ป่ะป๊าจ๋า หนูมาแล้ว - ตอนที่ 31 : ซื้อป๊ะป๋ากลับมาสามคน

หลังจากวางสาย ถังซินเหยาก็รีบเปลี่ยนชุดตัวเองจากนั้นก็จุ๊บไปที่ลูกทั้งสองคนละทีและเตรียมพร้อมที่จะออกไปทำงานหาเงินแล้ว

"หม่ามี้ หม่ามี้คิดจะทิ้งป๊ะป๋าแล้วไปหาป๊ะป๋าคนใหม่ให้พวกหนูเหรอคะ?" เค่อหลานส่งถังซินเหยาตรงหน้าประตู และถามด้วยสีหน้าใสซื่อ

เด็กน้อย หม่ามี้ก็ไปกับป๊ะป๋านั่นแหละ

"ถ้าลูกอยากได้ละก็ เดี๋ยวตอนหม่ามี้กลับมาซื้อกลับมาให้หนูด้วยสองคนนะ" ถังซินเหยาเปลี่ยนรองเท้าพลางพูดกับเค่อหลานไปด้วย

เค่อหลาน: ……

ที่แท้แล้วป๊ะป๋าสามารถซื้อได้นี่เอง

หม่ามี้ไม่ได้โกหกเธอ เงินเป็นสิ่งที่ดีจริงๆ ในอนาคตเธอจะหาเงินเยอะๆเลย

เธอก้าวเท้าและหันหลังเดินกลับห้องไป

"หม่ามี้ ถ้างั้นหม่ามี้ต้องระวังตัวแล้วก็รีบกลับบ้านนะครับ" ลั่วหลิงเป็นเด็กที่มั่นคงมาก

"รู้แล้วครับ หม่ามี้รักพวกหนูนะ พวกหนูก็รีบพักผ่อนให้ไวนะแล้วก็ห้ามเปิดประตูให้คนแปลกหน้าเด็ดขาดเลยนะ" ถังซินเหยาโน้มตัวไปจูบลูกชายแป๊ปหนึ่ง

หูของลั่วหลิงแดงขึ้นทำให้ถังซินเหยารู้สึกถึงความน่ารักของลูกชาย

เธออุตส่าห์เดินมาถึงหน้าลิฟท์แล้วแต่ก็ถูกเค่อหลานลูกสาวของเธอตามทันจนได้

เค่อหลานหายใจถี่ๆตรงแก้มทั้งสองข้างแดงเหมือนกับลูกแอปเปิ้ลสองลูก ไม่ต้องพูดเลยว่าน่ารักขนาดไหน

เธอยื่นกระปุกออมสินของเธอให้กับถังซินเหยาผู้เป็นแม่พร้อมกับพูดอย่างเศรษฐีว่า: " หม่ามี้ ตอนที่หม่ามี้กลับมาอย่าลืมซื้อป๊ะป๋ากลับมาด้วยสามคนนะคะ ของหนูหนึ่งคน ให้พี่ลั่วหลิงหนึ่งคนแล้วก็ให้หม่ามี้ด้วยอีกหนึ่งคน"

ถังซินเหยา "……"

ลูกสาวที่น่ารัก นี่ไม่ใช่ไปกินข้าวสักหน่อยยังมีการจ่ายเงินให้อีก

อีกอย่างหนูฟุ่มเฟือยเกินไปแล้วล่ะ ซื้อป๊ะป๋าคนเดียวใช้ร่วมกันสามคนก็พอแล้วค่ะไม่ต้องซื้อป๊ะป๋าตั้งสามคนให้มันฟุ่มเฟือยหรอกเนอะ?

ถังซินเหยารู้สึกเสียใจเล็กน้อยก่อนไปเธอได้หยิบกุญแจรถของชีชีไว้ด้วย เธอตัดสินใจจะขับรถสปอร์ตของชีชีไป

ปกติเธอไม่กล้าที่จะขับเลย เพราะรถสปอร์ตถึงแม้จะดูลู่ลมก็จริงแต่ก็เปลืองน้ำมันมากเช่นกัน

ค่าน้ำมันและค่าจอดรถบางส่วน ก็เพียงพอสำหรับค่าแท็กซี่ของเธอทุกวันแล้ว

วันนี้ป๊ะป๋าผู้เศรษฐีอุตส่าห์ออกค่ารถให้ นานๆทีจะได้รู้สึกถึงความหรูหราสักที นี่มันช่างเพอร์เฟคจริงๆ

ถังซินเหยาใช้เวลาเพียงครึ่งชั่วโมงก็ซื้อเบียร์จากที่บ้านมาแล้วและยังไปถึงที่ยอดเขาจวี่หลงซานได้ทันเวลาพอดี

จวี่หลงซานต้องเป็นหมู่บ้านคนรวยแน่ๆ เต็มไปด้วยที่ดินและทองคำทุกๆตารางนิ้ว

ถ้าหากเป็นพวกเศรษฐีหน้าใหม่ โดยปกติแล้วไม่ว่าจะจ่ายมากเท่าไหร่ก็ไม่พอที่จะซื้อที่ดินได้หรอกนะ

