ผมถูกแฟนที่เป็นเพื่อนสมัยเด็กนอกใจและถูกไส่ร้าย แต่ถึงอย่างนั้น คนที่เป็นห่วงผมกลับเป็นสาวที่สวยที่สุดในโรงเรียน - ตอนที่ 120 คอนโดะและทนายความคนใหม่

 

—มุมมองของคอนโดะ—

 

หลังจากการสอบสวนเสร็จ ฉันก็ถูกพากลับมายังห้องขังอีกครั้ง

 

ข้อหาทั้งการทำร้ายร่างกาย การกลั่นแกล้ง ทำลายทรัพย์สินของโรงเรียน การโพสต์ข่าวเท็จในโซเชียลมีเดีย และการขัดขวางการปฏิบัติหน้าที่ของเจ้าหน้าที่…

 

ทุกอย่างถูกสอบสวนอย่างเข้มงวด รวมถึงการตรวจสอบว่าฉันเคยก่อคดีอื่นๆ อีกหรือไม่ ทำให้การสอบสวนนั้นยืดเยื้อ และฉันต้องติดอยู่ในห้องขังต่อไป

 

“ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้…”

 

แม้แต่ทนายความของฉันก็ทิ้งฉันไป พวกเขาบอกว่าไม่จำเป็นต้องรับผิดเรื่องของฉัน เพราะพวกเขาทำงานให้บริษัทของพ่อฉัน แต่ไม่มายุ่งเกี่ยวกับคดีของฉัน

 

ช่างใจดำจริงๆ ตอนที่ฉันยังรุ่งโรจน์ พวกเขาเข้าหาฉันตลอด แต่เมื่อเรื่องไม่เป็นไปตามที่หวัง พวกเขาก็หายไปทันที

 

พ่อของฉันก็ดูเหมือนจะยุ่งหนัก ถูกขับออกจากพรรคการเมืองและต้องเผชิญกับปัญหาหลายอย่าง คำพูดสุดท้ายของทนายความก่อนจากไปนั้นยังวนเวียนอยู่ในหัวฉัน

 

“ถ้าออกไปจากที่นี่… ฉันจะยังมีที่ให้กลับไหม”

 

คำพูดที่หลุดปากออกมาทำให้ฉันตระหนักถึงสถานการณ์ที่สิ้นหวังของตัวเอง พ่อของฉันก็ไม่ได้จัดหาทนายคนใหม่ให้ด้วยซ้ำ

 

ฉันถูกทอดทิ้งแล้วอย่างนั้นหรือ? จะต้องตายอย่างโดดเดี่ยวในที่แห่งนี้หรือเปล่า? จากที่เคยได้รับการเอาใจจากผู้หญิงและผู้ใหญ่ ตอนนี้ฉันเหลือเพียงแค่การถูกตำหนิอย่างรุนแรงจากตำรวจ และต้องทนดูศักดิ์ศรีตัวเองพังทลายลงเรื่อยๆ

 

“ไม่ ฉันจะไม่ยอมแพ้…”

 

ฉันยังมีฟุตบอลเป็นความหวัง หากฉันยังมีพรสวรรค์ในฟุตบอล ฉันอาจหาทางรอดได้สักทาง นักฟุตบอลต่างประเทศที่มีปัญหาหลายคนก็เคยถูกจับกุม แต่พวกเขายังกลับมาได้

 

ขณะที่ฉันเกาะความหวังสุดท้ายไว้ ผู้คุมก็เรียกฉันไปพบกับทนาย

 

ฉันเดินโซเซไปยังห้องพบปะ

 

——————————

 

ในห้องนั้น มีชายแก่ที่ดูอ่อนแรงนั่งรออยู่

 

“ผมชื่อฮิรามัตสึ คุณแม่ของคุณเป็นคนจ้างผมมา ตั้งแต่วันนี้ผมจะเป็นทนายของคุณครับ ยินดีที่ได้ร่วมงานกัน”

 

ดูแล้วเขาไม่มีความกระตือรือร้นเลยแม้แต่น้อย

 

“ทำไมถึงเป็นแม่ ไม่ใช่พ่อ…”

 

หรือว่าพ่อของฉันเกิดอะไรขึ้น?

