ผมถูกแฟนที่เป็นเพื่อนสมัยเด็กนอกใจและถูกไส่ร้าย แต่ถึงอย่างนั้น คนที่เป็นห่วงผมกลับเป็นสาวที่สวยที่สุดในโรงเรียน - ตอนที่ 178 ชมรมฟุตบอล

 

―มุมมองของมิตสึดะ―

 

ทาจิบานะเรียกตัวฉันไปพบ แม้ว่าเราจะเป็นเพื่อนร่วมชั้นตั้งแต่ม.ต้น แต่แทบจะไม่เคยคุยกันเลย

 

มันกลายเป็นเรื่องใหญ่สำหรับฉันแล้ว

ฉันโดนลงโทษพักการเรียนเพราะคำยั่วยุของคนอย่างคอนโดะ แม้ว่าฉันจะไม่ได้เป็นผู้ก่อเหตุโดยตรง แต่การกระจายข่าวลือในเชิงลบก็เพียงพอที่จะทำให้ฉันตกที่นั่งลำบาก

 

ให้ตายเถอะ ถ้าอิเคโนบุไปแจ้งครูเรื่องที่ไม่มีจริงอีก ฉันคงไม่รอดแค่พักการเรียนแน่

 

ยัยนั่น… ฉันรู้ว่าเธอเคยถูกบังคับให้เลิกกับเอ็นโดะ เพื่อนสนิทตั้งแต่เด็ก แล้วก็ถูกทิ้งอย่างไม่ไยดี ถูกมองว่าเป็นผู้หญิงที่ใช้แล้วทิ้ง ด้วยเหตุนี้เอง เธอถึงได้คิดล้างแค้นและพยายามลากทุกคนให้จมไปกับเธอ

 

ถ้าฉันไม่รู้ความจริงทั้งหมด คงไม่เข้าใจความคิดนี้แน่

 

“ถ้าเป็นแบบนั้น ฉันจะจบเห่หรือเปล่า?”

หากเป็นไปตามที่คิด ฉันคงถูกพักการเรียนก่อนจะโดนไล่ออกในที่สุด ส่วนคนอย่างคอนโดะหรือไอดะที่เป็นตัวการหลัก คงไม่พ้นการถูกไล่ออกเช่นกัน

 

ไอดะถึงขั้นให้พ่อแม่ช่วยโพสต์ในโซเชียลว่าเป็นฝ่ายถูกกระทำ แต่กลับถูกกระแสโจมตีจนลุกลามไปถึงครอบครัว ทั้งหมดกลายเป็นคนที่สังคมรังเกียจ

 

เพราะแบบนี้ ทาจิบานะถึงได้ติดต่อมาหาฉัน เธอคงมองว่าฉันยังพอมีโอกาสรอดอยู่

 

ยัยนั่นเป็นพวกที่คิดอะไรได้อย่างปีศาจ ให้ตายสิ ฉันจะโดนเธอบงการเหมือนคอนโดะหรือเปล่า…

 

ขณะที่ฉันกำลังรอที่สวนสาธารณะตามที่กำหนดไว้ ผู้หญิงคนหนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้นตรงหน้า

 

——————

 

―มุมมองของสมาชิกชมรม A―

 

ฉันมาถึงสถานที่ที่หัวหน้าชมรมกำหนดไว้ ตามคำสั่งที่แอบใส่ไว้ในล็อกเกอร์ของสถานีรถไฟ แผนการของเราจะสำเร็จหรือไม่ ขึ้นอยู่กับว่าเราจะจัดการกับรุ่นพี่ปีสามคนนี้ได้หรือเปล่า

 

มิตสึดะ รุ่นพี่คนนี้ ฉันเคยได้ยินคอนโดะพูดว่าเขาสนิทกัน แต่จากสิ่งที่ได้ยิน ดูเหมือนจะเป็นแค่ลูกน้องเสียมากกว่า

 

“ฉันมาที่นี่ตามคำสั่งของหัวหน้าชมรมทาจิบานะ”

เขาตอบกลับด้วยท่าทีร้อนรนว่า “เข้าใจแล้ว แล้วต้องทำยังไง?” ดูเหมือนเขาจะอยู่ในช่วงพักการเรียน และไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว

 

แผนของเราคือโยนความผิดทั้งหมดให้เขา

อันดับแรก เราจะทำให้เขากลายเป็นตัวการหลักในการขโมยต้นฉบับและของใช้ส่วนตัวของอาโอโนะ เออิจิจากห้องชมรมวรรณกรรม

 

เราจะแอบใส่กุญแจสำรองของห้องชมรม ต้นฉบับที่ถูกฉีกทำลาย และหลักฐานอื่นๆ ไว้ในล็อกเกอร์หรือกระเป๋าของเขา

 

หลักฐานเชิงสถานการณ์เหล่านี้จะช่วยล้างข้อสงสัยจากชมรมวรรณกรรมได้

 

อีกปัญหาคือการจัดการกับอิเคโนบุ เอริ เธอมีเจตนาร้ายกับเรา เราต้องกำจัดเธอหรือโน้มน้าวเธอให้ได้

 

หน้าที่สกปรกเหล่านี้จะเป็นของมิตสึดะและสมาชิกชมรมฟุตบอล ส่วนพวกเราจะคอยชักใยอยู่เบื้องหลัง

 

——————————

 

―มุมมองของทาจิบานะ―

 

ฉันซ่อนตัวอยู่ในเงาไม้ในสวนสาธารณะ เฝ้าดูการพบกันของสองคนนั้น

 

ทุกอย่างเป็นไปตามแผน ฉันใช้แอปที่ถ่ายภาพโดยไม่มีเสียงชัตเตอร์ เพื่อบันทึกทุกอย่างไว้

 

ฉันเตรียมแผนทุกอย่างไว้เพื่อโยนความผิดทั้งหมดให้สองคนนั้น และทำให้ตัวเองเป็นคนเดียวที่รอดพ้น

 

ฉันส่งข้อความหาพวกเขาอย่างระมัดระวังเพื่อไม่ให้เหลือหลักฐานใดๆ

 

แม้ว่าจะรู้สึกผิด แต่ฉันก็ต้องแอบจัดการบางอย่างในล็อกเกอร์ของเธอ

 

“ความรักและความแค้นระหว่างอิเคโนบุกับมิตสึดะ ทั้งคู่ที่เคยเป็นคู่รัก กลับกลายเป็นการใส่ร้ายและข่มขู่กัน และสุดท้าย…”

 

นี่คือบทที่ฉันเขียนขึ้น ฉันจะเป็นเพียงเหยื่อผู้โชคร้ายที่ถูกลากเข้ามาในวังวนของความรัก ความแค้น และความเห็นแก่ตัวของสมาชิกชมรมฟุตบอล หากพวกเขาพยายามจะพูดอะไรเกี่ยวกับฉัน มันก็จะเป็นแค่เรื่องเพ้อเจ้อ

 

“นี่คือผลงานชิ้นเอกในชีวิตฉัน”

ฉันทุ่มเททุกอย่างเพื่อแผนนี้ และในช่วงเวลานี้ ฉันลืมแม้กระทั่งความรู้สึกด้อยค่าที่มีต่อเออิจิคุง ความตื่นเต้นนี้ทำให้ฉันรู้สึกมีชีวิตอีกครั้ง