ถ้าหากเธอมีที่ดินในจวี่หลงซานละก็ แน่นอนว่าเธอจะต้องรวยพลุแตกภายในชั่วข้ามคืนอย่างแน่นอน

สถานที่ที่มีแต่คนรวยเท่านั้นที่จะมาได้แบบนี้ไม่ต้องพูดถึงเรื่องวิวทิวทัศน์เลยสวยงามตามท้องเรื่อง

วิวบนยอดเขานั้นดีมาก สามารถมองเห็นวิวทะเลทางด้านล่างภูเขาได้เลย

เยี่ยจิงเฉินก็เหมือนกับชายหนุ่มในวัยมัธยมต้น นั่งอยู่บนฝาหน้ารถใช้แขนข้างเดียวประคองตัวเอง ขาข้างหนึ่งเหยียดตรงส่วนอีกข้างหนึ่งงอขึ้น

เขาหน้าตาดีอีกทั้งหุ่นก็ดีอีก เพราะฉะนั้นพอมองไปก็ดูเย่อหยิ่งและเท่เป็นพิเศษ

นี่คือโลกแห่งการรูปลักษณ์หน้าตา ไม่ต้องรู้สึกผิดหวังไปนัก

“ประธานเยี่ย นี่คือไวน์แดงที่ท่านต้องการค่ะ” ถังซินเหยารู้จักรสนิยมที่สูงส่งของเยี่ยจิงเฉินเป็นอย่างดี เพราะเช่นนี้เธอเลยเตรียม Lafite ไว้พร้อม

อารมณ์ของเยี่ยจิงเฉินไม่ดีนัก เขารับไวน์กับแก้วไวน์ทรงสูงจากถังซินเหยา และดื่มมันอย่างดุเดือด

ไวน์แดงที่ดื่มไปนั้นได้ไหลผ่านริมฝีปากบางเซ็กซี่ลงไปตรงคางของเยี่ยจิงเฉิน ไหลผ่านคางที่เซ็กซี่และลูกกระเดือก ไหลผ่านเข้าไปเสื้อเชิ้ตสีดำของเขา เสื้อเชิ้ตสีดำบนหน้าอกของเขาเปียกไปด้วยไวน์แดงและมันถูกแนบสนิทกับส่วนบนของเขา ซึ่งแสดงให้เห็นถึงกล้ามเนื้อหน้าอกที่เซ็กซี่และแข็งแกร่ง

เหือก…… ป๊ะป๋ายั่วยวนเกินเหตุ

เมื่อเห็นว่าเยี่ยจิงเฉินดื่มไวน์ชั้นดีหมดไปหนึ่งขวด ใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาก็เปียกโชกไปด้วยความเหงา

ถังซินเหยาก็รู้สึกเป็นห่วงเล็กน้อย ถ้าพูดถึงห่วงไวน์หรือว่าห่วงเยี่ยจิงเฉินนั้นทั้งสองก็ไม่ต่างกันเลย

อย่างไรก็ตามเธอไม่ยอมปล่อยให้เยี่ยจิงเฉินฟุ่มเฟือยไวน์อันราคาแพงขวดนี้ทิ้งเด็ดขาด จากนั้นเธอก็ดื่มจนตัวเองเมาเละเทะ

เธอหยิบแก้วไวน์ทรงสูงออกมาอีกใบจากรถพร้อมกับหยิบกับแกล้มออกมาอีกหน่อย

ไม่ต้องถามเธอว่าเธอไปเอากับแกล้มมาจากไหน เพราะเธอไม่ยอมบอกแน่นอน เธอวางแผนไว้แต่ต้นแล้วว่าจะมาแอบดื่มไวน์สักหน่อย!หึ!

“ดื่มคนเดียวมันเมาง่ายนะคุณ เดี๋ยวฉันดื่มเป็นเพื่อนนะ” ถังซินเหยาก็นั่งลงบนรถหรูที่แพงหูฉี่ของเยี่ยจิงเฉินพร้อมกับพูดกับเขา

เยี่ยจิงเฉินก็ไม่ได้ปฏิเสธถังซินเหยาอย่างใดพร้อมรินไวน์ให้เธอครึ่งแก้ว

ถังซินเหยาจิบไวน์ไปอึกหนึ่งก็เตาะปากทีหนึ่ง รสชาตินั้นก็ไม่ต่างกับที่เคยดื่มตะก่อนหรอก

รสนิยมของเธอคงยังไม่สูงพอจริงๆ

“ประธานเยี่ยคะ ท่านมีเรื่องไม่สบายใจอะไรเล่าออกมาให้ดิฉันมีความสุขหน่อยเถอะค่ะ”

ถุยๆ……พอดื่มปุ๊บปากก็พล่อยเลยทำไงดี?

