ผมถูกแฟนที่เป็นเพื่อนสมัยเด็กนอกใจและถูกไส่ร้าย แต่ถึงอย่างนั้น คนที่เป็นห่วงผมกลับเป็นสาวที่สวยที่สุดในโรงเรียน - ตอนที่ 180 อดีตของอิเคโนบุ เอริ

 

―มุมมองของอิเคโนะบุ เอริ―

 

ทำไมเรื่องถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้นะ?

 

ถ้าฉันไม่ทรยศคาซึกิ เรื่องคงไม่จบลงแบบนี้

 

เรื่องนี้ฉันมั่นใจที่สุด

 

—————

 

“อิเคโนะบุสอนเก่งจัง เข้าใจง่ายมากเลย”

 

“จริงนะ อธิบายได้ดีกว่าครูอีก”

 

“หา? เธอมีแฟนแล้วเหรอ? เสียดายจัง แต่ก็ไม่แปลกเลย เธอทั้งใจดีและน่ารักแบบนี้ ถ้าเราเจอกันเร็วกว่านี้คงดี”

 

—————

 

ในตอนแรกมันเป็นแค่คำพูดหวาน ๆ แบบนี้ ฉันที่นั่งใกล้คอนโดะคุงในกลุ่มติว เริ่มเปิดใจรับคำพูดพวกนั้น

 

หลังจากนั้นที่โรงเรียน เราก็เริ่มพูดคุยกันมากขึ้น ฉันค่อย ๆ ลดการระวังตัวลงทีละน้อย คอนโดะคุงขอให้ฉันช่วยติวโดยบอกว่า “ฉันมีปัญหาบางวิชาจริง ๆ วันอาทิตย์นี้ช่วยหน่อยได้ไหม?”

 

ถึงแม้จะดูเหมือนคำขอที่เร่งรัด แต่ฉันกลับรู้สึกดีใจลึก ๆ

 

ความเป็นเอซของชมรมฟุตบอล บวกกับหน้าตาดีและความนิยมในหมู่ผู้หญิง สิ่งเหล่านี้ทำให้ฉันเริ่มหวั่นไหว

 

สุดท้าย… ฉันก็พ่ายแพ้ต่อสิ่งล่อใจ

 

—————

 

ถึงแม้รู้สึกผิดกับคาซึกิ แต่ฉันก็ยังปล่อยให้ความสัมพันธ์กับคนโดคุงลึกซึ้งขึ้นเรื่อย ๆ จนถอนตัวไม่ได้

 

—————

 

“เธอจะเลือกใคร? ฉันหรือเอ็นโดะ?”

 

“ฉันไม่เชื่อคำพูดแค่อย่างเดียวหรอก”

 

—————

 

ฉันที่ถูกบังคับให้เลือก ใช้คำพูดร้ายแรงกับคาซึกิ

 

“ฉันชอบคอนโดะคุงมากกว่าเธอ”

“เธอไม่มีวันเทียบคอนโดะคุงได้”

“ที่ฉันคบกับเธอก็เพราะเราเป็นเพื่อนสมัยเด็กเท่านั้น”

“อย่ามายุ่งกับฉันอีก”

 

เมื่อย้อนคิดถึงคำพูดเหล่านี้ ฉันยังรู้สึกเกลียดตัวเอง มันเป็นคำพูดที่เลวร้ายที่สุด ทั้งในฐานะผู้หญิงและมนุษย์

 

(TLN: เดจาวู….)

—————

 

หลังจากนั้น คาซึกิก็หายไปจากชีวิตฉันโดยสิ้นเชิง

 

ข่าวลือเรื่องที่ฉันนอกใจแพร่กระจายไปทั่วโรงเรียน พ่อแม่ก็รู้และเข้ามาถามฉัน

 

“นี่มันเรื่องอะไร? คาซึกิคุงไม่มาโรงเรียนแล้ว เธอทำอะไรลงไป?”

 

ฉันไม่มีคำตอบ ภาพความผิดหวังของพวกเขายังตามหลอกหลอน

 

—————

 

“เราเลิกกันเถอะ ฉันทำผิดกับเขามากเกินไป เธอควรอยู่ห่างจากฉันจะดีกว่า”

 

—————

 

จากนั้นคอนโดะคุงก็ทิ้งฉันไป ตอนนี้ฉันรู้ว่ามันสมควรแล้ว แต่ในตอนนั้นฉันไม่เหลือใครอีกแล้ว ฉันได้แต่ร้องขอ “อย่าทิ้งฉันเลย ถ้าไม่มีเธอ ฉันจะไม่เหลืออะไรอีก”

 

เขากอดฉันไว้อย่างอ่อนโยน แต่วันนั้นฉันได้ทิ้งศักดิ์ศรีของตัวเองทั้งหมดไป

 

—————

 

ไม่นานหลังจากนั้น ฉันก็เห็นเขาไปเที่ยวกับผู้หญิงคนอื่น ฉันทั้งเจ็บปวดและหึงหวง แต่ไม่กล้าพูดอะไร

 

—————

 

การทรยศคนสำคัญทำให้หัวใจฉันค่อย ๆ ตายลง ฉันหยุดไปโรงเรียนสามเดือน ห้องที่พ่อแม่ให้ฉันอยู่กลายเป็นเหมือนคุก ไม่มีใครช่วยฉันได้ และฉันก็ไม่สมควรได้รับความช่วยเหลือ

 

ถ้าฉันเป็นผู้หญิงเลว ก็ขอให้ชีวิตแบบนี้จบไปเลยก็แล้วกัน

 

—————

 

พรุ่งนี้คือวันที่เธอจะเริ่มลงมือ ฉันจะเตรียมเวทีสุดท้ายไว้ให้

 

—————

 

―มุมมองของทาจิบานะ―

 

มัตสึดะซังทำหน้าที่ได้ดี ทุกอย่างเป็นไปตามแผน อิเคโนะบุเป็นคนที่หลอกง่าย

 

ฉันให้คอนโดะคุงทำตามแผนทุกอย่าง เขาทำให้เธอนอกใจ และใช้คำพูดที่ฉันเตรียมไว้เพื่อทำลายหัวใจของคาซุกิ

 

“เอาล่ะ คราวนี้ถึงตาฉันที่จะจบเกมนี้แล้ว”

 

TLN: ใครจะจบใครกันน้า~~~