จ้าวหลินเหมือนนกยูงที่รบชนะ เชิดหน้าขึ้นมาจับแขนของเยี่ยจิงเฉิน

ในใจรู้สึกภูมิใจ ตอนที่อยู่ในห้างรู้สึกประสบผลสำเร็จมาก ส่งผลให้เป็นผู้ชายที่ดูมีอำนาจที่สุด เป็นเยี่ยจิงเฉินแล้วมันทำไม?ยังไงก็ยังคงหนีไม่พ้นเอื้อมมือของจ้าวหลินหรอก

แค่มีผู้ชายแบบเยี่ยจิงเฉินแบบนี้ ถึงจะค่อยคู่ควรกับตัวเองหน่อย

หลังจากนี้เธอคงเป็นคุณผู้หญิงของเยี่ยหวางแล้ว ดูว่าใครจะกล้าให้เธอเปลี่ยนสีหน้า

ถึงเวลานั้นเรื่องแรกเลยเธอคงจะไล่ถังซินเหยาออกนังคนเลวคนนั้น

เมื่อก่อนสมัยที่เรียน ถังซินเหยาก็แย่งของของเธอ แย่ผู้ชายที่เธอมองๆไว้ ไม่ว่าเรื่องไหนก็ตาม ผู้ชายพวกนั้นตาบอดกันหรือไง ถึงไม่เลือกเธอให้เป็นดาวแต่กลับเลือกถังซินเหยา

ดูตอนนี้แล้ว ตามคาดยังไงก็ไอ้ทึ่มนี่ก็ยังคงตาบอดอยู่ง

รอเธอได้เป็นคุณนายเยี่ยก่อนเถอะ เธอจะให้พวกคนที่ดูถูกเธอมาคุกเข่าขอร้องอ้อนวอน

ในใจของจ้าวหลินหวังไว้แบบนั้น แต่กลับไม่ได้พบว่าเยี่ยจิงเฉินพยายามอดกลั้นความรังเกียจไว้ในใจถึงได้ไม่เอาเธอแยกออกมาจากตัวเอง

“ประธานเยี่ย แถวๆนี้มีร้านอาหารฝรั่งเศสพึ่งเปิดใหม่ รสชาติก็เหมือนต้นตำหรับ พวกเราลองไปทานด้วยกันไหมคะ”จ้าวหลินนั่งอยู่ที่บนรถโรลส์รอยซ์ของเยี่ยจิงเฉิน พยายามที่จะอดความตื่นเต้นไว้ รถคันนี้เธอเคยเห็นแค่ในนิตยสาร ไม่คิดเลยว่าวันหนึ่งเธอจะได้ขึ้นมานั่งจริงๆ

เยี่ยจิงเฉินจับพวงมาลัยไว้อย่างแน่น อยากจะถีบผู้หญิงคนนี้ไปที่ดาวอังคาร

“ประธานเยี่ย ในก่อนหน้านี้ในความคิดของฉัน ประธานเยี่ยน่าจะเป็นผู้ชายที่อายุเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งปี เป็นคนที่น่าจะทื่อๆและไร้อารมณ์ หรือว่าหัวล้านกันนะ”จ้าวหลินใช้ผ้าเช็ดปากของตัวเองอย่างสง่างาม เม้มปาก และแสดงให้เห็นถึงรอยยิ้มที่สวยงามที่สุดออกมา“แน่นอนว่าในความหมาของฉันได้ว่าประธานเยี่ยแก่แล้ว แต่เป็นเพราะว่าประธานเยี่ยดูมีพลัง น่าจะเป็นคนที่มีประสบการณ์ชีวิต แต่ว่าวันนี้ฉันพึ่งได้รู้ว่าจริงๆแล้วบนโลกนี้มีอัจฉริยะอยู่ ประธานเยี่ยยังไงก็ดูว่าโชคดีไปหมด”

เยี่ยจิงเฉินทำหน้าไรอารมณ์เคี้ยวสเต็กไป รู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้ทำให้เขาไม่อยากอาหาร

“มักจะเรียกคุณว่าประธานเยี่ยดูไม่ค่อยคุ้นเลย ประธานเยี่ยจะถือสาอะไรไหมคะถ้าฉันเรียกคุณว่าเยี่ยจิงเฉิน?”จ้าวหลินยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

“ฉันถือ”เยี่ยจิงเฉินยกแก้วไวน์ขึ้นมาแกว่งๆดูและพูดด้วยความเย็นชา

เห็นชัดๆอยู่ว่าเป็นเพื่อนตอนเรียน ทำไมผู้หญิงคนนั้นถึงต่างกันกับผู้หญิงคนนี้ขนาดนี้นะ?ผู้หญิงตนนั้นไม่เคยเรียกเขาด้วยชื่อจริงๆของเขาด้วยซ้ำ

