ผมถูกแฟนที่เป็นเพื่อนสมัยเด็กนอกใจและถูกไส่ร้าย แต่ถึงอย่างนั้น คนที่เป็นห่วงผมกลับเป็นสาวที่สวยที่สุดในโรงเรียน - ตอนที่ 152 เอริกับทาจิบานะ
―มุมมองของหัวหน้าชมรมทาจิบานะ―
ขณะที่ฉันกำลังพยายามเรียบเรียงความคิด โทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น
“ใครกันที่โทรมาในเวลายุ่งแบบนี้”
ฉันมีเรื่องต้องคิดมากมาย แต่เวลากลับไม่พอ ความตื่นตัวและความกังวลทำให้ฉันไม่อยากให้ใครเข้ามายุ่งเกี่ยว
ชื่อที่แสดงบนหน้าจอเป็นชื่อของเล่นสมัยเด็กที่ฉันคุ้นเคย
อิเคโนบุ เอริ
เด็กผู้หญิงที่ฉันเคยแทรกแซงในช่วงมัธยมต้น ฉันตั้งใจจัดการให้เธอถูก “นอนหลับ” ไปด้วยการเกี่ยวพันกับคอนโดะคุง ตอนนั้นเธอเป็นเพื่อนของเออิจิคุงและเป็นเพื่อนสมัยเด็กของเอ็นโดะคุง
“สวัสดีค่ะ ไม่ได้เจอกันนานเลย ฉันอยากถามอะไรหน่อย…เธอสนิทกับคอนโดะคุงหรือเปล่า?”
คำถามนั้นทำให้ฉันรู้สึกเหมือนเลือดในร่างกายกลายเป็นน้ำแข็ง
ไม่มีทางที่เธอจะรู้ความจริง เรื่องของเธอกับคอนโดะคุง ฉันแค่จัดฉากให้พวกเขาได้พบกันโดยไม่มีใครสงสัย ทุกครั้งที่ฉันกับเขานัดพบกัน ฉันก็วางแผนอย่างรอบคอบเสมอ
“ถามแปลกๆ นะ จริงอยู่ที่เราเรียนมัธยมต้นและมัธยมปลายโรงเรียนเดียวกัน ถ้าเจอกันก็แค่คุยกันบ้าง แต่ไม่ได้สนิทขนาดนั้นนะ แถมเขายังเจอเรื่องแย่ๆ แบบนั้นอีก”
ฉันตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่พยายามปกติที่สุด
ไม่นานข้อความตอบกลับจากเธอก็มาถึง
“ใช่ ฉันก็ว่าอย่างนั้นแหละ เพราะฉันไม่เคยเห็นเธอทำท่าทางสนิทสนมกับเขาเลย ถ้าเธอรู้เรื่องระหว่างฉันกับเขา เธอก็คงไม่ทรยศฉันใช่ไหม? ฉันเชื่อใจเธอได้ใช่ไหม?”
