ผมถูกแฟนที่เป็นเพื่อนสมัยเด็กนอกใจและถูกไส่ร้าย แต่ถึงอย่างนั้น คนที่เป็นห่วงผมกลับเป็นสาวที่สวยที่สุดในโรงเรียน - ตอนที่ 121 เส้นทางแห่งความสุข
“ไว้เราจะคุยรายละเอียดเพิ่มเติมทางอีเมลนะ คุณอาโอโนะ สามารถประชุมออนไลน์ได้ไหมครับ? ผมคิดว่าต่อไปคงจะจัดสรรเวลาได้ลำบากขึ้น ถ้าเป็นไปได้ เราจะใช้วิธีนี้เป็นหลัก ผมจะส่งลิงก์และวิธีการเข้าใช้งานไปให้ในอีเมลนะครับ”
บรรณาธิการพูดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความสนุกสนาน
“เข้าใจแล้วครับ ขอฝากตัวด้วยครับ”
ตารางการประชุมครั้งต่อไปถูกวางแผนให้ปรับเปลี่ยนผ่านอีเมล ความรู้สึกเหมือนตัวเองก้าวเข้าสู่โลกของผู้ใหญ่อย่างเต็มตัวเริ่มก่อตัวขึ้น
หลังจากแยกจากบรรณาธิการ ฉันส่งข้อความหาอิจิโจ ซัง เธอบอกว่ากำลังอยู่ที่ร้านไอศกรีมหน้าสถานี ซึ่งห่างจากที่นี่แค่ประมาณ 1 นาที
—————
เมื่อไปถึง ฉันเห็นเธออยู่ข้างในแล้ว เธอโบกมือให้พร้อมรอยยิ้ม
ฉันเดินไปที่โต๊ะ วางสัมภาระลง
“ฉันก็อยากกินไอศกรีมบ้างนะ”
“อ้าว ไม่ใช่ว่ารุ่นพี่เพิ่งดื่มอะไรตอนประชุมเหรอคะ?”
“ดื่มแล้วล่ะ แต่ตอนนั้นตื่นเต้นจนแทบไม่รู้รสชาติเลย อยากกินไอศกรีมให้ใจเย็นลงบ้าง”
เธอหัวเราะคิกคัก พร้อมกับตักไอศกรีมรสส้มเชอร์เบตกับสตรอว์เบอร์รีเข้าปาก
ฉันสั่งไอศกรีมวานิลลาคู่กับรัมเรซินแบบดับเบิ้ล ตักคำแรกใส่ปาก ความหวานและความเย็นช่วยให้ร่างกายและจิตใจกลับมามีชีวิตชีวา
“รุ่นพี่ชอบไอศกรีมมากเลยสินะคะ”
“มีใครที่ไม่ชอบไอศกรีมบ้างล่ะ?”
“ก็จริงนะ”
บทสนทนาเรียบง่ายแต่กลับให้ความรู้สึกสนุกสนาน บรรยากาศช่างสบายใจ
“รุ่นพี่คะ ขอฉันทำตามความฝันเล็กๆ สักอย่างได้ไหม?”
เสียงหวานๆของเธอดังขึ้นพร้อมรอยยิ้มที่ดูเขินอายเล็กน้อย
“อะไรเหรอ?”
“จริงๆ แล้ว ฉันอยากแชร์ไอศกรีมกับคนอื่นเวลาแบบนี้ค่ะ แล้วฉันก็ยังไม่เคยกินรัมเรซินเลย ขอชิมสักคำได้ไหม? เดี๋ยวฉันเอาเชอร์เบตส้มของฉันให้พี่แลกกัน”
คำขอที่น่ารักจนฉันอดหัวเราะออกมาไม่ได้ คงเพราะเธอเติบโตมาในครอบครัวที่มีกฎเกณฑ์ จึงอาจไม่เคยมีโอกาสทำอะไรเล็กๆ น้อยๆ แบบนี้มาก่อน
“หรือว่าพี่กำลังคิดว่าฉันดูเด็กไปหรือเปล่า?”
เธอพูดพลางทำแก้มป่องเล็กน้อย รอยยิ้มขี้เล่นของเธอทำให้หัวใจฉันเต้นผิดจังหวะ คนอื่นคงคิดว่าเธอกำลังหว่านเสน่ห์ แต่สำหรับฉัน มันเหมือนช่วงเวลาที่หาได้ยาก
“ได้สิ นี่ไง”
ฉันใช้ช้อนของตัวเองตักรัมเรซินไปให้เธอ
“เอ๊ะ… นี่มันเหมือนจูบทางอ้อมเลยนะ…”
เธอพูดเสียงเบาพร้อมท่าทางเขินอายจนฉันอดไม่ได้ที่จะล้อเธอในใจ แต่ก็รับเชอร์เบตส้มของเธอมาชิม
“เดี๋ยวสิ ขอเตรียมใจก่อน”
ฉันแอบยิ้ม ก่อนจะเอาไอศกรีมของเธอใส่ปาก
ความเย็นจัดและรสเปรี้ยวของส้มช่วยบรรเทาความร้อนของปลายเดือนกันยายนได้อย่างดี
“รุ่นพี่นี่แกล้งเก่งจริงๆ” เธอบ่นพร้อมใบหน้าแดงเรื่อ ก่อนจะกัดรัมเรซินด้วยความกล้า
“อร่อยจัง”
เธอลืมตาโพลงด้วยความประทับใจ ฉันมองเธอด้วยรอยยิ้มพลางชิมรัมเรซินอีกคำ
รสชาติหวานละมุนพร้อมกลิ่นหอมของเหล้ารัมที่แฝงความเป็นผู้ใหญ่ ดูเหมือนจะช่วยเชื่อมระยะห่างระหว่างเราให้ใกล้ชิดยิ่งขึ้น
——————————
—มุมมองหัวหน้าชมรม—
ฉันเปิดมือถือด้วยความสิ้นหวัง ข้อความจากรุ่นน้องชมรมส่งมาถึง
“หัวหน้า ไหวไหมคะ? ชมรมฟุตบอลดูจะวุ่นวายนะ”
คิดเองไม่ได้หรือไง ว่าฉันยุ่งแค่ไหนอยู่ตอนนี้?
ฉันเลื่อนดูข้อความต่อไป
“ไม่ต้องห่วงนะคะ ฉันจะกำชับไม่ให้ใครพูดอะไรออกไป ถ้าพวกเราไม่พูด มันก็ไม่มีใครรู้แน่นอน!”
ฉันอ่านข้อความนี้แล้วเผลอตะโกนออกมาบนถนน
“บอกแล้วไงว่าฉันไม่มีเวลาให้เรื่องนี้!!”
คนที่เดินผ่านไปมาหันมามองฉันด้วยสายตาตกใจ ฉันรู้สึกอับอายจนต้องรีบเดินกลับบ้านโดยเร็วที่สุด
YOU MAY ALSO LIKE
