ผมที่ถูกนอกใจ รู้ตัวอีกทีก็เจอกับรุ่นน้องต้วป่วนซะแล้ว - ตอนที่ 1 บทนำ
ผมจะไม่มีวันลืมวันนั้น
ผมมีแฟนสาวที่คบกว่า 1 ปี
เธอชื่อไอซากะ เรย์นะ
เราอยู่กันคนละมหาลัย แต่เรามีอายุเท่ากันเลยเข้ากันได้ดี
เธอเป็นคนที่อบอุ่นมาก ซึ่งนั่นทำให้คนรอบข้างอิจฉา
ความสัมพันธ์ในช่วงมหาลัยเริ่มมีความเป็นผู้ใหญ่มากกว่าช่วงวัยเรียน
ก็คือความสัมพันธ์แบบผู้ใหญ่นั่นแหละ
ก็ไม่แปลกเลยที่จะโดนอิจฉา
ผมดีใจมากๆที่ได้คบกับคนน่ารักแบบเธอ
“ตอนวันครบรอบ ฉันจะรู้สึกแบบนี้มั้ยนะ”
ที่ผมถืออยู่ในมือคือแก้วแชมเปญที่ผมซื้อให้เธอในวันครบรอบ
มันเป็นเรื่องที่คาดไม่ถึงมาก่อนเลยสำหรับในการดื่มแชมเปญในวันครบรอบ
ผมจองอาหารอิตาลีที่เธอชอบในวันพรุ่งนี้ และผมเชื่อว่าเธอต้องดีใจแน่ๆ
ระหว่างที่ผมกำลังกลับบ้าน ผมก็จินตนาการว่าเรย์นะจะรู้สึกยังไง และก็รู้สึกกังวลเล็กน้อยว่าเธออาจไม่ชอบ
แต่สิ่งเดียวที่รอผมอยู่ที่หน้าบ้าน คือแฟนสาวของผม เรย์นะกำลังจับมือกับผู้ชายคนอื่นอยู่
“เราเลิกกันเถอะ”
ผมไม่เคยคิดเลยว่าความสัมพันธ์ตลอด 1 ปีต้องมาจบแบบนี้
—หนึ่งเดือนก่อนได้เจอซานต้า
การปรากฏตัวของซานต้าสาวเปลี่ยนชีวิตของผมไปมาก
“ต่อให้เป็นเด็กดี ซานต้าก็ไม่มาหาหรอก”
ควันบุหรี่ที่พึ่งสูบก็ลอยเป็นลำท่ามกลางอากาศหนาว
ผม ฮาเซงาวะ ยูตะ ยืนบ่นพน้อมสูบบุหรี่ในสวนสาธารณะในสถานี
“ไม่ได้ของขวัญจากซานต้าก็ไม่ได้หมายความว่านายเป็นเด็กไม่ดีสักหน่อย”
เพื่อนของผม มิโนะ อายากะ ที่กำลังยืนรอผมอยู่ก็ตอบกลับมา การที่มองหน้าเธอก็ทำให้ผมนึกขึ้นได้ว่าเธอจะพูดอะไรต่อไป
“แล้วของขวัญที่ว่ามันจะเป็นอะไรล่ะ”
“แฟนหนุ่มยังไงล่ะ!!”
“ว่าแล้วไง…”
อายากะเม้นริมฝีปากหลังเธอพูดออกมา
“อะไร ไม่ใช่หรอ คนส่วนใหญ่ก็ได้ของแบบนี้ไม่ใช่หรอ”
พอผมกำลังหยิบบุหรี่อีกมวน เธอก็ถามกลับมาว่า “แล้วนายล่ะต้องการอะไร” แล้วเหมือนเธอจะรู้แล้วด้วยว่าผมจะตอบว่าอะไร
“เงิน”
“นั่นไง ว่าแล้วเชียว”
อายากะอุทานออกมาหลังได้ยินคำตอบของผม
“เงียบน่า ยัยบ้า”
คราวนี้ผมเม้มปากบ้าง ส่วนเธอก็กำลังขำอยู่
“นายน่ะ ยังง้อแฟนเก่าอยู่ใช่มั้ยล่ะ”
“เฮ้”
“ฮ่าๆๆ ฉันหยุดขำไม่จริงๆ”
“ไม่โว้ย!!”
