ผมคือนักบุญหญิงที่เป่ายิ้งฉุบมาเกิดใหม่ครับ - ตอนที่ 17
แสงแดดยามเย็นที่สวยงาม นี้ก็เป็น1ปีแล้วสินะ ที่ผมมาอยู่หมู่บ้านแห่งนี้ เรื่องราวมันผ่านไปเร็วราวกับโกหก ตั้งแต่คืนนั้นที่จะเราถูกหัวหน้าจับได้ ชีวิตเราก็เปลี่ยนไปตลอดกาลเลยนี้นะ
“มีเรีย พักบ้างเถอะจ๊ะ”
สาวหูหมีคนหนึ่งส่งเสียงเรียก ผมขณะที่ผมกำลังกวาดหน้าร้านอยู่
“คุณคุมะโกะให้ฉันทำงานด้วยเถอะคะ ถ้าอยู่เฉยๆ ฉันคงต้องไม่สบายใจที่ต้องเอาเปรียบทุกคนแน่ๆ”
“ขยันทำงานมันก็ดีอยู่หรอก แต่เธอกำลังท้องอยู่นะ เกิดเป็นอะไรน้องชายฉันเอาฉันตายแน่”
ใช่แล้วละ ตอนนี้ผมเองก็ใกล้จะได้เป็นแม่คนแล้วละ น่าตกใจใช่ไหมละ? จากคนที่หื่นนมขนาดหนักจะกลายเป็นสาวแม่บ้านไปได้
แม้แต่ผมก็ยังตกใจเลย แต่ตอนนี้ผมมีความสุขดีนะตั้งแต่ได้อยู่กับเขานะ เขาคือคนที่เปลี่ยนผมให้กลายเป็นหญิงสาวด้วยลีลาอันดุดันและเร้าร้อนของเขา ทำให้ผมลืมความสุขในฐานะผู้ชายไปเลยละ
“ลูกๆ เองก็ชอบให้ฉันทำงานด้วยสิคะ จริงไหมคะๆ ลูกแม่”
ผมพูดพร้อมลูบท้องโตๆของผมเด็กในท้องเองกะเตะท้องโต้ตอบกลับมา ราวกับเราสามารถสื่อสารกันได้ ไม่สิเพราะเราเป็นแม่ลูกถึงได้สื่อสารกันได้ไง
“เฮ้อ~น้องชายฉันนี้มันโชคดีจริงๆที่ได้เมียดี ขนาดฉันแก่กว่ามันยังหาผัวดีๆ ไม่ได้สักทีเนี้ยสิ ทำไมกันน้า~”
“คุณคุมะโกะเองก็เป็นสาวสวยนะคะ แค่คุณคุมะโกะลองเปิดใจดู ฉันเชื่อว่าจะมีผู้ชายดีๆเข้ามาแน่นอน”
คุณคุมะโกนั้นเป็นสาวเผ่าหมีหุ่นเลยสะบึมมากๆ แม้แต่ก้นเองก็น่าจับ…ใช่แล้วมันน่าจับมากๆเลยละก้นแน่นๆของสาววัย30ปีเนี้ย หึๆๆ อ๊ะ!! ไม่ได้สิตัวผมนี้ละก็ตอนนี้นายมีลูกและสามีอยู่แล้วนะ จะกลับไปทำนิสัยเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้แล้วนะ!!
“นั้นไง พูดถึงก็กลับมาพอดีเลยเจ้าน้องชายตัวแสบนั้น”
ผมหันไปทางที่คุณคุคะมะโกะมองผมก็เห็นร่างใหญ่ๆของเขาที่ปกคลุมไปด้วยขนสีน้ำตาลซึ่งเป็นลักษณะประจำตัวของเขา ปากที่ยืนออกมาเล็กน้อยพร้อมกับฟันที่แหลมคมและจมูกสีดำสีเหลี่ยมของเขา มันช่างมีเสน่เหลือเกิน ดวงตาสีกลมโต ใบหูกลมๆที่แปะอยู่บนหัวของเขาทำให้เขาดูน่ารักและเท่มากๆในเวลาเดียวกัน
“คุณคุมะวันนี้กลับมาจากการล่าน้ำผึ้งแล้วเหรอคะ!!!”
