เพื่อที่จะได้ครอบครองผู้ชายคนนี้เธอไม่ลังเลที่ทุ่มเททุกสิ่ง

ดวงตาของลู่อันหรันเต็มไปด้วยความบ้าคลั่ง ไฟในใจแทบจะเผาผลาญสติของเธอ

เพื่อให้ได้ครอบครองผู้ชายคนนี้เธอยอมทำทุกอย่าง ดังนั้นเธอจึงต้องประสบผลสำเร็จไม่สามารถล้มเหลวได้เด็ดขาด

เยี่ยจิงเฉินไม่รู้ถึงความหลงใหลและความบ้าคลั่งของลู่อันหรันที่มีต่อเขา ที่เขาออกมาจากห้องมาอย่างกระวนกระวายไม่ใช่เพราะเขาออกมาสูบบุหรี่แต่เป็นเพราะเขาลงไปชั้นล่างและมองไปยังโต๊ะที่ถังซินเหยาและฟางซวี่เจ๋อนั่งอยู่ข้างหน้าต่าง

แต่กลับเห็นว่ามันว่าง พวกเขากลับไปแล้วเหรอ?

หัวใจของเยี่ยจิงเฉินมืดมนผู้หญิงที่น่ารังเกียจคนนี้กล้าดียังไงมาโกหกเขา

รอเวลานั้นเมื่อเขาได้เธอมาไว้ในกำมือ เขาจะไม่ปล่อยเธอไปง่ายๆแน่และเขาต้องลงโทษเธออย่างสาสม

ณ สะพานยาวด้านนอกลมหนาวพัดมาทำให้ไฟในใจของเยี่ยจิงเฉินลุกโชนหลังจากที่เขาเห็นถังซินเหยาและฟางซวี่เจ๋อ เยี่ยจิงเฉินกลับมาเย็นชาเหมือนกับที่เคยเป็นอีกครั้งและกลายเป็นคนที่แข็งกระด้าง

ลู่อันหรันไม่ต้องการมีปัญหากับเยี่ยจิงเฉินเพียงเพราะผู้หญิงคนอื่น ดังนั้นเธอจึงหยุดพูดถึงถังซินเหยาและฟางซวี่เจ๋อ

แม้ว่าอาหารที่นี่จะอร่อย แต่ทั้งเยี่ยจิงเฉินและลู่อันหรันต่างก็รู้สึกกลืนไม่ลง

หลังจากรับประทานอาหารเสร็จลู่อันหรันก็หยิบตั๋วหนังสองใบออกมาและขอให้เยี่ยจิงเฉินไปดูหนังกับเธอ

เยี่ยจิงเฉินมองดูใบหน้าที่มีส่วนคล้ายถังซินเหยาอยู่บ้าง และทันใดนั้นอารมณ์สงบของเขาก็เริ่มปั่นป่วนขึ้นอีกครั้ง เขาหันหน้าไปหาเธอทำให้เธอรู้สึกดีใจเล็กน้อย”ไม่ไปแล้ว มันดึกมากแล้ว เดี๋ยวผมไปส่งคุณ”

ลู่อันหรันไม่สามารถบอกได้ว่าตอนนี้เธอรู้สึกอย่างไร? ผิดหวังหรืออะไร?

ด้วยนิสัยที่เอาแต่ใจและดื้อรั้นของป่ะป๊า เขารู้ว่าเธอปิดเครื่องใส่แทบจะทำให้เขาโกรธจนเลือดขึ้นหน้า

เมื่อรู้ว่าป่ะป๊าไม่มีความสุขเธอก็รู้สึกสะใจ

ถังซินเหยายังคงเข้าใจเยี่ยจิงเฉินเป็นอย่างดี เมื่อเขาเห็นว่าเธอปิดเครื่องใส่ก็แทบจะทุบโทรศัพท์ในมือของเขาทิ้ง แต่หลังจากได้สติเขาก็พยายามอดทนไว้

คนเก่งที่ปะปนอยู่ในที่แห่งนี้ ถ้าไม่อดทนอดกลั้นก็ต้องร้ายกาจมาก

เยี่ยจิงเฉินร้ายกาจเมื่อเวลาที่ควรร้ายกาจและเขาจะอดทนในเวลาที่เขาควรจะอดทน

เขาจดจำเรื่องราวของถังซินเหยาในวันนี้ได้แม่น เมื่อถึงเวลาเขาต้องคิดบัญชีกับเธออย่างแน่นอน

สาวน้อยเค่อหลานที่พูดฉอดๆเรื่องงานกีฬามาเป็นเวลานานในที่สุดก็ถึงเวลาที่รอคอยสักที

วันนี้อากาศดีมาก ท้องฟ้าแจ่มใสมีแดดออก เป็นเรื่องยากที่จะมีอากาศดีๆแบบนี้ อากาศแบบนี้เหมาะกับกิจกรรมกลางแจ้งมากที่สุด

ถังซินเหยาตื่นเช้าเพื่อเตรียมตัวสำหรับวันนี้ที่จะใช้เวลาทั้งวันกับลั่วหลิงและเค่อหลานในโรงเรียน โรงเรียนจะไม่รับผิดชอบอาหารสำหรับผู้ปกครองและนักเรียน ดังนั้นหากกลัวหิววิธีที่ดีที่สุดคือนำข้าวกล่องไปด้วย

แน่นอนว่ามีร้านอาหารอยู่ด้านนอกของโรงเรียน แต่เมื่อพิจารณาถึงผู้คนจำนวนมากแล้วดังนั้นวิธีที่ดีที่สุดคือการนำข้าวกล่องไปเอง

อาหารที่เธอเตรียมไปคือติ่มซำ ซูชิ ปีกไก่ต้มโคล่าและซี่โครงหมูตุ๋น

นำอาหารใส่ในกล่องเก็บความร้อน พอถึงช่วงเวลากลางวันค่อยไปขอใช้เตาไมโครเวฟเพื่ออุ่นอาหารในร้านสะดวกซื้อ แค่นี้ก็สามารถรับประทานให้อร่อยได้แล้ว

วันนี้เค่อหลานรู้สึกตื่นเต้นมากเป็นพิเศษวันนี้เธอตื่นเช้ากว่าทุกวันโดยไม่ต้องให้ถังซินเหยาปลุกเธอ

เธอลืมไปเลยว่าเคยบอกถังซินเหยาว่างานกีฬาครั้งนี้ต้องพาแฟนมาด้วย ซึ่งทำให้ถังซินเหยาได้แต่ถอนหายใจว่าควรจะเรียกใครมาแก้สถานการณ์นี้ดี