ดูเหมือนว่าเธอกำลังเสียศูนย์เพราะเรื่องคอนโดะคุงถูกจับตัวไป ฉันรู้ว่าเธอถูกพ่อแม่ตัดขาดและต้องอยู่คนเดียว เขาคงเป็นคนเดียวที่เธอยึดเหนี่ยวในชีวิต
“แน่นอนสิ ฉันคงทำเรื่องโหดร้ายแบบนั้นไม่ได้หรอก คอนโดะคุงก็แค่เพื่อนร่วมชั้นของฉัน ฉันไม่โกหกเธอหรอก”
แม้ในตอนที่เธอคบกับเขา ฉันก็ยังแอบมีความสัมพันธ์ลับกับเขา แต่เธอไม่เคยรู้เรื่องนี้ หรือบางทีเธออาจเลือกที่จะไม่รับรู้ เพราะเขาเป็นสิ่งเดียวที่เธอยึดมั่น เธอพยายามหลอกตัวเองให้เชื่อ ทั้งหมดนี้คือเหตุผลที่ทำให้เธอเป็น “ของเล่น” ที่สมบูรณ์แบบของฉัน
“ขอบคุณนะ ขอโทษที่ถามเรื่องแปลกๆ ขึ้นมาโดยไม่ได้บอกล่วงหน้า ขอโทษจริงๆ ฉันเชื่อเธอ”
ฉันมองข้อความนั้นพร้อมกับส่งสติกเกอร์กลับไปอย่างไม่ใส่ใจ เธออาจกลายเป็นกุญแจสำคัญในการแก้ไขสถานการณ์ของฉัน หรือไม่ฉันอาจใช้เธอเป็นแพะรับบาปเพื่อปัดความผิดทั้งหมดออกไป เพราะเธอมีความเกี่ยวข้องลึกซึ้งกับคอนโดะคุงมากกว่าฉัน
ดูเหมือนว่าแสงสว่างจะเริ่มมองเห็นรางๆ แล้ว
“ขอบคุณนะ อิเคโนบุ เอริ เธอเป็นของเล่นที่ใช้ประโยชน์ได้ดีจริงๆ”
ฉันยิ้มเยาะและเริ่มคิดวิธีโยนความผิดทั้งหมดไปให้เธอ
——————————
―มุมมองของอิเคโนเบะ เอริ―
“ฉันเชื่อเธอนะ ทาจิบานะ”
เวลาผ่านไปเหมือนกับว่ามันหยุดนิ่ง มีเพียงความหนาวเหน็บและความเหงาที่อยู่รอบตัว ฉันกำโทรศัพท์แน่นจนแทบจะแตกเป็นเสี่ยงๆ
——————————
―มุมมองของอิจิโจ ไอ―
เมื่อฉันกลับถึงบ้าน ฉันเปิดอ่านรายงานจากคุโรอิ
ตามคาด จุดเริ่มต้นของการเลิกราระหว่างเอ็นโดะซังกับอิเคโนบุก็เป็นฝีมือของทาจิบานะ ดูเหมือนจะบังเอิญเกินไป เธอมักจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ทั้งหมด แต่กลับทำตัวเหมือนไม่เกี่ยวข้องอะไร
อย่างไรก็ตาม หญิงสาวผู้เป็นทั้งผู้สังเกตการณ์และผู้ต้องสงสัยนั้นเริ่มถูกกดดัน หากเธอเสียการควบคุมตัวเอง…
“การปิดล้อมอย่างรอบคอบและใช้เหตุผลเพื่อกดดันเธอจนเกิดความตื่นตระหนก นั่นคือกลยุทธ์ที่ดีที่สุด”
เมื่อคนเราสูญเสียความสงบ พวกเขาจะมองเห็นสิ่งที่ควรเป็นความผิดพลาดเป็นทางออกที่ดี และจะเริ่มทำสิ่งที่เกินขอบเขต หากหลายคนที่เกี่ยวข้องอยู่ในสภาวะเช่นนี้ ความบ้าคลั่งจะแพร่กระจายไปอย่างรวดเร็ว
คนที่ตื่นตระหนกนั้นชักนำได้ง่าย
แต่เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ฉันก็อดรู้สึกเกลียดตัวเองไม่ได้ เพราะสิ่งที่ฉันทำมันเหมือนกับคนที่ฉันเกลียดที่สุด คนที่มักชักใยผู้อื่นเพื่อสร้างสถานการณ์ที่ตัวเองได้เปรียบ
ถึงอย่างนั้น ฉันจะใช้ความสามารถที่น่ารังเกียจนี้เพื่อประโยชน์ในครั้งนี้ หากมันจะช่วยปกป้องคนที่สำคัญที่สุดของฉันได้
กับดักได้ถูกวางไว้แล้ว และมันจะระเบิดในวันพรุ่งนี้
YOU MAY ALSO LIKE