 

“คุณคอนโดะ คุณแม่ของคุณเป็นห่วงมากเลยนะครับ เพราะฉะนั้นตั้งใจดีๆ ล่ะ ที่จริงแล้ว คุณควรยอมรับความผิดทั้งหมดจะดีกว่า คุณแม่เองก็แนะนำแบบนั้น ถ้ายอมรับเร็ว คุณจะได้ออกมาเร็วขึ้น และยังสร้างความประทับใจที่ดีได้ด้วย อีกอย่าง คุณก็เป็นฝ่ายผิดจริงๆ เพราะฉะนั้นควรแก้ไขสิ่งที่ทำลงไปนะครับ”

 

คำพูดของเขาช่างดูขอไปที ทำให้ฉันเริ่มไม่ไว้ใจ เขาบอกว่าแม่เป็นห่วงฉัน? หญิงที่แทบไม่เคยกลับบ้านเพราะไปอยู่กับผู้ชายคนอื่นน่ะหรือ? เธอคงแค่ห่วงภาพลักษณ์ของตัวเองถึงได้จ้างทนายมาช่วย

 

ฉันไม่ได้รับความรักจากใครเลย

 

“ไม่! ผมไม่ได้ทำผิดอะไร พ่อผมอยู่ที่ไหน!”

 

ทนายสูงวัยถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่ายและมองมาที่ฉันด้วยสายตาเบื่อหน่าย

 

“พ่อคุณถูกจับกุมไปแล้ว เพราะเรื่องที่เขาข่มขู่โรงเรียนและครอบครัวของเหยื่อเกี่ยวกับปัญหาการกลั่นแกล้งและใช้ความรุนแรง ไฟล์เสียงได้หลุดออกมา นอกจากนี้ พรรคการเมืองยังทอดทิ้งเขาและแฉเรื่องเงินใต้โต๊ะอีกด้วย ระหว่างการแถลงขอโทษ เขาถูกจับกุมตัวไปในทันที มันจบสิ้นแล้วล่ะ”

 

“พ่อผมถูกจับ? ไม่มีทาง พ่อผมเป็นคนชั้นสูงนะ จะถูกจับไม่ได้!”

 

“อ้อ ในข่าวก็บอกไว้แบบนั้นจริงๆ คุณยังคิดแบบนี้อีกหรือ? คุณนี่ไม่รู้อะไรเลยจริงๆ นักการเมืองท้องถิ่นไม่มีอภิสิทธิ์แบบนั้นหรอก และดูเหมือนการแก้ต่างคดีนี้จะยากมากเลยนะ ทนายคนเก่าของคุณถึงได้หลบหนีไป”

 

เขาหัวเราะเยาะเย้ยพร้อมบอกความจริงอันโหดร้าย

 

“แต่ผม… ผมยังมีโควตาฟุตบอลสำหรับเข้ามหาวิทยาลัย…”

 

“นั่นน่ะ ไม่มีทาง คุณถูกจับในข้อหาทำผิดร้ายแรง โรงเรียนไหนจะกล้าให้โควตาคุณอีกล่ะ? ยังไงคุณก็ต้องถูกไล่ออก มันเปลี่ยนแปลงไม่ได้หรอก ยอมรับความจริงซะจะดีกว่า”

 

คำพูดของเขาทำให้ฉันโกรธ ฉันทุบกำแพงพลาสติกใสที่กั้นระหว่างเราและร้องปฏิเสธ

 

“ไม่! ผมไม่ยอม!”

 

เจ้าหน้าที่หลายคนรีบเข้ามาห้ามฉันและพาฉันกลับไปยังห้องขัง

 

ทนายที่ดูไร้ความกระตือรือร้นหัวเราะเยาะฉันด้วยสายตาดูถูก