่าเหลือเชื่องั้นเหรอ ? เหล่าเจียงเป็นคนมีจินตนาการ เขาสามารถเปลี่ยนความคิดเหล่านั้นให้กลายเป็นความจริงได้เสมอแหละ”

จวงปี้เฉิงพยักหน้า “นายพูดถูก ลืมมันไปเถอะ ฉันไม่อยากคิดเรื่องนี้อีกแล้ว นายไปทำงานของนายได้ล่ะ ฉันจะไปหาคุณลู่ก่อน”

“โอเค ! งั้นผมไปทำงานก่อน เย็นนี้ผมคิดว่าจะไปตลาดถนนคนเดิน หาอะไรดื่มสักสองสามแก้ว”

“ไม่มีปัญหา ไว้เจอกัน ฉันจะได้ชวนคุณลู่และผู้ช่วยสองคนของเขาไปด้วย ฉันไปรบกวนพวกเขาทุกวัน ถึงเวลาเลี้ยงอาหารพวกเขาแล้ว”

“ชวนมาสิครับ คนเยอะคึกคักดีจะตาย”

……

หลังจากที่เจียงเสี่ยวไป๋ออกจากภูเขาฉีเฟิง เขาก็ตรงไปที่โรงงานผลิตฟิล์มพลาสติก

ในห้องทำงานของเฉินอันผิง

“ผู้ช่วยเจียง ฉันขอโทษ ช่วงนี้ฝ่ายขายยุ่งมาก คุณจึงต้องได้มารอฉันแบบนี้”

เจียงเสี่ยวไป๋โบกมือ “งานยุ่งยังดีกว่าไม่มีงาน หากฝ่ายขายไม่ยุ่ง เป้าหมายเล็ก ๆ ของเจียงเจียกรุ๊ปก็จะไม่บรรลุผลที่วางไว้น่ะสิ”

เฉินอันผิงยิ้ม “ผู้ช่วยเจียงมาที่นี่มีธุระอะไรหรือเปล่า ? ”

เจียงเสี่ยวไป๋กล่าวทันทีว่าเขาต้องการเอาผลิตภัณฑ์ของเขาไปแลกรถขุดและรถบรรทุกมาให้กับบริษัทก่อสร้าง และกล่าวว่า “ตอนนี้สื่อทั่วทั้งมณฑลกำลังโปรโมตผลิตภัณฑ์ของเราอย่างหนัก คุณรวบรวมหนังสือพิมพ์พวกนั้นมาเตรียมไว้ แล้วไปที่ฟู่ชุ่นและเฉียนถัง”

ที่ให้ไปฟู่ชุ่น เพื่อเจรจาเกี่ยวกับรถขุด W1001 ของโรงงานรถขุดฟู่ชุ่น และไปที่เฉียนถังเพื่อเจรจาเกี่ยวกับรถบรรทุก HZ1090 5 ตัน ยานพาหนะประเภทนี้เหมาะสำหรับใช้ในการขนส่งสิ่งก่อสร้าง

เฉินอันผิงรู้สึกเวียนหัวขึ้นมาเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำพูดนี้

ถ้าเงินสามารถซื้อได้ เขาก็อยากจะใช้เงินซื้อ

แต่การเอาผลิตภัณฑ์ไปแลกรถขุดและรถบรรทุกนั้น เขาไม่เคยทำมันมาก่อน

แต่ถึงอย่างนั้น ก็เพราะเขายังรู้ว่าการจะซื้อสองสิ่งนี้ไม่สามารถซื้อได้ด้วยเงิน มันต้องเป็นอะไรที่น่าสนใจมากกว่านั้น ถึงจะเอามาแลกได้

ซึ่งการแลกเปลี่ยนก็แตกต่างออกไป เพราะทุกคนจะได้รับของที่ตนเองต้องการ

“ตกลง ฉันจะไปทำเอง ฉันขอเวลาเตรียมการและจะออกเดินทางภายในสามวัน”

เฉินอันผิงรับคำสั่ง

เหตุผลที่เขาต้องขอเวลาเตรียมตัวก็เพราะตอนนี้ฝ่ายขายยุ่งมาก มีคนโทรเข้ามาสั่งสินค้าทุกวัน และขอเข้าร่วมแฟรนไชส์เยอะมาก

เจียงเสี่ยวไป๋กล่าวว่า “ฉันเองก็ต้องเตรียมตัวด้วยเหมือนกัน”

ไฟแช็กแบบใช้แล้วทิ้งหลายสิบอันที่หวังชิ่งซีมอบให้เขาครั้งล่าสุดหมดไปแล้ว แต่เขามาขอให้เฉินอันผิงไปเจรจาเกี่ยวกับการแลกเปลี่ยนให้ ฉะนั้นก็ต้องมีตัวอย่างไปด้วย เขาต้องไปหาหวังชิ่งซีเพื่อขอไฟแช็กแบบใช้แล้วทิ้งชุดใหม่ก่อน

พูดจบ เจียงเสี่ยวไป๋ออกจากห้องทำงานของเฉินอันผิงและตรงไปที่ห้องทำงานของหวังชิ่งซีต่อ

“สวัสดีผู้ช่วยเจียง ! ” เมื่อหวังชิ่งซีเห็นเจียงเสี่ยวไป๋เข้ามา เขาก็ทักทายด้วยรอยยิ้ม

