ผมถูกแฟนที่เป็นเพื่อนสมัยเด็กนอกใจและถูกไส่ร้าย แต่ถึงอย่างนั้น คนที่เป็นห่วงผมกลับเป็นสาวที่สวยที่สุดในโรงเรียน - ตอนที่ 219 ในบาร์
—มุมมองของเออิจิ—
เราสองคนเดินกลับบ้านใต้ร่มคันเดียวกัน พยายามปรับจังหวะก้าวให้เข้ากัน
ฉันแอบเอียงร่มไปทางเธอเล็กน้อย
“รุ่นพี่ ไหล่เปียกหมดแล้วค่ะ ฉันเปียกอยู่แล้ว ไม่ต้องห่วงฉันหรอกค่ะ”
ดูเหมือนว่าเธอจะสังเกตเห็นได้ง่าย
“ไม่เป็นไรหรอก ถ้าปล่อยให้เปียกกว่านี้คงแย่แน่”
“ฉันชอบความใจดีของรุ่นพี่นะคะ แต่…มันทำให้ฉันรู้สึกเกรงใจ ช่วยหยุดเถอะค่ะ”
เมื่อเธอพูดมาขนาดนี้ ฉันก็ต้องปรับร่มให้กลับมาตรง
“ไม่คิดจะถามเหรอคะ ว่าเกิดอะไรขึ้น?”
“อืม ไม่ถาม”
“ทำไมล่ะคะ?”
“ก็เพราะตอนที่ฉันเจอช่วงเวลาที่ยากที่สุด ไอจังเองก็ไม่ถามเหมือนกัน”
เธอไม่ได้ก้าวล้ำเข้ามาในพื้นที่ส่วนตัวของฉัน ฉันก็เพียงแค่ทำแบบเดียวกัน
“อย่างนี้นี่เอง… ขอบคุณนะคะ”
เธอพูดพร้อมใบหน้าที่ดูเหมือนรู้สึกผิด
“อีกอย่าง ฉันเชื่อใจเธอนะ”
“เชื่อใจ?”
“ถึงจะมีความลับ แต่ความสัมพันธ์ของเราก็ไม่ได้เปราะบางจนพังเพราะเรื่องพวกนั้นใช่ไหม?”
เมื่อหันไปมอง เธอหน้าแดงจัดแต่ก็ดูมีความสุข ฉันอดคิดไม่ได้ว่ามันเป็นปาฏิหาริย์ที่ได้เจอเธอ
“…”
“เป็นอะไร? หรือว่าเริ่มหนาว?”
เธอส่ายหน้า
“ตรงกันข้ามค่ะ ฉันดีใจจนร้อนต่างหาก ถ้าไม่เปียกฝนขนาดนี้ ฉันคงอยากกอดรุ่นพี่ไปแล้ว…”
เธอดูเหมือนเพิ่งรู้ตัวว่าพูดอะไรออกมา เธอก้มหน้าด้วยความเขิน
“อันนั้น…รอให้ฝนหยุดก่อนดีกว่า”
ฉันแซว เธอยิ่งหน้าแดงหนักกว่าเดิม
“รุ่นพี่ได้ยินใช่ไหมคะ?”
“อืม ไม่รู้สิ”
“รุ่นพี่ใจร้ายจัง บ้า! ต่อให้ได้ยินก็ช่วยทำเป็นไม่ได้ยินสิคะ!”
ท่าทางแบบเด็ก ๆ ของเธอทำให้ฉันยิ้ม เธอหันหน้าหนี แต่ดูเหมือนเริ่มสงบลง
“พอเกิดเรื่องแย่ ๆ ฉันมักหนีความจริงแบบนี้… ฉันเกลียดตัวเองที่ไม่เคยโตเลยค่ะ”
คำพูดของเธอทำให้ฉันรู้ว่าเธอเชื่อใจฉันจริง ๆ
“แต่เธอต่างจากตอนนั้น อย่างน้อยเธอก็พึ่งพาคนอื่นได้มากขึ้น”
“นั่นเป็นเพราะมีรุ่นพี่อยู่ตรงนี้ค่ะ เพราะรุ่นพี่สัญญาว่าจะอยู่ข้าง ๆ ฉัน”
คำพูดของเธอค่อย ๆ ออกมาเปี่ยมอารมณ์
“รุ่นพี่พูดในสิ่งที่ฉันอยากฟังที่สุด ฉันถึงเดินหน้าต่อได้”
มันเหมือนกันกับฉัน ตั้งแต่วันนั้น เธอช่วยปกป้องฉัน ทั้งยังผลักดันให้เดินต่อ ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะทำให้เธอมีความสุข
“อ๊ะ ขอโทษค่ะ ชุดนักเรียนเปียกหมดเลย พรุ่งนี้ยังต้องใส่อีกแท้ ๆ”
ดูเหมือนว่าเธอเริ่มสงบลง
“ไม่เป็นไร ฉันมีอีกชุดอยู่ที่บ้าน”
“ขอบคุณนะคะ”
เธอกอดเสื้อคลุมแน่นขึ้น ถึงตอนนี้เราไม่ได้พูดอะไรมาก มีเพียงคำสนทนาเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ยืนยันว่าเราสำคัญต่อกัน
—————
—มุมมองของอิจิโจ ไอ—
กลิ่นของรุ่นพี่ชัดเจนมาก
ทั้งความสบายใจและความเขินทำให้ฉันพูดจาแปลก ๆ ฉันไม่ใช่คนที่เศร้าหมองอีกต่อไป แต่เป็นเด็กสาวธรรมดาที่อยากใช้เวลากับคนรัก
ตอนนี้ไม่จำเป็นต้องคิดอะไรซับซ้อน
แค่เพียงอยากหลงอยู่ในช่วงเวลาที่มีความสุขนี้ต่อไป
ฉันกอดเสื้อคลุมของรุ่นพี่แน่นแทนที่จะกอดเขาโดยตรง