เยี่ยจิงเฉินมองถังซินเหยาอย่างเย็นชาพร้อมพูดว่า : “อยากโดนใช่มั้ย?”

มันเป็นเรื่องที่น่ายินดีมากเมื่อนึกถึงว่าจะเจ็บก้นไปสักวันสองวัน ถ้าเป็นในอดีตละก็ถังซินเหยาจะต้องตระหนักเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนี้เป็นอย่างดี วันนี้ถึงจะดื่มไม่เมาแต่ฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ก็ทำให้คนเป็นอัมพาตได้เหมือนกัน

“คุณคิดว่าฉันกลัวคุณจริงๆหรอ ฉันแค่ไม่อยากมีเรื่องกับคุณเท่านั้นเอง” ถังซินเหยาพูดอย่างไม่เกรงกลัวใคร ไม่มีเยี่ยจิงเฉินอยู่ในสายตาเธอด้วยซ้ำ : “ ฉันจะบอกคุณให้นะ คุณตีฉันสองครั้ง ฉันจำมันได้แม่นเลยล่ะ ถ้าหากวันไหนคุณตกอยู่ในกำมือของฉันแล้วละก็ฉันจะทรมานคุณก่อนแล้วฆ่าทิ้งทีหลังเลยคอยดู”

“ถ้างั้นผมจะรอคุณทรมานผมก่อนแล้วฆ่าทิ้งทีหลัง” เยี่ยจิงเฉินยิ้มเล็กน้อย อารมณ์ดีขึ้นไม่น้อยเลยทีเดียว

“จริงสิ คุณบอกว่าผมตีคุณสองครั้ง อีกครั้งหนึ่งโดนเมื่อไหร่นะคุณยังจำได้มั้ย?” เยี่ยจิงเฉินถามอย่างลึกซึ้ง

“หลอกถามสินะ? คุณคิดว่าฉันเมาจริงๆหรอ?” ถังซินเหยาพูดอย่างไม่เกรงกลัว

เยี่ยจิงเฉินกับถังซินเหยาอยู๋ใกล้กันมากแต่แรกแล้ว พอถังซินเหยาพูดเธอก็เงยหน้าขึ้น ทำให้ตอนนี้ทั้งอยู่อยู่ใกล้กันมากขึ้นอีก ใกล้จนจมูกจะชนกันอยู่แล้ว

มองไปที่ดวงตาของถังซินเหยารวมไปถึงกลิ่นหอมอ่อนๆบนตัวของเธอ

บุคคลที่คอแข็งมากอย่างเยี่ยจิงเฉินยังมึนเมาในตัวของถังซินเหยา เขารู้สึกคอแห้งเล็กน้อย

ถังซินเหยาก็รู้สึกเหมือนกำลังทอดรักกันอยู่ เธอขยับออกเล็กน้อย

แต่ว่ายังไม่ทันห่างออกไปเลย เอวที่ถูกรัดแน่นและตัวของเธอก็ถูกกระชากเข้าไปชิดหน้าอกที่แข็งแรงของเยี่ยจิงเฉินอย่างไม่มีช่องว่างเลย

เสียงที่ทุ้มต่ำและเซ็กซี่ของเยี่ยจิงเฉินดังขึ้นมาข้างหู : “ ตอนนี้ไม่หลอกถามคุณละ ลองดูว่าอะไรคือทรมานก่อนฆ่าทิ้งทีหลัง”。

เสียงเพิ่งพูดจบ การหายใจของเธอก็ถูกเยี่ยจิงเฉินควบคุมไว้ทั้งหมด

ให้ตาย ป๊ะป๋า ป๊ะป๋าขี้โกงอีกแล้ว หนูจะฟ้องตำรวจจริงๆนะ

เยี่ยจิงเฉินโอบเอวของถังซินเหยาไว้เบาๆ ตัวของเธอนุ่มนิ่มและมีกลิ่นหอมจางๆอีก ตัวทั้งสองตนแนบชิดกัน คนหนึ่งอายุน้อยแต่แข็งแรงส่วนอีกคนหนึ่งก็สง่างามไม่มีที่ติ

ริมฝีปากของเขาประทับลงที่ริมฝีปากของเธอ

ทั้งคู่ที่เพิ่งดื่มมา ความกล่มกล่อมของ Lafite ผสมผสานกับลมหายใจของทั้งคู่และกลายเป็นรสชาติของกันและกัน。

ลมหายใจของถังซินเหยาเต็มไปด้วยกลิ่นของเยี่ยจิงเฉิน กลิ่นนี้ไม่แปลกเลยสำหรับเธอ ความหวานที่แปลกประหลาดของไวน์แดงพร้อมกับรสนิโคตินทำให้การป้องกันหัวใจของเธอนั้นค่อยๆหายไป

เธอคิดว่าวันนี้เธอคงเมาแล้วจริงๆ ไม่อย่างนั้น ความสามารถในการจูบของป๊ะป๋าเช่นนี้ถึงทำให้เธอหลงใหลได้ขนาดนี้ล่ะ