ผมถูกแฟนที่เป็นเพื่อนสมัยเด็กนอกใจและถูกไส่ร้าย แต่ถึงอย่างนั้น คนที่เป็นห่วงผมกลับเป็นสาวที่สวยที่สุดในโรงเรียน - ตอนที่ 11 น้ำตาของรุ่นน้องและต้นตอของข่าวลือ

 

พวกเรากำลังทานอาหารกลางวันอย่างสนุกสนาน

 

“นี่ ซุปมิโสะกับหมูก็อร่อยดีนะ ผสมผสานกันอย่างลงตัวกับอาหารฝรั่ง ซึ่งได้รับความนิยมมาก ในร้านของเรามีซุปสองแบบที่ได้รับความนิยม คือซุปหัวหอมแบบฝรั่งเศส และซุปมิโสะใส่หมูนี่แหละ”

 

พ่อเคยพูดว่า “อยากให้เป็นรางวัลในวันที่น่าเบื่ออย่างวันจันทร์” เขาจึงเพิ่มซุปนี้เป็นซุปประจำวัน เป็นซุปที่ใส่หมูเยอะ และใส่รากผักกับมันฝรั่งจนเต็ม

 

“ออมเล็ตแฮมเบอร์เกอร์และพาสต้าแบบญี่ปุ่นก็ดีค่ะ แต่โดยเฉพาะซุปมิโสะนี้รู้สึกสบายใจมาก นี่คงจะเป็นรสมือของคุณแม่ใช่ไหมคะ?” รุ่นน้องพูดด้วยความพอใจ

 

“นี่เป็นสูตรเฉพาะของพ่อที่เสียไปแล้ว ซึ่งจะเคี่ยวหัวไชเท้าและหัวหอมอย่างดีในหม้อขนาดใหญ่ แม้จะลดเกลือในใช้ทำมิโสะลง แต่รสชาติที่ออกมานุ่มลึกและอร่อยมากเลย” ฉันพูดออกไปด้วยความภูมิใจเล็กน้อย

 

พ่อของฉันต่างจากฉันอย่างสิ้นเชิง เขาเป็นที่รักของทุกคน พ่อเข้าร่วมงานแจกอาหารที่จัดโดยองค์กรอาสาสมัคร ซึ่งมีไว้สำหรับคนไร้บ้าน ผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่คนเดียว และเด็กที่มีอาหารไม่เพียงพอ พ่อยังลงพื้นที่ช่วยเหลือผู้ประสบภัยจากแผ่นดินไหวและน้ำท่วมอีกด้วย

 

ในชุมชน พ่อเป็นที่รู้จักในฐานะ “วีรบุรุษที่ไม่มีชื่อเสียง” เขาเป็นพ่อที่น่าภูมิใจจริง ๆ

 

แต่อยู่ ๆ ตอนที่ฉันอยู่มัธยมต้นปีสอง พ่อเสียชีวิตด้วยอาการหัวใจวายกะทันหัน เขาล้มลงในขณะที่กำลังทำซุปมิโสะเพื่อแจกอาหาร พ่อดูเหมือนจะจากไปแบบสมกับบุคลิกของเขาจริง ๆ

 

งานศพของพ่อมีคนมากมายมาร่วมงาน ทั้งสมาชิกสภาท้องถิ่นที่เห็นด้วยกับอุดมการณ์ของพ่อ นายกเทศมนตรี ลูกค้าประจำ และคนที่ได้รับซุปมิโสะจากกิจกรรมการแจกอาหาร ทุกคนมาร่วมไว้อาลัยให้กับเขา ครอบครัวของเรารู้สึกภูมิใจที่พ่อได้จากไปในขณะที่ยังเป็นที่รักของผู้คน ตอนนี้พี่ชายและแม่ของฉันยังคงสืบทอดกิจกรรมอาสาสมัครของพ่ออยู่เดือนละครั้ง พวกเขากำลังพิจารณาเข้าร่วมโครงการร้านอาหารสำหรับเด็กด้วย

 

“ขอโทษนะคะ ฉันถามไม่ระวังไปหรือเปล่า?” รุ่นน้องถามด้วยความรู้สึกผิด

 

“ไม่หรอก เธอชมพ่อของฉันนี่นะ ฉันดีใจซะอีก”

 

หลังจากฟังฉันพูด เธอก็พูดด้วยน้ำเสียงที่สดใสขึ้นเล็กน้อย

 

“ฉันคิดว่าคุณพ่อของคุณต้องเป็นคนใจดีมาก ๆ เลย ซุปนี้ทำให้ฉันรู้สึกถึงการเอาใจใส่อย่างพิถีพิถันในการทำ”

 

ฉันคิดว่าคงเป็นเพราะเธอมีฝีมือทำอาหารถึงจะสังเกตได้เช่นนี้ วัตถุดิบอาจจะดูธรรมดา แต่การทำด้วยความตั้งใจทำให้รสชาติออกมาโดดเด่น

 

“ดีใจที่เธอชอบนะ”

 

“ค่ะ ฉันดีใจที่ได้ทานซุปที่อบอุ่นแบบนี้”

 

ฉันรู้สึกว่าตัวเองสบายใจขึ้นเล็กน้อย เมื่อเห็นว่าแรงกระตุ้นการฆ่าตัวตายของรุ่นน้องดูเบาบางลงเพราะสูตรของพ่อฉัน