ผมเข้าไปโผกอดเขาทันที อ่า~รู้สึกอุ่นจังเลย ขนของเขาก็นุ่มสุดๆ
“โฮกกกกกกกกก~”
“แหม~ ปากหวานจริงนะคะ คุณคุมะเนี้ย แล้วซ่อนอะไรไว้ด้านหลังเหรอคะ”
“โฮกกกกกกก~
เขายื่นยวงผึ้งที่เขาไปตีแตกสดๆมาให้กับผม ดูสิขนาดตัวอ่อนผึ้งยังอยู่เลย เป็นยวงผึ้งที่สวยมากๆ เลย
“เอ๋!! นี้ให้ฉันจะดีเหรอคะ? นี้ไม่ใช่อาหารของคุณตอนจำศีลหน้าหนาวไม่ใช่รึคะ?”
“โฮกกกกก~”
“อยากจะบำรุงลูกเหรอคะ? ของแบบนั้นไม่จำเป็นหรอกคะ ลูกของเราแข็งแรงอยู่แล้วเพราะเกิดมาจากความรักของพวกเรานี้น่า”
“โฮกกกก~”
“โธ่~ คุณนี้ตื้อไม่เลิกจริงๆเลยนะคะ แค่นึดเดียวก็พอนะคะ!! ที่เหลือคุณต้องเก็บไว้ตอนหน้าหนาวนะ!!”
“โฮก~”
ผมหยิบหนอนจากยวงผึ้งมากิน2-3ตัว หนอนสดๆ ที่ยังไม่ตายนี้อร่อยจังเลยนะ ทั้งหวานทั้งมันแถมยังดิ้นในปากตอนเคี้ยวอีก รู้สึกดีสุดๆเลยอ่า~
“โฮกกกก!!”
“เดี๋ยวก่อนสิคะ คุณคุมะ คุณคุมะโกะก็อยู่ที่นี้ด้วยนะคะ”
เขาพยามจะจูบผมแต่ผมเองก็พยามปัดป้อง ผมเองก็อายเป็นนะ
“ไม่ต้องห่วงฉันเองก็จะกลับบ้านแล้วละ เชิญสนุกกันกันให้เต็มที่เลยนะ”
“เอ๋!! เดี๋ยวก่อนสิคะคุณคุมะ–อุ๊บ!!”
เขาจูบผมทีเผลออีกแล้วแถมยังสอดลิ้นเข้ามาอีก จูบของเขานั้นจะมีรสชาติของปลาแซลม่อนไม่ก็รสน้ำผึ้งเสมอ นี้แหละเสน่เด็ดของเขาแหละ
“โธ่~ คนบ้าๆๆๆๆๆ ชอบมาแกล้งฉันอยู่เรื่อยเลย”
ผมทุบไปที่พุงของเขาเบาๆ แม้ผมจะเป็นคนใจกว้างก็เถอะ แต่ผมเองก็โกรธเป็นเหมือนนะ
“โฮกกกกก~”
“เอ๋!! ไม่ใช่ฤดูติดติดสัตว์ของคุณหมดไปแล้วไม่ใช่เหรอคะ”
“โฮกกกกกกกกกกก~”
“ก็เพราะเธอน่ารักเลยเกิดอารมเหรอคะ แหม~มาชมฉันไปก็ไม่ให้ทำหรอกนะคะ ลูกของเราจะคลอดเร็วๆนี้แล้วนะคะ ท่าของคุณใส่เข้าไปละก็กระทบถึงเด็กแน่นอนคะ”
“โฮก~”
เขาทำหน้าหง่อยทันทีที่ผมว่าไม่ให้เขาทำ หุๆ เป็นชายที่ไม่ได้เรื่องจังน้า~ ช่วยไม่ได้ผมเองก็ควรจะปลอบเขาหน่อยละกัน เพราะนี้คือการเซอร์วิสของภรรยายังไงละ!!!
“แต่ว่าท่าทำทางข้างหลังแบบเบาๆละก็ฉันไม่ว่าอะไรหรอกนะคะ(กระซิบ)”
“โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!”
