ผมถูกแฟนที่เป็นเพื่อนสมัยเด็กนอกใจและถูกไส่ร้าย แต่ถึงอย่างนั้น คนที่เป็นห่วงผมกลับเป็นสาวที่สวยที่สุดในโรงเรียน - ตอนที่ 173 เอริและ...
―มุมมองของเอริ―
“เจอแล้ว!”
หลังเลิกเรียน ฉันรอเธออยู่หน้าโรงเรียนราวกับดักซุ่มรอเหยื่อ ฉันอยากเจอหน้าเธอ อยากรู้ความจริง และฉันต้องการคำตอบที่ซื่อสัตย์จากเธอ ก็เพราะว่าเธอและคอนโดะทำให้ฉันสูญเสียทั้งครอบครัว เพื่อนสนิท และเพื่อนในวัยเด็กไปหมดเลยนี่นา
“เฮ้! ทาจิบานะ!”
ฉันเรียกเธอด้วยเสียงร่าเริงที่สุดเท่าที่จะทำได้ เธอสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะหันมามอง
“อะ…เอริ? มีอะไรเหรอ อยู่ๆ ก็เรียกฉันแบบนี้…”
“อะไรกัน อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ เราก็รู้จักกันมาตั้งแต่มัธยมต้นนี่นา พอดีมีเรื่องจะถามนิดหน่อยน่ะ กลับบ้านด้วยกันไหม?”
“ขอโทษนะ วันนี้ฉันมีธุระน่ะ”
อา… เธอยังไวเหมือนเดิมเลยนะ แต่การที่เธอพยายามจะหนี มันก็แปลว่าต้องมีอะไรไม่ดีอยู่แน่ๆ ใช่ไหม? แล้วมันคืออะไรล่ะ?
“เหรอ งั้นไม่เป็นไร ขอเวลาแป๊บเดียวเอง รับรองว่าไม่ทำให้ลำบากหรอก แค่จะถามอะไรนิดหน่อยน่ะ”
ไม่รอให้เธอพูดอะไร ฉันคว้ามือเธอแล้วพาออกมาที่ที่มีแค่เราสองคน โดยไม่สนว่าเธอจะขอร้อง “เจ็บ! หยุดเถอะ ได้โปรด!”
——————————
―ที่สวนสาธารณะ―
“นี่มันอะไรกัน พาฉันมาที่นี่แบบนี้มันเกินไปแล้วนะ!”
เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่แข็งขึ้นเล็กน้อย
“ขอโทษนะ แต่เธอก็น่าจะเข้าใจนี่นา ฉันมีเรื่องติดค้างกับเธอเยอะเลยล่ะ”
คำพูดของฉันทำให้สีหน้าของเธอยิ่งซีดลงไปอีก
“เรื่องติดค้าง? หมายความว่ายังไง ฉันไม่เข้าใจ”
อา… เธอเลือกที่จะทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้สินะ
“ก็ได้ ถ้าเธอจะพูดแบบนั้น งั้นฟังนี่นะ ความจริงคือ ฉันได้ไปเจอคอนโดะที่ถูกจับอยู่ ฉันได้ยินทุกอย่างมาแล้ว รวมถึงเรื่องที่เธอทรยศฉันด้วย… ทั้งหมดเลย”
คำพูดของฉันทำให้เธอหน้าซีดเผือดอย่างเห็นได้ชัด มันชัดเจนมากจนฉันเกือบจะขำออกมา เธอน่ารักจริงๆ แต่ก็เพราะความน่ารักนี่แหละ ที่ทำให้ความเกลียดชังของฉันเพิ่มขึ้นเป็นร้อยเท่า
“ฉัน…ไม่เข้าใจ”
“อืมๆ เธอต้องพูดแบบนั้นอยู่แล้วล่ะ”
เธอดูเหมือนกำลังพยายามคิดคำแก้ตัวอย่างหนัก
“เอริ เธอไม่มีทางได้พบคุณคอนโดะได้หรอกนะ เขาถูกจับอยู่ในเรือนจำและมีแค่ทนายความเท่านั้นที่สามารถพบเขาได้ อีกอย่าง เรื่องที่ว่าเขาพูดอะไรกับเธอ ก็ไม่มีหลักฐานเลยไม่ใช่เหรอ? ต่อให้เธอได้พบเขาจริง เขาก็อาจจะโกหกเพราะสับสนกับสถานการณ์ของตัวเองก็ได้ การที่เธอเชื่อคำพูดพวกนั้นมันไร้สาระมากเลยรู้ตัวไหม?”
เธอหัวไวจริงๆ แถมยังพูดได้สมเหตุสมผลอีกต่างหาก
แต่รู้ไว้เถอะ ทาจิบานะ ฉันจะไม่ยอมให้เธอรอดไปง่ายๆ เธอต้องเจ็บปวดและล่มสลายให้ได้ เพราะมันเป็นสิ่งเดียวที่จะทำให้ฉันรู้สึกว่าความเจ็บปวดของฉันได้รับการชดเชย
“อืม เธออาจจะพูดถูกก็ได้นะ ขอโทษที่ฉันเสียมารยาทไปหน่อย”
ฉันแกล้งยอมรับง่ายๆ ทำให้เธอดูโล่งใจขึ้น
แต่การได้เห็นเธอวางใจแค่ชั่วขณะก่อนจะต้องตกลงสู่เหวลึกในอีกไม่ช้านี้ มันทำให้ฉันรู้สึกสนุกมาก
“ดีที่เธอเข้าใจ”
“ใช่ ขอบคุณนะ งั้นฉันจะลองปรึกษาครูดูเกี่ยวกับเรื่องนี้”
สีหน้าของเธอเริ่มเปลี่ยนไปทันที
“หา?”
“ก็คอนโดะน่ะ เขามีประวัติรังแกเด็กคนหนึ่งชื่ออาโอโนะ เออิจิ บางทีอาจจะมีความผิดอื่นอีก ฉันเลยคิดว่าจะลองไปบอกครูดูว่าเขาพูดอะไรตอนที่ฉันไปเจอ อาจเป็นประโยชน์กับการสอบสวนได้นะ ขอบคุณมากเลย ทาจิบานะ!”
เธอดูตกใจจนพูดอะไรไม่ออก
ตอนนี้ลูกบอลอยู่ในมือเธอแล้ว ฉันอยากรู้ว่าเธอจะทำยังไงต่อ
“งั้นไว้เจอกันนะ ทาจิบานะ!”
ฉันพูดอย่างสดใสก่อนจะเดินออกไป
—————
―มุมมองของอิจิโจ ไอ―
หลังได้รับรายงานจากคุโรอิ ฉันก็โล่งใจที่การพบกันระหว่างเอริและหัวหน้าชมรมทาจิบานะจบลงโดยไม่มีอะไรเลวร้าย แต่สิ่งหนึ่งที่ชัดเจนคือจุดประสงค์ของเอริ
เธอยอมทำลายตัวเองเพียงเพื่อทำลายทาจิบานะ…
ความว่างเปล่าในหัวใจฉันยิ่งลึกลงกว่าเดิม