 

แน่นอน รวมถึงความรู้สึกของฉันเองด้วย

 

“ซุปนี้เติมได้ไม่อั้นนะ” ฉันพูดพร้อมมองดูรุ่นน้องที่หลั่งน้ำตาออกมาเล็กน้อยอย่างเงียบ ๆ

 

เธอกำลังพูดอย่างไร้คำพูดว่า “ดีแล้วที่ยังไม่ตายไป ยังมีชีวิตอยู่ดีแล้ว”

 

—ห้องชมรมฟุตบอลหลังเลิกเรียน—

 

“รุ่นพี่คอนโด เกิดเรื่องใหญ่แล้วครับ! ครูประจำชั้นของพวกเราน่ะ…”

 

รุ่นน้องที่เป็นคนเผยแพร่เรื่องรอยฟกช้ำของมิยูกิ รีบเข้ามาหาฉันด้วยน้ำตาหลังเลิกเรียน

 

“มีอะไรเหรอ?”

 

“พวกเราตั้งใจจะสั่งสอนไอ้คนทำร้ายร่างกายอย่างอาโอโนะนั่นครับ…”

 

รุ่นน้องสองคนสารภาพว่าได้ขีดเขียนคำหยาบลงบนโต๊ะของอาโอโนะ ครูทาคายานางิที่สอนวิชาประวัติศาสตร์โลกและเป็นครูประจำชั้นห้อง 2B ได้เริ่มตรวจสอบเรื่องนี้แล้ว

 

อ้าว ไวจังนะ ครูคนนั้น ฉันนึกว่าเขาจะปิดเรื่องนี้ให้เสียอีก

 

แต่ก็ไม่เป็นไร ถ้าเกิดเรื่องขึ้น พ่อก็น่าจะช่วยได้อยู่ ฉันควรจะบอกพวกนั้นให้รู้ความจริงเสียหน่อยว่า…

 

พวกแกก็แค่หมากในกระดานเท่านั้นเอง

 

“เหรอ” ฉันพูดตัดบทอย่างเย็นชา

 

“อย่าพูดแบบนั้นสิครับ พวกเราทำเพราะรุ่นพี่นะครับ… ถ้าเป็นแบบนี้พวกเราก็อาจโดนพักการเรียนหรือถูกไล่ออกน่ะสิครับ!”

 

แม้พวกเขาจะร้องขอ แต่ฉันก็ตอบกลับอย่างเย็นชาอีกครั้ง ฉันไม่มีเวลามายุ่งกับพวกไร้ค่าที่เป็นเหมือนเบี้ยหมากรุกหรอก

 

“งั้นลองถามหน่อย ฉันเคยขอให้พวกนายเผยแพร่เรื่องที่อาโอโนะทำร้ายใคร หรือขอให้ทำลายทรัพย์สินของโรงเรียนบ้างหรือเปล่า?”

 

“อะไรนะ!!”

 

พวกเขาดูเหมือนไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองเป็นแค่หมากรุกในกระดาน การสละเบี้ยเพื่อปกป้องตัวหมากสำคัญเป็นเรื่องธรรมดา โง่เง่าจริง ๆ

 

“ฉันแค่อยากขอคำปรึกษาพวกนายเท่านั้น เพื่อช่วยรุ่นน้องที่สนิทด้วยก็เท่านั้น แต่นายกลับไปปล่อยข่าวลือและทำลายทรัพย์สินของโรงเรียน แล้วนายคิดว่าฉันผิดเหรอ?”

 

พวกเขาร้องขออย่างหมดหวังเหมือนลูกสุนัขที่ถูกทิ้ง

 

“ต้องไม่ไช่แบบนี้สิ พวกเราแค่…”

 

ฉันขัดคำพูดของพวกเขาและพูดต่อ

 

“งั้นก็ต้องพยายามทำเป็นไม่รู้เรื่องไว้ ไม่มีหลักฐานมัดตัวนี่ ถ้าไม่ทำแบบนั้น พวกนายจะต้องเจอกับความพินาศ”

 

ฉันคิดในใจและหัวเราะเบา ๆ ‘ได้ทาสเพิ่มอีกสองคนแล้วสินะ’

TLN: ขอบคุณมากสำหรับยอดวิวที่ทะลุ 10,000 คน(ภายใน 2 วันนะ)ครับ ตอนช่วงบ่ายเห็นยอดวิวยัง 3 พันอยู่ เลยยังไม่ได้ตกใจอะไร พอเข้ามาดูมะกี้ก็ทะลุหมื่นไปแล้ว ขอบคุณมากครับ(ณ วันที่ 11/11/67)

*ข้อความจากนี้จะลบพรุ่งนี้เช้า: เดิมที่แพลนจากที่บอกช่วงท้ายตอนที่แล้วคือจะลงตอนที่ 13 ตอนช่วง 3 ทุ่มวันนี้(11/11/67) แต่ในเมื่อมาแบบนี้ ตัั้งแต่ปล่อยตอนนี้ไป จะลงครึ่งชั่วโมง/ตอนจนกว่าจะตอนที่ 16 ครับ(คำนวนแล้วจะเป็นตอน 20:00 ซึ่งหลังจากนั้นอาจลงต่ออีก) เพราะคิดว่าตอน 16 จบไม่ค้างสุดแล้ว ขอบคุณอีกรอบครับ!