สมควรตายจริงๆ หรือว่าในสมองมีแต่หญ้า โง่อะไรแบบนี้กันนะ

แววตาก็ไม่ดี คิดไม่ถึงเลยว่าจะสนในหน้าตาแบบนั้น

ถังซินเหยาที่สมองมีแต่หญ้า……

จ้าวหลินเห็นเยี่ยจิงเฉินไม่ไว้หน้าเขาขนาดนี้ หน้าก็ซีดขึ้นมาทันที

มือทั้งสองข้างที่สวยงามขาวผุดผ่องเหมือนกับงานศิลปะของเยี่ยจิงเฉิน อยู่บนแก้วไวน์ที่แวววาว ยิ่งทำให้เพิ่มความสง่างาม ทำให้จ้าวหลินเห็นก็รู้สึกเอื้อมไม่ถึงอยู่เล็กน้อย

“ไม่ดีเท่ากับเล่าเรื่องเมื่อก่อนสมัยมัธยมปลายให้ฉันฟังหรอก”นิ้วที่เรียวสวยของเยี่ยจิงเฉินก็หยิบแก้วไวน์ขุ้นมาอย่างสบายๆเลย และพูดอย่างเงียบสงบ

“ได้สิคะ”จ้าวหลินที่กำลังโมโหก็ไม่รู้จะต้องพูดว่าอะไร ตอนนี้เยี่ยจิงเฉินอยากจะเข้าใจที่ผ่านมาของเธอ หรือว่านี่เยี่ยจิงเฉินมีความรู้สึกพิเศษกับเธอกัน“เมื่อก่อนที่ฉันอยู่โรงเรียน ฉันเป็นคนที่ใสมากๆ(ใช่เหรอ) เอาเพียงแต่เรื่องเรียน อ่านหนังสืออยู่ตลอด คะแนนก็อยู่อันดับต้นๆตลอด(ถังซินเหยาเป็นที่หนึ่งตลอด) เพื่อนมีไม่เยอะ ตอนที่จบมัธยมปลายฉันคะแนนของฉันดีมากๆจนสอบเข้ามหาวิทยาลัยบีได้ วันงานเลี้ยงจบมัธยมปลาย ฉันพึ่งรู้ว่าฉันเป็นดาว(เป็นเพื่อนของดาว) ฉันคิดไม่เคยรู้มาก่อนเลย(จริงๆแล้วอิจฉามาตั้งสามปี) ในตอนนั้นมีผู้ชายมากมายเขียนจดหมายรักและช็อคโกแลตให้ถังซินเหยาเอามาให้ฉัน แต่ฉันก็ต้องเอาเรื่องเรียนมาก่อน สุดท้ายแล้วก็เลยให้ซินเหยาไปหมดเลย(จริงๆแล้วทุกคนเอามาให้ถังซินเหยาอยู่แล้ว)ในตอนนั้นซินเหยาเป็นคนอ้วน คนในโรงเรียนดูถูกเธอเยอะมากเลย(หึหึ)

ตอนที่เธอกำลังโอ้อวดตัวเองนั้น ยังต้องไปเหยียบเท้าของถังซินเหยาเป็นครั้งเป็นคราว

“ใช่เหรอ?”เยี่ยจิงเฉินถามอย่างไม่เชื่อ“ผู้หญิงโง่คนนั้น……เลขาถังคบกับประธานเฉินนั้นเมื่อไหร่กันนะ”

ถังซินหยา ป่าปี้คุณนี่มันมั่วจริงๆนะ เขานามสกุลฟาง！นี่ไม่ได้ตั้งใจลืมหรอกใช่ไหม?

เยี่ยจิงเฉิน อย่าไปสนใจรายละเอียดพวกนั้นเลย！

“โอ้ จริงๆแล้วอี้เฉิง……ฉันกำลังพูดถึงประธานฟางของพวกเรา จริงๆแล้วเขาชอบฉันมาโดยตลอด เพียงแต่ฉัน……ดังนั้นเขาเลยเข้าหาซินเหยาเพื่อจีบฉัน แต่ว่าเหมือนซินเหยาชอบเขามาก ตอบที่จบนั้น ซินเหยารู้แล้ววี้เฉิงชอบฉันก็เสียใจมาก เธอยังคงเป็นแบบนั้น แต่อี้เฉิงก็ไม่ยอมรับเธอ เธอเลยรู้สึกว่ามันกลายเป็นเรื่องตลก รู้สึกว่าเสียหน้า ดังนั้นเลยไปต่างประเทศ ไปตั้งหกปี ปีที่ผ่านมานี้อี้เฉิงมักจะรู้สึกเสียใจต่อซินเหยา มักจคิดว่าอยากหาโอกาสชดเชยให้เธอ ฉันคิดว่าถ้าหากครั้งนี้ฉินเหยาใช้ความเสียใจของอี้เฉิง ก็ควรให้อี้เฉิงฝืนใจยิมรับเธอ”

ถังซินเหยา เธอ……เธอมันผู้หญิงไร้ยางอาย ก็รู้กันอยู่แล้วว่าเธอชอบฟางอี้เฉิง พอรู้ว่าพวกเราคบกัน ดังนั้นถึงเข้ามาใกล้ชิดเขาม่ใช่เหรอ?