สุดท้ายอายากะก็หยุดหัวเราะตอนที่ผมเริ่มขึ้นเสียง
“โทษทีๆ ฉันผิดไปเอง”
“นังตัวร้ายเอ้ย”
“อย่างอนไปเลยนา”
ผมถอนหายใจขณะที่อายากะแตะไหล่ผม ซึ่งเธอกำลังกลั้นยิ้มอยู่
ผมกับอายากะรู้จักกันมานานพอสมควรตั้งแต่ม.ปลายยันมหาลัยปีสอง เราอยู่คณะเดียวกัน เลยได้ใช้เวลาร่วมกันค่อนข้างมาก
อายากะนั่นเป็นสาวสวยจึงเป็นที่นิยมมาก
อย่างไรก็ตาม เมื่อเราได้เป็นเพื่อนกันก็ได้รู้ว่าเธอมีปัญหาเรื่องบุคลิกภาพ นั่นทำให้เธอไม่เคยมีแฟนเลยสักคน
ผมไม่ชอบเวลาที่เธอมาหัวเราะตอนพลาดเท่าไหร่ แต่ตอนโดนหัวเราะเยาะหลักเลิกกับแฟน มันทำให้ผมเบาใจขึ้นเยอะ
ผมเลิกกับแฟนเมื่อเดือนก่อนเพราะนอกใจผม ซึ่งเพื่อนของผมก็มักจะเข้ามาปลอบผมเป็นประจำ
ผมไม่ชอบเห็นพวกเขาเป็นแบบนี้เบย ดังนั้นผมจึงรู้สึกขอบคุณอายากะที่หัวเราะออกมา
ถึงแม้นะมีปัญหาด้านบุคลิกภาพ แต่อายากะก็ค่อนข้างเป็นคนใจดี ถึงแม้เธอจะไม่ชอบสูบบุหรี่ แต่เธอก็ยังยืนรอผมที่กำลังสูบบุหรี่โดยไม่ว่าอะไรเลย
“แล้วแฟนเก่านายล่ะ นายยังติดต่ออยู่มั้ย”
“ยังโง่ ฉันไม่ใช่คนจิตใจเปราะบางซะหน่อย”
“แล้วทำไมนายไม่เริ่มต้นใหม่กับคนที่เข้ากับนายได้ล่ะ”
อายากะทำตาเป็นประกายก่อนจะยิงคำถามมาใส่ผม
“เอ๋”
“ฉันเป็นซานต้าให้นายได้นะ”
“ฉันจะลองเก็บไปคิดดู ถ้าเธอจ่ายเงินให้ฉันได้นะ”
“ไม่มีทาง! ทำไมฉันต้องจ่ายเงินให้นายด้วย ตาบ้า”
“งั้นขอผ่านละกัน”
ผมเอาบุหรี่ทิ้งในที่เขี่ยบุหรี่ก่อนจะลุกออกจากที่สูบบุหรี่
“นายจะไปแล้วหรอ”
“วันนี้ฉันมีงานพาร์ทไทม์น่ะ”
“โอเคโอเค แต่ถ้านายเปลี่ยนใจเมื่อไหร่ก็ทักไลน์มาได้นะ”
“อ่า”
หลังจากโบกมือลา ผมก็เดินกลับบ้านเลย
ผมไม่ได้ชอบการมีคู่เท่าไหร่
เรื่องงานพาร์ทไทม์นั่น โกหกทั้งนั้น ถ้าให้ผมอยู่ต่อ อายากะคงปลุกให้ผมเริ่มต้นใหม่ไปตลอดแน่
เหม็นควันบุหรี่ชะมัด
.
.
.
.
.
.
.