“เอ๋!! เดี๋ยวคะคุณคุมะจะอุ้มฉันไปไหนคะ งานของฉันยังไม่เสร็จเลยนะคะ”
สุดท้ายเขาก็อุ้มผมกลับไปทำกันที่บ้านทันที จิตวิญญาณหมีในตัวของเขาตื่นขึ้นแล้วละ ทั้งๆที่ผมบอกให้เบาๆแท้ๆแต่กลับทำรุนแรงแบบนี้ ประตูหลังของผมมันบอบบางนะรู้ไหมคุณหมีของฉัน อร๊างงงงง~
–
“ไม่ใช่แล้วโว้ยยยยยยยยยย!!!!”
ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมาทันที นี้มันฝันเชี่ยอะไรวะเนี้ยขนลุกชิบหาย!! แล้วทำไมผมต้องมีผัวเป็นหมีด้วยวะ!! แถมยังให้มันทำประตูหลังอีก!!! แล้วทำไมผมต้องไปหยิบตัวอ่อนจากยวงผึ้งมาแดกด้วย!! นี้มันฝันห่าอะไรเนี้ย!!
“อ๊ะ พี่สาวตื่นแล้วละ”
ผมได้ยินเสียงจากเด็กผู้ชายคนหนึ่งดังมาจากด้านข้าง เมื่อผมหันไปก็พบกับสัตว์สี่ขาที่มีขนน้ำตาล ตาดำ มีหูกลมๆ จมูกแหลมหน่อยๆ ใช่แล้วละมันคือหมีนั้นเอง..
“ไอ้เชี่ยยย!! ไอ้หน้าหมี!!! อย่าเข้าไปมาใกล้ตูนะเฟ้ย!!”
ผมรีบกระโดดถอยหลังหนีทันที นี้มันอะไรกันฟะ!! อย่าบอกนะว่าไอ้หมีตัวเล็กนี้มันเป็นลูกผมนะ!! ไม่มีทางแม่งก็แค่ฝัน ใช่แล้วละมันก็ควรฝันใครมันจะไปมีความสัมพันธ์ลึกซึ่งกับหมีจนออกลูกมาเป็นหมีได้หรอก!! หรือว่าจริงวะ?
“พี่สาวเป็นอะไรไปรึเปล่าครับ?”
ว้ากกกก!! ไอ้หมีเวรอย่าเข้ามาใกล้นะโว้ยยย!! เดี๋ยวนะ..พี่สาวเหรอ?
“เมื่อกี้นายเรียกฉันว่าพี่สาวไม่ใช่คุณแม่สินะ”
ผมถามหมีตัวเล็กที่อยู่ตรงหน้าเพื่อความแน่ใจ
“ละเมออะไรของพี่สาวเนี้ย? ถ้าแม่ของผมตอนนี้ก็อยู่บ้านเลี้ยงน้องอยู่นะ”
“เยสสส!!”
ตูไม่ใช่แม่มันโว้ย!!!! เดี๋ยวนะแล้วที่นี้มันที่ไหนวะ ท่าจำแอบดูพวกสาวอมนุษย์แล้วก็… อ่าใช่เราโดนจับมานี้หว่า แม่งเอ็ย โคตรของโคตรงี่เง่าเลยนี้กว่า!! โดนจับมาเพราะไปแอบดูสาวอาบน้ำเนี้ยนะ!! ป่านนี้ลุงริสคงแฉผมสนุกปากแล้วละ
“ผมไม่รู้หรอกนะว่าพี่สาวเป็นอะไรหรอกนะ แต่ผู้ใหญ่บ้านให้ผมมาตามพี่สาวให้ไปหานะ”
“ผู้ใหญ่บ้านหมายถึงเอลฟ์อะนะ”
“ใช่แล้วละ เห็นว่าผู้ใหญ่จะคุยกับพี่สาวเรื่องเงื่อนไขการปล่อยตัวนะ”
“งั้นนำทางไปโลด!!!”
แบบนี้คุยน่าคุยขึ้นมาหน่อยหนึ่ง แม้จะฝันบ้าๆไปหน่อยเพราะมาอยู่หมู่บ้านนี้ก็เถอะ แต่เดี๋ยวผมเองก็จะได้กลับบ้านแล้วสินะ