เจียงเสี่ยวไป๋มองเขาด้วยความประหลาดใจ “อะไรทำให้คุณยิ้มได้อย่างมีความสุขขนาดนี้ ? ”

หวังชิ่งซีพูดด้วยท่าทางความสุขว่า “เมื่อวานฉันไปซื้อล็อตเตอรี่ และถูกรางวัล 100 หยวนด้วย”

เจียงเสี่ยวไป๋จึงกล่าวออกมาว่า “คุณถูกรางวัล 100 หยวนยังดีใจขนาดนี้ ผมนึกว่าคุณถูกรางวัล 10,000 หยวนเสียอีก ! ”

หวังชิ่งซีกล่าวอย่างมีความสุขว่า “ถูกแค่ 100 หยวนก็ถือว่าโชคดีแล้ว แค่นี้ฉันก็พอใจแล้ว”

เจียงเสี่ยวไป๋พยักหน้า ตราบใดที่ไม่โลภจนเกินไป เราก็จะพอใจในสิ่งที่เรามี

ความพอใจเป็นบ่อเกิดของความสุข

แต่ในโลกนี้มีคนไม่พอใจในกิเลสของตนมากเกินไป มีความปรารถนาอันแรงกล้า แต่ไม่มีความสามารถที่จะเอามันมา หากมีกิเลส ไม่พึงพอใจในสิ่งที่มี ก็จะตกสู่ห้วงแห่งความเจ็บปวด

“ผู้ช่วยเจียง คุณมาหาฉันวันนี้ เพราะคุณจะไปที่เจี้ยนหยางงั้นเหรอ ? ” หวังชิ่งซีถามด้วยรอยยิ้ม

เจียงเสี่ยวไป๋ยื่นบุหรี่ให้เขาแล้วพูดว่า “แล้วคุณพร้อมหรือยัง ? ”

หวังชิ่งซีพูดอย่างมีความสุขว่า “เราพร้อมและสามารถออกเดินทางได้ตลอดเวลา”

เจียงเสี่ยวไป๋กล่าวว่า “เอาล่ะ ภายในสองวันนี้ ฉันจะยืนยันเวลาและแจ้งให้คุณทราบอีกที แต่ก่อนที่จะไปเจี้ยนหยาง คุณต้องช่วยทำไฟแช็กแบบใช้แล้วทิ้งอีกสิบอันให้ฉันก่อน”

ได้ยินแบบนั้น หวังชิ่งซีก็รู้สึกประหลาดใจและถามออกมาว่า “ที่ฉันให้คุณไปครั้งล่าสุดหมดแล้วเหรอ ? ”

เจียงเสี่ยวไป๋ยิ้ม และพูดว่า “หมาป่ามากขึ้น เนื้อก็ย่อมน้อยลง มันเกือบหมดแล้ว แต่ที่ฉันมาขอเพิ่ม คือคราวนี้ฉันขอให้เฉินอันผิงออกไปเจรจาธุระให้ เลยจะให้เขาเอาไปเป็นของขวัญมอบให้อีกฝ่าย”

หวังชิ่งซีกล่าวว่า “ไม่มีปัญหา ตอนนี้ที่บ้านของฉันกลายเป็นโกดังสำหรับทำไฟแช็กแบบใช้แล้วทิ้งไปแล้ว ฉันสามารถประกอบไฟแช็กแบบใช้แล้วทิ้งที่บ้านเมื่อไหร่ก็ได้ แค่เติมบิวเทนก็นำไปใช้ได้แล้ว”

เจียงเสี่ยวไป๋กล่าวว่า “คุณเตรียมความพร้อมดีมาก”

หวังชิ่งซียิ้มและพูดว่า “แต่มันก็มีไม่มาก เพราะฉันทำขึ้นมาแค่ทดลองอุปกรณ์เสริมเหล่านั้นดูก็แค่นั้น”

“หลังจากที่ลองถูกลองผิดแล้ว คุณจะต้องพยายามแปรรูปชิ้นส่วนอยู่เสมอ ยิ่งคุณทดสอบมากเท่าไร คุณก็จะยิ่งมีอุปกรณ์เสริมที่หลากหลายมากขึ้นเท่านั้น”

เจียงเสี่ยวไป๋พยักหน้าด้วยความชื่นชม แบบนี้จะช่วยให้เขาหมดปัญหาในการผลิตสู่ตลาด

“เอาล่ะ งั้นก็ช่วยทำให้ฉันสักสองสามร้อยอันหน่อย ”

“ได้เลย ! ” หวังชิ่งซีตอบตกลง “หลังจากเลิกงาน ฉันจะให้ไห่เฟิงและไห่ชวนมาช่วยกันทำสัก 500 อันแล้ว เอามาให้คุณพรุ่งนี้เช้า”

หวังไห่เฟิงเป็นลูกชายของหวังชิ่งซี ส่วนหวังไห่ชวนเป็นหลานชายของเขา ทั้งสองเป็นเหมือนมือซ้ายและขวาของเขาในเวลานี้

ช่วงนี้ เจียงเสี่ยวไป๋ได้ขอให้เขาคิดค้นอุปกรณ์สำหรับทำไฟแช็กแบบใช้แล้วทิ้ง ดังนั้นเขาจึงให้ทั้งสองคนมาช่วยทำงาน