ผมถูกแฟนที่เป็นเพื่อนสมัยเด็กนอกใจและถูกไส่ร้าย แต่ถึงอย่างนั้น คนที่เป็นห่วงผมกลับเป็นสาวที่สวยที่สุดในโรงเรียน - ตอนที่ 157 นายกรัฐมนตรี & การเริ่มต้นลงโทษ
—มุมมองของอุกากิ เลขาธิการพรรค—
ฉันถูกเรียกตัวมาพบนายกรัฐมนตรีที่ทำเนียบรัฐบาล
“อุกากิคุง ขอโทษที่ต้องเรียกมาแบบกระทันหัน”
คำพูดที่ฟังดูนอบน้อมผิดปกติ น้ำเสียงของเขาแฝงความเหนื่อยล้า ซึ่งก็ไม่แปลกใจนัก เพราะข่าวฉาวเกี่ยวกับคอนโดะ สมาชิกสภาเทศบาล กำลังถูกพูดถึงอย่างหนัก โดยเฉพาะข่าวลือว่าเงินใต้โต๊ะนั้นเกี่ยวข้องกับศูนย์กลางการเมือง ข่าวพวกนี้อาจจะลงตีพิมพ์ในสัปดาห์หน้าด้วยซ้ำ
ที่แย่ไปกว่านั้นคือ ปัญหาการกลั่นแกล้งที่เกิดจากลูกชายของคอนโดะ ซึ่งกลายเป็นประเด็นร้อนในสังคมออนไลน์ เพราะมีการเผยแพร่คลิปเสียงและวิดีโออย่างกว้างขวาง สถานการณ์ยิ่งบานปลายและลุกลาม ประกอบกับข่าวอื้อฉาวทางการเมืองเข้าไปอีก
ด้วยสภาพนี้ คงยากที่จะควบคุมได้
“ดูเหมือนคุณจะเหนื่อยมากนะครับ ท่านนายกฯ”
คำพูดที่ฉันเองยังรู้สึกว่าไม่มีความจริงใจเลย
“ใช่ ฉันเหนื่อยมาก เรื่องของคอนโดะนี่ทำเอาฉันปวดหัว ถ้าข่าวลือพวกนี้กลายเป็นเรื่องจริง มันอาจกระทบกับการเลือกตั้งท้องถิ่นที่จะถึงนี้ และจะทำให้ฐานเสียงของฉันสั่นคลอน”
คำพูดของเขาเหมือนยอมรับโดยนัยว่ามีบางอย่างไม่ชอบมาพากล หรือเขาอาจจะแค่พูดเพื่อหลอกฉัน
“ครับ ผมก็คิดว่าต้องรีบแก้ไขปัญหานี้โดยเร็ว”
นายกฯ หัวเราะอย่างเย้ยหยัน คล้ายจะบอกว่า “นายเองก็ได้หน้าไปจากการแถลงข่าวคราวนั้น”
“ฉันขอร้องล่ะ อุกากิคุง นายเป็นคนเดียวที่ฉันพึ่งพาได้ ถ้าต้องใช้เงิน ฉันยอมกระจายงบลับออกไป”
แม้ท่าทางจะดูหยิ่งยโส แต่ก็ยังกล้าที่จะขอร้องฉัน
“ครับ ผมจะจัดการให้ดีที่สุด”
เขาหยิบขวดวิสกี้จากดีแคนเตอร์มาเทและยื่นให้ฉัน
กลิ่นของมันบ่งบอกถึงวิสกี้ที่บ่มในถังไม้โอ๊คญี่ปุ่น มีกลิ่นของไวน์ ฉันเดาว่าเป็นซิงเกิลมอลต์ญี่ปุ่น
“ฉันขอบคุณนายมากนะ ในการปรับครม.ครั้งหน้า ฉันจะให้โควต้ากับกลุ่มของนายเพิ่มขึ้น”
แต่คำสัญญาพวกนี้ในโลกการเมืองมักไม่มีความหมาย
“ขอบคุณครับ ผมจะตั้งตารอ”
ฉันดื่มวิสกี้เข้าไป รสชาติขมของคาราเมลและผลไม้แห้งที่คล้ายไวน์กระจายอยู่ในปาก
“วิสกี้จากเกียวโตหรือครับ?”
เขายิ้มราวกับภูมิใจ “ใช่ นี่มาจากเขตเลือกตั้งของฉันเอง”
ฉันมองดูเขาใส่น้ำแข็งลงในแก้วอย่างเย็นชา วิธีการนี้ทำลายรสชาติของไวน์ที่ควรสัมผัสได้จากถังไม้โอ๊ค แสดงให้เห็นถึงความไม่ประณีตของเขา
แม้การสนทนาจะน่าเบื่อ แต่สิ่งหนึ่งที่ฉันรู้คือชายคนนี้กำลังลนลานอย่างหนัก
สำหรับฉัน คอนโดะยังมีคุณค่าให้ใช้งานต่อ
——————————
—มุมมองของอิจิโจ ไอ—
ฉันถอนหายใจขณะอ่านรายงาน ความโหดร้ายของมนุษย์ถูกบีบอัดอยู่ในเอกสารนี้
ตามหลักฐานที่รวบรวมมา ผู้ลงมือหลักคือคอนโดะจากชมรมฟุตบอล ส่วนผู้อยู่เบื้องหลังคือหัวหน้าชมรมวรรณกรรม ทาจิบานะ
แต่ฉันยังไม่เข้าใจว่าทำไมทาจิบานะถึงก่อเหตุทั้งสองนี้ ความอิจฉา? หรือแค่ต้องการความสนุก?
เหตุผลแค่นี้มันเพียงพอที่จะเหยียบย่ำชีวิตคนอื่นหรือ? ความรู้สึกที่บริสุทธิ์ที่สุดอย่างความชอบพอถูกทำลายอย่างไร้ค่า ราวกับว่าอีกฝ่ายไม่ได้ถูกมองว่าเป็นมนุษย์เลย
“คุณหนูครับ ทุกอย่างเตรียมพร้อมแล้ว”
“ขอบใจนะ”
ฉันรับสมาร์ทโฟนจากมือคุโรอิ
“เบอร์ของทาจิบานะถูกป้อนเข้าไปแล้วครับ เพียงกดโทรออกก็จะเชื่อมต่อแบบไม่แสดงหมายเลข”
ฉันสูดหายใจลึก พยายามทำใจให้สงบ คนคนนี้คือผู้ที่ทำลายต้นฉบับสำคัญของรุ่นพี่ แต่ยิ่งเพราะแบบนั้น ฉันต้องเข้าไปอย่างมีสติ
ฉันค่อยๆ กดปุ่มโทรออก…
YOU MAY ALSO LIKE
