ผมถูกแฟนที่เป็นเพื่อนสมัยเด็กนอกใจและถูกไส่ร้าย แต่ถึงอย่างนั้น คนที่เป็นห่วงผมกลับเป็นสาวที่สวยที่สุดในโรงเรียน - ตอนที่ 131 ครอบครัวของนักฟุตบอลที่พังทลาย
- Home
- ผมถูกแฟนที่เป็นเพื่อนสมัยเด็กนอกใจและถูกไส่ร้าย แต่ถึงอย่างนั้น คนที่เป็นห่วงผมกลับเป็นสาวที่สวยที่สุดในโรงเรียน
- ตอนที่ 131 ครอบครัวของนักฟุตบอลที่พังทลาย
—มุมมองของสมาชิกทีมฟุตบอล (ไอดะ)—
ฉันได้รับการสั่งให้พักการเรียนจากโรงเรียนและเก็บตัวอยู่ในห้องของตัวเอง
ครอบครัวของฉันสงสัยในตัวฉันมาก แต่ฉันก็เลือกที่จะเมินพวกเขาและไม่ออกจากห้องเลย ในตอนกลางคืนครูจากโรงเรียนได้โทรเข้ามาหา
แม่ของฉันเคาะประตูห้องไม่หยุด แต่ฉันก็ตัดสินใจล็อกประตูและไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น
“โรงเรียนโทรมาบอกว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง ทำไมถึงทำแบบนี้? ไปแกล้งเพื่อนทำไม? แล้วทำไมถึงทำให้ข้าวของโรงเรียนพัง? เปิดประตูออกมาเถอะ อธิบายให้แม่ฟังหน่อยสิ ครูบอกว่าลูกอาจจะโดนไล่ออกจากโรงเรียนด้วยนะ”
คำพูดเหล่านั้นทำให้ใจฉันแตกสลาย เพราะตั้งแต่เด็ก ฉันเคยเป็นเด็กดี มีทั้งการเรียนดีและเล่นฟุตบอลเก่ง เป็นลูกที่แม่ภูมิใจ แต่ตอนนี้ฉันกลายเป็นลูกชายที่ถูกกล่าวหาว่าทำร้ายเพื่อนและได้รับคำสั่งให้พักการเรียน รอการลงโทษจากโรงเรียน ถึงแม่จะตกใจและตกตะลึง แต่นั่นก็ยังทำให้ฉันไม่กล้าที่จะอธิบายอะไรเลย เพราะฉันไม่เข้าใจว่าเหตุการณ์นี้มันเกิดขึ้นได้ยังไง
ก่อนหน้านี้ ฉันยังไม่เห็นว่าฉันทำอะไรผิด ฉันคิดว่าอาโนะคือคนผิด และเชื่อว่าฉันสามารถทำอะไรกับเขาก็ได้เพราะคิดว่าตัวเองเป็นคนดี แต่เมื่อครูทาคายานางิเรียกฉันไปพบ ฉันเริ่มรู้สึกว่าทุกอย่างที่ฉันคิดมันเริ่มผิดแล้ว
ข่าวของคอนโดะทำให้ความมั่นใจในตัวเองเริ่มสั่นคลอน และสุดท้ายคอนโดะก็ถูกจับกุม ฉันรู้แล้วว่าทุกอย่างจบแล้ว ฉันไม่เข้าใจเลยว่าทำไมฉันถึงไว้ใจคนอย่างเขา ตอนนี้ฉันอาจจะต้องออกจากโรงเรียน และถ้าคดีของอาโอโนะถึงขั้นฟ้องร้อง ฉันอาจต้องจ่ายค่าชดเชย และสังคมอาจจะทำให้ชีวิตของฉันพังทลาย
“ไม่ใช่! ไม่ใช่อย่างที่แม่คิด”
ฉันพูดซ้ำไปซ้ำมาด้วยเสียงที่เหมือนจะพังทลายไปหมด ฉันอยากจะบอกว่าฉันถูกหลอก แต่ภาพของใบหน้าที่หมดหวังของอาโอโนะยังคงติดอยู่ในหัว และเหมือนเขาจะบอกว่า “ฉันไม่มีทางให้อภัยนาย”
ทำไมกัน…
มันเป็นความผิดของคอนโดะและอามาดะ ถ้าพวกเขาไม่หลอกเรา ฉันคงไม่ได้ตกอยู่ในสถานการณ์นี้ และสามารถจบการศึกษามัธยมปลายได้อย่างปกติ ไม่ต้องมารับทุกข์แบบนี้