“ผู้หญิงโง่คนนั้นชอบไอ้ประธานเฉิน?”เยี่ยจิงเฉินก็จับแก้วไวน์ไว้แน่น เม้มปากและถามด้วยสีหน้าไรอารมณ์

ฟางอี้เฉิง ทำท่าทางแอ๊บแบ๊ว เขานามสกุลฟาง นามสกุลฟาง นามสกุลฟาง

ถังซินเหยา นายสิโง่ โง่กันทั้งตระกูล

“ใช่”จ้าวหลินพยักหน้า ทำสีหน้าอย่างจริงจังบอกกับเยี่ยจิงเฉินว่าถังซินเหยาชอบฟางอี้เฉิง

พอได้ยินว่าฟางอี้เฉิงเป็นแฟนเก่าของถังซินเหยาเขาก็เจ็บปวดใจขึ้นมา เดิมทีก็แค่อยากจะเข้าใจเลขาของตัวเองให้มากๆ ตอนนี้รู้แล้วว่าถังซินเหยาทำเรื่องราวมากมายเพื่อผู้ชายแค่คนเดียว เยี่ยจิงเฉินยิ่งรู้สึกบีบหัวใจ

เดิมทีเขาก็หน้านิ่งอยู่แล้ว นี่ก็ยิ่งไปเพิ่มความเย็นชาอีก

เพียงแต่ว่าจ้าวหลินไม่ใช่คนที่จะดูคนออกที่สีหน้า หรืออาจจะเป็นเพราะว่าเธอกำลังตาบอดเพราะเธอมันใจในตัวเองมาก

“เอาล่ะ ประธานเยี่ย พวกเราไม่คุยเรื่องที่ทำให้หมดสนุกแล้ว ไม่ดีเท่ากับประธานเยี่ยพูดเรื่องของตัวเอง เพราะในห้างก็มีข่าวลือมากมายเกี่ยวกับคุณ คุณเล่าให้ฟังหน่อย เรื่องนี้ฉันอยากรู้มากเลย”จ้าวหลินเลยผมของตัวเอง ความเซ็กซี่ของเธอก็ไปดึงดูดกับเยี่ยจิงเฉินเข้า

วิธีการนี้มันใช้กับผู้ชายแล้วได้ผลตลอด ผ่านการทดลองก็ได้รู้ว่านี่เป็นวิธีที่ดีเลยทีเดียว

“ออกไปนะ”แม้แต่สายตาของเยี่ยจิงเฉินก็ยังเป็นสายตาที่แสดงออกไปแบบนั้นให้กับจ้าวหลิน

“ประธานเยี่ย คุณพูดว่าอะไรนะ ฉันไม่ค่อยได้ยินเลย”จ้าวหลินยิ้มอย่างฝืนๆ หลังจากผ่านไปครู่หนึ่งก็กลับมาสู่ปกติ เพียงแค่ว่า ก็พูดอะไรกันไม่ค่อยออกแล้ว

“ไปให้พ้น อย่าให้ฉันได้พูดเป็นครั้งที่สามนะ”เยี่ยจิงเฉินเงยหน้าขึ้นมา แวตาของเขานั้นมองจ้าวหลินอย่างไร้อารมณ์ พูดอย่างเย็นชา

จ้าวหลินถูกสายตาพอฆาตของเยี่ยจิงเฉินเข้าไป เพียงแค่รู้สึกว่าเสียวสันหลัง

ดวงตานั้นก็เต็มไปด้วยน้ำตาอย่างรวดเร็ว ตาทั้งสองข้างแดง แต่ว่าน้ำตากลับไม่ได้ไหลลงมาเลย ดูเหมือนว่าการปากแข็งก็ทำให้คนเสียใจจนใจอ่อนได้เลยไม่ว่าผู้ชายคนไหนมาเจอ ก็ทนเอาไว้ไม่ได้หรอกใช่ไหม?

ไม่มีผู้ชายคนไหนหรอกที่เจอแล้วจะทนได้

แต่ว่า……ป่าปี้ก็เป็นคนใจแข็งเหลือเกิน