“เปิดประตูออกมาเถอะ แม่ไม่เข้าใจการกระทำของลูกเลย”
เพราะความผิดของเขา ชีวิตของฉันถึงพังทลายไปหมด
“หยุดพูดซะ แม่!” ฉันตะคอกและเปิดประตูออกไป แม่ที่ยืนพิงประตูล้มลงไปบนพื้น หน้าของเธอเต็มไปด้วยน้ำตา มันทำให้ฉันรู้สึกเหมือนทำลายทุกอย่างไปแล้ว
“ทำไม…” แม่พูดทั้งน้ำตา ขณะที่ฉันไม่สามารถตอบอะไรได้เลย ก่อนจะปิดประตูและล็อกมันไว้ จากด้านนอกฉันได้ยินเสียงแม่ร้องไห้ เสียงของความรู้สึกผิดเริ่มรุมเร้าเข้ามา
ฉันเป็นคนที่ลงมือทำทุกอย่างเอง ดังนั้นโทษที่หนักที่สุดคงต้องตกเป็นของฉัน และฉันก็รู้ว่าไม่สามารถให้อภัยตัวเองได้
“ฉันจะไม่ให้อภัยคอนโดะ!” ความคิดนี้เริ่มบันดาลให้ฉันต้องการแก้แค้น
ก่อนหน้านี้ฉันเคยเชื่อมั่นในตัวเขาเหมือนกับเทพเจ้า แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นความแค้นที่ไม่มีวันดับลง
คอนโดะเป็นคนที่ทำให้ชีวิตของเราเสียหาย และฉันจะไม่มีวันยอมให้เขาหลุดรอดไปจากเรื่องนี้
——————————
—มุมมองของอิจิโจ ไอ—
หลังจากที่เพื่อนๆ กลับไปแล้ว ฉันสังเกตเห็นว่าได้รับรายงานจากคุโรอิผ่านอีเมลเกี่ยวกับสถานการณ์ตอนนี้
รายงานเริ่มต้นด้วยการสืบสวนผลการศึกษาของประธานชมรมวรรณกรรมในสมัยเรียนมัธยมปลาย ซึ่งบ่งบอกว่าเธอเคยเป็นนักเรียนที่เก่งมาก ทั้งจากการเขียนเรียงความและการชนะรางวัลในการประกวดต่างๆ
เธอมีผลการเรียนที่ดี
ถ้าพิจารณาจากตรงนี้ดูเหมือนจะไม่มีอะไรผิดปกติ
แต่เมื่อฉันดูรายชื่อเพื่อนร่วมชั้นของเธอที่เข้าเรียนที่โรงเรียนของเรา ฉันถึงกับขนลุก
“ประธานชมรมวรรณกรรมเคยเรียนกับคอนโดะและเอ็นโดะ แต่เอ็นโดะก็เรียนห้องเดียวกับกับเออิจิซัง… เขาคงจะดรอปหรือไม่ก็อาจจะซ้ำชั้นมา ดูเหมือนจะมีบางอย่างไม่ปกติ ต้องมีอะไรบางอย่างที่เชื่อมโยงกันอยู่”
ฉันจึงขอให้โครอิช่วยสืบสวนเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของประธานชมรมวรรณกรรมและเอ็นโดะ รวมถึงเรื่องของโดโมโตะ ยูกิซังด้วย ฉันเชื่อว่าทุกอย่างจะเริ่มเผยออกมาเมื่อเรารู้เรื่องเหล่านี้ทั้งหมด
ฉันเปิดกล่องแพนโดร่าและหวังว่าจะพบความจริง.
TLN: เผื่อใครไม่เข้าใจในรายงาน: ประธานกับเอ็นโดะเคยเรียนห้องเดียวกัน ซึ่งทั้งที่เป็นแบบนั้น ตอนนี้เอ็นโดะกลับต้องมาเรียนชั้นปีเดียวกับเออิจิ(ประธาน,เอ็นโดะเป็นรุ่นพี่ของเออิจิ) ไอจังเลยสงสัยตรงนี้ครับว่าเอ็นโดะซ้ำชั้นหรอ? เลยจะไปสืบเพิ่ม